γέρνει

σ'στότατος.
εγώ το και στο τον παίρνεις και γέρνεις θα έλεγα ότι αποδίδει αποτέλεσμα μάλλον, παρά συμπέρασμα. πώς λέμε «έφαγα σαν πούστης κι έσκασα»; σίγουρα όχι παράθεση πάντως.

αποτελεσματικές και συμπερασματικές προτάσεις είναι το ίδιο πράγμα. βλ. Α. Β. Μουμτζάκης, Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής, εκδ. ΟΕΔΒ, σελ. 147

τι πουστιά είν' αυτή...ακόμα κι όταν διαφωνώ μαζί σου, τελικά συμφωνούμε...

(τα 3άρια δεν τα έχω βάλει εγώ, δεν βαθμολογώ τπτ εδώ κ πολύ καιρό)

ωραίος ο ναζωραίος

και εννοείται ξέρω πολύ καλά ποιος με μαυρίζει: πρώτος και καλύτερος ο τρισώματος δαίμων bubis-elecron-mxs, ίσως κανας γκατσμαν που τον έχω ζαλίσει τελευταία (αν και δε νομίζω) και φυσικά η καλή μου mes. Filia se olous!!!!

Ρε άντε χέσου που κάθομαι και ασχολούμαι νομίζεις όλη την ώρα με τα δεκανίκια υποστήριξης του εγωισμού σου, που θα μου κάνεις και καταγγελία δημοσίως.

ναι, άλλη δουλειά δεν είχαμε σε αυτήν τη ζωή, να ασχολιόμαστε μαζί σου....
και με τον έρωτα του εαυτού σου για εσένα....

βρε τιντούτος ρεεε.... περιστατικό από τα λίγα....

επί της ουσίας, ένας φίλος χρησιμοποιεί το εξής:
-ρε, τούτος «μπαταίρνει» λιγάκι....

Συμφωνώ...

Αυτό που άκουσα σήμερον σε μιά ελληνέζικη ταινία, σπάμε λίγο το χέρι, σπάμε λίγο την φωνή, σπάμε και λίγο -ένα τσάκ- και την μέση και voila ο γιαλαντζή γκέουλας...

Και εγώ μια απ΄τα ίδια θα σε πω ρε φίλε. Νταξ με ζάλισες και χτύπαγα τα ντεπόνια 5-5 και σε δύσκολες μάλιστα εποχές, καθότι τα φαρμακεία κλειστά, αλλά... προτιμώ να ασχολούμαι με τον άλλο τζόνη

Και πάνω απ' όλα ο άντρας ο σωστός έχει ράθυμο βλέμμα και ξηρό, -το εγρηγορός και υγρό είναι σημείον πουστείας, σύμφωνα με το τζονόμετρο...

Σας ευχαριστώ φίλοι μου για τα καλά σας λόγια μιλάμε έκλασα στο γέλιο ροφλάρισμα απ' τα λίγα :rofl, μα καλά πόσο ψαράδες μπορεί να είστε, όχι πείτε μου ΠΟΣΟ;; αχαχουχαχαχοχοο να πάτε στους Ψαράδες στις Πρέσπες αυτό είναι το μέρος που σας ταιριάζει (γκατσμανικό φυσιολατρικό αστείο).

Και καλά ρε καραγκιόζη εγώ πες έχω ψώνιο με την πάρτη μου, στην τελική έτσι γιατί μπορώ. Εσύ που καθόσουν και κάθεσαι προφ ακόμη να με μαυρίζεις και μάλιστα να το γράφεις και στα σχόλια: 0+0, πόσο αρρωστιάρα είσαι;; άστα σάπια παλιοχλεχλέ γιατί εσύ το ξεκίνησες αυτό το σκηνικό με τους βαθμούς και το ξέρει όλος ο κόσμος γι' αυτό στη γωνιά σου.

Johnblack αυτή η εμμονή και η κλάψα σου έχει περάσει κατά πολύ το όριο του αρχίδει και κουράδει, οι απαντήσεις σου είναι εντελώς κλισέ και του νηπιαγωγείου («ψάρια τσιμπήσατε») και επιπλέον κόψε με τους χαρακτηρισμούς γιατί δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες.
[IMG]http://img.photobucket.com/albums/v59/Mesalina/malakiastonegkefaloouf.jpg[/IMG]
Όχι ρε φίλο δεν ασχολιέμαι αλλά γιατί δεν μπορείς να με αφήσεις να υπάρχω απλά.

