Comments by HODJAS (3417)
Showing 2731-2760 from 3417
Ωραίος!
Πονηρόσκυλε γάμησες!
Μπράβο ρε!
Προέρχεται απο τα παλιά στρατιωτικά «Κέντρα Διερχομένων».
Στη Βρετανία αντίστοιχο είναι το train station=κόσμος πάει κι έρχεται (και δεκάρα δε δίνει).
Γκατζα:
Διάλογος με ταρίφα σε κάποιο λαϊκό προάστιο της Αθήνας:
-Πώ, ρε παιδί μου! Κοίτα κάτι κορμιά, κρίμα να μην ξέρουνε να ντυθούνε...
-Ξέρουν όμως να γαμιούνται!
Όμορφος (5Χ2)!
Βλ. Βρεταννική νεώτερη 'stick and carrot' policy που αντικατέστησε την αποικιοκρατική 'gunboat policy'...
Έχω άλλον αέρα πατέρα
Ο καυγάς για το πάπλωμα...
Αυτό είναι αλήθεια. Η δε (μπασκλασάτη για τους Φιορεντίνους) ντοπιολαλιά τους, αποτελεί γλώσσα και όχι διάλεκτο (!)
Εκείνο που έλεγα εγώ όμως, ήταν η εντύπωσή μου, οτι πρέπει να μπερδεύονται κι οι ίδιοι απ' τα φούμαρα που πουλάνε και να μην μπορεί ώρες-ώρες να ξεχωρίσουν την αλήθεια απ' το ψέμα...
Έλεκτρον, επειδή σε κόβω να ξέρεις, δε νομίζεις οτι οι ναπολετάνοι είναι όμηροι του θεατρινισμού τους;
Εθνικός μπασκετο-κλάψας: Παναγιώτης Γιαννάκης!
«Χλεμπονιάρηδες» ήταν ο αυτοσαρκαστικός χαρακτηρισμός μιας δράκας εστετ (επιζώντων της πείνας του '40) χαμινίων.
(Όλως συμπληρωματικώς):
Η ειρωνεία των μη δικηγόρων προς τους χασοδίκες, αρύεται απο δυο όψεις του ιδίου νομίσματος:
Έστω, οτι ο δικηγόρος έχει εξουσία ή την εκπροσωπεί, (αν και ελάχιστοι δικηγόροι έχουν ατόφια εξουσία-οι μικροί είναι καλφάδες για τα θελήματα), τότε:
- Αποστρέφονται την εξουσία (και τους φορείς της)
- Φθονούν την εξουσία (επείδη δεν μπορούν να συμμετάσχουν).
Στην υπο 1 περίπτωση η ειρωνεία είναι φαινομενικά συμπλεγματική (είναι στάση ζωής).
Στην υπο 2 περίπτωση η ειρωνεία είναι αληθώς συμπλεγματική (είναι μαλακία στον εγκέφαλο).
Και στις δυο περιπτώσεις όμως, οι είρωνες θα κληθούν να καταφύγουν σε δικηγόρο, αν τύχει αναποδιά.
Δεν γίνεται αλλιώς.
Ειδικότερα, για την δεύτερη περίπτωση, αυτοί που κακολογούν (συνήθως 100 χρόνια πίσω απ' τα γίδια), σπεύδουν να καλοπαντρέψουν τις τσούπρες τους με γιατρό και δικηγόρο!
Αλλά, ο Αρκάς παραθέτει την εξής στιχομυθία:
(Φύλακας):
-Τα χριστουγεννιάτικα δώρα δεν επαρκούν για όλους τους κρατουμένους και θα διανεμηθούν κατ' αλφαβητική προτεραιότητα!
-Τα' χω χεσμένα τα δώρα σας!
-Σκασμός Ωραιόπουλε!
Εντάξει (τώρα το είδα)!
Όχι ρε συ ναυτικό ακόμα, παλιά στο Τέξας...
Εξαιρετικό!
Τα δε φιλοσοφικά τσιτάτα, ώφειλαν να είχαν ερμηνευθεί απο το Στελάρα...
Υπ' όψιν:
Αναμ (τουρκ. μάνα μου και ανατζιγικ=μανούλα μου)
αλλά βλ. και στίχο Καββαδία (William George Allum).
Γιά τον φάδερ, ήταν ταβλαδόρικη έκφραση...
Είπαμε: Του ανάμ τα στίγματα, δε σβήνουνε ποτές!
Και τον πατέρα μου τον καθάρισα, όταν ήμουν πέντε, γιατί μου' πιασε τη μάνα...
Για καλό το' κανα μπρε τζιγιερίμ: Ο,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα (!)
Κεφαλαιώδες! (5Χ2 απ' τα αποδυτήρια)
Η Χριστοπαναγία είναι καμιά φορά απαραίτητο ξέσπασμα-εξιλέωση των πιστών, αφού αποτελεί αρνητική επίκληση των θείων.
Κανείς δε βρίζει κάτι που δεν του είναι οικείο.
Άλλωστε οι πραγματικά θρήσκοι λαοί (π.χ. Μεσόγειος), εκτονώνονται με λεκτική και όχι σωματική βία κι αυτό είναι σημάδι πολιτισμού.
Έχει δίκιο ο τζεζού (που του' βρισες και τη μάνα πανάθεμάσε) για το Dio cane στα ιταλικά.
Οι δε ναπολετάνοι, έχουν σωρεία αντίστοιχων βαρύτατων ύβρεων.
Σημειωτέον, οι Τούρκοι λένε allahini sikeyim (=γαμώ το θεό ΣΟΥ!), το οποίον βέβαια χρησιμοποιείται μετά λελογισμένης φειδούς, ενώ οι Άραβες λένε υβριστικότατα Enel hak (Εγώ είμαι ο θεός!) γιατί τόσο τους παίρνει...
Η βαρύτερη ύβρις που έχουν οι Γερμανοί είναι όντως το fick dich arschloch/hurensohn (=άντε γαμήσου μαλάκα/πουτάνας γιέ), ενώ στα βορειότερα κλίματα (Σουηδία & Νορβηγία) είναι το χειρότερο είναι να πείς dratil hellvete (=άντε στο διάολο), δηλαδή όσο ανεβαίνουμε σαπάνω, κρυώνει το πράμα, απο απόψεως λεκτικής βίας και δεν εκτοξεύονται πλήθος ύβρεις ούτε κλιμακώνονται κρεσέντο όπως στη θερμόαιμη (duende) Μεσόγειο.
Εξ άλλου, με το πρώτο μπινελίκι πέφτει μπούφλα (φυσική βία) οπότε ζεσταίνεσαι.
Αν όμως ξέρεις καλά τη γλώσσα, μπορείς ν' αυτοσχεδιάσεις κάνοντας απευθείας μετάφραση απο τα ελληνικά: Π.χ. Κάποιος γνωστός μου Έλληνας μετανάστης στην Αυστραλία είχε σπαστεί με κάποιον παπάρα Αυστριακό, οπότε επινόησε το die Mόse von deine Mutter (=το μουνί της μάνας σου)!
Για πιο αντελλεχτουέλ, μπορείς πάλι να πείς στη γλώσσα του άλλου «σου γαμώ ο,τι μεταφράζεται»!
Η ποικιλία δεν βλάπτει...