Οκ, έφερνε ο αγέρας της νοτιάς στην πλώρη άμμο κι ακρίδες. Γιατί όμως;
Τι σύνδεση έκανες τώρα ρε άτομο; Πο πο...
Ωραία ατάκα.
Δεν νομίζω, μπορεί να μοιάζει πάρα πολύ σε μια από τις μεταφορικές σημασίες του ξεψαχνίζω, όπως τις δίνει ο Τριανταφυλλίδης, αλλά πιθανότερο είναι απλώς να πρόκειται για την ίδια λέξη (το ρήμα ψάχνω) με παραλλαγμένη σημασία μέσω συνεκδοχικών μονοπατιών.
*> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Γέγραπται, Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος
Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 4,4 *Μας κάνει;
Χμμμ... Το σαμποτάρισμα της κλασικής αφήγησης, ως σαμποτάρισμα και κριτική των κλασικών αξιών μου αρέσει αν, πρώτον, ενυπάρχει η συνειδητοποίηση ότι αυτές συνεχίζουν να μας επηρεάζουν. Βλέπω, για παράδειγμα, μεγάλο τμήμα της mainstream κωμωδίας στην Αμερική να βάλλει κατά των κλασικών (εκεί) αξιών, ιδίως της οικογένειας, της θρησκείας, της εξουσίας, των χρημάτων, των σχέσεων των δύο φύλων, χωρίς όμως να δείχνει να αντιλαμβάνεται το πόσο ταυτόχρονα παραδέχεται την συνεχιζόμενη κυριαρχία τους.
Και δεύτερον, οι σημαντικότερες διακωμωδήσεις είναι αυτές που αφήνουν έστω να διαφανεί μια άλλη οπτική γωνία από την οποία μπορούμε να δούμε τα πράγματα. Νταξ, δεν πρέπει κάθε κείμενο/έργο τέχνης να έχει και μια συγκεκριμένη αντιπρόταση σε αυτό που καταδεικνύει ως φαύλο, όταν, όμως, το καταφέρνει μπορεί να γίνει κατά πολύ αξιολογότερο.
...και φυσικά, έκανα λάθος, πρώτος ο Χριστός το είπε:
ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ, Ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου· αὕτη ἐστὶν ἡ μεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή. δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος κρέμαται καὶ οἱ προφῆται. Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 22,37-40
Χωρίς πλάκα, ίσως το είπε ένας από τους Κατσιμηχαίους σε μια παλιά συνέντευξή τους στην τηλεόραση. Κάτι σαν «γιατί να πάρω κινητό; γιατί να χρειαζόμαστε κινητά; περπατάω στο δρόμο και θέλω να τηλεφωνήσω σε κάποιον; θα πάρω από καρτοκινητό», κάπως έτσι.
Σίγουρα μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κινητά (εκτός από αυτούς που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης και ειδοποιούν τους δικούς τους ή τις αρχές, εκεί πραγματικά σώζεται η ζωή τους) αλλά μάλλον χρειάζεται να ενσωματώσουμε τους κανόνες χρήσεις τους, παρά να τα απαρνηθούμε.
Χαζεύοντας σε ένα βιβλιοπωλείο έπεσε στα χέρια μου ένα αντίτυπο του savoir vivre του Ζαμπούνη. Μάλλον θα ήμουν προκατειλημμένος αρνητικά, διότι πολλοί από τους κανόνες συμπεριφοράς εκεί μέσα μου φάνηκαν απρόσμενα ρεαλιστικοί και χρήσιμοι. Για τα κινητά έλεγε (από μνήμης ανακαλώ): Δεν αγνοούμε τον άνθρωπο με τον οποίο είμαστε μαζί σε συνάντηση, επαγγελματική, φιλική ή συντροφική, για να μιλήσουμε στο κινητό, παρά μόνο για λόγους σημαντικούς και για το ελάχιστο δυνατό χρονικό διάστημα, το οποίο μου φάνηκε σωστό.
Οι εκεί λεπτομέρειες, βέβαια, για τις ώρες που επιτρέπεται να τηλεφωνούμε σε κάποιον και η λοιπή περιπτωσιολογία ίσως φανούν καταπιεστικές, ο πυρήνας όμως με βρίσκει σύμφωνο: κάθε μέσο πλούτου, τεχνολογικό, εξουσίας, κοινωνικό «οφείλει» να λειτουργεί με γνώμονα την ανάπτυξη και στερέωση και εμβάθυνση των ειλικρινών μας σχέσεων με τους άλλους ανθρώπους.
Όπως λένε και κάποιοι ψαγμένοι Πατέρες της Εκκλησίας, δύο είναι οι κανόνες, οι δυο πρώτες από τις δέκα εντολές, ή, απλούστερα, η αγάπη. Και οι νηστείες και η αγαμία και οι προσευχές και ο εκκλησιασμός δεν στέκουν μόνα τους χωρίς αυτήν. Υπάρχουν ιστορίες για Πατέρες (και Μητέρες) που παρέβησαν αυστηρότατες νηστείες (π.χ. της Μ. Παρασκευής) με λίγο λάδι ή κάτι άλλο, διότι γι' αυτούς πια οι κανόνες αυτοί είχαν ολοκληρώσει τον καθοδηγητικό τους ρόλο - τους είχαν πια υπερβεί.
Ζητώ συγγνώμη από τον συντάξαντα για την κατάχρηση του χώρου. :-Ρ
Πήγα ρε συ xalikoutis, διάβασα τη σελίδα αλλά δεν. Δεν μου φάνηκαν αρκετά αστεία για να γελάσω, ούτε αρκετά σαμποταρισμένα/αποτυχημένα για να προβληματιστώ/γελάσω. Τόσο πολύ δεν κατάλαβα πια;
@allivegp: Ωραίο ανέκδοτο!
