Έτσι λέγονταν τα παραπαίδια στα μαγαζιά χασάπικα, μανάβικα κ.α.

Τα παιδάκια λοιπόν αυτά ετών από 12 έως 20 είχαν εκτός από το σκούπισμα και το κουβάλημα από την αποθήκη στο μαγαζί εμπορευμάτων, και την αποστολή των αγαθών στα σπίτια των πελατών.

Και εδώ παίζει το παίγνιον τότε που ο αέρας ήτο καθαρός και ο έρωτας βρώμικος. Τα παιδάκια αυτά τα χρησιμοποιούσαν οι πελάτισσες (εκτός από την μεταφορά των εμπορευμάτων) για ικανοποίηση των σεξουαλικών ορέξεων τους με το ανάλογο χαρτζιλικάκι. Στα πεταχτά και γρήγορα γινόταν η δουλειά και με τα στραβά μάτια και την ανοχή του μαγαζάτορα, διότι και ο πιτσιρικάς ήταν σε ηλικία εφήβου και έπρεπε να αδειάζουν οι αδένες του τακτικά αλλά και οι κυρίες ήταν τακτικότερες πελάτισσες στο μαγαζί του.

- Έλα Ματίνα μου πάρε τηλέφωνο τον κυρ Τάσο το χασάπη και πέσ’ του να σου στείλει δυο κιλά αρνάκι.

- Έλα μωρή είναι καλό το χασαπάκι; πιο καλό από το μαναβάκι ;

- Πάρε Ματίνα μου πάρε που σου λεω 17 χρόνων μπουμπουκάκι σου λεω πάρε τηλέφωνο...

(από dryhammer, 27/05/14)(από Khan, 27/05/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
GATZMAN

Πάρε αυτό το ρεμπέτικο άσμα

Η Ελένη η ζωντοχήρα

Στίχοι: Γιάννης Εϊντζιρίδης, Γιοβάν Τσαούς
Μουσική: Γιάννης Εϊντζιρίδης, Γιοβάν Τσαούς
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλυβόπουλος

Η Ελένη η ζωντοχήρα βρε τι έχει η κακομοίρα
ένα γέρο άντρα έχει κι η καημένη δεν αντέχει
κάθε μέρα αναστενάζει απ' το στόμα φλόγες βγάζει
νέα είναι δεν ταιριάζει και μετά με αγκαλιάζει

Το ξεπόρτισε και λεει τι να κάνω κι όλο κλαιει
ο μπακάλης τη λυπάται κάθε βράδυ τη θυμάται
κι ο μανάβης σαν περνάει φεύγει τη παρηγοράει
έτσι το 'φερε η μοίρα Λένη να 'σαι ζωντοχήρα

Σαν τ' ακούει το μπαρμπεράκι να και τρέχει με μεράκι
ελα δω βρε Ελενάκι να σου δείξω το φαρμάκι
το 'μαθε το χασαπάκι τηνε εστέλνει ένα αρνάκι
κάνε το με το σπανάκι γιατί θα 'ρθω το βραδάκι

#2
ο αυτοκτονημενος

ωραιο φιλε το ασμα

#3
johnblack

[I]τότε που ο αέρας ήταν καθαρός
και ο έρωτας βρώμικος[/I]

Ατμόσφαιρα παλιάς Αθήνας, νοσταλγία, ρομαντισμός, ποίηση.

Απλά μπράβο.

#4
Γιώργος Ζάκκης

Ααααχχχ αι αναμνήσεις!!!! Υπήρχε δε και το μαστοράκι (όχι Νίκος) ο οποίος αναλάμβανε... «γενικαί επισκευαί» στις οικίες των κυριών τα πρωϊνά που έλειπε ο κ. Κερατέας. Θλιβερό απομεινάρι τοιαύτης τάξης επαγγελματιών αποτελεί τι πιτσοπαίδι, αλλέως πως και πιτσαράς, ο οποίος λόγω φόρτου εργασίας δεν... παραδίδει το «εμπόρευμα» και η κυρία μένει δυσαρεστημένη από την πίτσα (Βιλγαρίας).

#5
BuBis

Κάτι που δυστυχώς έχει χαθεί από την collective memory των Ελλήνων είναι οι συνήθειες και τα έθιμα των παλαί ποτέ εθνικών και θρησκευτικών ομάδων όπως των Εβραίων, Αρμεναίων, Τούρκων και μουσουλμάνων γενικά αλλά και άλλων...

Στη Παλιά Σαλονίκη, υπήρχε το Shabbat goy, συνήθως χριστιανόπουλο, που βοηθούσε στις δουλείες και τα ψώνια τους Ρωμανιώτες και Σεφαρδίτες τα σάββατα, ημέρα «αργίας» για τους Ισραηλίτες. Μια καλή ευκαιρία για φραγκάκια γιατί όπως ξέρουμε, δεν πάει ο Εβραίος στο παζάρι, μέρα σάββατο! Μνήμες πατέρα φυσικά, αλλά δυστυχώς μετά των Β'ΠΠ, έκοψε η δουλειά...