για να σε προσέξουμε, μπορείς να γράφεις και κάτι της προκοπής, που να μην στηρίζεται σε κούφιες και προσποιητές αναλύσεις.
Όσο προσπαθείς να επιτίθεσαι σε άλλους και μετά να τους γλύφεις, για να μην βγεις από την «ομάδα», πάντα θα έχεις αντιμετώπιση μικρού και παραπεταμένου παιδιού.
Φάε τώρα τον τραχανά σου.... και ήρεμα. Σου δώσαμε και σήμερα σημασία. Άρα, υπάρχεις...

>αχαχουχαχαχοχοο να πάτε στους Ψαράδες στις Πρέσπες αυτό είναι το μέρος που σας ταιριάζει
Φον Κάραγιαν αν έβαλες τη γαργαλιέρα στο 5, σε πληροφορώ πως δε μέ έκανες να γελάσω.Οπότε, ή ανεβάζεις νούμερο, η κοιτάς να τη συνδέσεις στο ρεύμα, πατώντας το power on. Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως με το στιλ σου έχεις κατορθώσει να φέρεις κάποιους σλάνγκους πιο κοντά. Οσο για τον Σεφερλη ένα θα πω,το χιούμορ του μου φαίνεται κρύο, ψυχρό και άψυχο.

@γκατς. Δεν το έγραψα για να γελάσει κανείς, το έγραψα ως δείγμα κρύου χούμορ, σαν το δικό σου.

Όσο για τον κύριο που πάσχει απο διπολισμό, θυμίζω ξανά πως εσύ άρχισες να ασχολείσαι μαζί μου και να κάνεις αφ' υψηλού κριτική εσύ που και καλά έφαγες τη ζωή με το κουτάλι στα καράβια σαν το Καββαδία και «ξέρεις πως καπνίζουνε στ' Αλγέρι το χασίς» ας γελάσω. Θα μου έκανες μεγάλη χάρη αν δεν ξανασχολιόσουν μαζί μου ούτε να με βαθμολογείς αλλά, είπαμε, η μαλακία δύσκολα κόβεται και σίγουρα όχι στην ηλικία σου.

τζώνυ, τα θέλει ο κώλος σου :)

τσάμπα ανάλυση.... (και τελευταία)

-κόμπλεξ κατωτερότητας--> διαβάζω βιβλία για να γίνω (μάταια) σαν κι αυτούς που τα έγραψαν, αφού συχνά πυκνά θα κάνω αναφορές σε αυτά, και κάποιος άσχετος ή αδιάφορος, θα νομίζει ότι έχω επίπεδο

-βρίσκω εχθρούς σε ανεμόμυλους (έχω διαβάσει τον Δον Κιχότη, ναι), και πείθω τον εαυτό μου ότι έτσι είναι, αφού βρίσκω νόημα στο να τους κυνηγώ και να τους κατατροπώνω. Δεν πειράζει που όλοι οι άλλοι ξέρουν ότι είναι ανεμόμυλοι.

-θεωρίες συνομωσίας: όλοι με κατατρέχουν διότι είμαι έξυπνος και ωραίος, δεν γίνεται να μην προκαλώ τον φθόνο. Αλλιώς δεν υπάρχω.... Επίσης είναι πιασάρικες, όλο και κάποιος μπορεί να τις πιστέψει.... και να τον ξεγελάσω, παίρνοντας τον με το μέρος μου.

-ανάγκη να ανήκεις σε μία ομάδα. Δεν ειν΄ κακό, αλλά αν κατατωγει όλο σου το είναι γίνεται εμμονή, με αποτέλεσμα να χαθούν μεμονωμένα δημιουργικά στοιχεία της προσωπικότητας.

Έχε υπόψη σου, θα σου έφευγε μια περιουσία σε ψυχανάλυση, και εδώ τα βρήκες τσάμπα.....
Αλλά επειδή ο τσάμπας απόθανε, αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ασχολούμαι.... Και βασικά ασχολήθηκα, γιατί μου την βάρεσε ο τρόπος επίθεσης σε κάποιον (με το γάντι), για να εξυψώσεις το μετριότατο ανάστημα σου. Όταν θα μάθεις να σέβεσαι τον απέναντι σου, τότε και οι απέναντι σου, ίσως αρχίσουν να σε βλέπουν χωρίς λύπη, και σαν άτομο που έχει κάτι να πει.