Υπάρχει ένα λημματάκι στο site που κολλάει: το γκαλιαγκδόσκλο.
Ο ορισμός πολύ καλός. Η φράση «το λέω το ποίημα» είναι εξαίρεση στον κανόνα του «την τρίζει την όπισθεν»; Αν ναι, έχω άλλο ένα παράδειγμα, απολύτως αθώο, που έψαχνα αφορμή να το γράψω: «την ακούει την μάνα του (ο Γιωργάκης π.χ.)».
Η πρώτη λίστα φοβερή και ενδιαφέρουσα δουλειά. Για τις άλλες δύο εεε... χμμμ... οκ, αλλά γιατί;
Να σου πω την αμαρτία μου, αμφέβαλλα λίγο ότι λέγεται αυτό, αλλά το google έβγαλε τρία-τέσσερα αποτελέσματα:
Από εδώ:
Μωρή μαλάγκω έχεις φρικάρει με το γάμο;
Από εδώ:
Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΧΕΙ ΑΦΗΝΙΑΣΕΙ.. ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ.. «ΠΑΡΤΟΝ ΜΕΣΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΓΚΩ..» ΜΑΛΑΓΓΓΓΓΚΩ;;;;!!!!!! ΤΟΝ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΦΩΝΗ - ΥΦΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑ ΑΠΑΝΤΩ:«ΤΟΝ ΠΗΡΑ, ΜΑΛΑΚΑ»
Από εδώ:
Η αληθεια ειναι οτι τετοιο ταλεντο οπως του Κυριακου εχω να δω απο την εποχή του Κουμαν και του Στιλικε. Δυνατος, τεχνιτης, γρηγορος, ευστροφος, αθλητικός, με εκπληκτικό άλμα, αψογο ρεφλέξ, γρήγορες αντιδράσεις , καιριες θέσεις. Ενταξει το εμπεδωσα. Μαλαγκω Μπαρτσα τι εχασες.
Υπάρχει μια παραλλαγή στα σχόλια εδώ.
Κι όμως, αυτό το περίεργο κατ’ εμέ λήμμα, το άκουσα μόλις, επομένως επιβεβαιώνω.
Vikar το τραβάς στα άκρα με τις αποστρόφους, ηρέμησε γιατί θα έχουμε πγόβλημα...
*σκιών
Χμμμ... Υπάρχει και αυτό και μάλιστα με δύο ορισμούς. Να προσθέσω, όπως περίπου λέει κι ο jesus στον άλλον ορισμό, ότι αναφέρεται συνήθως σε κουρελιασμένο ή φτωχομπινεδιάρικο/κακόγουστο ύφασμα που λειτουργεί ως διαχωριστικό, π.χ. αντί πόρτας ή αντί κουρτίνας. Εγώ τουλάχιστον μόνο με αυτήν την συγκεκριμένη σημασία το έχω ακούσει.
Προέρχεται δε από το ίδιο το πανί του θεάτρου σκειών ακα Καραγκιόζη (perde=κουρτίνα).
Νταξ ρε παιδί μου, μην τρελαίνεσαι! Με την κουβέντα βγαίνουν κι άλλα, γι’ αυτό το συζητάμε, γι’ αυτό υπάρχουν και τα σχόλια (μην βλέπεις που μαλακίζομαι παρά πάνω, δεν μπορώ συνέχεια στο σοβαρό, βαριέμαι).
Μήπως είναι παραπλήσιο του «αυτώνω»; Φαίνεται να μπορεί να αντικατασταθεί από αυτό σε κάθε παράδειγμα.
Και, επειδή δεν την παλεύω, όταν λες «Την χρησιμοποιώ τουλάχιστον 10 χρόνια και δεν είχα ποτέ πρόβλημα συνεννόησης» δεν μας λες αν έχει ακριβά σέρβις και αν καίει πολύ. Χαχα, καλό εεεεεεε;
Για την ιστορία, το διαγραφέν σχόλιο ανέφερε, εκτός των άλλων, τον πραγματικό δολοφόνο του Κένεντι, το μέρος που είναι θαμμένο το πτώμα του Τζίμι Χόφα και τον αριθμό του κινητού της Αντζελίνα Τζολί. Δεν πρόλαβα να πάρω σκρήνσοτ οπότε το κρίμα στο λαιμό σας.
Ναι, διαγράψτε και τα δικά μου (σοβαρά).
Ρε παιδιά γιατί διαγράφετε σχόλια, μην αγχώνεστε έτσι. Δεν είναι σωστό (κατ’ αρχήν).
Εσύ πολύ φιλικός μου φαίνεσαι για κυνηγός...
Νταξ τώρα, πραγματικά χρειαζόταν αυτή η σημείωση από την Συντακτική Ομάδα; Το ίδιο λήμμα είναι με πολλούς ορισμούς. Μου θυμίζει ελαφρά τα υπεραναλυτικά αμερικανικά εγχειρίδια που εθίζουν τον αναγνώστη στην έτοιμη τροφή σε βαθμό που πρέπει να σημειώσουν: «Χρησιμοποιείστε την κοινή λογική.» Αλήθεια, το έχω δει.
Πφφφ... έπεσα έξω, εσύ έχεις επιχειρήματα, όχι χιούμορ.
Η Mes μάλλον ακονίζει το μαχαίρι...