Ατάκα τρισμέγιστου ανεκδότου με σόλο καριέρα (η ατάκα, όχι το ανέκδοτο). Δυστυχώς, το ανέκδοτο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις αφηγηματικές τεχνικές που δεν μεταφέρονται στον γραπτό λόγο.
Όπως διαφαίνεται από την φράση, χρησιμοποιείται όταν δεν καταλάβαμε αυτό που μόλις ακούσαμε, ή μετά απ'το άκουσμα εσκεμμένα αινιγματικής φράσης (ξέρεις, όταν κάποιος το παίζει έξυπνος στα γκομενάκια).
Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής. Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα.
Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο.
Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του.
Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του. Η τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του.
Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού.
- Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών.
- Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν.
- Μιλάς με γρίφους, γέροντα...Από το βιβλίο του Sun Tzu, The Art of War: One may know how to conquer without being able to do it.
(βλ. πχ εδώ)
Αυτός ο γέροντας κι αν μιλάει με γρίφους...
20 comments
acg
Εγραψες τρισμεγιστε. Ρισπεκ.
D.F.
poli proto!!!! respect
prasas
Κορυφαίο!
mariahomorfi
:D
πολυ μαρεσει
jesus
'στωωωωω!
έχω κ κότερο:)
mariahomorfi
ναι αλλα τα πρασινα μπιου-μπιου σου πηραν τη χαλαουα, ριμεμπερ;
jesus
αυτό ήτανε σε άλλο λήμμα.
mariahomorfi
:$
οκ τοτε, αφου εχεις ΚΑΙ κοτερο. . .
:Δ
xalikoutis
Από καιρό ήθελα να το γράψω, και προς τιμήν και τεκμηρίωση του ανώνυμου ανεκδοτοπλάστη πρέπει να αναφερθούν δυο εναλλακτικές παραλλαγές του ανέκδοτου, το οποίο εντάξει, είναι λα κρεμ ντε λα κρέμ - με κίνδυνο βέβαια να εχω γράψει το πιο μακρύ σεντόνι έβερ, αλλά και αυτό που λέει φυσικά ο je 100% «το ανέκδοτο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις αφηγηματικές τεχνικές που δεν μεταφέρονται στον γραπτό λόγο» .... οι εκδοχές δεν καταλήγουν στο «μιλάς με γρίφους γέροντα» αλλά και αυτών οι καταλήξεις θα μπορούσαν να έχουν κάποια, αλλά πιο ειδική εφαρμογή - θα καταλάβετε ….
Λοιπόν, είναι ένας τύπος που έχει 45αρήσει, επιτυχημένος φουλ, ο οποίος τα έχει δει, γευτεί και κατακτήσει όλα, αλλά νιώθει παρ’ ολ’ αυτά τη ζωή του άδεια, και αρχίζει ωα ψάνχει το νόημα της ζωής … Στην αρχή πάει σε ψυχολογό, κάνει ψυχοθεραπείες για χρόνια, αλλά αρχίδια, το νόημα της ζωής δεν το βρίσκει ή δεν του το λένε, τεσπά το αφήνει το θέμα ψυχο-…. Πλακώνεται μετά στις εναλλακτικές θεραπείες , κάνει ότι υπάρχει, αλλά ούτε αυτά τον ικανοποιούν, και όταν ρωτάει τους γκουρούδες: «τελικά θα βρω το νόημα της ζωής μέσα από αυτό;» του τα μασάνε. Τα εγκαταλείπει και αυτά… Το ρίχνει στην Ορθοδοξία, μοναχισμός και ασκητισμός, εξομολογήσεις, φανάρι, άγιο όρος, Σινά κλπ...αλλά ούτε ο χριστιανισμός του δίνει απαντήσεις για το νόημα της ζωής στο μάταιο κόσμο τούτο….
Εν τέλει, αποφασίζει να πάει στο Έβερεστ να βρει το Δαλάι Λάμα, το πιο σοφό άνθρωπο επί γης, όλοι το λένε…..
