Comments by vikar (4189)
Showing 3091-3120 from 4189
Πολύ ωραίος!... Έλειπε κι' αυτό.
Τώρα που το σκέφτομαι, προς τον χαλικούτη τείνω κι' εγώ, σε φάση, δοσάς που σταυρώνει, δηλαδή «τικάρει» στη λίστα τους πελάτες με τους οποίους ξεμπερδεύει. Ωραίο λήμμα Βράστα.
Ά, μόνο που, να πώ την αμαρτία μου, γαλλιικά και πιάνο ακόμα να με στείλει ο μπαμπάς, και θα με βοηθούσε να συμπληρώνατε εκεί ότι βλέπω να γράφετε συχνά περι αργκοσύνης ενός λήμματος. Κατα προτίμηση και με προφορά. (Λυπηθείτε με, δέν τό 'χω πάντα να ψάχνω σε γαλλικά λεξικά...)
Με λίγο προσεχτικότερη παρατήρηση βλέπω οτι δέν το κάνεις και με συνέπεια πάντως... Χμμ. Εκτός βέβαια κι' αν έχει αλλαχτεί κάτι κατα λάθος στο συντονισμό.
Ρε παλιοί, έχουμε γεμίσει ανεκτίμητους νέους τελευταία, το πήρατε χαμπάρι;
Φίλε αίαντα των αθηνών, για το «εξοφίκιο» δέν μπορώ να σε βοηθήσω, δέν τό 'χω, διαισθητικά πάντως πήρα κάτι σε «εξορισμού» --με την έννοια της καθομιλουμένης, όχι τη μαθηματική. Όσο για τα παραθέματα, μπορείς να τα πλαισιώνεις με την εντολή quote. Πώς γράφουμε
[Ι]μπλά μπλά μπλά[/Ι]
και εμφανίζεται
μπλά μπλά μπλά
έ, αντί για i γράψε quote και θα εμφανιστεί έτσι:> μπλά μπλά μπλά[/quote]Αν θές να εμφανίσεις και την πηγή του παραθέματος αυτόματα, στην πρώτη αγκύλη δέν θα γράψεις απλά quote αλλα quote=πηγή. Πιχί:[quote=ο vikar μπλαμπλαδίζει]μπλά μπλά μπλά
Αλλα έχω και μία τεχνική ερώτηση τώρα που σε βρήκαμε πρόχειρο: γιατί τονίζεις με βαρεία πρίν απο παρενθέσεις; Το τηρείς και πρίν απο διπλή (παρενθετική) παύλα;
Ναί ρε γαμώτ'! Τί σόι μετείκασμα έχουν αυτοί οι άγγλοι τελοσπάντων! :-Ρ
Να θυμίσουμε παρόλα 'φτά και το οικείο ρίχνει βατράχια που έχω ακούσει σποραδικά.
(Μές, ψτ, νά σου πώ... Δέν πάς μαζί με την μαριαηόμορφη να κοιτάξτε μαζί για τα σχετικά;... Μού 'πε οτι παίζει σούπερ προσφορά στα χόντος... Άντε, κι' άσε μας να τσαντιστούμε σαν άνθρωποι τελοσπάντων!...) :-Ρ
Συμφωνώ ρ' εσύ. Απλά οι φατσούλες, όπως και να το κάνουμε, έχουν συνδεθεί με χαζοχαρούμενες περσόνες του διαδικτύου, που κάνουν κατάχρηση. Οτι όμως πρόκειται για φυσιολογική και διαδικτυακά εξαιρετικά χρήσιμη επέκταση της παραδοσιακής στίξης, ούτε αντίρρηση.
Γιατί βρε Μές, δέν τ' αξίζουνε κι' αυτά λιγη κουβέντα; Περι γραπτού ύφους ο λόγος γάρ.
Όντως, κι' εγώ θα συμμετείχα στο σλάνγκ τζι άρ και χωρίς τους φραπέδες και τις λιλιανάδες. Συμφωνούμε.
Τα σμάιλιζ κι' εγώ τ' απέφευγα, ώσπου έχασα κάμποσο χρόνο να δίνω εξηγήσεις κάποιες φορές και τελικά άρχισα να τα χρησιμοποιώ. Οτι συνεχίζω να τα θεωρώ κίτς και ανώριμα ισχύει, αλλ' αυτό το κρατάω για την επικοινωνία μου με φίλους.
