Comments by vikar (4189)
Showing 2491-2520 from 4189

Ε και το απάρτου και αγαμίδου είναι προφανώς απλά λογοπαίγνιο πάνω στη γενική των οδών. Η γενική στην αργκό έχει πολύ ψωμί. Το λήμμα γαμεί --το είπα;

Το πλουσίου τό 'χω κι' εγώ ακούσει μόνο όπως ο Μουχουσού, και θα έλεγα προσωπικά οτι πέφτει σ' εκείνη την περίπτωση, μιά και είναι πολύ συνηθισμένο στα ελληνικά να έχεις επίθετο σχηματισμένο απο γενική.

Ά, ξέχασα παραδείγματα της δεύτερης περίπτωσης που λέω, που έχουν παγιωθεί: ποτέ των ποτών, στο τσακ του τσακός.

Λοιπόν, το συγκεκριμένο φαινόμενο το σκέφτομαι ως γενική της έμφασης, μιά και συνήθως επιτείνει τη σημασία, και έχει δύο μορφές στην καθομιλουμένη, οι οποίες έχουν όπως φαίνεται διαφορετική προέλευση η καθεμιά, άν και συγγενή σημασία και χρήση.

Η πρώτη μορφή είναι αυτή που πιάνει ο ροτζέριο στον ορισμό, και ίσως προέρχεται, όπως πιστεύει ο Άλλος σχολιάζοντας εδώ, απο κατηγορούμενα του τύπου <επίθετο + όνομα σε γενική>, όπως για παράδειγμα: «μαλάκας μεγάλου βεληνεκούς», «γκομενάκι απιστεύτου καύλας» (με μία απαραίτητη δόση παλαιοελληνισμού για να δοθεί ειρωνεία).

Απ' αυτό το σχήμα πιθανόν να αυτονομήθηκε περαιτέρω η γενική, στη χρήση που δείχνει ο ροτζέριο στον ορισμό. Και πράγματι, δέν ξέρω άν χρησιμοποιείται γενικευμένα ή άν χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένα μόνο επίθετα.

Στην άλλη περίπτωση που έχω κατανού, έχουμε προφανώς να κάνουμε με απολειφάδι διαχρονικής σχολικής σάτιρας πάνω στην κλίση των ονομάτων, που στην πλήρη του μορφή εμφαίνει το ουσιαστικό περνώντας το από όλες τις πτώσεις:> [I]-- Θεογκόμενα έ;

-- Μαλάκα, η θεογκόμενα της θεογκόμενας τη θεογκόμενα ώ θεογκόμενα μιλάμε... Να ντρέπεσαι να την γαμήσεις ένα πράμα.[/I] Σ' αυτήν τη μορφή, η γενική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάθε ουσιαστικό ή επίθετο.

Να πούμε και οτι η χρήση της γενικής για πρόσδοση έμφασης αποτελεί ίσως σημείο των καιρών και συγκεκριμένα της έκπτωσης της συγκεκριμένης πτώσης (πάν άνιντέντεντ), για το οποίο όμως δέν βρίσκω πρόχειρα κάνα καλό λινκάκι --ενευθέτω.

Εντάξει, η καταχώριση γαμεί και έλειπε. Απο τα λήμματα που δουλεύω στο πρόχειρο εδώ και μήνες (που να πάρει ο διάολος... στο εξής κι' εγώ αντιροτζεριακός, μαζί με Βράστα).

Έχω να συμπληρώσω καναδυό πίπες, θα επανέρθω.

Καταρχήν, αυτοκτό, δέν τον σηκώνεις σ' έναν ορισμό το σκατοβάτραχο;

Όλα όσα λές δεκτά. Η συχνότητα χρήσης μιάς λέξης-σημασίας για την οποία ένα τέτοιο στατιστικό στο σλάνγκ τζι άρ θα ήταν μία ένδειξη, σε συνδυασμό μάλιστα με το στατιστικό της γεωγραφικής προέλευσης, κουβαλάει κυρίως την εξής πληροφορία: πόσο μπορώ να ελπίζω οτι θα γίνω κατανοητός χρησιμοποιώντας αυτήν τη λέξη σε μία δεδομένη στιγμή;

Για 'μένα αυτό είναι αρκετά σημαντικό, και εφόσον είναι και εύκολα υλοποιήσιμο στο σάιτ, αξίζει να το έχουμε. Το συζητάμε, να δούμε τι λέν και άλλοι.

