Comments by vikar (4189)
Showing 1111-1140 from 4189
Έ, πώς λέμε «αίαντας των αθενών και πάσες ελλάδος να 'ούμε», κάπως έτσι... Όχι;
Ευτυχώς για τις γιαλαντζί ξανθιές παίζουν και λεξικά... :-Ρ
Προφανώς το καριολίκια μπορεί να δηλώνει και συμπεριφορά, πράξεις μιάς καριόλας (ίσως έτσι να τό 'χει ο Πιλαλί).
Η απομαγνητοφώνηση είναι γαμώ τα εργαλεία, αλλα άντε να το κάνεις σωστά και συστηματικά --τη τεμπελχανία μου μέσα.
Ορίστε! Κάποιοι δουλεύουν εδωμέσα... Χμ. Τηλεφωνητής ε;... Κάποιοι δουλεύουνε στην Κύπ εδωμέσα... Χμ.
Η απομαγνητοφώνηση, πλάκα-πλάκα, απ' τα καλύτερα εργαλεία για το σάιτ, θυμηθείτε και τη φλέβα πού 'χε χτυπήσει ο χαλικού στο γεια γεια.
«να δω τον βίκα σε στάση παραλίας, αυτό μόνο» Βρέ πορνόμυαλο πλάσμα! Τα βλέπει αυτά ο νίκ;
Ακούγεται συχνά και σε ζευγαροπαρέες, ο πολλά βαρύς και κρεβατομουρμουροκαμένος απ' το ένα ζευγάρι, να τη λέει στον γουτσιστή απ' το άλλο όταν το ρίχνει στα σορόπια.
Τον είχες απ' την πρώτη έκδοση ρε τρελέ;! Όοοοοοο κάαρτααα... :-Ρ
Βρέ βρέ, γινόμαστε πολλές...
Λοιπόν, δέν τ' αφήνετε τα σουξουμούξου να γράψτε κάνα σχόλιο της προκοπής, κάνα λήμμα, κάτι;... Άιντε γιατι θα γυρίσει καμια ώρα ο Μπούμπις απ' τις κρουαζιέρες και θα μας πάρ' ο διάολος. (Ήταν κι' ένα φίδι ο κερατάς, λινκάκι και φαρμάκι οι ατάκες του...)
Μάλιστα, εγώ, τζίζας, πάτσις, και ιρονίκ σε στάση παραλίας. Όκ κέικ, να ξέρω τί να λέω, κατάλαβες;...
Ρε πλάκα-πλάκα, όλοι διακοπές είστε, γαμώ τον αφρό της θάλασσάς σας μέσα;... Ούφφφφ...
(πάνε βρε κορτσούδι μ', κάνε κάνα μακροβούτι, να πάρεις και χρώμα... άσε με μένα μόνο μου εδώ, συζητώ καλύτερα έτσι)
Αυτό το καραούμπερ-βασικότατο λήμμα μας δείχνει μεταξύ άλλων αρκετά καθαρά και το εξής ωραίο: οτι η αυτονομημένη σύνταξη είναι βασικός μηχανισμός για την ενθάρρυνση και τελικά εδραίωση του σουρεαλισμού στη γλώσσα.
Εδώ έχουμε ομιλητή που βρίζει· αυθόρμητα του 'ρχεται να πεί κάτι σε φάση «γαμώτο», ίσως το πιό συνηθισμένο βρομόλογο των ελληνικών· ανάλογα με τη φόρτιση της στιγμής, το συμπληρώνει κατ' αρμόζοντα τρόπο, και κάποιες φορές όσο πιό εμφατικά, τόσο πιό σουρεαλιστικά --ειδικά και πάνω στα νεύρα, που οι λέξεις σημαίνουν μόνον ήχο*, στ' αρχίδια σου το νόημα.
Υπάρχουν όμως και άλλα, πολλά παραδείγματα, εκεί και εκεί ας πούμε, που δέν έχουν να κάνουν καθόλου απαραίτητα με βρισίδι, και ίσως γι' αυτό να δείχνουν καλύτερα το ίδιο πράμα, πώς λειτουργεί δηλαδή η αυτονομημένη σύνταξη διαστρεβλώνοντας ή και ξετινάζοντας την κυριολεξία και παράγοντας έτσι σουρεαλιστικές σημασίες.
Η παρατήρηση βέβαια δέν είναι τόσο ο μηχανισμός ο ίδιος (μορφή σε βάρος του περιεχομένου > σουρεαλισμός), όσο οτι εδώ προκύπτει φυσιολογικά και αβίαστα μέσα στην καθημερινή γλώσσα. Γιατι κατα τ' άλλα, χαίρω πολύ, τον τρόπο τον ήξεραν ήδη οι πρώτοι ντανταϊστές, τουλάχιστον, όπως και τον ξέρουν και οι σύγχρονοι αστειάτορες (και ο τιραμισουρεαλισμός, όπως τον έχει ορίσει ο Ντέρτι τουλάχιστον, είναι κάτι άλλο, καθώς πάλι, όπως και με τους υπερρεαλιστές, το σουρεάλ τίθεται ως πρόταγμα).
- Ξέρω, είμαι αισχρός συνθηματάκιας.
Νά κι' ενας συμφυρμός (που λέγαμε προχθές) αλα κομμέ ομως.
Σωστός.
Ο Μπάμπης τό 'χει, ο Τριαντά ομως όχι. (η ρίμα της ημέρας)
Τα μαζέψαμε κάπου στο μεταξύ ή όχι; Καρακλασική τέτοια αντευχή στο γειά μας είναι το «στην σπάνια ομορφιά μας», λάιτ και μπαμπαδίστικο.
Ηχομιμητικό, μ, όκέι --άν και η γκρίνια έχει φτάσει σήμερα περίπου τους εφτά δισεκατομμύρια διαφορετικούς ήχους, εκτιμούν οι ειδικοί. Επιπλέον, παίζει νά 'χει παίξει αναλογία με το πάρλα.
Αυτή η ατάκα, άς σημειωθεί, φέρνει υπόπτως στο θυμοσοφίστικο οτι «η εκδίκηση 'ναι 'να πιάτο που σερβίρεται κρύο».
Τσάκ, κιθαρωδός;...
Ρε Ταστσίδη, κι' οι άλλοι δουλειές έχουνε, εξήγησέ μας όμορφα να πούμε, έγραψες που έγραψες...
(ά, και καλωσήρθες)
Καπάκι: εννοείται οτι οι λεξικογράφοι μας ιδέα (ούτε το καταγράφουν κάν).
Να πούμε και οτι ουσιαστικοποιείται ως χαρακτηρισμός σε μίρλας (άντρας) και μίρλα (γυναίκα).
Αυτή την ερώτηση θά 'λεγε να την κάνεις και στο μπουρδέλα κόμ πάντως. Ά, πρώτη σελίδα σήμερα παίζει τίτλος χρυσή βροχή ας πούμε.
Οι έλληνες γαμάμε τα πάντα έτσι κι' αλλιώς... Θέμα παράδοσης είναι, όχι αλκοτέστ ή χαμηλών στάνταρ που λένε μερικοί ανόητοι.
Βρε αίαντα, αμάν βρε με τον τονικό σου ψυχαναγκασμό! Δηλαδή ή θα μιλάς ερασμιακά ή θα φωνάζεις; :-Ρ