Για την τρομοκρατία δέν βάζω εισαγωγικό. Έχω νιώσει κι' εγώ πολύ καλά τον δισταγμό να εκφραστώ προκειμένου να αποφύγω λυσσαλέες παρεξηγήσεις, και πρόκειται ακριβώς γι' αυτό το πράμα, για τρομοκρατία. Γιατί να βάλω εισαγωγικό;...
«Θολό» και «και καλά ξεκάθαρο». Ποιά η διαφορά; Για 'μένα είναι θολό να μήν συμβαδίζουν μήνυμα και ύφος (δέν μπαίνω στην κουβέντα κατα πόσο διακρίνονται αυτά τα δύο βέβαια). Άν το μήνυμα επάνω ήταν απ' την αρχή «θεωρώ οτι κάπου τό 'χεις πάρει στραβά με τις περιπτώσεις», προς τί αργότερα το «δέ σε συμπαθώ»; Τελικά λοιπόν, ποιό ήταν το μήνυμα;... (Τώρα γελάω βασικά, αλλα δέν σου βάζω σμάιλι.)
Ά, και έγραφα παράλληλα με Γκάτζ και χαλικούτη.
Όπα, το τελευταίο το παίρνω πίσω: ο χαλικούτης έκανε μιά καλή αρχή για την περιπτωσιολογία --αλλα βέβαια, άντε να δείς στα σοβαρά τί είπε, θαμμένο όπως είναι μές στην επίθεση κι' αυτό...
Καταλαβαίνω οτι πέρα 'πο μιά καλή συζήτηση γύρω απ' το γράψιμο γενικότερα, χρειαζόμαστε και μιά καλή συζήτηση γύρω απ' το ύφος του γραψίματος. Είναι κι' αυτό κάτι για το οποίο, άν έχουμε κολλήσει με το σλάνγκ τζι άρ (όπως και με οποιονδήποτε άλλο χώρο, διαδικτυακό ή μή), οφείλουμε να νοιαζόμαστε.
Μετά απο ένα σαββατοκύριακο έντασης και προσωπικών μηνυμάτων (χαλικούτης, τα πιμί για 'σένα θά 'πρεπε νά 'ναι σλάνγκ τζι άρ, όπως και τα λογοπαίγνια περι φραπέ ή η λιλιανάδα για 'μένα είναι σλάνγκ τζι άρ, παρόλο που δέν έχω συμμετέχει καθόλου σ' αυτό το τσίρκο --ας μήν συνθηματολογούμε άκριτα), και μετά απο νύξεις σε βάρος μου για μεροληψία υπέρ του φίλου τζίζα, έχω τη διάθεση να παπαρολογήσω λίγο ακόμα, κι' άς με συγχωρεί η τριχοφοβικιά (αφού βρε τα ξέρεις τα αγοράκια, δέ χάνουν ευκαιρία να παίξουν πόλεμο!... άσε μας λοιπόν να παίξουμε και πάνε 'σύ ν' αγοράσεις ξυραφάκια :-Ρ).
Οτι ο Γκάτζ εδώ δέν επιτέθηκε, αλλα αμύνθηκε στο επιθετικό ύφος του τζίζα, εγώ το θεωρώ φανερό (ξαναδιαβάστε τα έναν μήνα μετά αν δέν το βλέπετε ήδη). Όπως ήδη ειπώθηκε επάνω, εκφράσεις τύπου «καλοπροαίρετα» (πόσο ειρωνικό φαίνεται πλέον), «δέ σε συμπαθώ» και τέτοια, κουβαλάν επιθετικό φορτίο, ειδικά αν υπάρχει παρελθόν (για το οποίο είχα ευτυχέστατη άγνοια πρίν τον καβγά). Τα σφάλματα του τζίζα επι του προκειμένου, πάλι τα βλέπει κανείς καθαρά, αν έχει καθαρό μυαλό (πιχί, για το «εκφέρομαι» δέν συμφωνώ καθόλου προφανώς --αλίμονο άλλωστε, εγώ που τό 'χω γαμήσει στα «πιχί» και τα συναφή).