Για τα υπόλοιπα, να μοιραστώ το εξής σχιζοφρενικό: έχω λάβει μέχρι στιγμής τρία πιμί με αντιρρήσεις πάνω στις προτάσεις που μάζεψα επάνω, και αντίθετα, συνεχίζω να βλέπω δημόσια σχόλια προσωπικής αντιπαράθεσης. Δηλαδή, σε πιμί αυτά που ενδιαφέρουν όλους, και δημόσια, αυτά που καίνε τον ένα ή άντε τους δύο... Ε όχι ρε παιδιά. Τόσο περισσότερο βαραίνει λοιπόν το κλίμα του καβγά; Ντροπή.

Μήπως νά 'χε σχέση με το κουτουλάω; Υπάρχει περίπτωση να μετατραπεί το ταύ σε σίγμα (ή ανάποδα);

Και δηλαδή, τουμπιά σημαίνει «κουτουλιά»; Μόνο για ζώα; Πού αλήθεια όλ' αυτά;

καπου μνημονευετε οτι να μπη ενα κουτακι που θα λεει οτι ναι και εγω το εχω ακουση η δεν το εχω
μα καλα τη γραφουμε εδω πραγματα που ξερουν ολοι ;;
τοτε προς τη η υπαρξη τις σελιδας
δεν καταλαβα για καποιος να το σπασει σε δυδραχμα παρακαλω αυτοκτό Προφανώς και δέν έχει νόημα να θέλουμε μόνο τις λέξεις που είναι γνωστές σε όλους μας! Το σκεφτόμουν αυτό απλά ως δείκτη για το πόσο συχνά λέγεται μιά λέξη-σημασία.

Εμένα πιχί θα μ' ενδιέφερε να ξέρω πόσο άσχετος είμαι τελικά που δέν έχω ακούσει τη μία ή την άλλη λέξη (και μου συμβαίνει συχνά εδωμέσα). Και θα μ' έκανε ίσως ν' αναρωτηθώ γιατί δεν την έχω ακούσει, και να το δικαιολογήσω: είναι απλά θέμα γεωγραφίας; (εξού και η σχετική μέτρηση που προτείνω) είναι θέμα κοινωνικού κύκλου; (όπως λέει και ο ροτζέριο) και τα λοιπά.

Να το σπάσω και σε δραχμές;... Απο αύριο (εκτός απο καπνό, ξέμεινα κι' απο ψιλά, σόρι). :-Ρ

Ναί, έχεις δίκιο σ' αυτό.

Βασικά, το να μετράμε την εξοικείωση με μιά λέξη-σημασία μέσα στο σλάνγκ τζι άρ, με την υπόθεση οτι οι δέκα-είκοσι-τριάντα (βαριά) ενεργοί χρήστες είναι όσο γίνεται αντιπροσωπευτικό δείγμα της σημερινής ελληνόφωνης κοινωνίας, θα δίνει μιά καλή προσέγγιση του πόσο ακούγεται η λέξη. Δέν ξέρω άν η υπόθεση αυτή ισχύει, αλλα είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε, απ' όσο σκαμπάζω.

Ένα ακόμα πιό ακραίο παράδειγμα στο ίδιο πνεύμα θα ήταν μία λέξη-σημασία που ανεβάζει κάποιος, η οποία λέγεται μόνο στην παρέα του. Θα είναι εντελώς λογικό να πιάσει πάτο το συγκεκριμένο στατιστικό, χωρίς όμως να σημαίνει οτι στην παρέα του δέν τη χρησιμοποιούν κατακόρον (ούτε και οτι δέν θα είναι ενδιαφέρουσα).

Όσο για την πλάκα με το τόπ-τέν, και την κατάσταση των καταχωρίσεών σου, καταλαβαίνεις οτι τίθεται ζήτημα εμπιστοσύνης απέναντί σου, και όχι μόνο απο τον Βράστα ή την Μές (αυτήν εννοείς υποθέτω), αλλα και απο 'μένα και απο όλους τους συντονιστές.

Προσωπικά δέν θά 'χα πρόβλημα να σου εγκρίνω ορισμούς, κι' ας συνέχιζες τα παιδιαρίσματα· αλλα όσο υπάρχουν χρήστες (κι' όχι μόνο ο Βράστας, μήν κοιτάς που μόνο αυτός αποφασίζει να εκδηλωθεί) που το παίρνουνε ακόμη στα σοβαρά και τσιμπάνε, το πράμα μένει μετέωρο.

