Comments by patsis (3005)
Showing 1411-1440 from 3005
Παραδείγματα από το ίντερνετ (με την παραπάνω και άλλες σημασίες):
Από εδώ:
Δεν είναι το ποτό που με χαλάει, αν ηταν αυτό δεν θα υπήρχε πρόβλημα, το να κωλιάζεις όταν πρέπει είναι σημαντικό (διασκεδαζω=διαλύομαι), όλοι το χρειαζόμαστε όπως και να το δημιουργείς ( ασε που σου έρχεται και έμπνευση αρκεί να έχεις χαρτί και μολύβι να το σημειώσεις).Από εδώ:
Για παντιλίκια η 16άρα με 225 πίσω είναι μια χαρά, 205 είναι πολύ λίγο, κράτησέ τα για μπροστινά. Αν δυσκολεύεσαι να το κωλιάσεις βάλε πίσω πίεση 40 - 42 και μπροστα την κανονική, αλλά όλα αυτά σε πίστα ή ερημική αλάνα όχι στο δρόμο. Αλλαγή στη γεωμετρία ούτε για αστείο...
Σύμφωνα δε με το λεξικό «wikipriaka» (αγνώστων σε εμένα λοιπών στοιχείων), κωλιάζω σημαίνει κωλώνω:
κωλιάζω [goliazo] chicken out (ρήμα) ελληνικά κώλος
Απίθανο, αλλά το καταγράφω. Το λεξικό στο οποίο παραπέμπεις αναφέρει:
from O.Fr. manouvrer «to work with the hands,» from M.L. manuoperare, from L. manu operari, from manu, ablative of manus «hand»
Αξιοσημείωτο είναι ότι στα νεοελληνικά, σε μία τουλάχιστον σημασία, η φράση «Καλά ρε αφεντικό, με μανουριάζεις επειδή άργησα δέκα λεπτά την παραγγελία;...» είναι απόλυτα ισοδύναμη με την «Καλά ρε αφεντικό, μου βάζεις χέρι επειδή άργησα δέκα λεπτά την παραγγελία;...». Καλό ε;
Βλ. αγοράζω οικόπεδο.
Σωστός ο ορισμός. Βλ. και παίρνω ανάποδες.
Απ’ ότι φαίνεται, «πατόζα» ήταν ένα γεωργικό μηχάνημα αλωνίσματος της δεκαετίας του ’60 (στην Ελλάδα, αλλού μπορεί νωρίτερα).
Η σελίδα αυτή αναφέρει το εξής: Γνωστή φράση: «έγινε σαν πατόζα», δηλαδή πολύ χοντρός.
Επίσης μπορείτε να δείτε εδώ ορισμούς ολόκληρους για λέξεις που χαρακτηρίζουν γυναίκες, ανάμεσα στις οποίες και η παραπάνω. Αντιγράφω ένα απόσπασμα:
Πατόζα: Σε αυτό το είδος της γυναίκας κυρίαρχο ρόλο παίζει το βάρος και όχι το ύψος. Μπορεί να το συναντήσεις σε ύψος από 1,50-1,90 αλλά το lim των κιλών του τείνει προς το άπειρο, με καλές πιθανότητες κάποια μέρα να το πιάσει. Η συνηθέστερες λέξεις αυτού του είδους είναι «ναι», «τώρα», «σίγουρα», «ακούμπα», «πιάσε». Η σεξουαλική επαφή με το παραπάνω κρίνεται απαγορευτική και θυμίζει αποστολή αυτοκτονίας, κοινώς πρέπει να έχεις κάνει 10 χρόνια στον Κορυδαλλό χωρίς άδεια ή να έχεις κατεβάσει πιο μπροστά μία κάβα. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι με το συγκεκριμένο είδος μπορείς να φτάσεις σε τρελά πηδήματα. Χαρακτηριστικό του είδους είναι η συναναστροφή του με φαντάρους, αστυνομικούς, αεροπόρους, λιμενικούς και άλλες παραγωγικές σχολές και ότι στο μέτωπο του διακρίνονται καθαρά οι λέξεις «σκισεμε τώρα», το παραπάνω είδος είναι γνωστό ως και «θ ε ρ μ ο σ ί φ ω ν α ς» (όταν το ύψος δεν ξεπερνάει το 1.50)
Παραδείγματα από το google (ένα μάλλον κυριολεκτικό χωρίς κριτική διάθεση και ένα μάλλον όπως το ορίζει ο kalamatas):
- Από εδώ:
Σε βλεπω να παιζεις και αλλη μια ωρα μετα τον αγωνα γιατι με αυτους που θα έχεις να αντιμετωπίσεις ξειδρωτος θα το τελειωσεις το ματς.