Αλλα αυτά τ' αφήνω εδώ, είναι θέμα των δύο χρηστών να άρουν παρεξηγήσεις, άν έχουν την ωριμότητα και τη θέληση, και ούτε θέλω να γίνω δικαστής ή μπάτσος, όσο κι' άν με πιέσει οποιοσδήποτε. Εδωμέσα θα υποκρίνομαι μόνο τον φιλόλογο, τέρμα. Ούτε και φυσικά έχω την οποιαδήποτε πρόθεση ν' απολογηθώ με μία τέτοια ηλίθια αφορμή, για το οτι θεωρώ καί τον Γκάτζ καί τον τζίζα απ' τα πιό σημαντικά μέλη του χώρου, γιατι κι' αυτό για 'μένα πρέπει να είναι αυτονόητο για όποιον συχνάζει εδωμέσα.
Αλλά να ξαναγυρίσω στα του ύφους. Θεωρώ σημαντικό, γι' αυτούς που πονάν το χώρο (που τους έχει δώσει κατιτίς βρε παιδί μου, απο γνώσεις ώς γούστα), να νιώθουν οτι μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, χωρίς να νιώθουν τρομοκρατημένοι. Αλλα το να χαλάμε τις καρδιές μας χωρίς μετά να δίνουμε εξηγήσεις, οδηγεί σε μία τέτοια ιδιότυπη κατάσταση τρομοκρατικής καταπίεσης. Άν αυτός είναι ο στόχος, πάω πάσο. Αν όμως δέν είναι αυτός ο στόχος, και η κακή ενέργεια οφείλεται σε κακές διατυπώσεις, σε άστοχο ύφος δηλαδή, τότε δέν πάω καθόλου πάσο. Πρέπει κανείς να μάθει να μήν θολώνει το μήνυμά του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δέν πιστεύω οτι ο τζίζας εννοούσε επίθεση, πιστεύω οτι εννοούσε υπόδειξη, αλλα στο ύφος το γάμησε τη μάνα, έτσι απλά.
Επειδή κι' εγώ τον πονάω τον χώρο, και επειδή θέλω στο εξής να συνεχίσει να υπάρχει η δυνατότητα να ανταλλάσσουν απόψεις πάνω σε λήμματα ο Γκάτζ και ο τζίζας, χωρίς να φοβούνται επιπτώσεις ή παρεξηγήσεις(!), άς κανονίσουν τί θα κάνουν, μεγάλα παιδιά ειναι.
Τα ίδια ισχύουν και για αίαντα και αλίβ --φάση που έγινε, πόσο;, μιά βδομάδα πρίν;... Το ίδιο ισχύει και για άλλους παλιότερα. Μήν τρομοκρατείτε ο ένας τον άλλον, εκτός βέβαια κι' άν το κάνετε επιτούτου. Και σε κάθε περίπτωση, κάντε το ιδιωτικά και μήν αναστατώνετε τους άλλους χωρίς λόγο. Κι' άν αποφασίστε να κρατήστε μούτρα ο ένας στον άλλον, με γειά σας με χαρά σας (άν και κρίμα των κριμάτων), αλλα ο χώρος συνεχίζει έτσι κι' αλλιώς, όπως έχει φανεί και σε παλιότερες ανάλογες περιπτώσεις.
Σ' όλη αυτήν την κουβέντα τίποτε ουσιαστικό δεν συζητήθηκε ακόμη για την περιπτωσιολογία (που είναι δύσκολο όσο και ενδιαφέρον και χρήσιμο θέμα για όσους γράφουμε εδωμέσα), παρα για το ποιός έχει δίκιο και πώς επιτρέπεται να το εκφράζει ή όχι. Ξεφτιλίκια πράματα δηλαδή.
Καλή μας βδομάδα.
Σιγά μη τα δγιαγράψουμε!... Καφρούλιακα. :-Δ
Νίκος πίπ;, κυκλοφορούνε λημματάκια κατεψυγμένα και σε καλή τιμή, τί μασάς; :-Ρ
«Πουτάνα»; Ισα-ίσα, αυτό για τη γκομενάρα ξαδέρφη του Γκάτζ είναι χρήσιμη πληροφορία.
Και για το πατερναλιστικό του τζίζα εντάξει ρε παιδιά, λίγη κατανόηση. Σκεφτείτε μόνο ποιόν είχε πατέρα να πούμε...
Ά, και στον χαλικούτη πάλι, η βαθμολογία και η δημοφιλία κολλάει στην υπόθεση οτι το ύφος απο τη μεριά του τζίζα οφείλεται σε παλιές ιστορίες που ξεκίνησαν ακριβώς λόγω τους βαθμολογικού συστήματος που έχουμε τώρα. Θα άξιζε να κάτσουμε και να μετρήσουμε πόσες απο τις προστριβές που έχουν σημειωθεί αυτά τα λίγα χρόνια στο σάιτ έχουν να κάνουν άμεσα ή έμμεσα με τη γαμημένη αυτή αισχρή βαθμολογία παύλα καλλιστεία.