Αλλα περι αυτού, σε πιμί πλέον --και σόρι απο τους υπόλοιπους.

Καληνύχτα μας, άν και άκαπνοι (κι' εγώ εχω ξεμείνει γαμώ το κέρατό μου --απαράδεκτο για πράκτορες)...

βεβαια κι αυτοι οι αντικειμενικοι κανονες σου εχουν προβληματακια πχ εξοικειωση με την οριζομενη λεξη: ειναι το τι ακουει καθενας στη καθημερινοτητα του και με τι ασχολειται

πχ εγω δεν ειμαι καγκουρας με φτιαγμενη λαμαρινα και δεν κανω παρεα με καγκουρες για να ακουω συνεχεια τα δικα τους αλλα ξερω οτι μεταξυ τους τα λιωνουν[/quote]Όντως. Αλλα κάνουμε ότι μπορούμε κι' ότι περνάει απ' το χέρι μας, ξέρω κι' εγώ;... Έτσι προχωράει το πράμα απ' την αρχή του άλλωστε.

Όλα όσα προτείνω έχουνε προβλήματα. Μπορούμε να τα συζητήσουμε --τό 'χουμε συζητήσει σε διάφορα μέρη και παλιότερα. Αλλα όλα τους είναι σαφώς πιό ενδιαφέροντα, σαφή και μετρήσιμα απο το σύστημα βαθμολόγησης που έχουμε τώρα.
[quote]και γενικα ειναι εκφρασουλες χεβυ σλανγκ κατα γενικη ομολογια που για χι λογους δεν λεγονται πολυ με αυτες τι γινεται μου λες ; ροτζέριο Εδώ δέν σε πιάνω. Παράδειγμα;

(και πού 'σαι; τώρα που με συμπαθείς, δέ βάζεις ένα χεράκι να μ' ανεβάσεις τόπ τέν;... μή βλέπεις που το παίζω υπεράνω, εγώ το ξέρω πώς κοιμάμαι τα βράδια, εκεί, στις τρίτες σελίδες... :-Ρ)

Ε πολλά φαίνονται δύσκολα για έναν αλλα μέσα σε μιά κοινότητα γίνονται καραφλιαστικά πιο εύκολα. Διαδίκτυο είναι αυτό, έχουμε πιά και ένα σωρό ευκολίες.

Για τη χρονολόγηση έχουμε στη διάθεσή μας σώματα κειμένων που παλιότερα θα έβρισκες μόνο διασκορπισμένα σε πενηνταδυό βιβλιοθήκες. Το μόνο που χρειάζεται κανείς είναι ένα ελάχιστο ενδιαφέρον (εννοείται, ούτε κάν απο κάθε χρήστη).

Και, μήν ξεχνάμε, δέν είμαστε εδώ για κανένα κωλοπτυχίο, ούτε κι' έχουμε αφεντικό πάν' απ' το κεφάλι μας: δέν βιαζόμαστε για κανέναν.

Να δώσω με την ευκαιρία κάποια σχετικά λίνκ:

• Ψηφιοποιημένα λογοτεχνικά περιοδικά στο Εκεβί
• Ψηφιακές συλλογές εφημερίδων στην Εθνική Βιβλιοθήκη
• Ανέμη, Ψηφιακή βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών
• Ψηφιακό αρχείο της Έρτ

Χώρια η βιβλιοθήκη του καθένα μας στο σπίτι.

Άς σοβαρευτούμε, κι' ολα θα τα οργανώσουμε. Χρόνο και διάθεση έχουμε --αλλα όχι για κοκοριλίκια λόγω βαθμολογίας, νισάφι. Αλλα άς καταλήγουμε σιγά-σιγά στο τί και πώς. Εγώ απλά τα μάζεψα πρίν. Πείτε κι' εσείς.

Niemand mag nen Klugsheißer. :-P

All cooking and no play makes Hodj a burnt boy.

Βράστα, δέν σε πιάνω, αλλα ωραία φωτό.