- Από εδώ:
[I]Μάκη εσύ δεν είσαι κρατικοδίαιτος, αλλά είναι ο πρόεδρος και μάλιστα ξεϊδρωτος!
Και φυσικά ο ΝΟΜ επιτελεί έργο (και μπράβο του), αλλά γιατί μπλέκει τα της δραστηριότητάς του με την πολιτική;[/I]
Γνωριζόμαστε φατσοβιβλικά. Χαχα, καλό ε;
Βρήκα μερικά παραδείγματα στο google:
- Από εδώ:
Υ.Γ. το πόστ αυτό δεν έχει να κάνει με τα γραφόμενα κανενός εδώ μέσα, απλά έχω ντενουάρια με τους γαμιόληδες τους δημοσιογράφους που χαλάστηκαν χτες με τον Όττο, και σήμερα από το πρωί τον κράζουν με κάθε τρόπο, [...]
- Από εδώ:
[I]ΟΙ ΦΙΛΑΘΛΟΙ: «Δεν σ΄αφήσαμε μόνο ποτέ» αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα. Δεν γυρνάμε ποτέ την πλάτη στην ομάδα μας, γιατί έχουμε μεγάλο ¨ντενουάρ¨ μαζί της. Ειτε στα αλώνια, έιτε στα σαλόνια, το ¨ντενουάρ¨ παραμένει το ίδιο... [...] Μοναδικές στιγμές για την ομάδα μας λοιπόν.
Ο κόσμος έχει τελικά πολλά ντενουάρια. Αλλιώς ΔΕΝ εξηγείται η ζούρλια μας.[/I]
- Από εδώ:
Ο φιλόλογος λοιπόν έχει πολλά ντενουάρια στο κεφάλι του. Βλέπε καράβια, αροπλάνα, σκι, καταδύσεις, ταξίδια, πιόματα, ξενύχτια, δίαιτες και άλλα τέτοια κουφά. Και όπως ξέρουμε μέσα σε όλα τα κουφά έχει και τα μηχανάκια, σε τέτοιο βαθμό που οι οικείοι του τον θεωρούν βλαμμένο!
Ομαδική ε; Τι λες τώρα...
Εδώ μάλλον πρέπει να αλλάξει ο τονισμός στο λήμμα (ξέρω, ίσως είναι τεχνικό το ζήτημα λόγω αυτόματης συγχώνευσης).
Μήπως είναι λάθος αυτό; Το έχει ακούσει κανείς έτσι; Βλάχικα εννοούμε βλάχικα ή χωριάτικα και καλά;
Σε αυτές τις σημασίες πολύ παραπλήσιο με την πιάτσα, που σημαίνει πλατεία στα ιταλικά.
Για να το σβήσω από το πρόχειρο, να αναφέρω και το μεϊντάνι, από το τουρκικό meydan, που σημαίνει πλατεία. Στα ελληνικά έχει διασωθεί ως βγαίνω/βγάζω στο μεϊντάνι, δηλαδή δημοσίως. Αναφέρεται συνήθως σε κάτι που δεν του ταιριάζει τόση ή τέτοιου είδους δημοσιότητα.
*- Άντε γεια, πάω για ποτό.
- Χτενίσου λίγο ρε μαλάκα, πώς θα βγεις έτσι καρναβάλι στο μεϊντάνι;
*
ή
- Πρέπει να μάθουμε τι σόι επιχειρηματίας είναι αυτός ο αγοραστής.
