γαμώ + αντικείμενο

να σημειώσω ότι το λήμμα ξεπήδησε από το παράδειγμα και τα σχόλια του λήμματος πεταλούδα της νύχτας!

ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Να διευκρινίσω ότι μπορείτε να συμπληρώσετε και άλλα παραδείγματα, αν θέλετε φυσικά, αλλά όπως η Ελληνική γλωσσα είναι τόσο πλούσια, ας φροντίσουμε να περιλάβουμε ότι γαμιέται στην Ελλάδα, αλλά για κάτι (αντικείμενο):

1. που να μην μπορεί να γαμηθεί υπό ΚΣ
2. να μην είναι άνθρωπας
3. να μην είναι σεφερλίτιδες της στιγμής ή εξυπνακισμοί της ώρας αλλά όντως πράγματα που γαμάμε ήδη καθημερινά στον λόγο μας.

Ευχαριστώ από πριν για την κατανόηση σας

«το μουνί της Κλυταιμνήστρας» και «το μουνί τις Εύας» φαντάζομαι δεν παίζουν εδώ huh; (παίζουν για άνθρωποι τα μουνιά μόνο αν τα απομονώσουμε;).

να φτιάξουμε μια υποκατηγορία mes; Aλλά να σου πω και του στραβού το δίκιο, δεν το περίμενα από σένα αυτό το σχόλιο!

Θέλεις πολλές εκατοντάδες μέχρι να φτάσεις την λίστα μου του πούστη...

Πολύ φετιχιστές είμαστε πάντως...

Μπούμπη να υποθέσω ότι σε απογοήτευσα; Διαβάζω τα κριτήριά σου και δεν λέει πουθενά για μέρη του σώματος:

1. που να μην μπορεί να γαμηθεί υπό ΚΣ (ε δεν μπορεί ούτε το ένα ούτε το άλλο, πάνε αυτές από χρόνια)
2. να μην είναι άνθρωπας (ε δεν είναι, είναι; - εγώ το ξέρω ότι δεν είναι αλλά εφόσον δεν τα έχεις περιλάβει στην λίστα και εφόσον είναι τόοοοσο κλασικά, αναρωτιέμαι μήπως στο δικό σας μυαλό τα μουνιά ισοδυναμούν με τις αντίστοιχες γυναίκες, μην ξαναγράψω το ανέκδοτο τώρα...).

Σο;

@ mes κι αυτό σο-στό! To μουνί ως αντικείμενο ή εργαλείο! :)

@ Hank δεν μετράει το μήκος! Έτσι κι αλλιως δεν είναι πολλά τα ήδη υπάρχοντα λήμματα για γαμώ+κάτι στο slang.gr... Επικεντρωθήκαμε ως τώρα σε γκέι, πέη, παραπέη και αρχαιολατρίες!

Τον γρύλο σου.

(Είμαι 16αρης, σάς γαμώ τα) λύκεια.

Χώμα και ρετσίνα κι άσματα επινίκια

(ο προηγούμενος στίχος του Νιόνιου, λύσσαξε Χαλικού!)

Λέμε «γαμώ τον γρύλο σου»; :-/

παίζει γαμώ «και σένα και τον γρύλλο σου» αλλά και «να τον βάλεις στον κώλο σου» :)

Ετσ, το εσύ όμως είναι άνθρωπος. Εισηγούμαι να καταργηθεί ο αντισεξουαλικός όρος #2!

Tι να πω και γω τώρα... Μετα την λαική απαίτηση μπορεί και να υποχωρήσω!

αχαχαχαχαχααααα!!!! μπούμπηηηηη παίζει γαμώ «και σένα και τον γρύλλο σου» αλλά και «να τον βάλεις στον κώλο σου» :) αχαχαχα!

Ωραίος ο Μπούμπης

thanks Mes!

Με ένα research στο νέτι δεν βρήκα και σπουδαία πράματα που γαμούμε κατ' εξακολούθηση... Εκτός από Λύκεια και γρύλους, σταθερά γαμάμε και κεφάλι, σπίτι και λεφτά... Απο κει και πέρα όλοι γαμάνε ότι τους κατέβει...

Γαμάτε ελεύθερα λοιπόν!

Άσε μπούμπη, αύριο σεξ αχαχαχ

@ Μες - γελάω ωσάν ομοφιλόφιλος θα ξυπνήσει το σπιτικό μου!!!

... το οποίο με φέρνει στο μοναδικό, το ανεπανάληπτο, Γαμώ το σπίτι σου γαμώ!

δεν κρατάω κακίες εγώ Mes!

Το ξεσταύρι είναι αντικείμενο;

μάλλον είναι ο σταυρός χωρίς τον ημίγυμνο επάνω...

αχ μπούμπη έχεις ρέντα και εγώ πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να πάω νάνι - και όπως είπαμε, κανόνισε αύριο αχαχααα

καλήνυχτα!