#6
Vrastaman

Γαμώ τις λαογραφιές, Βοοb!

#7
Επισκέπτης

ρε πστμ απο δο το εχετε απο κι το εχετε παλη τους αλαδοτους μνημονευετε
τι καταστασι εινε αυτη ρε πεδι μου

#8
Vrastaman

Λωλ, Πάνο :-) Τζίμπα κι αυτόνα φτιαχτείς!

#9
BuBis

A, ρε Αυτό-, αγάπες είναι αυτές, δεν κρύβονται!

#10
ο αυτοκτονημενος

σοστα σοστα εινε 7.30 και βλεπο τον συδεσμο του βραστα νο φερδερ κομεντς για το ανωτερο
για σου ρε βραστα γκομενιαρι για σου φιλε βουμπι πε τις αγαπες σου ο μορε δε γαμιουντες και οι αλαδ τι δουλια τους κανουν τι χαμπαρια απο τον εδο τοπο ολα καλα ;;
δεν παρακολουθο συχνακις να τορα το e mail μου μου ειπε οτι καιος ασχολητε με τις μπουρδες που γραφο και ΤΣΟΥΠ ναμε κ εγο

#11
Vrastaman

שלום פאנוס חבר שלי!

#12
BuBis

Γειά σου Πανούλη, όπου κι αν είσαι! Άλλα της, έχουμε και network πληροφοριών;

#13
ο αυτοκτονημενος

μπουμπι
ετσι ετσι ετσι η spyργια στο μεγαλιο της
βραστα με κουρδιζης αλα το εχο αλαξη το ελατηριο και περνει και αλο κουρδισμα η χορδισμα ;;
δηλαδη χρειαζετε απο λιγο σκηλο και μες αλιος ΝΟΥΚ ΓΚΕ ΓΚΕ

#14
GATZMAN

Ωραίος... χώσε κι άλλα αρβανίτικα!

#15
BuBis

Κάπου άκουσα για μιά πρόσφατη ταινία, όπου μια γιαγιά ακούει κάποιους Αλβανούς μετανάστες να μιλάν, και συγκινείται επειδή μπορεί να συννενοηθεί μαζί τους σε μιά γλώσσα που μιλούσε και η ίδια παιδάκι, στο χωριό!

Μου θύμισε έναν μπάρμπα μου συγκολλητή υποβρύχειων αγωγών, μακαρίτη πιά, που μου εξομολογήθηκε το ίδιο...

Πάνο μου, πολλές φορές η μισαλοδοξία μπορεί να γίνει κωμική! Στο μύδι τα περαιτέρω...

#16
dryhammer

Τίτλος: '' Το Χασαπάκι ''
( Εγώ Θα Πάρω, Χασαπάκι ) Ή ( Να Σε Χαρώ, Χασαπάκι )
Σύνθεση: Μπαρούσης Δημήτρης
Ή Μπαρούνης Δ. Ή Λορέντζος Ή Μπαρούς
Στίχοι: Μπαρούσης Δημήτρης
Ή Μπαρούνης Δ. Ή Λορέντζος Ή Μπαρούς
Ερμηνεία: Φραντζεσκοπούλου Μαρίκα Ή Πολίτισσα
Δίσκος: Columbia DG -267.
Τόπος / Έτος: 1932
Χορός / Ρυθμός:

{Εγώ, Θα Πάρω Χασαπάκι,
Το Θέλω, Να (Εί)'ναι Και Μα(ν)γκάκι,} ( Δις )

Για Να Μου Φέρνει, Σαντουράκι,
Για Να Σπάνο(υ)με, Κεφάκι,

Αχ ! Χασαπάκι Μου,
Μικρό Μορτάκι Μου,
Όταν Σε Ειδώ Στην Αγορά,
Τα Χάνω Δεν Αντέχω Πια,

- Ώωωωπα ... !!!
Να Χαρώ Χασαπάκια Όμορφα ... Που Καίνε Καρδιές ... !!!
( Φωνή : Φραντζεσκοπούλου Μαρίκα Ή Πολίτισσα )

Αχ ! Έλα Πάψε Χασαπάκι,
Θα Τρελαθώ, Μικρό Μα(ν)γκάκι,

Έλα Και Φίλα Με, Στο Στόμα
Και Ότι Θες, Το (Ε)'χεις Ακόμα,

Αχ ! Χασαπάκι Μου,
Καλέ, Μορτάκι Μου,
Όταν Σε Ειδώ Στην Αγορά,
Τα Χάνω, Δεν Αντέχω Πια._

Σσ Γιατι δεν ανεβαίνουν τα γαμημένα τα βίντεα;;;

#17
Khan

Δη ορίτζιναλ δε μπούτσερ ιν δε μουν!