Από την γαλλική έκφραση «je m'en fous» που σημαίνει δεν με νοιάζει, σκασίλα μου.
επίσης απαντάται και ως παραλλαγή / παραφθορά / συντόμευση της λέξης ιντριγκάρω (= προκαλώ την περιέργεια κάποιου, ραδιουργώ, κά), νομίζω.
αχά! τώρα δα το είδα! τέτοια έκανες καλέ και σε σταυρώσανε;
εδώ που τα λέμε, σοφότατη παροιμία, αν αναλογιστεί κανείς πόσα σωματικά και ψυχολογικά δεινά οφείλονται στην προσπάθειά μας να συγκρατήσουμε το σωματικό αυτό προϊόν.
άλλο μπέρδεμα τώρα:
πουτσύλατο από το κυλάει-τσυλάει;
πουτσήλατο από την κατάληξη σε -ήλατο (ποδήλατο, τροχήλατο κλπ);
πουτσίλατο από την πουτσίλα, ας πούμε;
ή το αφήνουμε ανοιχτό;
Παίδες, ιδού ένα ζήτημα: πώς ξεχωρίζουμε ποιοι χρήστες τονίζουν σκόπιμα την δουλεία και ποιοι κατά λάθος; Προτείνω όσοι το θέλετε έτσι να παραπέμπετε με λινκ στο ομώνυμο λήμμα δουλεία για να ξέρουμε και μεις! Ακούω ιδέες (εκτός κι αν δεν μας ενδιαφέρει το θέμα).
ζητώ άφεση και πάλι, αν αμάρτησα... Απλώς εγώ ακόμα να μάθω αυτό το πληκτρολόγιο όπου όλα είναι αλλού τ' αλλού. Αλλά ας μην παραπονιέμαι για τσι ρώσοι: οι γάλλοι δεν πάνε πίσω. Ούτε το Α δεν μπορούν να αφήσουν εκεί όπου το έχουν όλοι οι υποδέλοιποι. Τεσπα, αυτά τα σοφά για σήμερα, είμαι εκτός θεμάτου, το ξέρω, το βουλώνω.
Μμμ, αν είσαι όμως η Λέλα δεν είναι μεγαλύτερη καταστροφή μια κόρη σβίτσα (νέα εκδοχή) παρά θεούσα; Με αυτή τη σκέψη το έβαλα. Εσύ κάνε μάτι όμως, οκ.
και σεις ρωσομαθής, χριστέ μου;! κατέχουμε και το πληκτρολόγιο βλέπω, ή μήπως ήταν κοπιπέιστ;
Άραγε ήδη από εποχής γαλατών τόνιζαν την τελευταία προφερόμενη συλλαβή οι γάλλοι; Μήπως ο Τουτάτης ήταν μεν γαλατική θεότητα με λατινικό όμως τονισμό και μήπως μόνο στα νεώτερα γαλλικά τονίζεται έτσι; (όπως είναι γαλλοτονισμένα χίλια δυο ονόματα που έγιναν γνωστά όταν η γαλλική ήταν η επικρατέστερη κοινή γλώσσα των μορφωμένων, πχ. το ρώσικο Ιγκόρ που προφέρεται κανονικά Ιγκαρ, ναι, ναι, όχι μόνο ο τόνος είναι πίσω, αλλά ως εκ τούτου, το άτονο -ο- προφέρεται /α/ στα ρώσικα).
Γαλατολόγο έχουμε στην παρέα;
Ιησούς χριστός! λεσβάκι, καλέ, όπως λέμε σβόγκα. Αλλά μην τα ακούς εσύ αυτά τα κακά λόγια... Όσο για το φύλον μου, ρώτα τον κατ΄εικόνα και καθ' ομοίωσίν σου, τον παντεπόπτη, τον τα πάνθ' ορώντα κλπκλπ, αυτός ξέρει... (ομολογώ πως δεν περίμενα σενάρια επί του θέματος).
Όσο για τον μπούτσο, αγαπητέ βράσταμαν, θα έρθει κι αυτουνού η ώρα, κάτι έχω στο νου μου για λημματάκι, θα διούμε. Μερσί, πάντως.
ευχαριστούμε rigo21, πολύ ενδιαφέρουσα η πληροφορία σου!
έεεεεεετσ'!
Επίσης έχω να σας αναφέρω ένα δυσεξήγητο σύνθημα που είδα την περασμένη χρονιά: «Αγωνιζόμαστε για ολόπλευρη μόρφωση». Ας μου το εξηγήσει κάποιος, παρακαλώ...
νομίζω πως δεν γίνεται να σε απατά η μνήμη σου, τόσα ψαράκια που έφαγες εκείνη τη μέρα... Αλλά ας το διπλοτριπλοτσεκάρουμε. Ιζ δέαρ α κέμιστ ιν δι έαρπλεϊν;;
ισχύει και για τσακωμό (γίναμε κωλοτρυπίδια, όπως λέμε γίναμε κώλος, σκοτωθήκαμε, κλπκλπκλπκλπ)
Με κεφαλαίο ή όχι; Αν ναι, τότε είναι απλώς το κύριο όνομα. Αν όχι (όπως στο παράδειγμα), έχει ίσως περισσότερο γούστο γιατί έτσι καθιερώνεται ως ουσιαστικό πια. Και είναι ακόμα πιο υποτιμητικό.
το έχω ακούσει και για τα κολπικά υγρά.
Νομίζω πως είναι από τις «Πατάτες» του Κλυνν (1988;), όπου κορόιδευε τους νεόπλουτους. Τότε το βίντεο ήταν μέσο επίδειξης για πολλούς, όπως προείπεν ημίν ο θεάνθρωπος.
Αυγό ή αβγό; Κατ' εμέ δεν έχει σημασία η επιλογή, αλλά ας είναι το ίδιο παντού, καλύτερα.
Μήπως θα ήταν πιο σωστό το τσιρλοβράκας ;
μ' αρέσει το επαγγελματική αργκό και το χαρακτηρισμοί τόπων!...
κλαπατζίμπαλα (ορισμός) ή κλαπατσίμπαλα (παράδειγμα); εγώ πάντως κλαπατσίμπαλα τα ξέρω.
Άμα το πεις όμως σε πραγματικό μοντέρ αυτό, σ' έσκισε! Είναι σα ν' αποκαλείς «κουμπάκια» έναν κομπιουτερά.
Μ΄αρέσει, αγαπητέ βράσταμαν, που τους βάζετε και σεις όλους αυτούς τους Αθλίους σε ένα καζάνι! Άψογος!