Comments by vikar (4189)
Showing 3301-3330 from 4189
Γράφει σχετικά ο Σκαρίμπας στο «Σόλο του Φίγκαρω» (εκδόσεις Νεφέλη, 1992, σελ. 66):> Και λυπάμαν τις μηχανές πού 'ναι δούλες, που δέν μπορούν να κάμουν αλλιώς, και τους ανθρώπους που τους μποδάει ενας «λόγος». Άκω εκεί, έχει δώσει το λόγο του και δέ μπορεί ν' αποφύγει! Και σιχαίνομαν πολύ.
Στο θηλυκό και μαυρούκα, όπως ακούγεται και στο «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Νικολαΐδη (δείτε εδώ πιχί).
Μαυρούκος είσ' αγόρι μου;...
Μπράβο ρε ιρονίκ. Δέν θα τό 'λεγα ξεπερασμένο πάντως. Ας πούμε, ξέρεις τί σκεφτόμουνα για τη συντονίστρια εκειπέρα σήμερα...
Ε δέν είναι κι' οτι ο Καζαντζίδης είχε τελείως κατεστραμμένες κεραίες --να παίξει το τρίτο βίντεο παρακαλώ.
Γουστάρω που ξαναπιάνουμε τα ταβλαδόρικα!... Ωραίος ο Χότζας. Γιά να περάσω ν' αφήσω κάτι πράματα στο δουπού με την ευκαιρία...
Ναί κυρία μου! Να το ξανακάνεις όπως ακριβώς το είχα! Ορίστε μας, γράφουμε με τον ιδρώτα των δαχτύλων μας τους υπερπλήρεις μας ορισμούς, για να έρθει λέει μιά σ υ ν τ ο ν ί σ τ ρ ι α να μας φέρει τα πάνω κάτω. Οποία θρασύτης...
Άκου να σου πώ, μή μου κρυφογελάς εμένα έτσι!... Λές πως δέν το βλέπω;!... Άαα, είσαι όντως είρων.
Αμ θα τα κάνω εγώ τα παράπονά μου στο αφεντικό, τί νομίζεις, δέ θα τα κάνω; Το όνοματεπώνυμό σου παρακαλώ! Και να μου φέρεις τον προϊστάμενό σου, θέλω να του μιλήσω. Εδωπέρα!
[μα «γκρινιάρης»;...]
Μα γιατί «γκρινιάρης»;... :-(
Όπα, τό 'πιασα. Ώς πατάω Ελλάδα το είχα ανεβάσει (έτσι όπως είναι τώρα δέν κολλάει ο ορισμός).
Τί έγινε ρε παιδιά;... Τί έχασα; Τί «πατατά» και «τουπά-τουπά»; Και ποιός ειν' ο γκρινιάρης;!...
Έλεκτρον, τσέκαρε βέβαια και τα σχόλια στα λημματάκια που λέει ο πάτσις, αλλα θά 'λεγα να μήν παίρνεις τ' αστεράκια και πολύ στα σοβαρά. Χαλαρά...
Το οποίο ανέκδοτο, μου πήρε καναδυό χρόνια να το συνειδητοποιήσω, είναι το πιό γαμάτο ρατσιστικό ανέκδοτο που έχω ακούσει ως τώρα.
Κοίτα έλεκτρον, το σύστημα εδώ είναι πολύ μα πολύ έξυπνο: α υ τ ό ξέρει πόσα αστεράκια αξίζει ο ορισμός, κατάλαβες;... :-Ρ
Πόοοοοο!... Πού το θυμήθηκες ρ' αδερφέ;!... Τί γέλια θέ μου... «Δώσ' μου απ' αυτά τα καινούργια, τα διακοσάρικα»... Τί χρόνια κι' εκείνα...
Ένα όμορφο ντοκιμαντέρ της Καλλιόπης Λεγάκη για τον Ηλία Πετρόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ (2004).
Και του (της;) σάκιλαγκ όμως δέν πάει πίσω... Δέν τό 'χα δεί αυτό απο Μόντι Πάιθον.
