στο ίδιο πνεύμα και κλατσάρα
και αυτή και όλες οι άλλες σαν αυτή είναι κρυόκωλη, λεσβία, ξεπλένω, έχει κονδυλώματα και gilles de la tourette, και παλιά είχε και ακμη
ακραία φράση, όπως κι αν το δεις...
καλά βρε άιρον, άμα σου αρέσει τόσο η εικονιζόμενη, δικιά σου...να πάρω εγώ την άλλη, στον άλλο πίνακα, τη σκάρλετ γιόχανσον...
«Αυτά εγώ δεν τα θυμάμαι» είπε ο λαός και συνέχισε το δρόμο του.
Θα την πουσουνίσω ως αρμόδιος Κρητικός, αλλά... έχει ασφαλώς βάση, και είναι αρκετά μοναδική περίπτωση γιατί τέτοια συμπεριφορά απέναντι στο γράμμα -ψ- δεν ξέρω άλλη. Ίσως η λέξη να εισήχθη από την άλλη Ελλάδα (όπως λέμε την ηπειρωτική ελλάδα) ως ψούνια κάποια στιγμή, και επειδή με αυτό το ψου- στην Κρήτη δεν αρχίζει άλλη λέξη, ο Κρητικός το «κρητικοποίησε». Ακούγεται και καλύτερα προσωδιακά, νομίζω....
Βλ. και το φιλμ Πουσουνιστήρι, με τον Αλ Πουτουσίνο.
Για πλάκα λέγεται και από νέους στην Κρήτη, πχ «τώρα που έχουμε παράδες να πάμε να πουσουνίσουμε»
και από το Ρουσόπουλο, αν ποτέ γελούσε, και αν γελάσει τελευταίος....
Μην ξεχνάμε και το άσμα του Πιλαλί «Εντάξει και καλά»
βλ και το Κρητικό παραδοσιακό τραγουδάκι:
Με τη θειά μου τη Θοδώρα Επηγαίναμε στη χώρα. Ήλεγέ μου κι ήλεγά τζη Κι ήκαμέ μου κι ήκαμά τζη. Και στου Μπαμπαλή το δέτη Παίζω τζη αμπωχτέ και πέφτει. «Έδε τόπος και λιβάδι, άχις, θεια μου, να ‘σουν άλλη». «Κάμε, γιε μου, τη δουλειά σου, και ταχιά* ‘μια πάλι θεια σου». Να κι ο μπάρμπας μου πιο πέρα Με μια δίστομη μαχαίρα: «Είντα κάνεις, μπρε, τση θειας σου κι είν’ τα πόδια τζη στ’ αυθιά σου;». «Αφαλόπονος την πιάνει και ζουλίζω τη να γιάνει». «Ζούλιζέ τηνε, παιδί μου, απού να ‘χεις την ευκή μου».
γλωσσάρι
ταχιά = αύριο
Μπαμπαλή το δέτη= τοποθεσία έξω από τα Χανιά
έδε = δες
!!!!! πρέπει να σε ενθαρρύνουμε τώρα;;;
έχω ξαναπεί ότι το έχεις σλανγκικό αυτί άιρον στο θέμα της προφοράς...καμιά φορά όντως προφέρεται σχεδόν ü να σε/σου γαμήσω, όχι όμως στην Κρήτη....
πλασματικές ανάγκες, άστο παιδί να εκφραστεί βράστα - να σου ζήσει δικέ μου
να μη συγχέεται με το «κούκλες!....στα ράφια σας» - αλήθεια. από που είναι αυτό, γνωρίζει κανείς;«
το δικαίωμα στην έκφρασή και το δικαίωμά στη ζωή δε συμβαδίζουν πάντα. κατά τα άλλα, βράστα, σε χαίρομαι....
σμπαρακουάκ!
πολύ σωστά πιτσαπίρδουλα, πάρα πολύ σωστά
χμμμ, τι εξέφραζε το «σμπαρακουάκ»;
να προσθέσω άλλο ένα
«χαρ χαρ» = σατανικό γέλιο κακού (Μαύρος Πήτ, Λύκοι, Μαύρο Φάντασμα κλπ....
Σχετικά με κάθε γραμματική ιδιοτροπία, μπορείτε επίσης να πείτε στο μουνί μου το ιδιότροπο.
Σχετικά με αυτό το ιδιότροπο «ξε-» που επιτείνει αντί να αναιρεί την έννοια που ακολουθεί, βλ. το λήμμα ξεψώλι.
στη δ.κρήτη
αηδιαστικά τα αΗδόνια; ΑΑΑΑ, έχουμε μπλέξει με τους αντιπόντιους...Άιρον, τα κομπλεξικά σου αλλού, ένα όνομα θα σου πω
ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ
πρόσφατα στη Θεσ/νίκη άκουσα και το «χαλάουα;»
μέσα είσαι...
les mods diplomatiques
Έχουμε πάθει ανοσία πια, δε σιχαινόμαστε ούτε με αυτό....άντε, ανέβασε κανά μίντι μπας και καταλάβουμε τίποτα....
πόσο καλό ήταν αυτό το αούα
σύμφωνα με ανεξακρίβωτες πληροφορίες, κοπέλες χρησιμοποιούν την έκφραση ακόμα και όταν αναφέρονται ακριβώς στο μέγεθος ανδρικού μορίου! Σ' ότι αφορά τη χρήση της φράσης και μόνο, έχουν ασφαλώς μπερδεψει την βούρτσα με την πούτσα.
να εκφράσω και από αυτό το βήμα τα σέβη μου για το συγκεκριμένο μίντιο και το σκεπτικό πίσω απ΄το μίντιο [scroll down]...πηγή έμπνευσης, οι χυμοί της δε στερεύουν....
Βλ. εδώ,Ρούλης
βλ και πουτινιές