Μόλις θυμήθηκα κι' άλλο ένα μετρήσιμο:

• Χρονολόγηση λέξης με την οριζόμενη σημασία. Δέν ξέρω πώς ακριβώς θα μπορούσαμε να το υλοποιήσουμε αυτό, αλλα πές πιχί, ο χρήστης δηλώνει την παλιότερη δεκαετία στην οποία το έχει ακούσει, ή για την οποία έχει τεκμήριο (παλιές εφημερίδες, βιβλία και λοιπά).Η «πρώτη» χρήση μιάς λέξης με συγκεκριμένη σημασία είναι απ' τα πωρωτικά θέματα στη γλώσσα γενικά, και σίγουρα έχουμε ασχοληθεί στο σλάνγκ τζι άρ μ' αυτό κατα περιπτώσεις, αλλα το βλέπουμε όπως και νά 'χει.

Δέν έχω ακούσει ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Η άποψή μου για τη βαθμολογία στο σάιτ συνοψίζεται στα εξής: (α) η βαθμολογία που έχουμε τώρα είναι για πέταμα, (β) χρειαζόμαστε αντικειμενικότερο σύστημα αξιολόγησης, το οποίο δέν θα αξιολογεί με κανέναν τρόπο πιά τους χρήστες, αλλα κυρίως μεγέθη γλωσσικού ενδιαφέροντος.

Να ξεκινήσω όμως με πράγματα που γράφει ο Βράστας και μου γκίζουνε, που θά 'λεγε και μιά ψυχή.> εάν ένας δάσκαλος δεν βαθμολογεί βάσει της πχιότητας των γραπτών του μαθητή, αλλά επειδή δεν τον γουστάρει, αυτό είναι δικαίωμά του;[/quote]Βεβαίως, με την έννοια οτι έχει το τεχνικό δικαίωμα να το κάνει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ο ντίκ ώς τεχνικός υπεύθυνος και ιδιοκτήτης μπορεί να μπανάρει έναν χρήστη επειδή έτσι απλά του πήδηξε τη γκόμενα πές, ή εγώ ώς συντονιστής μπορώ να διαγράψω όλους τους ορισμούς ενός χρήστη που μου σπάει τα νεύρα (πιχί του πάτσι, του τζίζα, της ιρονίκ...).

Το τεχνικό δικαίωμα εύκολα γίνεται και ηθικό δικαίωμα στις κατάλληλες συνθήκες. Αυτό μας διδάσκει και η ποινική ιστορία άλλωστε.[quote]@Βίκαρ. Συνεχίζοντας το παραπάνω παράδειγμα, πιστεύεις ότι επειδή κάποιος εμπαθής καθηγητής τιμωρεί ορισμένους μαθητές επειδή απλά δεν τους γουστάρει θα έπρεπε να καταργηθεί η βαθμολογία; Θαρρώ ότι αυτό ακριβώς λες. Ναί, ακριβώς αυτό λέω, εννοείται. Αλλα η θεσμισμένη εκπαίδευση που απολαμβάνουμε σήμερα βρομάει απ' τη ρίζα, και η βαθμολογία (και ο επακόλουθος διαχωρισμός σε καλούς και κακούς μαθητές, με βάση την αυθεντία του δασκάλου, πάνω στην επίδοση σε απαραίτητα μαθήματα), είναι μόνο ένα ανάμεσα σε πολλά. Δέν θα μπώ σ' αυτήν τη συζήτηση βέβαια, αλλα με στεναχωρεί να παραλληλίζεις το σλάνγκ τζι άρ ως εγχείρημα, με οτιδήποτε έχει να κάνει με σχολεία και πανεπιστήμια, γιατι κατα τη γνώμη μου το υποβιβάζεις και το υποτιμάς τρελάλιλάλιλάλιλά.

Αλλα φυσικά, τα αστεράκια, απο τη φύση τους, εκεί μας έχουν καταντήσει.

Τώρα, για το (α). Προσωπικά απ' την αρχή με είχε ξενίσει η βαθμολογία, όταν ακόμα είχαμε το πράσινο νί και το κόκκινο χί. Είχα πωρωθεί με το σάιτ απ' την πρώτη στιγμή, και μόνο αυτό το φίτσουρ με ξενέρωνε, σά' γκόμενα-ατομάκι που γουστάρεις τρελά, αρκεί να παραβλέψεις το τατού με τον Κέν-Κέν που έχει πάν' απ' την ήβη.

