Comments by electron (1413)
Showing 151-180 from 1413
μάλλον όπως και πολλά άλλα, προέκυψε από την προβολή (2 καράτε και ένα σεξ) σε αρσενικό ενός ουσιαστικού, γένους θηλυκού, όπως η αλεπού
δεν είναι ευηχο «ο ελεπούς», οπότε και εγένετο «λούπος»
αλώπηξ είναι η αλεπού (αυτό το ΄ξερα)
λατινικα alopex = αλεπού (αυτό το ΄ψαξα, ναι κάνω και τέτοια)
αρα η ρίζα υπάρχει
-Καλό το Λίλιαν;
-Πύραυλος. Γαμιέται σαν να μην υπάρχει αύριο!
νομιμοποιουμε και ακάλυπτους επίσης...
λέγεται πολύ, αλλά νομίζω ότι πρέπει να συμπεριληφθεί ολόκληρη η έκφραση, «μέσα στο νερό» που μετά μάλλον έγινε «στο νερό», αν δεν κάνω λάθος (στατιστικά 0,0000001%)
επίσης μπουμπού (ως παραλλαγή του «μπέμπα») αποκαλούν τα κοριτσάκια πριν αποφασίσουν τι όνομα θα τα βγάλουν. ¨Μπέμπης¨ το ασερνικό. Το χειρότερο είναι ότι σε κάποιες γκόμενες μένει το μπουμπού, και ξαφνικά μπαίνει θεία και αποκαλεί την εν λόγω κοπελιά Μπουμπού!!!!
και μετά θα γεμίσω τσιρότα τον τσακ νορις
για σένα θα σκίσω τα όλα τα υποκάμισα μου
χορτασμένο από πούτσα και άλλα εμπριμέ, γύρισε στο προαιώνιο ερώτημα, κάτι που την απασχολούσε όταν το μυαλό της δεν ήταν στο σεξ, δλδ σχεδόν ποτέ....
ποιοί είναι οι τρισκατάρατοι που βαθμολογούν τα αριστουργήματα του βλακτζον, με λιγότερο από πέντε αστέρια.... κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας
τσάμπα ανάλυση.... (και τελευταία)
-κόμπλεξ κατωτερότητας--> διαβάζω βιβλία για να γίνω (μάταια) σαν κι αυτούς που τα έγραψαν, αφού συχνά πυκνά θα κάνω αναφορές σε αυτά, και κάποιος άσχετος ή αδιάφορος, θα νομίζει ότι έχω επίπεδο
-βρίσκω εχθρούς σε ανεμόμυλους (έχω διαβάσει τον Δον Κιχότη, ναι), και πείθω τον εαυτό μου ότι έτσι είναι, αφού βρίσκω νόημα στο να τους κυνηγώ και να τους κατατροπώνω. Δεν πειράζει που όλοι οι άλλοι ξέρουν ότι είναι ανεμόμυλοι.
-θεωρίες συνομωσίας: όλοι με κατατρέχουν διότι είμαι έξυπνος και ωραίος, δεν γίνεται να μην προκαλώ τον φθόνο. Αλλιώς δεν υπάρχω.... Επίσης είναι πιασάρικες, όλο και κάποιος μπορεί να τις πιστέψει.... και να τον ξεγελάσω, παίρνοντας τον με το μέρος μου.
-ανάγκη να ανήκεις σε μία ομάδα. Δεν ειν΄ κακό, αλλά αν κατατωγει όλο σου το είναι γίνεται εμμονή, με αποτέλεσμα να χαθούν μεμονωμένα δημιουργικά στοιχεία της προσωπικότητας.
Έχε υπόψη σου, θα σου έφευγε μια περιουσία σε ψυχανάλυση, και εδώ τα βρήκες τσάμπα.....
Αλλά επειδή ο τσάμπας απόθανε, αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ασχολούμαι.... Και βασικά ασχολήθηκα, γιατί μου την βάρεσε ο τρόπος επίθεσης σε κάποιον (με το γάντι), για να εξυψώσεις το μετριότατο ανάστημα σου. Όταν θα μάθεις να σέβεσαι τον απέναντι σου, τότε και οι απέναντι σου, ίσως αρχίσουν να σε βλέπουν χωρίς λύπη, και σαν άτομο που έχει κάτι να πει.
για να σε προσέξουμε, μπορείς να γράφεις και κάτι της προκοπής, που να μην στηρίζεται σε κούφιες και προσποιητές αναλύσεις.
Όσο προσπαθείς να επιτίθεσαι σε άλλους και μετά να τους γλύφεις, για να μην βγεις από την «ομάδα», πάντα θα έχεις αντιμετώπιση μικρού και παραπεταμένου παιδιού.
Φάε τώρα τον τραχανά σου.... και ήρεμα. Σου δώσαμε και σήμερα σημασία. Άρα, υπάρχεις...
επί της ουσίας, ένας φίλος χρησιμοποιεί το εξής:
-ρε, τούτος «μπαταίρνει» λιγάκι....
ναι, άλλη δουλειά δεν είχαμε σε αυτήν τη ζωή, να ασχολιόμαστε μαζί σου....
και με τον έρωτα του εαυτού σου για εσένα....
βρε τιντούτος ρεεε.... περιστατικό από τα λίγα....