αυτά με τους ημίγυμνους κάνω ότι δεν τα είδα.
το γαμώ το μουνί του δία πληροί τα στάνταρντς;

Φυσικά και δεν ήθελα να σε προσβαλω jes, αλλά μην τα παίρνεις κιόλας. Διαφήμιση σου κάνουμε!

Τώρα για μένα το μουνί του Δία ήταν πάντα ένα μυστήριο. Τι ήθελε να πει ο ποιητής; Μήπως ο Δίας είχε μουνί ή μιλάμε για το γκομενάκι του;

Για μένα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν πληροί τα στανταρτς αλλά για κάποιους άλλους ναι...

τελικά μήπως jesus είναι ο τζες στα λατινικά;

τα πρέκια τα είπαμε;

@BuBis: δεν είναι ημίγυμνος, κασκαντέρ είναι!

@ anchelito: όχι!!! Σωστός!

@ jesus: μπορεί, αλλά εγώ το έγραψα με ισπανική προφορά...

κ γω το διάβασα με μπράιγ

κ τα βάρδουλα κατά τον έναν ορισμό.

ο αντίθεος μου μέσα;

και ψηλά καπέλα...

BuBis
αυτά δεν τα γαμείς, αφού!

Kαι όμως, νομίζω το δεν, ντεν είναι άρνηση αλλά στο ίδιο μήκος του δε(ν) γαμιέσαι να κάνεις καριέρα....

Τεχνικά γαμιένται και η γκαβομάρα και η κουφαμάρα...

Γαμώ τους Άγιους Πάντες.
Γαμώ την Αγία Θέκλα
Γαμώ τα Υπουργεία σας.
Γαμώ το σόι σου.
Γαμώ της θειας σου το μπουγαδοκόφινο.
Γαμώ την κολυμπήθρα σου.
Γαμώ το κέρατό μου το τράγιο.
Γαμώ τα μούσια σας.
Γαμώ το μπουζί σου.

χαχαχαχα! Μπορώ να φανταστώ το γαμώ το μπουζί σου!

Πολύ μα πολύ γαμήσι πέφτει. Εμ..άμα ο μήνας μπεί με εορτάζοντα τον Αη Πέοντα...

κ η αγία κουκουνάρα, σε στυλ αγίας καραμέλας.

Χίλια αναδρομικά μπράβο στον Μπούμπις για το λήμμα. Τό 'χα στα σκαριά απο καιρό να τ' ανεβάσω σε στίλ «τί γαμάει ο έλληνας» (δηλαδή χωρίς τους περιορισμούς του Μπούμπι, γαμώ τα βίτσια του μέσα γαμώ --άκους εκεί, «όχι ανθρώπους»!...), αλλα με πρόλαβε.

Να προσθέσω λοιπόν το κατιτίς μου: ζωή, φάρα, ψυχή, μουνί που σε/τον/... πέταξε, σόι, πίστη, μάνα, πουτάνα, τρέλα, τύχη, πούτσο του πατέρα σου/του/... (απο γυναίκες προς άντρες αυτό --το λέει κι' ο Μίσσιος νομίζω κάπου στο Χαμογέλα ρε..., «γαμώ τον πούτσο του πατέρα σου»).

Και σιγά να μή μπορούμε να φτάσουμε τη λίστα του πούστη... Πφ!... Εδώ, και μόνο το γαμώ τον πούστη μου να σκεφτείς, τό 'χουμ' ήδη ισοσκελίσει!... :-Ρ

Να φτιάξουμε ένα νέο τζενερέιτορ.

Έκανα ένα λαθάκι εκειπάνω: τον πούτσο του πατέρα σου το διάβασα μόνο στον Μίσσιο (νομίζω), γενικά όμως παίζει το γαμώ τον πούτσο σου/του.

Ρε ντούμπλφας, με τζενερέιτορ ρε το γέμισες το άλλο;... Λέρα, έ λέρα...

@vicar, τελικά έχω αναθεωρήσει! Σε τούτο το λήμμα γαμάτε ελεύθερα!

γαμώ τα κερολίβανα
γαμώ το αίμα των αγϊω(ν)
γαμώ ό,τι έχεις αγάμητο

Με τις ευχές του δημοφιλέστερου Αγίου μας, του Αη γαμήσου, γαμάτε γιατί χανόμαστε.

Είχε ξηγηθεί κι' ο Ιπτάμενος παλιότερα εδώ.