Και για τον ελιτισμό, μή τσιμπάς ρ' εσύ, να τ' ακού' η πεθερά το έγραψα κυρίως... (εγώ ειμαι η πεθερά)
Εγώ δεν είδα στο ύφος του jesus επιθετικότητα. Όσο για τις μαμουνιές με τίποτα δε θεωρώ ότι ήταν το κίνητρο πίσω από την επισήμανσή του, άλλωστε ο τζη είχε κάνει ανάλογες παρατηρήσεις και πριν τις μαμουνιές. χαλικούτης Πρόσεξε, δέν είπα οτι οι μαμουνιές ήταν το κίνητρο της επισήμανσης, είπα οτι εικάζω πως ευθύνονται για το ύφος της επισήμανσης. Ήμουν προσεχτικός σ' αυτό.
Αυτό που γράφω επάνω μ' άλλο λόγια είναι: άν θέλουμε οι επισημάνσεις να είναι αποτελεσματικές, είναι καλό να τις αποχρωματίζουμε απο πράματα του τύπου «δέν σε συμπαθώ». Τέτοιες εκφράσεις τις δέχεται κανείς σαν επιθέσεις και θέλει τσαγανό και ωριμότητα να τις προσπεράσει για να δεχτεί το όποιο νόημα (που σ' αυτήν την περίπτωση φυσικά και υπάρχει και είναι δικαιολογημένο, αλλα άντε να το βρεί το δίκιο του).
Έλεκτρον συμπάθα με, κι' εσύ και οι υπόλοιποι της συγγραφικής ομάδας, για την παρεξήγηση. Έχω τη μύγα προφανώς, και δικό μου πρόβλημα.
Ιρονίκ, διαστρεβλώνεις τα πράγματα. Οι Νίκοι δέν στέλνουν φιλιά ο ένας στον άλλο επάνω, είναι απλά φιλικοί μεταξύ τους.
Έχω μία ερώτηση: τί σημαίνει τριγωνισμός; Στο σλάνγκ τζι άρ δέν το βρήκα.
Μιά και έτσι κι' αλλιώς το πλαίσιο της κουβέντας γίνεται όλο και πιό αφηρημένο και μπήκαν στην κουβέντα και άγνωστες λέξεις και τσιτάτα (πόσο ελιτιστές μπορούμε να γινόμαστε θελητά ή άθελα όλοι μας όμως έ;), να σημειώσω κι' εγώ απλά οτι περιμένω να δώ με ενδιαφέρον το άν και πώς θα δουλέψει ο Χέγκελ και το σχήμα του εδωπέρα. Γιατι έχω την υποψία οτι παίζει νά 'ναι γενικό, αναμενόμενο φαινόμενο σε μία αντιπαράθεση ασύμβατων («ασύμμετρων» που λέει κι' ο Κούν) απόψεων όπως εδώ, να πετυχαίνουν τελικά την συνύπαρξη σε κάποιο ευρύτερο, αλλα αναγκαία πιό αφηρημένο και στο μέτρο τουλάχιστον που δέν ερμηνεύεται ιστορικά, στείρο σκηνικό.
Να μιλήσω και λίγο σάν άνθρωπος όμως. Όλοι εδωμέσα μαθαίνουμε μέσα 'πο την ενεργή μας συμμετοχή. Εννοώ, μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τα εργαλεία μας καλύτερα, απο το γράψιμο, την γλώσσα, τη θεωρητική σκέψη και την παρατήρηση, ώς τα κουμπάκια του σάιτ, την αναζήτηση στο διαδίκτυο και τα λοιπά. Όπως καταλαβαίνω τώρα, το ύφος (όχι η αιτία ούτε η αφορμή) της επίθεσης στον Γκάτζ δέν οφείλεται στο οτι δέν έχει μάθει να γράφει καλά ή να διακρίνει σε περιπτώσεις που έχουν νόημα· αν ήταν έτσι όλοι μας θα δεχόμασταν επίθεση τέτοιου ύφους κατα καιρούς, αφού όλο και κάποιο απ' τα εργαλεία μας δέν το ξέρουμε τόσο όσο άλλοι εδωμέσα. Βλέπω λοιπόν οτι οφείλεται σε παλιές μαμουνιές του χρήστη, σε πρότερο ανέντιμο βίο.