- Ναι αλλά πώς θα το μάθεις, θα βγεις έξω στο μεϊντάνι και θα ρωτάς; Θα φτάσει στ’ αυτιά του, θα ξενερώσει και θα γίνει αλέκος μετά.
Από πού βγαίνει; Πού λέγεται; Και (κουβέντα να γίνεται) θα μπορούσε κάποιος να πει «αύριο που θα βρεθούμε θα της δείξω το αλμπενί μου»;
Τι μου θύμισες! Με είχε αποκαλέσει έτσι ένας ψιλοκαραγκιόζης ψιλομαλάκας και ψιλοψι αξιωματικός και, βρίσκοντας αφορμή στο ότι με απεκάλεσε υποτιμητικά και όχι με το όνομα ή τον βαθμό μου του έβαλα τις φωνές. Τολμώ να πω ότι όταν ψαρώνεις έναν από τους παπάρες που σε διατάζουν σε καθημερινή βάση και δεν ξέρουν και την δουλειά τους στην τελική είναι ιδιαίτερη μιλιταίρ ηδονή. Ευχαριστώ, ήσασταν υπέροχο κοινό.
Χαχα, το παράδειγμα κοίτα!...
Στα γόνατά σου; Το lap dance χρεώνεται έξτρα :-Ρ
Εγώ ξέρω ότι το γούστο μου να καπνίζω ή να ακούω δυνατά μουσική ή να κάνω κάτι που επηρεάζει τους άλλους αρνητικά δεν μπορεί να μπει πάνω από την δυνατότητά τους να ασκούν πολύ σημαντικότερα δικαιώματα, όπως να μην κινδυνεύει η υγεία τους. Η μαλακία του να καπνίζω είναι απολύτως δική μου επιλογή και ο τρίτος δεν φταίει σε τίποτα.
Δεν είναι μόνο το κάπνισμα αλλά σε αυτό υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα απέναντι στην θεσμοθέτηση κανόνων: ο εθισμός των καπνιστών. Αν ήταν απλώς το «γουστάρω με τον καφέ να κάνω ένα τσιγάρο» δεν θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα - οι προσβαλλόμενοι τρίτοι θα έλεγαν «στ’ αρχίδια μας κύριε» και κάποια στιγμή θα το παίρναμε απόφαση. Τώρα όμως, και να το πουν, βρίσκονται απέναντι σε πολύ ισχυρή αντίσταση.
Δεν μού ’ρχονται πολλά ανάλογα φαινόμενα· θα προσπαθήσω να το παραλληλίσω με την ανεπιθύμητη δυνατή μουσική που μπορεί να λειτουργήσει σε βάρος της ψυχικής μας υγείας μακροπρόθεσμα. Δεν μιλάω για τον θόρυβο γιατί την μουσική κάποιος την γουστάρει να την ακούει δυνατά και κάποιος διπλανός (μπορεί να) υποφέρει.
Έχουν μπει κάποιοι κανόνες: οι ώρες κοινής ησυχίας, οι αποστάσεις και η απαραίτητη ηχομόνωση των νυχτερινών κέντρων κλπ. Για την δογματική ορθότητα, επιπλέον θα έπρεπε π.χ. ο εργοδότης να φροντίζει να αγοράζει ωτοασπίδες στους σερβιτόρους. Μπορεί να ακούγεται κουλό αλλά πιστεύω ότι είναι απλό και δίκαιο, λέμε τώρα. Για τους μουσικούς που υποχρεωτικά ακούνε πολλά ντεσιμπελ δεν ξέρω τι θα μπορούσε να γίνει.
******εγκεφαλοκλάνι warning******
Επιστρέφοντας στο κάπνισμα, θα μπορούσαν οι εργαζόμενοι να φορούν αναπνευστικές μάσκες - πόσο πρακτικό όμως θα μπορούσε να είναι αυτό;
Υπάρχει άλλωστε και το ζήτημα της πρακτικής εφαρμογής. Με τέτοια απροθυμία των εμπλεκομένων και πολυπλοκότητα του ζητήματος, μόνο απλές και ισοπεδωτικές λύσεις μπορούν να περάσουν. Το δικαίωμα του καπνιστή να καπνίζει οφείλει να υποχωρήσει.