φιλικά Νίκος

Το βιολάκι σου βλέπω, συνεχίζεις να μου αφιερώνεις αράδες επί αράδων ... τι να πω ... αν δεν έπασχες από διπολισμό μπορεί και να κολακευόμουν... άραγε ποιος εαυτός σου μιλάει τώρα, ο έλεκτρον, ο μπούμπιτρον, ο ναπολέοντας, ο πατρίς λουμούμπα ή μήπως ο δαλάι λάμα; Βλέπω το τελευταίο σχόλιο σου δεν περιείχε ορθογραφικά λάθη, μπράβο τζακ, βελτιωνόμαστε βλέπω, μη σκας τα 100 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα. Επίσης θα ενδιαφερόμουν για ιδιαίτερα μαθήματα σεβασμού μέσω ίντερνετ, σαν αυτά που παραδίδεις, τι λες θα μου κάνεις καμιά καλή τιμή.

Χαιρετίσματα στον bubi!

Μίνι δελτίο μπαγαποντοδοσίας.

Παίρνοντας ως βάση σλάνγκους στην top βαθμολογική 20άδα με t=0 την ημερομηνία της τελευταίας μπαγαποντοκάθαρσης (Ιούνιος 2009) οι πιο χοντρές πτώσεις σε απόλυτη βαθμολογική κατάταξη είναι οι εξής:

johnblack: -56 θέσεις
ironick: -43 θέσεις
Mes: -26 θέσεις
Bubis: -25 θέσεις (*)
Vrastaman: -24 θέσεις
jesus: -9 θέσεις

(*) Σταθμισμένος μ.ο. BuBis/MXΣ

Δεν έχω την κατάταξη του electron το t=0 και έτσι εεν ξέρω εάν κι κατά πόσο συγκαταλέγεται στην λίστα.

Η παραπάνω ανάλυση αναφέρεται σε απόλυτη κατάταξη. Παρακάτω παρουσιάζω σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τον σχετικό (και κανονικοποιημένο) Δείκτη Κωλοδάκτυλου μπαγαποντοδοσίας - ποιοι δηλαδή τον έφαγαν και πόσο.

[img]http://i33.photobucket.com/albums/d100/pavlospan/ass.jpg?t=1297619268[/img]

Για το ποιοι τον έριξαν, οψόμεθα.

Στην μπαγαποντοδοσία και μπαγαποντοληψία ισχύει το περσινός κωλομπαράς - φετινός πούστης!

Οπότε ποιο είναι το σημείο σου βράστα;

Ότι πέραν του Ζανουάρ, υπάρχουν και 5 άλλα άτομα που τον ήπιαν. Κττμγ είναι θέμα αρχής πριν αντικατασταθεί η σημερινή μορφή βαθμολογίας με κάτι καλύτερο να δούμε για τελευταία έστω φορά μια καθαρή / τίμια κατάταξη, και τα νικ των υπεύθυνων των στρεβλώσεων αυτούνων να δημοσιοποιηθούν.

Νταξ όλα αυτά, αλλά δεν άκουσα κανέναν από τα άλλα 5 άτομα να μιξοκλαίει και άντε κάθε τρεις και λίγο πάλι το ίδιο και το ίδιο θέμα των σκοτεινών δυνάμεων που κατεβάζουν τα αστεράκια του αστέρα, νισάφι!

@ Κηαν - μάο-μάο!

και για του Ζανουάρ την κατακρήμνιση να βγουν στη σέντρα τα ονοματάκια όσων ευθύνονται βράστα μου, μην ξεχνιόμαστε! Κι ας άρχισαν βλέπω να ιδρώνουν μερικοί/-ές...

Αυτό περπατάει χωρίς να μιλάει - για όλους.

Δείκτης αυστηρού κωλοδάχτυλου... Aραπητέ dik μπορώ να αιτηθώ να μπλοκάρουν ή και να αφανιστούν οι λογαριασμοί μου; Oι όρχεις μου, μετά και από τόσα ταξύδια έχουν γίνει μπαούλα...

Α, και ένα μπουρνούζι για τον ιδρώτα επίσης... (τι σπάστης, jesus!)