Είναι όντως έτσι ή παρασέρνομαι κι' εγώ απο την τάση μου για ψυχολογήσεις της οκάς;
Σε κάθε περίπτωση πάντως, άς μήν ξεχνάμε οτι για έναν επισκέπτη που ενδιαφέρεται για την αργκό, δέν μετράει ποσώς άν ο τάδε ή ο δείνα χρήστης έπαιξε βρόμικο παιχνίδι με πενηνταδύο λογαριασμούς και παιδιάριζε ανεβοκατεβάζοντας άλλους χρήστες στη βαθμολογία, στις καρααρχιδάρες του· αυτό που μετράει είναι άν θα βρεί ορισμό για τον σκαφάτο πιχί, που δέν μπόρεσε να βρεί πουθενά αλλού, σε λεξικά ή άλλα σάιτ.
Φυσικά, απο 'κεί και πέρα, μετράει πόσο καλογραμμένος είναι ο ορισμός. Αλλα το να γράφεις καλά και χωρίς σύγχυση, το μαθαίνεις με τον καιρό, όσο το μαθαίνεις, και σίγουρα με τη άμεση ή έμμεση βοήθεια των άλλων. Το ύφος λοιπόν της επίθεσης απο τζίζα δέν βλέπω να βοηθάει τον Γκάτζ να καταλάβει γιατί υπάρχει όντως πρόβλημα με έναν ορισμό που βρίθει απο περιττή και ανούσια περιπτωσιολογία (η οποία έτσι απλά προκαλεί σύγχυση στον αναγνώστη που δέν ξέρει ήδη την έννοια που ορίζεται --και υποτίθεται για τέτοιους γράφουμε, και όχι για αναγνώστες ιστολογίων). Γι' αυτό πιστεύω οτι θα ήταν καλύτερα να θιχτεί το όποιο πρόβλημα ιδιωτικά και όχι δημόσια.
Δύο δικά μου συμπεράσματα: Άλφα, νομίζω λέει να κάνουμε επιτούτου κουβέντα κάπου γι' αυτό, πάνω στο πώς γράφει κανείς «σωστά». Ν' ανταλλάξουμε δηλαδή απόψεις, να μοιραστούμε πρακτικές και τέτοια. Γιατι μπορεί να ήταν κάποιος σκράπας στην έκθεση στο σχολείο, αλλα άν έχει κολλήσει με το σλάνγκ τζι άρ οφείλει να ενδιαφέρεται συνειδητά και γι' αυτό πλέον, κακά τα ψέματα.
Βήτα, με πιάνει πίκρα και νεύρα, για άλλη μιά φορά, που βλέπω πόσο σπαστικά ανάρμοστη και υπονομευτική για τον χώρο είναι η παρούσα βαθμολογία. Ντροπή, πραγματικά, να δυσχεραίνεται η πορεία του σάιτ επειδή μας πιάνουν τα ανταγωνιστικά περι δημοφιλίας. Πραγματικά, ντροπή και σιχαμάρα.
Αυτά. Να σηκώσω τώρα το χαλί;...
ΥΓ: > τα άτομα της συγγραφικής ομάδος, τα οποία δεν κρατιούνται και παίρνουν θέση, μετά από πολλαπλές συνεδριάσεις.
έλεκτρον Η ομάδα δέν είναι «συγγραφική», τη λέμε «συντακτική», αλλα κατα τη γνώμη μου εσφαλμένα, μιά και στην ουσία είναι κυρίως «συντονιστική».
Αυτό που γράφεις είναι συνωμοσιολογικίστικη σπόντα;, γιατι δέν κατάλαβα. Οι συντονιστές είμαστε πρώτιστα χρήστες, τέρμα. Εντάξει, εκτός απο την περσόνα «ντίκ» (απ' την οποία δέν έχει σηκωθεί ούτε ένας ορισμός και χρησιμοποιείται όπως λέει και ο ίδιος καθαρά «θεσμικά» --και πάλι εσφαλμένα, εννοεί απλά «χαμαλίδικα»). Άν παίζουνε κουτσομπολίστικα πιμάκια μεταξύ μας δέν διαφέρει απ' το να παίζουνε μεταξύ οποιωνδήποτε άλλων χρηστών. Και άν παίζουνε αποκοινού συζητήσεις (υπάρχει συντονιστικό φόρουμ για να οργανώνουμε καλύτερα το χαμαλίκι) οπου αναφερόμαστε στα τεκταινόμενα του σάιτ, αυτό δέν διαφέρει απο το να βρεθούν κάπου οποιοιδήποτε δύο και παραπάνω χρήστες και να σχολιάσουν αποκοινού τα πράγματα. Με όποιο ύφος.