γιατί καλή η διανόηση, αλλά χωρίς και το μουνί, δεν θα γύριζε σωστά ο εγκέφαλος ώστε να δημιουργήσει...
εγώ δεν τονε συμπαθώ τον γκάτζμαν, και προτείνω να ψηφίσουμε για το αν θα μείνει ή όχι στο σάϊ.
και αν φύγει, να δώσουμε την προίκα του (καλαμάκια και ζαχαρίτσες), καθώς και το νικ, στη Βίκυ Φλέσσα, να βλέπουμε και κανα κωλαράκι....
και παλιά είχαν και ένα κουμπάκι (το είχαν/εχουν και μη καθαρά πεζοφάναρα σε λεοφώρους) που το πατάνε οι πεζοί για να ανάψει κόκκινο στα αυτοκίνητα. Οπότε όταν δεν υπάρχουν πεζοι, μην σταματάμε την κεκλοφορία....
όταν θα γίνω πασίγνωστος συγγραφέας, θα αναφέρω ότι οι πρώτες μου δημοσιεύσεις έγιναν σε αυτόν τον ιστότοπο.
Θα το πω στον Βασιλικό. Μπορεί και στην γλάστρα...
από την άλλη αυτά τα μικρά είναι και τα πικάντικα, που τώρα που τα εξήγησα (τόσο ωραία, μα τον όρθιο βούδα), θα χάσουν τη μαγεία τους....
συγνώμη...
(είναι πολύς ο πυρετός, θυμίζει εκείνον τον καταραμένο πυρετό στη γουατεμάλα, όταν έπρεπε να μαζεύω ζαχαροκάλαμα για να κάνω ρούμι για τον καπετάνιο, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, νομίζω, και άλλου χρήστη, θα έπρεπε να αλλάξω λογκιν (φτουσου, δαγκώθηκα, που είπε και το μικρό δηλητηριώδες φίδι)
μουαααααααααααχααχααααα
να πω και το εξής: η ανωνυμία, (ιδίως) όταν έχουμε να κάνουμε με ένα ιστότοπο που ασχολείται με την «υποτροπιάζουσα» μορφή της γλώσσας, δίνει και μια γοητεία, όπως και σε όλα τα σάϊτ που δεν είναι επιστημονικά ή άπτονται σοβαρών θεμάτων (το θέμα σοβαρότητα στο διαδίκτυο το ανάγω σε προσωπικό επίπεδο αυτολογοκρισίας, ευπιστίας, και καλής χρήσης του μέσου και όχι σε ελεγκτικούς μηχανισμούς).
οπότε με την ίδια ελαφρότητα δεν ν κακό να περνάει από το μυαλό κάποιου ότι ο τάδε είναι ο τάδε, και δες πως μοιάζουν τα γραπτά κλπ κλπ κλπ.
Σκεφτείτε για να γράψουμε κάτι που αφορά την σλανγκ, να πρέπει να δίναμε ταυτότητα και αφμ. Τι φακέλωμα!!! Μα η αναρχία του μέσου είναι το επαναστατικό χαρακτηριστικό του, και η ομορφιά του....
Ας μην το ξεχνάνε οι προοδευτικοί (καλά σιχαμένος όρος).
Το ίδιο συμβαίνει και με τον τζονμπλάκ που το αναδεύει που και που το θέμα εναντίον του βράστα. Είναι το αντιεξουσιαστικό προφίλ, του στυλ «όποτε σε βρίσκω, παρότι σε συμπαθώ, θα σε πικάρω ρε πούστη» (με την μη σεξουαλική έννοια).
κάτσε γιατί τώρα γίναμε τέσσερις!!! είμαι και ο Γκατς;!
Θα ναι ο πυρετός μάλλον (5 μέρες με τριανταεννιάμιση, τι να σου κάνει ο ταλαίπωρος ο οργανισμός), διότι αρχίζω να τα πιστεύω... ότι το βράδυ, που όλοι κοιμούνται κάνω λογκιν με τους άλλους λογαριασμούς....
Από την άλλη βέβαια δεν σας κρύβω ότι το πιο έντονο χαρακτηριστικό του νεοέλληνα (ναι καμιά φορά γενικολογώ, παρότι επιστήμων), είναι η καχυποψία. Και αυτήν την λατρεύω όσο την μισώ, σαν το ελάττωμα που δεν μπορείς να απαρνηθείς, οπότε το διασκεδάζεις.
εύγε.....
εγώ θα το πω, και ας μην παρεξηγηθώ παρακαλώ...
αλλα αυτό το
«σωματοδομισμού»
το διάβασα
«σοδομισμού»,
και γέλαγα, και μετά λέω δεν γίνεται!!!
και όντως στην δεύτερη ανάγνωση το κατάλαβα ο σκράπας.
αλλά με το βαθειές γνώσεις σοδομισμού, το μυαλό μου πήγε σε έναν καθηγητή, με άσπρη ρόμπα, που σε ένα υγρό και αφιλόξενο εργαστήριο, βάζει μπατονέτες στις σούφρες ανυποψίαστων ινδικών χοιρίδιων!!! μουα χαχάααα
ΠΟΥ ΟΉΓΑΝ ΤΑ ΤΡΑΚΤΈΡ;;;;