Αργότερα, με κάποια φρίκη, είδα να προκρίνεται το σύστημα που έχουμε τώρα, το οποίο επίσης ποτέ δε μ' έπεισε. Το οποίο στο μεταξύ είδαμε όλοι πώς γέννησε παρεξηγήσεις και χρησίμευσε ως όπλο σε καβγάδες και ξεκατινιάσματα μεταξύ κατα τ' άλλα τίμιων χρηστών.

Υπάρχει βέβαια χρησιμότητα στην προσωπική αλληλοαξιολόγηση, στην αξιολόγηση χρηστών απο άλλους χρήστες (αυτό που στην ουσία έχουμε τώρα). Λειτουργεί σαν δείκτης προτίμησης ύφους, όπως στα καλλιστεία κάπως: ξέρουμε ποιόν θεωρούμε ώς σύνολο «ομορφότερο» και ποιόν «ασχημότερο» χρήστη απο άλλους. Και έχει πιστεύω τη χρησιμότητά του αυτό, αλλα πρώτον, δέν είναι σε καμιά περίπτωση σχετική με το θέμα του σάιτ, ανήκει σε άλλη σφαίρα (χρήσιμη για κάποιον που μελετά διαδικτυακές κοινότητες κοινωνιολογικά ξερω 'γώ), και δεύτερον, είμαστε ούτως η άλλως πολύ ανώριμοι για να εκτιμήσουμε τη χρησιμότητα που έχει. Το τελευταίο γίνεται φανερό σε κάθε καβγά με αφορμή ή αιτία την βαθμολογία.

Κάποτε λοιπόν είπα, όκέι, έχουν κάποιο νόημα τελικά τα αστεράκια, αλλα τώρα λέω στα τσακίδια, κι' άι στο διάολο. Εμείς εδώ δέν είμαστε γιουτιούμπ, ούτε φέισμπουκ. Τις χαζοχαρούμενες δηλώσεις τύπου «σπέκ-μαλακία» αλλού, ή, στα σχόλια (οπότε και μπορούν να μήν είναι χαζοχαρούμενες αλλα και εποικοδομητικές).

Να περάσω όμως στο (β) και να πώ κι' εγώ τί προτείνω, συμφωνώντας στην ουσία με αρκετούς επάνω: να σκεφτούμε όλοι για μεγέθη του σάιτ που μπορούν και θα άξιζε να μετρηθούν, και που είναι σχετικά ανεξάρτητα απο προσωπικές εμπάθειες ή συμπάθειες. Η μέτρηση τέτοιων (γλωσσικών) μεγεθών θα είναι η αξιολόγηση που θ' αντικαταστήσει τη βαθμολογία που έχουμε τώρα.

Έχουμε μέχρι στιγμής τα εξής:

• Συνδεσιμότητα ενός ορισμού μέσα στο σάιτ: ο αριθμός των λίνκ μέσα στο σάιτ που στέλνουν στον ορισμό (καλύτερα όχι στο λήμμα). Πιχί, μαλάκας: 10^10, τάκης: 1Η μέτρηση θα γίνεται αυτόματα. Τα «αυτοαναφορικά» μπορούν να συνυπολογίζονται ή να μή συνυπολογίζονται σ' αυτό το σχήμα. Το βλέπουμε.
• Δήλωση εξοικείωσης με την οριζόμενη λέξη στην κλίμακα «δέν τό 'χα ξανακούσει - τό 'χω ακούσει - το ακούω συχνά». Η δήλωση θα γίνεται απο τους ενεργούς χρήστες. Πιχί, για 'μένα, βρόμικο: δέν τό 'χα ξανακούσει, για τ' αντέτ': τό 'χω ακούσειΕδώ, δέν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να σκάσει κάνας τρόμπας και να δηλώσει σε ορισμό τύπου μαλάκας οτι «δέν το έχει ακούσει ποτέ», μόνο και μόνο επειδή τον ορισμό τον ανέβασε ο Βράστας ξερω 'γώ, αλλα πιστεύω οτι ακόμα κι' απ' τα τρόλ που προσελκύσαμε τον τελευταίο καιρό στο σάιτ, ελάχιστοι θα ήταν τόσο τρόμπες ωστε να το κάνουν: το μέγεθος είναι σαφές, δέν είναι σε φάση «τα σπάει» ή «μάπα», ανοιχτό σε κάθε υποκειμενική ερμηνεία δηλαδή. Και μπορεί κάποιος να είναι εμπαθής, αλλα δέν σημαίνει οτι είναι ηλίθιος.
• Δήλωση γεωγραφικής προέλευσης της οριζόμενης λέξης. Σκέφτομαι έναν χάρτη να συνοδεύει κάθε ορισμό, με την ελλάδα χωρισμένη πές στα διαμερίσματα (σύν ένα για το εξωτερικό), οπου κάθε χρήστης θα τσεκάρει κάθε τόπο οπου έχει ακούσει τη λέξη όπως ορίζεται.

