Comments by iron (6740)
Showing 6241-6270 from 6740
να προσθέσω ότι η ξεπλένω δεν είναι απαραίτητο να είναι άσχημη, δηλ. τέρας. Μπορεί κάλλιστα να ανήκει στην κατηγορία των γυναικών που, αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί αλλιώς στη ζωή τους, θα ήταν έως και γαμισάμπλ.
ναι, χριστούλη μου, σωστός, υπάρχει και ο ξεπλένης, δεν το σκέφτηκα, στω!
όχι βρε χαλικούτη μου τον Βερμέρ! Όχι! Όχι! Μου τα χάλασες τώρα... Εξάλλου άλλες εποχές τότε. Αυτή περνούσε για καλλονή. Μή μου το κάνεις αυτό!!!!
έρε πως φαίνονται οι παλιοί ... άστα βράστα φίλε... Εγώ τον θυμάμαι να λέει «φτεράαααααα! καιαιαια πού-πουλα!»
τον τροχονόμο τον θυμάσαι; τον τρελό με τα λευκά ρούχα, την σφυρίχτρα και τα πολύχρωμα χαϊμαλιά, που παρίστανε τον τροχονόμο ώσπου τον χτύπησε (τέτοιοι είμαστε) αυτοκίνητο;
και πόσους άλλους!
τώρα έχουμε την Ειρήνη, μια ξερακιανή κοντά εξηντάρα με ξυρισμένο κεφάλι και μάλλινο σκουφί, που φοράει μίνι και λευκά δικτυωτά καλτσόν και την πεφτει για κουβέντα σε όλους τους μπάτσους του κέντρου. Εκεί να δεις γέλιο. Το γέλιο δεν είναι αυτή, εννοείται, είναι οι μπάτσοι!
φίλε ζάκκη, τα θες τα ανορθόγραφα; είναι δηλ. κάτι α λα Μποστ; ρωτάω γιατί σε βλέπω εγκεκριμένο.
α!! αν ευσταθεί αυτό, είναι πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία!
εγώ το ξέρω «ου να σου γαμήσω» - με σφιγμένα τα δόντια, με την έννοια «φύγε από δω, μη σου γαμήσω ό,τι έχεις και δεν έχεις, μαλάκα» (ή «μαλακιστήρι», αν ο λόγος μας απευθύνεται σε αντικείμενο)
ωχ θέε μου...
δεν κατηγορώ το λήμμα, ούτε τα έρμα περιστέρια ή τα αηδόνια -ελπίζω να γίνει αυτό κατανοητό- αλλά θεωρώ ότι οι δύο πιο α-η-δια-στι-κές! λέξεις που έχω ακούσει ποτέ μου είναι αυτή και η «αηδονόπιτα», που είναι μάλιστα και τίτλος φετινού μυθιστορήματος μηχέσω
όχι, μήηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη! πέθανα στα γέλια, πρέπει να το αποστηθίσουμε, είσαι θεός, είναι ευαγγέλιο! δεν πρέπει να λείψει από δω μέσα!
αντιστοιχεί στο παλιό «μυαλό κουκούτσι»
τότε κορόιδευαν τα κομμάτια αυτά ως γκιράπια, όπως κορόϊδευαν τους ροκάδες των λουλουδιών ως γιεγιέδες (από το yeah, yeah που είχαν μέσα πολλά τραγούδια). Κλασικό γκιράπι το «Sex machine» του James Brown και κλασικοί γιεγιέδες οι Beatles με το «She loves you»
... και μια συμπαθητική ιστορία από το 1922. Ως πρόσφυγας από την Μ.Ασία είχε έρθει εδώ και ο πατέρας ενός γνωστού μου. Πρώτα έφτασε με την οικογένειά του στη Λάρισα. Ήταν τότε μικρός, 7 ετών. Την πρώτη μέρα που πήγε στο σχολείο γύρισε σπίτι κλαίγοντας γιατί δεν καταλάβαινε τι του έλεγαν οι συμμαθητές του. Εκείνος μίλαγε βαριά καθαρεύουσα -έτσι είχε μάθει εκεί βαθιά στο Ικόνιο. Και όταν ένας συμμαθητής του είπε «Τσάκω ρε τον σουγιά», εκείνος δεν κατάλαβε γρι. Η μαμά του του εξήγησε ότι το άλλο παιδάκι εννοούσε «Λάβε και κράτει το εγχειρίδιον». Άλλος κόσμος.
θα σας γειώσω λίγο, αλλά κάπου έπρεπε να το χώσω: δίπλα στην Κλειτορία υπάρχει και αυτό της φωτ. αρ. 8...
έχεις πάθει σύγχιση προσωπικοτήτων. Αυτός ήταν ο γιος του Γκεπέτο, όχι εσύ.
ποιος τυχερός να το 'χει άραγε τώρα
θυμάμαι ακόμα το τηλέφωνο της γαβριέλας, 6463333, εννοείται πολύ μπουρδελιάρικο
μαριαχόμορφι, θα συμφωνήσουμε επιτέλους!
να πάλι το γνωστό ζήτημα. θεωρώ πως δεν είναι σλανγκ, παρόλο που ακούγεται έτσι εξαιτίας του πρώτου συνθετικού.
βλ. και αρχίδια - μύδια, αρχίδια με τη ρίγανη.
φαίνεται πως τ' αρχίδια είναι καλός μεζές, όπως και να το πάρει κανείς.
α, βλ. και αμελέτητα, μπαϊδεγουέι
ωπ, έπεσε χειρ βοηθείας ή ο από μηχανής θεός ή κάτι τέτοιο και το λάθος εξαφανίστηκε. μαγικό.
Είναι από τις αγαπημένες λέξεις των συντηρητικών υποτιτλιστών, εκείνων που δεν διαθέτουν ποικιλία βρισιών ή δεν θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν και βάζουν πασπαρτού τη λέξη αυτή.
Ως παλιομοδίτικη λέξη όμως (μπαμπαδίστικη, παππουδίστικη) δεν είναι κακή, δεν είναι κακή...
βρε τι γίγνεται εδώ μέσα... πολύγλωσσοι, αρχαιομαθείς, μαθηματικοί, τση πουτάνας, καλέ θα τρομάξει ο κόσμος και δεν θα μπαίνει στο σάιτ!
ναι βρε παιδί μου, τι μπελάς κι αυτό το γεμιστάκι, ποτέ μου δεν το χώνεψα (ούτε την ονομασία του, να πω την αλήθεια. Ούτε τα γεμιστά... μάλλον κάποιο θέμα έχω, μάλλον πρέπει να το ψάξω). Κλασικός όρος πάντως, ευχαριστούμε που μας γέμισες.
ξέρω την εξής ιστορία: Ο μικρός Βαγγέλης είναι σκαρφαλωμένος στην κουπαστή του μπαλκονιού (5ος όροφος) και μόλις το συνειδητοποιεί η μάνα τρομοκρατείται, αλλά πράττει σοφά και δεν τρέχει κατά κει. Αντιθέτως πάει μέσα στην κουζίνα και εκπέμπει το εν λόγω σήμα: «Βαγγε-λάκηηηηηηηηηη! ΠΑ-ΤΑ-ΤΟΥΟΥΟΥ-ΛΕΣ!!! Ο μικρός κατέβηκε από την κουπαστή και έφτασε τρέχοντας στην κουζίνα όπου αντί για τηγανητές πατατούλες έφαγε τόσο ξύλο ώστε δεν το ξανάκανε ποτέ του. Την ιστορία αποκάλυψε δε σε μεγάααλη ηλικία.