Γαμώ τον αντίθεό μου

Το άκουσα σήμερα στην παραλία και μου φάνηκε συμβατό με την φιλοσοφία του δυ(αρχιδ)ισμού, που πρεσβεύει δύο αντίθετες αρχές του υπαρκτού σε αντίθεση με την φιλοσοφία του μο(υ)νισμού που υποστηρίζει ο Σπινόζα. Έχω την εντύπωση ότι είναι πιο σύνηθες από το γαμώ τον Αντίχριστό μου ίσως γιατί ο Αντίχριστος είναι λόγω αποκαλυπτικής (παρα)φιλολογίας ένα πιο γνώριμο και οικείο πρόσωπο και κωλώνουμε κάπως να τον γαμήσουμε, ενώ ο αντίθεος ανήκει σε μια πιο σουρεάλ σφαίρα μεταφυσικής αντιπολίτευσης και δεν έχουμε πρόβλημα.

Το οποίο, σε αντίθεση με τα περισσότερα επάνω, το ακούω πολύ συχνά.

Γαμώ το σι(ν)σιλέ σου, που θα πεί γαμώ τη γενιά σου

Γαμώ τα κλικ-κλακ του βαγγέλιου. Έτσι έβριζε ένας Μωραΐτης τοπογράφος το ΄50 στο χωριό μου.

Γαμῶ τὸ σταυρομάνι σου, τὴ βαγγελίστρα σου, τὰ ξεφτέρια σου (ἑξαπτέρυγα). Σὲ χρῆσι μόνο σὲ μέλλοντα καὶ ἀόριστο εἶναι: Τοῦ γάμησε τὸ τάμ-τιριρί.

Αυτό το καραούμπερ-βασικότατο λήμμα μας δείχνει μεταξύ άλλων αρκετά καθαρά και το εξής ωραίο: οτι η αυτονομημένη σύνταξη είναι βασικός μηχανισμός για την ενθάρρυνση και τελικά εδραίωση του σουρεαλισμού στη γλώσσα.

Εδώ έχουμε ομιλητή που βρίζει· αυθόρμητα του 'ρχεται να πεί κάτι σε φάση «γαμώτο», ίσως το πιό συνηθισμένο βρομόλογο των ελληνικών· ανάλογα με τη φόρτιση της στιγμής, το συμπληρώνει κατ' αρμόζοντα τρόπο, και κάποιες φορές όσο πιό εμφατικά, τόσο πιό σουρεαλιστικά --ειδικά και πάνω στα νεύρα, που οι λέξεις σημαίνουν μόνον ήχο*, στ' αρχίδια σου το νόημα.

Υπάρχουν όμως και άλλα, πολλά παραδείγματα, εκεί και εκεί ας πούμε, που δέν έχουν να κάνουν καθόλου απαραίτητα με βρισίδι, και ίσως γι' αυτό να δείχνουν καλύτερα το ίδιο πράμα, πώς λειτουργεί δηλαδή η αυτονομημένη σύνταξη διαστρεβλώνοντας ή και ξετινάζοντας την κυριολεξία και παράγοντας έτσι σουρεαλιστικές σημασίες.

Η παρατήρηση βέβαια δέν είναι τόσο ο μηχανισμός ο ίδιος (μορφή σε βάρος του περιεχομένου > σουρεαλισμός), όσο οτι εδώ προκύπτει φυσιολογικά και αβίαστα μέσα στην καθημερινή γλώσσα. Γιατι κατα τ' άλλα, χαίρω πολύ, τον τρόπο τον ήξεραν ήδη οι πρώτοι ντανταϊστές, τουλάχιστον, όπως και τον ξέρουν και οι σύγχρονοι αστειάτορες (και ο τιραμισουρεαλισμός, όπως τον έχει ορίσει ο Ντέρτι τουλάχιστον, είναι κάτι άλλο, καθώς πάλι, όπως και με τους υπερρεαλιστές, το σουρεάλ τίθεται ως πρόταγμα).

• Ξέρω, είμαι αισχρός συνθηματάκιας.

(πω ρε πστ, αφήνω τη θάλαττα και τον ήλιο και την τρύπα του όζοντου και λέω ας κάνω ένα τσεκ και πάλι αυτό το παιδί μπροστά μου, αδεμπορώ...)

(πάνε βρε κορτσούδι μ', κάνε κάνα μακροβούτι, να πάρεις και χρώμα... άσε με μένα μόνο μου εδώ, συζητώ καλύτερα έτσι)

Ρε πλάκα-πλάκα, όλοι διακοπές είστε, γαμώ τον αφρό της θάλασσάς σας μέσα;... Ούφφφφ...

γαμώ τα δυναμικά συστήματα όλα να πούμε.

Παρών. Συνέχισε τώρα...

Μάλιστα, εγώ, τζίζας, πάτσις, και ιρονίκ σε στάση παραλίας. Όκ κέικ, να ξέρω τί να λέω, κατάλαβες;...

Παρούσα κι εγώ (αλλά μια χαρά τα λες μόνος σου, συνέχα)

ναι, ξεσκιστήκαμε στις διακοπές...

Βρέ βρέ, γινόμαστε πολλές...