Μπορούμε να σκεφτούμε άλλα τέτοια μεγέθη;

Το κουτάκι που λέει ο χαλικούτης για ετυμολογία είναι επίσης καλή ιδέα. Μία άλλη παρόμοια ιδέα, παλιά ιδέα του Βράστα στην ουσία που θα πάει το σάιτ σ' άλλο επίπεδο και την θέλουμε, ήταν άλλο ένα κουτάκι για συνώνυμα σε αργκό άλλων γλωσσών. Αλλα αυτά δέν αφορούν την αξιολόγηση, και νομίζω σ' αυτό το θέμα και σ' αυτό το σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, είναι καλό να συζητήσουμε και να καταλήξουμε πρώτα γι' αυτήν.

Άν πετάξουμε τα αστεράκια και υιοθετήσουμε αξιολογήσεις-μετρήσεις σε τέτοιο στίλ, τότε ήδη θα παρωθηθούν οι χρήστες σε ωριμότερες συμπεριφορές. Τα άλλα τα συζητάμε (και πρέπει) σε κατοπινή φάση.

Και πώς λένε για τους μεγάλους σκηνοθέτες, οτι κάθε φορά γυρίζουν την ίδια ταινία;... Έ.

Κάτσε ντέ να δούμε τη φωτό που θ' ανεβάσει ο νίκ αυτήν τη φορά!...

Ώ πόσο επαυξάνω...

Μπράβο ρε Μές. (Κι' έλεγα ποιός θ' αναλάβει το γκόμενο;... :-Ρ)

Στο τέταρτο παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα και το θηλυκό γκόμενα, αντί για το γκόμενος, το οποίο ακούγεται ίσως και πιό σκληρό.

Η έκφραση στα ελληνικά λέγεται επίσης συχνά (υπάρχει και στο διαδίκτυο).

Και γιά δε γράφεις τον επώνυμο ορισμούλη σου για το σκασμό;!...

Τη λέξη την ξέρουν βέβαια και Μπάμπης και Τριαντάφυλλος, και το μόνο που δέν μου εξηγούν είναι η προέλευση της φράσης βγάζω το σκασμό.

Ωραίο!...

Να άρω μιά παρεξήγηση πρώτα-πρώτα πρίν διαβάσω παρακάτω: Βράστα, το «για τον πούτσο καβάλα» δέν αναφερόταν στο εργαλείο που έφτιαξε ο ντίκ, αλλα στη βαθμολογία: το σύστημα βαθμολογίας που έχουμε είναι για τον πούτσο καβάλα, όπως πιστεύω και έχω με πάμπολλους τρόπους γράψει και πεί στο παρελθόν. Συγνώμη για την παρεξήγηση, ήμουν απρόσεχτος εκειπέρα. (Το εργαλείο αυτό άλλωστε δέν το ξέρω καθόλου μιά και ποτέ δεν το χρησιμοποίησα, δέν μπορώ να ξέρω αν είναι καλό ή όχι.)

Επανέρχομαι αργότερα.

(Είπα οτι είμαι μαθηματικός κι' εσύ το πίστεψες;...)

Λοιπόν, γιά να τα βάλουμε κάτω.

Στον ενικό το άρθρο δέν είναι το ίδιο, και συγκεκριμένα δέν καταλήγει στο ίδιο φωνήεν, είναι άλλη περίπτωση.

Δηλαδή, πάρε το άρθρο το. Το όμικρον γενικά φεύγει μόνο πρίν απο άλφα: το αυτοκίνητο -> τ' αυτοκίνητο (και όχι το 'φτοκίνητο), αλλα το έμαθα -> τό 'μαθα (και όχι τ' έμαθα), το είδα -> τό 'δα (και όχι τ' είδα), και ακόμη και το ουρανοκατέβατο -> το 'ρανοκατέβατο (και σίγουρα όχι τ' ουρανοκατέβατο, άν και σύμφωνα με το προσωπικό μου γλωσσικό αίσθημα η έκκρουση εδώ αποφεύγεται).

