Φοριέται στη φράση «τι με κοιτάς με νόημα», είτε για να δώσουμε λαβή στον άλλονα να βγάλει στη φόρα τα σώψυχα και τα σώβρακά του, είτε απλά ως χαριτωμενιά για να σπάσουμε μια άβολη σιωπή
Το λήμμα μας το συναντούμε και σε λογοτεχνικά κείμενα, μυθιστορήματα ή άλλες αφηγήσεις, όπως π.χ. «Κόναν, υπάρχουν και οι πόρτες», παρατήρησε ο σοφός γέρων με νόημα.
Τρεις φίλες –μια σε σχέση, μια αρραβωνιασμένη και μια παντρεμένη συζητάνε- για τους άντρες τους
Αργοπίνοντας το ποτό της, η ελεύθερη από τις τρεις φίλες λέει: «Την περασμένη Παρασκευή, μετά τη δουλειά, πήγα στο γραφείο του φίλου μου που δούλευε ως αργά, φορώντας μόνο ένα δερμάτινο πανωφόρι. Πριν χτυπήσω την πόρτα, έβαλα μια μάσκα, άφησα το πανωφόρι να γλιστρήσει από πάνω μου, και έμεινα με ένα δερμάτινο κορσάζ, κάλτσες μαύρες νάιλον και ψηλά τακούνια. Ο φίλος μου άναψε τόσο που κάναμε παθιασμένο έρωτα πάνω στο γραφείο του». Η αρραβωνιασμένη αφήνει ένα νευρικό γελάκι και λέει: « Περίπου τα ίδια είχα κι εγώ! Όταν ο αρραβωνιαστικός μου ήρθε την Παρασκευή, με βρήκε να φοράω μια μαύρη μάσκα , δερμάτινο κορσάζ, μαύρες νάιλον κάλτσες και ψηλοτάκουνες γόβες. Άναψε τόσο, που κάναμε έρωτα όλη τη νύχτα, και τώρα θέλει να επισπεύσουμε την ημερομηνία του γάμου. Η παντρεμένη αφήνει αργά το ποτήρι της στο μπαρ και λέει: « Εγώ το σχεδίασα πολύ καλά. Άφησα τα παιδιά στη μητέρα μου, έκανα ένα αρωματισμένο μπάνιο, έβαλα ένα σφιχτό δερμάτινο κορσάζ, ζαρτιέρες και μαύρες νάιλον κάλτσες και δωδεκάποντες γόβες. Τελείωσα την προετοιμασία μου με μια μαύρη μάσκα. Όταν ο άντρας μου επέστρεψε από τη δουλειά του, πήγε στο ψυγείο και πήρε μια μπύρα, πήρε το τηλεκοντρόλ, με κοίταξε, κάθισε στον καναπέ και είπε με νόημα: «Δεν μου λες, Μπάτμαν, τι έχει να φάμε για βράδυ;»
9 comments
xalikoutis
Λοιπόν, αυτό το «με νόημα» εισήγαγε την ευθεία πυγμής ανεκδότων σε ανθολογίες ανεκδότων, σε στήλες χιούμορ εφημερίδων, περιθώρια σταυρολεξοπεριοδικών κ.λπ.
Φυσικά αυτό το «με νόημα» δεν το λέμε ποτέ όταν διηγούμαστε προφορικά ανέκδοτα γιατί στερεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού που είναι βασικό για την πρόκληση του γέλωτος... Εξίσου ξενερωτικά είναι όσα έβαζαν οι ανεκδοτοκαταγραφείς ( κλπ) στο τέλος του ανεκδότου, π.χ.: «Κόκκαλο ο δικός σου!» ή «Ελλάς...το μεγαλείο σου!!!» και άλλα για τα οποία παραπέμπω στην οξυδερκέστατη μελέτη/καταγραφή της γνωστής κοοπερατίβας μετέχνιο πάνω στο μετα-γελοίο. Επισκεφτείτε το οπωσδήποτε.
Ασφάλουσλυ αυτές οι συντηρητικές μικροπαρέμβασεις των ανεκδοτοκαταγραφέων εχουν ως στόχο α) να δείξουν την αποστασιοποίηση και ανωτερότητα του καταγραφέα από τη φαιδρότητα των ηρώων του ανεκδότου β) να βάλουν το στοιχείο του συγγραφέα - author στη λαϊκή δημιουργία και να εξευγενίσουν το είδος γ) και γενικά να μετριάσουν αυτή την αμαρτωλή γκριμάτσα που στρεβλώνει το πρόσωπο και το κάνει να μοιάζει με τση μαϊμούς.
patsis
Πήγα ρε συ xalikoutis, διάβασα τη σελίδα αλλά δεν. Δεν μου φάνηκαν αρκετά αστεία για να γελάσω, ούτε αρκετά σαμποταρισμένα/αποτυχημένα για να προβληματιστώ/γελάσω. Τόσο πολύ δεν κατάλαβα πια;
@allivegp: Ωραίο ανέκδοτο!
jesus
εμενα παλι, οπως κ στον χαλικου υποθετω, τοσο επιτυχημενη η μιμηση της αποτυχημενης-παλιομοδιτικης αφηγησης ανεκδοτου που η ειρωνια ειναι αυταποδεικτη.
jesus
λειπει ενα 'μου φανηκε'.
xalikoutis
Ναι ρε πάτσμαν. όπως το λέει ο τζήζ, εγώ το βρήκα ιλάριους... από δω και στο εξής θα λέω έτσι τα ανέκδοτα κι όπου με βγάλει...
jesus
γελαω προκαταβολικα.
patsis
Χμμμ... Το σαμποτάρισμα της κλασικής αφήγησης, ως σαμποτάρισμα και κριτική των κλασικών αξιών μου αρέσει αν, πρώτον, ενυπάρχει η συνειδητοποίηση ότι αυτές συνεχίζουν να μας επηρεάζουν. Βλέπω, για παράδειγμα, μεγάλο τμήμα της mainstream κωμωδίας στην Αμερική να βάλλει κατά των κλασικών (εκεί) αξιών, ιδίως της οικογένειας, της θρησκείας, της εξουσίας, των χρημάτων, των σχέσεων των δύο φύλων, χωρίς όμως να δείχνει να αντιλαμβάνεται το πόσο ταυτόχρονα παραδέχεται την συνεχιζόμενη κυριαρχία τους.
Και δεύτερον, οι σημαντικότερες διακωμωδήσεις είναι αυτές που αφήνουν έστω να διαφανεί μια άλλη οπτική γωνία από την οποία μπορούμε να δούμε τα πράγματα. Νταξ, δεν πρέπει κάθε κείμενο/έργο τέχνης να έχει και μια συγκεκριμένη αντιπρόταση σε αυτό που καταδεικνύει ως φαύλο, όταν, όμως, το καταφέρνει μπορεί να γίνει κατά πολύ αξιολογότερο.
Άρης
Εγώ πέθανα με το σχόλιο και το λινκ του xalikoutis.
Με έκανε να δω και τον ορισμό με άλλο μάτι.
Ωχ, θεέ μου.. ( δύο-δάχτυλα-στο-λαιμό-τσεκάροντας-σφυγμό).
perkins
Κι εγω που νόμιζα ότι τα εγραφαν (τα σχολια κατω απο τα ανεκδοτα ) για πλάκα. Αν είναι έτσι παντως ειναι πολυ προχώ