Όχι βρε Μπούμπι μου, απλά η ίδια φωτό σε αξιοπρεπή ανάλυση, ωστε όταν κλικάρω επάνω της δέν θα βάλω πάλι τον βικάρ-αγγελάκι να παλέψει με τον βικάρ-διαβολάκι, ο μέν να λέει «μπάστα, έτσι κι' αλλιώς και μικρή που ήταν καταλάβαινες τι θέ' να πεί ο ποιητής» κι' ο δέ να λέει «γκκρρρρρρρρ!... σας μισώ απαίσια μικρά θαμπνεϊλάκια»... Με καταλαβαίνεις; Είμαι ήσυχος και απλός άνθρωπος εγώ. Δέν γουστάρω εσωτερικές πάλες και τέτοια.
Υπάρχει ήδη χτυπάω γκόμενα αλλα και χτυπάω γενικότερα.
Ποπάουα, μήν μασάς μωρέ με τον η-πέφτουλα απο 'κειπέρα. Τα ίδια λέει όποτε γελάει γκόμενα για πρώτη φορά στο σάιτ... :-Ρ
Άαα, πολύ όμορφα. Αναμένουμε.
Και το n.p.c. (non-player characters): οι χαρακτήρες σ' ένα παιχνίδι ρόλων που δέν παίζονται απο παίκτες, αλλ' απ' τον υπολογιστή (ή τον οργανωτή του παιχνιδιού, σε επιτραπέζια ρολοπαίχνιδα).
Γιά να τα μαζέψω λίγο πλάκα πλάκα, μαζί με όσα ακόμη σχετικά βρήκα στο σάιτ: για τ' αντέτ', για τα νεφρά, για τη φουκαριάρα τη μάνα μου (ή για την ψυχή της μάνας μου), για την ελλάδα ρε γαμώτο, για την καύλα, για την τιμή των όπλων, για το γαμώτο, για το ρόκ, για το φολκλόρ, για τον πούτσο του θεού. Όλ' αυτά λοιπόν τα χρησιμοποιούμε κατα το σχήμα κάνω κάτι για + έναρθρο ουσ. (αιτ.), με τη σημασία πάντα να δικαιολογήσουμε την εκάστοτε πράξη.
Και φυσικά, έχουμε κι' ένα σωρό άλλες εκφράσεις όπως για τα μπάζα, για τον πούτσο, και λοιπά, που χρησιμοποιούνται όμως ώς κατηγορούμενα: κάτι είναι για + έναρθρο ουσ. (αιτ.).
Περίεργο, αλλα το ντίβα μ' αυτήν την έννοια δέν τό 'χουμε ακόμα...
Όσο για την έφκραση για το ρόκ, να προσθέσω οτι δέν την έχω ακούσει με την σημασία του εδώ ορισμού, αλλα σε φάσεις πώρωσης ή κουρντίσματος, όπως το για την ελλάδα ρε γαμώτο ας πούμε.
Τελικά, υπάρχει ολόκληρη οικογένεια παγιωμένων εκφράσεων του τύπου για + έναρθρο ουσιαστικό σε αιτιατική --εκτός απο το παρόν, για το ρόκ, για το γαμώτο, για τ' αντέτ', για την τιμή των όπλων, και λοιπά, που όμως σημασιολογικά δέν ταυτίζονται ακριβώς.
Εσύ μας λές «πασέ», η άλλη θα μας πεί «ότι αρπάξει ο πούτσος τους»... Πώς πήγαινε εκείνος ο μύθος του Αισώπου, με τον γέρο, το παιδί και το γαϊδουράκι που έσερνε το κάρο τους;...
Όντως, το έτσι, για το ρόκ ακούγετ' αρκετά.
Χότζας, δώσε ρ' εσύ παραπομπή στον Σκαρίμπα, πού το γράφει αυτό;...
Ά να μπράβο, πάτσις τα βλέπεις;... :-Ρ