Το ερώτημα λοιπόν είναι τί θα θεωρήσεις οτι εκκρούεται όταν έχεις όμικρον με όμικρον: τί φεύγει; το πρώτο (έκθλιψη) ή το δεύτερο (αφαίρεση);

Δύο απαντήσεις μπορώ να σκεφτώ: Άλφα, αυτό είναι πιά θέμα μόνο σύμβασης και καθόλου ουσίας, οπότε είναι καλό να διαλέγεις εκείνο που προσβάλλει λιγότερο (σύμφωνα φυσικά με το δικό σου αισθητήριο). Βήτα, διατηρείς όποτε μπορείς εκείνο που στατιστικά συναντάται περισσότερο: στη συγκεκριμένη περίπτωση του όμικρον, καθώς είναι σχετικά ισχυρό φωνήεν, συνοδεύται πιό συχνά απο αφαίρεση παρά απο έκθλιψη, άρα κρατάς την αφαίρεση.

Έτσι, με την απάντηση άλφα θά 'γραφες πιχί τ' ονειρεμένο, αλλα με την απάντηση βήτα, το 'νειρεμένο.

Υπάρχουν περαιτέρω επιπλοκές εδώ, τις οποίες επιφέρει ο τονισμός. Το να γράψεις ας πούμε τό 'νειρο, μου φαίνεται εντελώς «λάθος», γιατί ο τόνος ανήκει στο δεύτερο όμικρον, άρα είναι αυτό που «πρέπει» να παραμείνει. Με την ίδια λογική γράφω και τί 'πες τώρα και όχι τ' είπες τώρα, μιά και ο πιό ισχυρός τόνος της έκφρασης είναι του ερωτηματικού τί (εκτός κι' αν δίνεται έμφαση στο είπες, αλλα τότε δέν γίνεται καμιά έκκρουση: τι είπες τώρα).

Έτσι, σε περιπτώσεις οπου οι ενλόγω συλλαβές τονίζονται, σε ίδια φωνήεντα μου φαίνεται λογικότερο να διατηρείται εκείνο το φωνήεν που τονίζεται περισσότερο στην εκφορά· αλλιώς, κρατάς τον ισχυρότερο φθόγγο και μεταφέρεις τον τόνο: το είδα -> τό 'δα.

Να πούμε και οτι πολλές τέτοιες εκκρούσεις δηλώνουν συχνά δίφθογγο: το τό 'δα μπορεί να δηλώνει και /τόιδα/, το οποίο δέν μπορείς να γράψεις εύκολα (με δυναμικό τονισμό μπορείς: τό ειδα). Εδώ εμπίπτει και η έκκρουση πιχί του /ου/ απο το /ο/, απ' όσο καταλαβαίνω: άν γράψεις το 'ρανοκατέβατο ή τ' ουρανοκατέβατο, μπορείς μόνο να εννοείς οτι το /ο/ και το /ου/ συμπροφέρονται (πράγμα που απαιτεί μεγάλη αναγνωστική ευχέρεια, στην οποία δύσκολα ποντάρει κανείς έξω απο έμμετρη ποίηση).

Τέλος, να επαναλάβω κάτι που ήδη έγραψα πρίν, οτι πολλές λέξεις τείνουν να προφέρονται με αποκοπή του αρχικού φωνήεντος χωρίς να πρόκειται για αφαίρεση. Το 'ρχίδια το ακούω πολύ-πολύ συχνά, χωρίς να προηγείται τίποτε που να δικαιολογεί έκκρουση. Φωνητικά θά 'πρεπε να είναι αναγνωρίσιμος τύπος, άρα γιατί όχι και οπτικά;

Αυτά τα άτακτα. Πείτε τή μου και θα επανέρθω.

Ά πα πα παα... Υπήρχε κανόνας λοιπόν έ; 'Φχαριστώ βρε ιρονίκ. :-Ρ (θελω να πώ, ευχαριστώ)

Στον ενικό το /ο/ είναι ασθενέστερο απ' το /α/ και είν' αυτό που παίρνει πόδι έτσι κι' αλλιώς. Η διάταξη των φθόγγων απο ασθενές προς ισχυρό έχει ώς εξής: /ε/ < /ι/ < /ου/ < /ο/ < /α/. Και δέν μπορώ να σκεφτώ εξαιρέσεις, σε μή διαλεκτικά ελληνικά τουλάχιστον, και σίγουρα ούτε στην αργκό.