Πουλάει την περιουσία του, περνάει χίλιες κακουχίες, και μετά από ένα εξοντωτικό ταξίδι (α λα Κόναν) φτάνει στην κορυφή του Έβερεστ, στην πόρτα του κάστρου του Δαλάι Λάμα… την ανοίγει (όχι α λα Κόναν=crucial) και στο βάθος μιας απέραντης εσωτερικής αυλής βλέπει το Δαλάι Λάμα καθισμένο πάνω σε μια μαξιλάρα να καπνίζει το μπουρί της σόμπας…. Γονατίζει με σεβασμό, και ρωτά «Ω, μέγα Δαλάι, ήρθα από τόσο μακριά, να σε ρωτήσω κείνο που με βασανίζει, και που συ μόνο μπορείς να μου πεις: ποιο είναι το νόημα της ζωής;»
Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα
- «τοοο…το δέντρο…»
Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει: - «Μααα…μα πως μπορεί να είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…; Γιατί όχι… γατί όχι το ρυάκι;» και του δείχνει ένα ρυάκι…
Ο Δαλάι κοιτάζει το ρυάκι, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο και λέει
- «…Το ρυάάκι…»
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ
Ο Δαλάι τραβάει μια γερή απ’ το μπουρί, του δείχνει ένα δεντράκι εκεί στην αυλή, και του λέει αργά αργά μέσ’ τη χασισόνταγκλα - «τοοο…το δέντρο…»
Ο άλλος παραξενεύεται και απογοητεύεται, και παίρνει το θάρρος να ρωτήσει:
- «Μααα…μα είναι το νόημα της ζωής το δέντρο…; Ο Δαλάι ξανακοιτάζει το δέντρο, τραβάει άλλη μια καλή, το σκέφτεται λίγο…
- «……δεν είναι, ε;»
Fotis Nitsiopoulos
Κορυφαίο
Sir Demetrius Sui generis
Απο τα καλυτερα και πιο ψαγμενα λημματα κατ΄εμε!
Με βαση αυτο εμπνευστηκα ενα στιχουργημα μερος του οποιου παραθετω σε περιπτωσεις οπου ναι μεν θελεις να πεις κατι σουπερ ντουπερ εκνομο σε φορουμ,φοβασαι το κατσαδιασμα απο τη διαχειριση δε
(το διστιχο -ρεφρεν ειναι αυτουσιο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΡΗΤΟ..σωστος;;)
Μιλάω με γρίφους ο γεροντας
και είμαι σκοτεινός σαν Αχέροντας,
ευθύνη βαρύτατη φέροντας,
θα σου απαντήσω σαν με ρωτάς:
Είσαστε καβάλα στο βουβάλι
και με ρωτάτε που βρίσκεται το βουβάλι!!
Galadriel
Sir Demetrius μου φαίνεται το χάνει λίγο το μέτρο ή δεν το χω... Δεν ανεβάζεις κανα ηχητικό μήδι να ακούσουμε και την μουσικούλα που χεις στο νου σου;
Sir Demetrius Sui generis
το μετρο ειναι ολιγον φρη σταιλ..βασικα μου περασε απο το νου να αναφερθω στη συλληψη της συνθεσης...ΕΙΔΙΚΑ το ρεφρεν το ειπα τραγουδιστα -αλλωστε πεζο κειμενο ειναι!-οπως μου βγηκε και μετα εκαμα το κουπλε
το οποιο ειναι δακτυλικο μετρο νομιζω
το αλλο κουπλε ειναι τροχαικο (αν το λεω καλα)
Sir Demetrius Sui generis
υγ. στο πενταγραμμο δεν τα καταφερνω παντα και στο τραγουδι ειμαι χαλια
Galadriel
Πφφφ φτηνές δικαιολογίες :-P
Sir Demetrius Sui generis
Oι διακοπες μου ομως ειναι ακριβες και δεν ευκαιρω!!
jesus
όπως μας πληροφορεί κ η τυπία (θξ κ σε κάννινγκ που το ψάρεψε) η υπ' εμού καταγραφή του ανεκδότου έγινε κ τσέην-μέηλ. θξ σ' όποιον το ξεκίνησε
Επισκέπτης
Θα μπορούσε να αντιπαραβληθεί και με το Κ.Δ.Ο.Α.
aoratimelani
Εγώ έχω ακούσει να το χρησιμοποιούν (και το χρησιμοποιώ κι εγώ η ίδια) ότι όταν δεν κατάλαβαν ή όταν η φράση που άκουσαν είναι αινιγματική, αλλά αντίθετα όταν έχει ειπωθεί κάτι υπερβολικά τετριμμένο και προφανές, π.χ.:
Βρέχει καρεκλοπόδαρα και κάποιος της παρέας λέει:
- Ρε παιδιά ρίχνει καρέκλες!
- Μιλάς με γρίφους γέροντα...
(δηλαδή, σιγά ρε μεγάλε, κάτι μας είπες τώρα).
iron
μπας και έχει πίσω-πίσω σχέση με το «Ωραίο ψέμα, λέοντα» του Νίτσε (Αντίχριστος), το προερχόμενο από το «Well roared lion!» του Σαίξπηρ (Όνειρο Καλοκαιρινής νύχτας);