Ανπιστέφταμπλ!
Βέβαια το ιταλικό segno μάλλον προέρχεται, αν δεν κάνω λάθος, από το λατινικό signum, όπως και τα γαλλικά signe, signé, οπότε εντέλει είναι όλα ετυμολογικώς συγγενή. (Αν το πάμε πάααααρα πολύ πίσω, δες φτάνουμε στην ινδοευρωπαϊκή ρίζα sekw, από την οποία έχουμε το ἕπομαι= ακολουθώ, τα λατινικά sequi, secundus, τα αγγλικά sequel, second και ατέλειωτα άλλα. Εν προκειμένω, όμως, το σημαντικό είναι ότι το σένιος, από ό,τι φαίνεται το έχουμε πάρει από τα ιταλικά και είναι ναυτοσλάνγκ και όχι από τα γαλλικά.
Έχουμε ξανακάνει τη συζήτηση αυτή στο σένιος, όπως έδειξε και ο προλαλήσας Δον.
Ξαναβάζω με την ευκαιρία την παραπομπή μου στο βιβλίο του Σαραντάκου. "Ο Σαραντάκος (Λέξεις που Χάνονται, σ. 40) προτείνει ετυμολογία από το ασένιο, το οποίο προέρχεται από το ιταλικό a segno, που είναι όρος του ναυτικού λεξιλογίου αλλά όχι μόνο, και σημαίνει «στην εντέλεια». Το επιχείρημά του ακριβώς είναι ότι σένιο δεν σημαίνει «πολυτελές», αλλά «στην εντέλεια, όπως πρέπει». Το ασένιο είχε μάλλον επιρρηματική χρήση, λ.χ. «το ρολόι πάει ασένιο»."
Νέο εθνικό αυτοφαυλιστικό η Συριζάμπια.
Γλαfuhrerά παραδείγματα!
Σας μερσώ!
Ούψα Σούλτω!
Ορισμένα τα έχουμε: μεϊνστριμίλα, τουματσίλα, νταρκίλα, χαρκορίλα, χαρντκορίλα, το δε μουντίλα θα ήταν ένα από τα επόμενα λήμματά μου.
Βλ. και απάνθισμα αρχαίων μπινελικίων.
Ίσως και με την έννοια του στιγματίζω.
Μήπως έχει όντως σχέση με τη χλεμπόνα (<σλαβική хлеб (ψωμί) / хлебный (σπόρος) < πρωτοσλαβική xlěbъ), καθώς χλεμπονιάρης είναι ετυμολογικώς ο ξενηστικωμένος, ο ψωμοζήτουλας, ο νηστικός και κατ' επέκταση ο πελιδνός, ο χτικιάρης, ο ωχρός. Βλ. και τη συζήτηση στα χλεμπόνα, χλεμπονιάρης.