Λοιπόν, δέν τ' αφήνετε τα σουξουμούξου να γράψτε κάνα σχόλιο της προκοπής, κάνα λήμμα, κάτι;... Άιντε γιατι θα γυρίσει καμια ώρα ο Μπούμπις απ' τις κρουαζιέρες και θα μας πάρ' ο διάολος. (Ήταν κι' ένα φίδι ο κερατάς, λινκάκι και φαρμάκι οι ατάκες του...)

ναι τον πούστη τον άντρα!

σπασίκλα! (για τον βίκα πήγαινε αυτό)

(να δω τον βίκα σε στάση παραλίας, αυτό μόνο!)

ρε μουχουσού, εσύ δεν ήσουνα ο μπούμπις ή τα ρδεμπεύω;

«να δω τον βίκα σε στάση παραλίας, αυτό μόνο» Βρέ πορνόμυαλο πλάσμα! Τα βλέπει αυτά ο νίκ;

και που να πιάσουν αι ζέσται, iron...

αχ αχ μην το πεις στον νικ, αχ μην το πεις στον νικ!!!

μουχουσού, για μένα οι ζέστες πιάνουν από Απρίλη μου καλέ και τελειώνουν Ωχχτώβρη, ανάντεχο πράμα. και, όπως λέει και ο Δοστογιέφσκης για τη ζέστη που τον καταθλίβει, «το μισό της θλίψης θα φύγει αν βρεις κάποιον ένοχο και, όσο δεν βρίσκεις τελικά κανέναν, τόσο πιο αβάσταχτη γίνεται».

ε, εγώ ξεσπάω ως συνήθως στον βικ.

Το ρήμα γαμώ με τη σημερινή σημασία, όπως και το επίθετο γαμέας, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα βυζαντινά χρόνια
(βλ. εδώ)

[mod]
[img]http://isegrimm.files.wordpress.com/2009/09/vorsicht-troll.jpg?w=300&h=199[/img]
Προσοχή, διάβαση τρολ.
[/mod]

Κλασική ατάκα μπαμπά προς παιδί: γαμώ το γονιό σου.

ου, καλά, ο μπαμπάς μου λέει συνέχεια: τον πατέρα σου μέσα, κωλόπαιδο (και χαιρόμαστε όλοι)

Εμένα πάλι είναι σχετικά μικρά για να βάλω τον σεξουαλικό παράγοντα, οπότε τα απειλώ ότι θα τους πάρει ο διάολος τον πατέρα.

Kαι αυτό που λένε οι λεχρίτες: «ωραία παιδάκι, γαμώ την μάνα του»...

Ενδιαφέρον βρίσκω συγκεκριμένα οτι η σημασία «γαμώ τον εαυτό μου», ενώ δέ λέγεται ευρέως περσέ, λέγεται όμως με τέτοιους έμμεσους τρόπους (μιλάω για το συγκεκριμένο συντακτικό σχήμα, και όχι ξερωγώ για τις χρήσεις του γαμιέμαι ας πούμε).

...το Schäu σας το ble.

Γαμώ το σόι σου το μπλε (στο πνεύμα του λήμματος).

Α καλούα, τώρα κατάλαβα ότι κι εσύ το ίδιο λολοπαίγνιο έκανες...

(Separated at birth;)

Ως επιτατικό προστίθεται και το μέσα: γαμώ τήν ψυχή μου μέσα..., το Χριστό σου μέσα... κοκ
'Exω επίσης ακούσει, το καθένα από ένα άτομο, αλλα κατ' εξακολούθηση από τό ίδιο ... το βυζί της κότας (που το θυμάμαι όποτε ψωνίσω στήθος κοτόπουλο) και ...τα κουταλοπήρουνα του μυστικού δείπνου (όπου έτρωγαν με τα χέρια βεβαίως, βεβαίως) μάλλον ενσωματώνοντας στη βρισιά το φόβο μή θίξουν κάτι ή κάποιον...

Επίσης, για να καταγραφεί καί μόνο, όταν γύρω στό '71-'72, συντήθηκε στο δρόμο μια πασίγνωστη στη Χίο (και τώρα αείμνηστη) οδηγός τρίκυκλου «φορτοταξι» MAZDA, η Μαλβίνα, με τον τότε (χουντικό) νομάρχη, όπου έπρεπε να του παραχωρηθει προτεραιότητα (κατ άλλους της έκλεισε τό δρόμο) εκείνη του απηύθηνε το αμίμητο «... γαμώ τα στεφανοχάρτια σου...». Έχει και happy end γιατί ενώ όλοι περίμεναν τα χειρότερα (ντάλα χούντα γαρ), εκείνος έβαλε τα γέλια...

Να γαμηθεί ό,τι γαμιέται (από την ταινία Το Μικρό Ψάρι του σλάνγκαρχου σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη)