Comments by johnblack (1856)
Showing 1471-1500 from 1856
Aλίβε: η αιδοιο-μοϊκάνα λείπει, ανέβασε το! Μόνο όχι χωρίς περσική (μηδική) υποστήριξη, για θα χάνει πολύ.
Πράγματι ρε φίλε, τα ασπόνδυλα έχουν συνήθως τρελό θεματάκι με τις πουτάνες. Επειδή είναι και καλά πολύ εξουσιαστικοί και άντρακλες, τη σαδίλα τους μπορούν να την εκτονώσουν βασικά μόνο αν βάλουν το χέρι στη τσέπη. Καρατσεκέ.
Nταξ, τα Μέσα καταπίνουν πλέον και χωνεύουν τα πάντα, τα 'χουμε πει αυτά χίλιες φορές.
Όσο για το πλιάτσικο, το έζησα από κοντά σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις: το μαγαζί με τα αθλητικά είδη απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο (που μετά κάηκε) και το Γερμανό στην Πατησίων και Τροίας. Η πρώτη είναι τυπική περίπτωση απαλλοτρίωσης: οι εξεγερμένοι εξασφάλισαν τα εφόδια που τους χρειάζονταν για τη συνέχιση της δράσης. Φόρμες και αθλητικά παπούτσια φοράνε, και αυτά πήραν. Δεν έκαναν πλιάτσικο ούτε στο Emporio Armani ούτε στο Follie follie. Στο δε Γερμανό, επρόκειτο για πιτσιρίκια 13-16 χρόνων από τις γειτονιές (Αγ. Παντελεήμων, Βικτώρια, Φυλής κλπ) που ήθελαν παιχνίδια για το Playstation τους...
Σε κάθε κοινωνία όπου υπάρχει περίσσευμα άχρηστου πλούτου (Τσερόκι, πισίνες κλπ), εμφανίζονται νομοτελειακά, ως ασφαλιστική δικλίδα, τέτοιες «δαπάνες». Είναι το Καταραμένο Απόθεμα για το οποίο έχει μιλήσει ο Georges Bataille.
Tεσπά, όπως και να 'χει, μ' όλες τις αντιφάσεις του, ήταν ωραίος ο Δεκέμβρης. Μερικοί απο μας νιώσαμε ζωντανοί μετά από χρόνια.
!
Σου στέλνω κι εγώ μια κουλή φώτο απο το αρχείο μου!
Νταξ, ήπια είναι η φώτο, τις ακρότητες ήθελα να αποφύγουμε.
Τι μου θύμισες τώρα! Η γιαγιά μου νόμιζε οτι «goody's» είναι πρόσωπο, έλεγε «πάμε στου Γκούντη να φάμε», όπως λέμε «έλα απόψε στου Θωμά» κλπ.
Aσπρόμαυρες φώτο παιδιών που λιμοκτονούν επέλεξα συνειδητά να μην ανεβάσω. Παρακαλώ κάντε το ίδιο.
Το «σου γαμάω τα μάτια» είναι εξαιρετικά πρόστυχο και βάρβαρο, πρέπει όπως και δήποτε να ανέβει.
Όσο και να την τινάξεις η τελευταία θα μείνει στο σώβρακο. Rule.
Κνάσε κάτι που δεν εχω ακούσει δν το ανεβάζω ποτές.
[I]
Αστέρας, χόρτο, µοιάζεις µε την Πόρτο
Αστέρας, κόκα, µοιάζεις µε την Μπόκα
Αστέρας, βελόνα, σαν την Μπαρτσελόνα
Αστέρας, ξύδια, είσαι η Τσέλσι ίδια
Αστέρα, αρντάν σαν την Παρτιζάν[/I]
Ο Ψυχανάλατος
Εγώ χρεσιμοποιάω πολύ το «σκάβει», αν θες δικό σου και χώστο μαζί με τ' άλλα (σ' ένα λήμμα όλα πακέτο, όχι ένα ένα)
Μπάστα ρε φίλε, μη μας χαλάς τις φαντασιώσεις και μην αποκαθηλώνεις τους μύθους!
Αυτό εδώ λογικά πρέπει να το έχεις δει.
Nα με σχωρνά η χάρ σας, αλλά σπανίως μπαίνω στο Δου Που... μπορεί να κάνω και λάθος. Τεσπά, κνάσε την ειδα την πευκοβελόνα σου, τη συγκεκριμένη έκφραση δν την έχω ακούσει ποτέ, δεν τη θεωρώ όμως διόλου απίθανη. Όσο για το «δοσ» = δόση ή δώσε, έχω να πω οτι κάπως έτσι, μ' αυτά τα συνθηματικά και βιαστικά ψιθυρίσματα, πρέπει να προέκυψαν και τα ποδανά: π.χ. κλασικό είναι το «μισ» ή «σο» = μισό (γραμμάριο). Κάπως έτσι βγήκε το ποδανό «σόμι».
Σίγουρα ένα ποσοστό της ουσίας χάνεται, όπως χάνεται και όταν δεν προλάβεις να σουτάρεις και παγώσει το μίγμα μέσα στο σέο, οπότε αναγκάζεσαι να το ξαναδειάσεις στο κουτάλι και να το ξαναζεστάνεις...
Επίσης παίζει να φας χοντρή νίλα, να χτυπήσεις αντί για φλέβα αρτηρία και να πάθεις καμιά γάγγραινα, να σου κάτσει καμιά θρομβοφλεβίτιδα που μπλοκάρει το αίμα και να μείνεις σέκος, να μολυνθεί η πληγή και να δηλητηριαστείς, να εξογκωθούν και να σπάσουν οι φλέβες και άλλα όμορφα. Έχουμε πολλά να πούμε ακόμα.
Aυτοί δηλαδή που κυκλοφορούν παμβρώμικοι, ελεεινοί, με κουρέλια και κατεβασμένα βρακιά να κρέμεται η ψωλάρα, τι νομίζεις οτι είναι; Δε θα το δεις και κάθε μέρα, είναι το έσχατο στάδιο εξαθλίωσης, ένα βήμα πριν το ξύλινο παλτό. Ένας τέτοιος τριγυρνάει στην Πλάκα, τον βλέπω οταν πηγαίνω κανά μεσημέρι για φαγητό, τώρα βέβαια μπορεί και να 'χει γίνει πουλάκι.. Και για τον πέοντα καθόλου απίθανο, άλλωστε η βελόνα είναι της ινσουλίνης, σχεδόν τρίχα...
Έτς ακριβώς, απ΄ τη μια κλαιγόμαστε που οι ελληνίδες είναι όλο ήξεις αφήξεις και καμώματα και μας σπαν τ' αρχίδια, κι απ' την άλλη όλα αυτά μας φτιάχνουν. Ότι έμαθε κανείς μικρός δεν ξεμαθαίνεται, κι η μαζοχιά είναι στο αίμα του έλληνος.
[I]τ' άκρα η ποίηση ζητά τα πόδια τους γλουτούς χορδές του έρωτα υμνητικές μουνόχειλα, κοράλλια[/I].
Γιώργος Βέλτσος, από την ποιητική συλλογή «Από Βηθανίας».
Το παράδειγμα βου όλα τα γιουάν! Βγαλμένο απ' τη ζωή, χαλαρά! Είναι αυτή η επιλεκτική αμνησία που έχετε σεις οι γυναίκες, φαντάζομαι μόνο στο Ελλάδα συμβαίνει σε τέτοια έκταση γαμώ το ψευτοσυντηρητισμό μου μέσα γαμώ. Άσε που μας καύλωσες και μεσημεριάτικα.
Ρε φίλε, όταν έλεγα εγώ οτι είσαι Θεός, κάτι ήξερα! Αυτά τα μήδια είναι abso-fuckin-lutely perfect! Αν και επειδή έχω κάποια σχέση με το χώρο, έχω δει και χειρότερα...
Βασικά είχα στο μυαλό μου, όταν μίλησα για δικόγραφα, την επιχειρηματολογία δικηγόρων και δικαστών, που «μεταφράζουν» τον χυδαίο προφορικό λόγο σε καθωσπρέπει γραπτό, αφαιρώντας του όλους τους χυμούς. Ακόμα και σ' αυτές τις επίσημες μετα-γραφές, το εγώ = αυτοκίνητο παραμένει ως έχει.
Και πάλι μπράβο!
Πάντως αυτό το (.) κάνει ωραία φατσούλα αν το είδατε! Σα να δηλώνει απορία ή έκπληξη!
Άλλη φατσούλα: (-) σα λυπημένος μου φαίνεται!
Σωστή η παρατήρηση του Άλλου (για τους δικούς μας που μοιάζουν πιο άγριοι απ' τους καρτ-ποστάλ πάνκηδες της Αγγλίας), σωστή όμως και η Ιρόν για τη βία και τη φοβερή ωμότητα των κατώτερων τάξεων στο εξωτερικό. Για παράδειγμα στις ταραχές των προαστίων στο Παρίσι το 2005, παρατηρήθηκαν φαινόμενα απόλυτης αναρχίας, κυριολεκτικά πόλεμος πάντων κατά πάντων: ομάδες νεαρών επετίθεντο σε μεμονωμένους συνομήλικούς τους μέσα στο πλήθος, τους χτυπούσαν, τους λήστευαν, τους μαχαίρωναν. Αυτά ευτυχώς δεν υπάρχουν εδώ. Κάθε φορά που έχουμε θεματάκι, οι παρατάξεις είναι δύο και τα όρια μεταξύ τους σαφή: αφενός μπάχαλα-αντιεξουσιαστές, αφεδύο μπάτσοι, λιγοστά ασπόνδυλα και περίεργοι στις άκρες του δρόμου. Νοικοκυρεμένα πράματα.
