Λέγεται στην Κρήτη, συνήθως ως ερώτηση: «εφυρομυάλιασες;» που σημαίνει: «εχάζεψες;», «εμπουντάλιασες;», «εκουρκούθιανες;» κ.λπ.
Εκ του «φύρα + μυαλό».
- Μωρή Λίλιαν, μού πλυνες το σώβρακο;
....
- Μανώλη, εφυρομυάλιασες μωρέ; Ίντα Λίλιαν μωρέ Μανώλη μου λέεις; Μανώλη, με απατάς μωρέ σκύλε;
- Όχι Ζαμπία μου, όχι, κάτι εδιάβαζα στο ιντερνέτι κι εμπερδεύτηκα...
- Τσι γδυμνές μωρέ εξάνοιγες πάλι...;
10 comments
Vrastaman
χαααααχαχαχαχαχα!
Hank
Τα συνώνυμα έχουν λημματογραφηθεί;
xalikoutis
μπα χάνκ, δε νομίζω, όποιος θέλει πεδίο δόξης Τηλιακόν, αρκεί να μπορεί να σχηματίσει τον ενεστώτα ;-)
Galadriel
Σε αυτότο λήμμα είχαμε παράπονα για το ε-
Να το πεις στους κρητικούς να το αλλάξουν-ε.
iron
άψογος χαλ!
xalikoutis
θένξ παιδιά, Μες αυτό το -ε εκάμαμε προσπάθεια να το κόψομε, και δε γίνεται...
Galadriel
χαλικού μου, κι εγώ αυτής της άποψης είμαι, κάλλιο να περισσεύει παρά να λείπει...
pavleas
εκουζουλάθει..
GATZMAN
Μετρησες!
Hank
Στην αρχαία και βυζαντινή-ρωμαίικη φιλοσοφία η «φύρσις» είναι ένας από τους τύπους ενώσεως. Ένας Βυζαντινός φιλόσοφος γράφει: «Η κατά φύρσιν ένωσις εστί επί των ξηρών και των υγρών, αλεύρου και ύδατος».
Οι διαφορετικές ενώσεις με τη σειρά από την μεγαλύτερη στην μικρότερη είναι: κατά κράσιν (οίνος και ύδωρ=κρασί), κατά σύγχυσιν (κερί και πίσσα), κατά συναλοιφήν (λαμπάς και πυρ), κατά φύρσιν (άλευρος και ύδωρ), κατ' ουσίαν (ανθρωπότης και άνθρωποι), καθ' υπόστασιν (ψυχή και σώμα), κατά σωρείαν (σίτος και κρίθη), κατά αρμονίαν (λίθοι), κατά παράθεσιν (σανίδες), κατά σχέσιν (θελήσεις συνεργατών που θέλουν το ίδιο πράγμα). Αριστοτελισμός του 6ου-7ου αιώνα πριν την αραβική κατάκτηση. Το παρόν είναι προϊόν κλόπι-πέιστ.