Comments by Hank (3052)
Showing 121-150 from 3052
- Σνομπάρεις την Ελλάδα. Αυτό είναι βέβαια γενικότερο, αλλά ως προς Αγγελόπουλο σημαίνει ότι άμα αρχίσεις να μιλάς εσύ λες στο στυλ «έλα μωρέ ο Αγγελόπουλος τα αντέγραψε απ' έξω, ποιος του δίνει σημασία τώρα, είναι πασέ κτλ». Στην αντίθετη περίπτωση, λες «εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε αχάριστοι και δεν ξέρουμε να εκτιμήσουμε, για πήγαινε έξω να δεις που τον Αγγελόπουλο τον έχουνε για θεό κ.ο.κ.»
Στο 6. και ανύπαρκτες λέξεις σε -ότητα. Λ.χ. εαυτότητα.
Υ.Γ.: Το ίδιο και ο Βάργκας Λλόσα, που έβαλε την Περουβιανή ηρωίδα του μυθιστορήματός του «το Παλιοκόριτσο» να παντρεύεται έναν Γάλλο διπλωμάτη ονόματι Αρνού, προκειμένου να πάρει το όνομα «Madame Arnoux» σε μια γκροτέσκα ποστίλα.
...κι εγώ είχα τραβήξει πολλές μαλακίες για πάρτη της, όταν ήμουν μικρός...
Επί της σλανγκοουσίας τώρα, δεν χρησιμοποιείται και για το αντίστροφο; Τον πουρόγερο «τουρίστα» που την πέφτει σε μικρές; Τον όρο δεν τον ήξερα, και τον συνάντησα πρώτη φορά σε σχόλιο του Γκατς νομίζω στο τουρίστρια, η
Σχωρεμένος!
Βλ. και τις ρωμαίικες παρετυμολογίες:
άνθρωπος < άνω θρώσκω
θεός < θέει (=τρέχει) για να ανταποκριθεί στα αιτήματα όλων.
Ίσως θα άξιζε να κάνουμε και μια κατηγορία παρετυμολογιών στο σάιτ. Έχουν πολύ χαβαλέ.
Υποκλίνομαι στις ρετρό γνώσεις σου!
Τα κεφάλαια αυτά των Εξομολογήσεων του Ρουσσώ με είχαν αγγίξει πολύ βαθιά. Την αποκαλούσε «μαμάν» (!), νομίζω ήταν στο στυλ 16-30 η διαφορά ηλικίας τους και στο τέλος είχανε κι ένα μενάζ α τρουά με τον επιστάτη του κτήματος. Πάντως, η σχέση τους περιγράφεται στις «Εξομολογήσεις» με απαράμιλλη τρυφερότητα. Πολλές δεκαετίες αργότερα η μαμάν πέθανε εγκατελειμμένη και ξεχασμένη από όλους και από τον Ζαν-Ζακ που ήταν ψιλοκαθικάκι. Λογοτεχνικώς τα κεφάλαια αυτά των Εξομολογήσεων αποτέλεσαν το πρότυπο για, μεταξύ άλλων, το «Κόκκινο και το Μαύρο» του Σταντάλ, και την «Αισθηματική Αγωγή» του Φλωμπέρ. Γενικα για τουλάχιστον έναν αιώνα, η σχέση άντρας 18 γυναίκα 30 ήταν το απόλυτο μαστ στη γαλλική λογοτεχνία. Σεντόνιασα, γιατί άγγιξες φλέβα...
Τύφλα νά 'χει ο Τζόνι Μπλακ. Με μια απλή εναλλαγή χεριών, δεν την χρειαζόμαστε την αναβόλα.
Ετς! Γι' άλλη μια φορά ο Τζήζας με καλύπτει πλήρως.