Θα μπορούσες να μου αντιτείνεις ότι ενδέχεται κανείς από τους παρισταμένους να μην έχει αντίρρηση στο να ανάψω τσιγάρο, γιατί να είναι αδίκημα;
Το φαινόμενο της ποινικής καταστολής μιας συμπεριφοράς από την οποία δεν παθαίνει βλάβη έννομο αγαθό εφαρμόζεται ήδη. Ο καθηγητής Μανωλεδάκης του Α.Π.Θ. το αποκαλεί «τυπικό έγκλημα». Π.χ. περνάω με κόκκινο φανάρι σε μία έρημη διασταύρωση. Καπνίζω χασίς που βρήκα αυτοφυές.
Επειδή κάθε περιστολή των ελευθεριών με ποινή πρέπει να δικαιολογείται από την προστασία κάποιου αγαθού και μάλιστα ανώτερου από αυτό που περιστέλλεται, στα τυπικά εγκλήματα υπάρχει πρόβλημα. Μπορούν να καταντήσουν ψευτοεγκλήματα, όπως το σπάσιμο των πιάτων (!), με τα οποία το κράτος επιβάλλει την κυρίαρχη ιδεολογία. Μπορεί όμως να δικαιολογηθούν από την αποτροπή που προσφέρουν ενάντια στην «εγκατάσταση» δυνητικά μεν αλλά εύλογα επικίνδυνων μοτίβων συμπεριφοράς, πετυχημένα ή όχι (να μην περνάει κανείς με κόκκινο φανάρι ποτέ, να μην καπνίζει χασίς ποτέ κλπ).
Το ότι η καταστολή γίνεται εργαλείο ευρύτερης επιβολής δεν είναι καινούριο, σίγουρα. Υπό το πρίσμα των παραπάνω όμως μπορεί να θεωρηθεί, πάντα κατά περίπτωση, και δικαιολογημένο. Όσο η απόσταση από την πραγματική βλάβη κάποιου ανθρώπου (ορθότερα: κάποιου εννόμου αγαθού) μεγαλώνει, ο κίνδυνος ο συγκεκριμένος ποινικός νόμος να λειτουργεί άδικα και καταπιεστικά αυξάνεται. Πιστεύω, όμως, ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση τα όρια δεν έχουν ξεπεραστεί.
Κατά τ’ άλλα μπορώ να πω, κατά τον ποιητή, ότι... βρήκα το ευαίσθητο σημείο σου, κι αυτό είναι μείον σου, κι αυτό είναι μείον σου... Χεχε, μπορώ να σε τσιγκλάω τώρα όποτε θέλω να σε τσατίσω...
Ironick για το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους πιστεύω ότι έχεις άδικο. Οι πολύ πρόχειρα διατυπωμένες ενστάσεις μου, βασιζόμενες όλες στο ανθυγιεινό του καπνίσματος και για τους γύρω, είναι ότι:
Κανένα κατάστημα, γραφείο κλπ, στο οποίο έχεις κατ’ αρχήν δικαίωμα να μπεις, δεν πρέπει να έχει εστία κινδύνου για την υγεία σου. Με την ίδια λογική πρέπει να κινηθούμε και κατά της υπερβολικής ακτινοβολίας από κεραίες κλπ. Το ότι τα βήματα εκεί είναι ακόμα αργά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου.
Ο εργοδότης και το κράτος-εγγυητής των δικαιωμάτων τού εργαζομένου πρέπει να διασφαλίζει την υγιεινή στους χώρους εργασίας.
Οι παραπάνω συνθήκες πρέπει να διασφαλίζονται για άγνωστο πλήθος άγνωστων πελατών ή εργαζομένων. Δεν μπορείς να περιορίσεις κάποιον που δεν καπνίζει ούτε από το πελατολόγιό σου ούτε από εργαζόμενο, ώστε να δημιουργήσεις smoking-friendly μαγαζί, διότι αυτό θα ήταν αθέμιτη διάκριση. Φαντάσου· για τον εργαζόμενο που θα προσλαμβανόταν ως καπνιστής θα του δημιουργούσες αντικίνητρο να κόψει το (γαμημένο το) κάπνισμα.