Γενικά σ' όλα αυτά τα ζητήματα, «πρέπει» κανείς να προσέχει μή προσβάλει χωρίς καλό λόγο το εδραιωμένο οπτικό ίνδαλμα που λένε των λέξεων, κι' εγώ, το παραδέχομαι, είμαι απρόσεχτος. Στο συγκεκριμένο θέμα, δέν είμαι σίγουρος αν υπάρχει καλός λόγος να επιμείνει κανείς στο τα 'ρχίδια αντί για το τ' αρχίδια ας πούμε, παρότι το πρώτο μου φαίνεται τώρα «σωστότερο». Όπως διάβαζα και το πρωί σ' ένα απ' τα ωραία κειμενάκια που μ' έβγαλε ξεκινώντας απ' την παραπομπή του τραϊάγκερ εκεί, άμα κολλήσεις στο πώς γράφεις «σωστά» σε βάρος του τί γράφεις, έ, μάλλον τό 'χεις χάσει το παιχνίδι. Δέν είμαι (πιά) τόσο της συνέπειας στα γλωσσικά όσο ίσως φαίνεται.

Ίσως επανέρθω στο θέμα, εκτός κι' άν μόνο εμένα (και την περαστική Άννα ξερω 'γώ) ενδιαφέρει. Σας προσβάλλουμε που σας προσβάλλουμε την αισθητική, μή σας τα πρήζουμε κι' αποπάνω, έτσι δεν είναι;... :-Ρ

Καλως μας ήρθες καζασπίντις. Δέ μου λές, εκεί που μιλάς για «αποδιοργάνωση», θά 'λεγες οτι έχει και τη σημασία του ότι νά 'ναι δηλαδή; Σε φάση «η άμυνα της αργεντινής εχθές ήταν φλιπεράκια»;...

Τραϊάγκερ, οι παραπομπές σου για την ετυμολογία εξαιρετικές, νά 'σαι καλά.

Κι' εγώ αυτοκτονημένε βλέπω στο σάιτ «μιά μικρογραφία της κοινωνίας με όλα τα ελαττώματα». Ανάμεσα σ' αυτά τα ελατώματα όμως, εμένα μ' ενοχλούνε άλλα: η ακόρεστη διάθεσή σας για γκρίνια, για παλικαριές και για καβγάδες, και η συγκριτικά ελάχιστη διάθεσή σας για δουλειά πάνω στο σάιτ.

Κι' όχι μόνο αυτό, αλλα ενοχλείτε και όλους τους άλλους, σχεδόν όλους τους χρήστες δηλαδή, που είναι εδωμέσα για δουλειά. Δηλαδή, το θράσος σας ή ο σταρχιδισμός σας δεν έχει όρια!...

Η βαθμολογία είναι απάτη, δέν αξίζει τον κόπο ν' ασχολιόμαστε μ' αυτήν. Απο νωρίς κατάντησε εργαλείο δολιοφθοράς ή χαράς του παιδιού, όπως όλοι σχεδόν οι τακτικοί χρήστες αναγνωρίζουμε. Ξεκολλήστε λοιπόν μιά ώρα 'ρχύτερα (η αφαίρεση αφιερωμένη στην ιρονίκ), πρίν να καταργηθεί και απ' το σύστημα. Στην τελική, Βράστας, ροτζέριο και όποιος νοιάζεται ακόμη για βαθμούς, άς γυρίσει στο σχολείο. (Άν κι' ακούσαμε πρόσφατα οτι ο πρώτος ακόμα πάει σχολείο.)

Λοιπόν ας κάνουμε λίγη δουλειά, κι' αν έχετε όρεξη για ξύλο παίξτε το σαν άντρες, χωρίς φιλοθέαμον κοινό. Άιντε, πρήχτες.

(Ακόμα δέν το πιστεύω οτι πρώτον, βρέθηκε χρήστης να κάνει αρκετά αναλυτική στατιστική για τη βαθμολογία μας που είναι για τον πούτσο καβάλα, και δεύτερον, οτι βρέθηκε χρήστης που την διάβασε αρκετά σοβαρά ωστε να ζητά και διευκρινίσεις!... Άχαχαχαχαχαχαχαχαχα!... Μπά σε καλό μας...)