ε ναι, έπεσε ολίγη λημματολάσπη παραπάνω...
κάλλιο σκατοταίσματα παρά μυγοχεσίματα...
πιθανός εκ του τουρκικού sopa ρόπαλο, παλούκι. Εις την Θεσαλλονίκη λεγόταν τσόπι και το χρησιμοποιούσαμε επίσης και σε φράσεις όπως «τον πλακώσαμε στα τσόπια»...
Τέσπα, ο ορισμός είναι ολίγο ιχλιμπιντιχ...
Aπό την άλλη παπατζή μου, υπάρχει πάντα ο αστικός μύθος (α) για την κοπελίτσα που αφού είχε τσιμπουκώσει διάφορους φιλούσε τον «μορφονιό» ή σπασίκλα στο στόμα και ο αστικός μύθος (β) για φαγητό, ποτό στο οποίο «είχαμε χύσει όλοι» ιδίως στον ΕΣ και ιδίως στο φαγητό που δοκίμαζε ο διοικητής του σμήνους (μου).
Άρα εικάζω ότι και οι δύο ετυμολογίες είναι εξίσου αδόκιμες!
που το άκουσες μήπως; Eίναι σίγουρα -ξηλώτρα ή -ξηλώστρα; Sorry που ρωτώ αλλά ίσως κάποιος γνωρίζει κάτι περισότερο;
αγαπητέ μου, ενδιαφέρων λήμμα, έχεις όμως καμμιά ιδέα ετυμολογίας - προέλευσης;
Παιδί μου, μέχρι τώρα με φώναζες θείο, αλλά το παρατσούκλι μου είναι «ο Κρίνος» και με φωνάζουν Γαβρίλο...
Έχει όμως τώρα, σε ορισμένες περιοχές, όπως στο λιμάνι της Βασόρας, αλλά τ'αλάνια βολεύονται (μην σου πω ότι σε κάτι τέτοια μέρη, οι Έλληνες, ιδίως μηχανικοί, φτιάχνουν τα δικά του αποστακτήρια, και παράγουν αλκοόλ σχεδόν από τα πάντα...)
Νομίζω ότι η φράση βγήκε κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής ή τουλάχιστον εμπνευσμένη από τα γερμανικά για να διαφημίζει τα καλης ποιότητος προιόντα ιδίως στην μαύρη... Θέλει ψάξιμο η υπόθεση, γι αυτό προτείνω την καθιέρωση ακόμα ενός επιστημονικού προγράμματος έρευνας...
Ε, είμαστε άπιστοι Θωμάδες... Αν και δεν ήξερα τι να γράψω, τρύπες ή τρίχες, και μου βγήκε τρίπες... Πολλές φορές δε υπάρχουν και τρίχες στο στόμα... όταν μαλλιάζει η γλώσσα...
Ρε μάγκες! Τι έγινε! Τα λημματογραφήσαμε όλα τα αδόκιμα πια! Μήπως έχει σειρά και το extra prima gut;
Καλά σε πιστέψαμε τώρα! Σε λίγο θα μας πείς ότι έχεις και τρίπες στις παλάμες...
Αλλά έχουμε και μείς τον Chilliμίδη! Δες και μύδι...
To μόνο γκρουπάκι όμως που δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα πως να το προφέρουμε ήταν οι Άγαμοι Θύται!
Κάπου άκουσα για μιά πρόσφατη ταινία, όπου μια γιαγιά ακούει κάποιους Αλβανούς μετανάστες να μιλάν, και συγκινείται επειδή μπορεί να συννενοηθεί μαζί τους σε μιά γλώσσα που μιλούσε και η ίδια παιδάκι, στο χωριό!
Μου θύμισε έναν μπάρμπα μου συγκολλητή υποβρύχειων αγωγών, μακαρίτη πιά, που μου εξομολογήθηκε το ίδιο...
Πάνο μου, πολλές φορές η μισαλοδοξία μπορεί να γίνει κωμική! Στο μύδι τα περαιτέρω...
Δεν έχεις και άδικον βεβαίως! Βλέπε και Αττική Οδός
Καλά, τώρα με προκαλείς Μes, ώστε στην επόμενη συνάντα να'ρθω πραγματικά!
Στην Μαρίνα του Άλιμου, βρίσκεις θέση σχετικά εύκολα (όντως Μαρίνα Ζέας, Μικρο- και Τουρκολίμανο, Κάστελλα, κλπ είναι πιό ζόρικα) αλλά ο ελλημενισμός κοστίζεί αρκέτα πιό (αν έρθετε με σκάφος)
Όχι! Μόνο την σάπια και ένα κάρο λεμόνια (τα κίτρινα Mes, τα πορτοκαλιά, είναι πορτοκάλια)
Κλασικότατον! Πιό παλιό κι απ'τις λάσπες!
α, και την επόμενη φορά, κάπου παραλιακά ρε guys και γκέισες, με ηλιοβασίλεμα, κάπου να μας φυσάει ο σορόκος και να συμφυρεί το πνεύμα της σλαγκοσύνης μας με το πνεύμα του οίνου...
μα αφού εν ήρθα σε καμμιά συνάντα...
Mes, you talkin' to me;
Γεια στον Khan που συμφυρεί και έχει λήμμα σαν σφυρί
σωστόν, αλλά όμως κάτσε και σκέψου, πόσο λίγο, στην καθημερινότητα μας έχουμε χρόνο να αφιερώσουμε στις σκέψεις μας... τι πιό καλό ένα απέραντο γαλάζιο μπροστά σου και nowhere to go...
Kάτι Khan σαν: Ρε, αυτός ο Μάκης (Τριανταφυλλό) είναι πολύ τσιλμπίλης (ή χιλμπίλης) και τελεόραση με δύο εκπομπές, και ραδιόφωνο και εκδότης, ο γιός του παρταόλα ένα πράμα!
E, ναι, υπάρχουν και τα ρίσκα του επαγγέλματος, βέβαια...
Mήπως θα έπρεπε φίλε μου ΑΝ21 να έγραφες: των «Τρύπες»!
(ξέρω, ξέρω σλανγκαρχιδείζω αλλά μην ανησυχήτε, μόλις κάνω κακάκια μου, θα επανέλθω στα ίσα μου...)
Όταν άρχισαν να παίζουν οι Τρύπες στην Σαλλονίκη, εκεί στα μέσα των 80ντας, (είχα πάει να τους ακούσω σε κάτι πρώτες συναυλίες τους στο Berlin και το...Κορδελιό) τους φωνάζαμε: οι Τρύπιοι...
τώρα να πω ότι έχεις άδικο Αλί μου! Υπάρχει άλλο λήμμα που δεν συμφυρεί η βαθμολόγηση μεταξύ ορισμού-λήμματος;
Aλλά μεταξύ μας, αν και δεν βαθμολόγησα (ακόμη) το λήμμα σου, πείσε με πως θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί, π.χ. σε ένα παράδειγμα...