Λόγοι μακροπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής επιβάλλουν την εξάλειψη του καπνίσματος και ο περιορισμός του μέχρι αηδίας (αλλά σε καμία περίπτωση η απαγόρευσή του, σαν το χασίς) φαίνεται ότι έχουν αποτελέσματα. Αυτό το συγκεκριμένο επιχείρημα δεν λέει και πολλά, καθώς λόγοι μακροπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής μπορεί να επιβάλουν και να δουλεύουμε όλη μας την ζωή για ένα πιάτο φαΐ.
Τώρα οι μαλάκες αντικαπνιστές που την έχουνε δει αγανακτισμένοι ράμπο μάλλον ζουν σε έναν άλλον κόσμο και οι επιδιώξεις τους είναι να την λένε στον συνάνθρωπό τους, όχι να βοηθούν την κοινωνία. Άλλου παπά ευαγγέλιο αυτοί.
@allivegp: Ως σλανγκ όχι, δεν χρησιμοποιείται, να μη λέω και μαλακίες. Είναι αδόκιμη λέξη. Μπορεί κανείς να την θεωρήσει απλά χωριάτικη και, συνεπώς, μη αξιοκαταχώρητη, αλλά πρώτον δεν είναι ακριβώς χωριάτικη και δεύτερον την έχω ακούσει από νέους ανθρώπους που ζουν σε πόλη (μικρού ως μεσαίου μεγέθους θα έλεγα) όταν είναι χαλαροί και δεν νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν πιο «επίσημα» ή «στρωτά».
Η αλήθεια είναι ότι, αν την άκουγα από καμιά γιαγιά, όπως θα ήταν πιθανό, δεν θα την έβαζα. Επίσης αλήθεια είναι ότι εγώ, σε αντίθεση με το Πονηρόσκυλο, δεν ξεκίνησα με αφορμή καμιά αστική σλανγκ χρήση της (όπως «στέλνω την μπάλα στα μπαΐρια»). Η καταχώρησή μου, επομένως, μάλλον στερείται γερής αιτιολογίας.
Υπάρχει λοιπόν άλλος ένας λόγος να κατέβει, πέραν του ότι υπήρχε ήδη, εκτός ίσως από την μπαΐλα, που μπορούμε να την γράψουμε σαν σχόλιο στον άλλον ορισμό.
Mea culpa λοιπόν. Αναρωτιέμαι τι θα πρέπει να κάνουμε με τα λήμματα του στυλ σερσερής, σερσέμης, σασκίνης. Αυτά τα τουρκογενή έχουν για μερικούς από εμάς μια οικειότητα και ίσως αυτή επηρεάζει την κρίση μας για το κατά πόσο χωρούν εδώ. Για να καταλάβετε, μετά από πολλή σκέψη δεν ανέβασα τα τζιέριμ’ και τζάνεμ’, αγαπημένες λέξεις της γιαγιάς και της μάνας.
Τέτοια λήμματα βέβαια, και μη τουρκογενή, υπάρχουν πολλά στο σάιτ - το ζήτημα παραμένει ανοιχτό. Γνώμες;
... στάσου να σε πω, έχω μπύρα, κάτσε να σε πω δυο λόγια να τα ξέρεις στη ζωή σου... ****χικ**** καταρχήν εμένα που με βλέπεις μένω στην κάτω τούμπα...
Ουγκχ... Πώς δεν το είδα αυτό; Ξενέρωσα λίγο τώρα, άλλωστε ο ορισμός του Πονηρόσκυλου είναι πιο πλήρης. Τεσπά, ας σβηστεί/συγχωνευτεί.
[I]I was crossing the city one day,
everybody was flashing by me
Like images of tombstones,
images of tombstones.
On a Friday night
I've seen everybody looking for their little bit of honey
To alleviate the pain,
to alleviate the pain.[/I]
Kula Shaker, Hey dude. Βλ. βίντεο.
Και Κ.Β. = Κάπου Βόσκει.