@ μες: αυτό θα ανέβει, στανταράκι, μόλις βρω λίγο χρόνο.
Όχι μόνο δε στην είπα βρε Ντέρτι μου, αλλά σε είπα και εμμέσως μάγκα που καταχωρείς ο,τι σου καυλώσει χωρίς να σκοτίζεσαι για βαθμολογίες.
Χαν: !
Ξέχασες τα κλασικά αυτοκόλλητα στο πίσω τζάμι: 2 Fast 4 U, σκορπιός, ταραντούλα, αλιενάκι, φωτιές, Stop That Noise (ως επιγραφή εν μέσω εραλδικά τοποθετημένων ηχείων) κλπ.
Επίσης, άλλο αυτοκόλλητο που έχω δει άπαξ, που εκφεύγει των ορίων της καγκουριάς και πάει προς καλτιά: Respect Gravity, It's The Law.
Tεσπά, πολύ καλός, μόνο που χρειαζόμαστε και ένα λήμμα για τα κωλοφτιαγμένα μηχανάκια με τα αξεσόρια τους (νικελώματα, μετατροπή σε super motard, υπερμεγέθη φίλτρα αέρος, δισκόφρενα μαργαρίτες, χρωματιστές βίδες και αντίβαρα τιμονιού, εξατμίσεις Ακράπο, γέφυρες μπροστινών, πολύ λεπτά λάστιχα, πινακίδα διπλωμένη για να μη φαίνεται κλπ
Χαχα, το ήξερα οτι θα το 'λεγες αυτό για την ανεπάρκειά σου!
Και, όχι λοιπόν, δεν προβλέπεται να τα βρούμε τα δυό μας, τουλάστιχον όχι στο μήνα που διανύουμε! Διότι ημείς οι μεταμοντέρνοι τρεφόμεθα εκ της συγκρούσεως, της διαβολής και της αρνητικότητος, ουχί εκ της συναινέσεως.. :)
[B]Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς...
εἰδέναι δὲ χρὴ τὸν πόλεμον ἐόντα ξυνόν, καὶ δίκην ἔριν, καὶ γινόμενα πάντα κατ΄ ἔριν καὶ χρεώμενα.[/B]
Φιλάκια
Μες χωρίς παρεξήγηση αλλά είσαι λίγο φάουλ. Να το έλεγε αυτό το Ντέρτι, ναι οκ, το καταλαβαίνω. Αλλά εσύ, που είσαι η πιο παλιά κι έχεις ανεβάσει τόσο λίγα λήμματα κι είναι όλα σεντονάρες προσεγμένες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ε, για σκέψου; :(
Διότι δεν είναι μόνο θέμα βαθμολογίας, αλλά και αντίληψης που έχει ο καθένας για το επίπεδο και την ποιότητα του σάιτ. Όπως και η αφεντιά σου, θέλω όταν ανεβαίνει κάτι να είναι λουσμένο, χτενισμένο, ντυμένο, παρφουμαρισμένο κλπ. Το ότι είμαι ενήμερος για κάποια σλανγκιά, δε σημαίνει την καταχωρίζω αυτομάτως, αυτονόητο, νο;
Συμφωνώ με χανκ, πολλές φορές κάποιες κανονικές λεξούλες μετατρέπονται σε σλανγκιές πρώτης τάξεως αναλόγως το συγκείμενο, βλ. τέλος το οποίο και θα ανεβάσω μη το πάρει κανείς τον έσφαξα :-Ρ
Ως μεταμοντερνίζων διαλεγόμενος θα μπορούσα χαλαρουίτα να σε χώσω τάλιρο, τουλάστιχον στον ορισμό, παρασυρόμενος από τις αναφορές σε Dasein και Lacan...
Ως ευσυνείδητος σλανγκιστής, δεν μπογώ να βάλω πάνω από τγία, διότι κτγμ σεσί νε πα σλανγκ, εκτός αν θέλουμε να μετατρέψουμε το σάιτ σε light επί παντός επιστητού, όπως είχε πει ο Πονηρός...
Σχόλια Χότζα και αυτοκτονημένου πεντάστερα!