«Φαντασία στην εξουσία», ναί, αλλα όχι και αρρωστημένη φαντασία στο λαό, πλίζ.
Μπινιά...
Αυτές τις μαμουνιές με τη βαθμολογία δέν τις ήξερα, μου διέφυγαν (ούτε ώς συντονιστής ασχολήθηκα), τελοσπάντων δέ θυμάμαι. Παίχτηκε φάση πολλαπλών λογαριασμών κι' εκεί δηλαδή;... Σε κάθε περίπτωση, άς μπούν νέα βαθμολογικά σταθμά σε λειτουργία, και τότε τέτοια παιδιαρίσματα θα χάσουν τη γοητεία τους και πιστεύω θα μειωθούν στο ελάχιστο, αν δεν εκλείψουν και τελείως.
Μές; Γιατί με λές σπαστικό;... Πολύ αγενές εκμέρους σου δεν βρίσκεις;... :-Δ
Προφανώς. Την αγένεια την κρατά κανείς για τις γυναίκες... :-Ρ
Γάμα τες μωρέ τις ψώλες να πούμε, που μου θέλουνε κι' αγάπες... :-Ρ
(φίλε είπαμε, την εκδίκηση θα τη φάς κρύα)
Σωστός και πάλι ο αίας, παρόλο που ήδη είχε οριστεί η έννοια.
Πανοξηνταδύο, υπάρχει η δυνατότητα να αφήσει κάποιος σχόλιο χωρίς να είναι χρήστης (ή χωρίς να έχει κάνει λογκίν). Σ' αυτήν την περίπτωση μπορεί να επιλέξει κάθε φορά ότι του κατέβει για «όνομα».
Να πάρω λίγο θέση, μιά και εγώ τους πάω καί τους δύο Κράμερ (όχι οτι σε προηγούμενες, πρόσφατες και παλιότερες δημόσιες προστριβές υπήρχε πλευρά που να μήν την πάω, αλλα σήμερα παραδόξως δέν βαριέμαι ν' ασχοληθώ!...).
Είναι πράγματι ενδιαφέρον το πώς κάποιος θα στραβώσει με τί, στα διαδικτυακά τεκταινόμενα. Για ψυχολόγους σίγουρα. Έχω απλά να πώ οτι ντρέτα και χωρίς πουτανιές τα έθεσε ο τζίζας και σωστός· αλλα κατα τη γνώμη μου, άλφα, άδικα να το κάνει μ' αυτό το ύφος, και βήτα, κακώς να το κάνει δημόσια: υπάρχουνε και τα πιμί γι' αυτά τα πράγματα, που καμιά φορά κάνουν και θαύματα (εντάξει, γκόμενες δέ βγάζεις εύκολα, αλλα καλοπροαίρετες εξηγήσεις τις πετυχαίνεις αν έχεις καλή διάθεση).
Γιατι η μόνη παράγραφος που βρήκα στ' αλήθεια ενδιαφέρουσα ως τρίτος (και ως χρήστης του σλάνγκ τζι άρ εννοώ, όχι ως ερασιτέχνης ψυχολόγος) είναι η τελευταία περι περιπτωσιολογίας:> η αναλυτική σκέψη αναλύει αυτό που έχει νόημα να αναλυθεί, δεν αναλύει όλες τις περιπτώσεις με την ίδια μέθοδο για να φτάσει στο ίδιο αποτέλεσμα, τις αναλύει όλες μαζί. κρατάει την ανάλυση για τις περιπτώσεις όπου υπάρχει ποιοτική διαφορά στα μέρη στα οποία αναλύεται το αντικείμενο, οπότε είτε εφαρμόζει επί μέρους διαφορετική μεθοδολογία, είτε με την ίδια μεθοδολογία οδηγείται σε διαφορετικά συμπεράσματα λόγω ακριβώς της υποκείμενης ποιοτικής διαφοράς. Εδώ επάνω όμως να πώ, θα πρέπει κάποιος να έχει τριφτεί πολύ στη μεθοδική διάκριση σε περιπτώσεις για να μάθει να το κάνει στιβαρά (κι' αυτό το λέω ώς παθός λόγω εργασίας). Σκέφτομαι συγκεκριμένα τώρα πώς μου την λένε ξερωγώ ο ντούμπλφας, ο χαλικούτης και ο χότζας όταν κάνω χοντρές και αφελείς πατάτες σε νερά βαθιά για 'μένα (πιχί εδώ και εδώ), πατάτες που αν ήταν άλλος θα με περνούσε γενεές δεκατέσσερις για την ασχετοσύνη μου (και δή, σε σάιτ γλωσσολογικού ενδιαφέροντος!...).