Είσαι και μουσουλμάνος ντερβίσης παναθεμά σε, έπρεπε να ξέρεις ότι είναι τουρκική λέξη το «τζάμπα» και το «made in Japan» είναι από τους μεγαλύτερους παρετυμολογικούς μύθους έβερ. Εφόσον το λέει κι ο Πονηρόσκυλος, δεν έχουμε χρείαν άλλων μαρτύρων, αλλά θα προσθέσω την προσωπική μου τραγική εμπειρία: Σ' ένα τουρκικό χωριό που ήμουνα μου έφεραν τον λογαριασμό στο εστιατόριο, κι επειδή ήταν φτηνός, ο μαλάκας είπα στα «ελληνικά» «τζάμπα», κι ο Τούρκος, επειδή η λέξη σ' αυτούς είναι η ίδια ή παραπλήσια, μου έφερε άλλο λογαριασμό διπλάσιο! έκτοτε διαπίστωσα ότι η λέξη υπάρχει και σ' άλλες βαλκανικές γλώσσες λόγω Τουρκοκρατίας, αφού κι άλλοι εστιάτορες με έχουν κοιτάξει κατά καιρούς περίεργα.
Ως ο γνήσιος σλανγκαρχίδης που είμαι, θα διακόψω τη ροή πεντάστερων στους ορισμούς σου, αλλά πιθανότατα προσωρινά. Πληθωρικός ορισμός, quand-meme...
Αυτά είναι! 5 ορισμοί για τη μοδίστρα. Μπαίνει πλέον στις τάξεις της κλασομπανιέρας, του μαλάκα, του πούστη και μερικών ακόμη εκλεκτών πολυλημμάτων.
Και θυμίζει Γκουσγκούνη, που τον κέρναγε ο κάμεραμάν μπίρες πάνω στην ερμηνευτική του πράξη...
Το βρήκα και είμαι αυτοστόμαχος μάρτυς.Έχω φάει επανειλημμένως στου Γκούτση.
«Αυτό το Γκούτση σουβλάκι που κρατάς και την μπριζόλα που απόψε βράδυ με κερνάς».
Υπάρχει ο Γκούτσης στα Μέθανα, θα ψάξω φώτο
Ωχ, του λέιτ! Μες μου, ή όποιος άλλος, ας κατεβάσει το μήδι μου.
Σημειωτέον ως προς τα γλωσσικά, ότι οι μαμάδες/ θείτσες, χρησιμοποιούν και το τοπωνύμιο ως επίθετο ή ουσιαστικό σε 2 γένη, λ.χ. «έχεις γίνει μπιάφρα», «έχεις γίνει σαν τον μπιάφρα» κ.ο.κ.
Κλασικότατος μπαμπαδισμός. Το λέγανε ο θείος και η θεία μου μπουκώνοντας με φαγητό την εγγονή τους.
Στην Μπιάφρα, αν δεν κάνω λάθος, δραστηριοποιήθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του ο νυν ΥΠΕΞ της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ, ο οποίος έκτοτε πάει πρώτος σε κάθε κρίση και χαρά, για να προασπίσει κττμγ τα συμφέροντα κάθε άλλου εκτός των παιδιών της Μπιάφρας. Επίσης ενέπνευσε ένα, πάλι κττμγ αδιάφορο μυθιστόρημα στον Λε Κλεζιό, τον πρόσφατο Γάλλο νομπελίστα.
Υ.Γ. Μήπως τον είπε Θανάση;
(Στη λογική: Θανάσης = ο άντρας, ό,τι κάνεις για τον οποίο δεν είναι μποτέ).
Κνάσε, αν όμως τα κάνεις ανάληψη με τόκο, μέσω μπαγαποντολειχίας;
Εγώ εννοούσα ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο τύποι που είναι πιο ντεκαυλέ από την ψευτοσυντηρητική Ελληνίδα: 1. Αυτή που εξαρχής τα κάνει όλα και το δείχνει, αλλά με την κακή έννοια. 2. Αυτή που εξαρχής δεν κάνει όσα θα ήθελες, και επίσης το δείχνει. Από εκεί και πέρα, δεν αποκλείω να υπάρχει και καλύτερος γυναικότυπος από τις τοιαύτες Ελληνίδες.
Το τίποτα όλα είναι η κουλτουριάρικη εκφορά του αλεφάντειου τα πάντα όλα;