Κατα τ' άλλα, στα περι στίλ που αναφέρει ο Γκάτζ έχει δίκιο. Άν κάτι δέν αρέσει στον τζίζα δέν είναι οτι η πληροφορία που δίνει ο Γκάτζ είναι τελικά η ίδια λάθος, αλλα ο τρόπος που τη δίνει. Για παράδειγμα, ξέρω ήδη (είμαι πολύπαθος τελικά στα διαδικτυακά...) οτι οι δικές μου εμμονές μπορούν να ερεθίσουν κάποιους εγωισμούς --οτι γίνονται δέ αντικείμενο σκληρής καζούρας (κι' όχι μόνο εδωμέσα), αυτό δέν το βάζω κάν. Ή άλλο παράδειγμα, χτυπητό: ρε τζίζα, εγώ οταν λέω τη γκόμενά σου «ψώλα μου», δέν τρώω μπουκέτο· είναι όντως θέμα στίλ.
Τελοσπάντων, υπάρχουν τάσεις και τάσεις στο σάιτ που δέν γίνεται ίσως να τις γουστάρει ο καθένας μας όλες. Ούτε εγώ γουστάρω την ιστορία με τους φραπέδες (με είχε κουράσει ήδη απο την αρχή-αρχή αφάνταστα), ούτε και τη Λιλιανάδα ιδιαίτερα, για να πώ τα τρανταχτά. Κι' ούτε χρειάζεται να πηγαίνουμε εδωμέσα όλοι όλους --θά 'λεγα, δέν πρέπει κιόλας. Αλλα άς προσπαθούμε, γνώμη μου, να μήν αφήνουμε να βγαίνουν στην επιφάνεια νεύρα. Οι μονομαχίες είναι άλλωστε πιό ρομαντικές οταν γίνονται χωρίς μάρτυρες.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά τ' απανωτά «Φιλικά, Νίκος», μου έφτιαξαν τη διάθεση εχθές σε πολύ δύσκολη στιγμή, και σας το χρωστάω, χωρίς πλάκα. :-)
Είναι ακόμα πολλά τα κλασικά που λείπουν. Νομίζω οτι χρειαζόμαστε μιά σταυροφορία για να λήγει το θέμα (όσο μπορεί να «λήξει» τελοσπάντων). Στον καιρό του όμως.
Πάνο εξηνταδύο, είσαι ανεκτίμητος.
Εγώ το ήξερα αλ σικιμέ σουρ ντουβαρά· πρόκειται απλά για λάθος ή εκείνο το σούρ σημαίνει κάτι άλλο;
Τζίζα, μνημειώδες το λήμμα, έπρεπε να το πώ εδώ και καιρό. Είσαι τελικά οξυδερκής, μπαγάσα.
Για τη συστηματοποίηση που λές, απο τα παραδείγματά σου, και απ' όσο μπορώ αυτήν τη στιγμή να σκεφτώ, φαίνεται οτι το φαινόμενο απαντά αποκλειστικά στις πλάγιες πτώσεις, δηλαδή σε γενική και αιτιατική (και όχι σε ονομαστική).
Ά, επίσης, δέν απαντά ούτε στην κλητική...
[w=nastozografiso13688]Φιλικά,
Νίκος[/w].
Όντως, λέγεται. Σωστός. Και πιό γενικά μάλιστα, έξω απ' το χώρο της μουσικής, συνήθως με την ίδια σημασία («αυθεντικός»). Απο τους αγγλισμούς που μεταφέρονται αβέρτα αυτούσιοι και στα ελληνικά.
Ο έλεκτρον βλέπω είναι της πλειότιμης λογικής. Χμ. :-Ρ