@ Vrasta, αυτό το «σταθμισμένος μ.ο. BuBis/MXΣ», γκατάλαβα! Γουαταφάκ; Μπορείς παρακαλώ να παραθέσεις ξεχωριστά τα stats; Αν όχι, να μου «σταθμίσεις» και τα του electron και Gatz μαζί! Και με τα της αγορίνας για βάλε in the mix και του τρομπέιρο, ναι;

πού κολλάω εγώ με τον ιδρώτα σου, ρε συ μχσ;;

αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαααααα! ήμουνα σίγουρη, αλλά ήσουν πολύ γρήγορος!

όχι ρε ξα! Που λέει ο λόγος, λέμε!

@ MXΣ πολύ απλά πράγματα: στο t=0 o BuBis ήταν # 12 στην κατάταξη.

Σήμερα, ο BuBis είναι #27 (με 60 λήμματα) ο δε ΜΧΣ είναι #41 (με 25 λήμματα) άρα η σταθμισμένη κατάταξη του BuBis/MΧΣ σήμερα είναι 27(60/85) + 41( 25/85) = circa 37. Άρα: 37 - 12 = 25, ο αριθμός θέσεων που έπεσες στην απόλυτη κατάταξη.

Τον τρομπεϊρoμπά (που ευθύνεται κυρίως για την δική μου «πτώση») δεν τον σταθμίζω με Τζόνι γιατί ξέρω πρόκειται για διαφορετικό άτομο, έστω κι αν ανήκει στην στενή του κουστωδία. Επίσης δεν σταθμίζω Gatz και Electron με σένα σας αντιλαμβάνομαι ως χωριστές βιολογικές οντότητες.

χαχαχαχα! Καλό! «Χωριστές βιολογικές οντότητες»! (thanks για τις επεξηγήσεις, μπρο)

Ψηλέ για κάνε έτσι το χέρι... πώς το βλέπεις; Βρέχει;

Γαμεί η καταχώριση, βασική και έλειπε (απ' τα γνωστά άγνωστα που «παραδόξως λείπουν»). Τα δέ σχόλια περί του παρατακτικού ή μή του καί, μου θυμίζουν την περίπτωση άντε/φύγε/σάλτα/τράβα και γαμήσου, οπου ο ρόλος είναι παρατακτικός. Πάντως, θα έπρεπε λέω να καταχωριζόταν σε πρώτο πρόσωπο, γέρνω, αφού δέν λέγεται μόνο στο τρίτο πρόσωπο.

Πέρα 'π' αυτά, επιτέλους, ΚΟΦΤΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΣΠΑΜ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΑΝΤΕΣ. Έχετε καταντήσει προσβλητικοί, έτσι απλά, νέτα σκέτα. Προσβάλλετε τη νοημοσύνη μου, την αισθητική μου, την επιλογή μου να συχνάζω σ' αυτό το σάιτ με όση ειλικρίνεια και όση ανοχή. Μά το θεό, καλύτερα να συνεχίζαμε τη Λιλιάδα να πούμε, που είναι γύρω στις πενηνταδύο τάξεις μεγέθους ωριμότερο και χίλιες πενηνταδύο δημιουργικότερο πάρεργο απ' αυτή τη μαλακία με τ' αστεράκια, τα νταηλίκια, τα «σου τη λέω - μου τη λές», τα ντετεκτιβιλίκια παύλα κρυφτούλι και τις ψυχαναλύσεις απο απόσταση. Σιχτίρι δηλαδή.

Και θα μου πείτε «και που προσβλήθηκες, τσίμπα 'ν' αρχίδι». Αλλα ούτ' αυτό το λέτε!... Μιλάμε, επιστροφή στο δημοτικό ρε πούστη, κανονικά και με το νόμο. Και τάχα μου έχουμε και μεγάλο μέσο όρο ηλικίας εδωμέσα. Αμ καλά κάνουμε και τον κρύβουμε.

Καλή μας μέρα, κι' άς ψυχρή κι' ανάποδη (η σύνταξη σκαριμπική).

Αχ, έλα που έχεις δίκιο (και πώς μ' αρέσεις όταν γίνεσαι σκληρός ρε βίκαρ), άμα έχεις δίκιο, έχεις δίκιο πώς να το κάνουμε, άντε βάλε μια τάξη (δε φταίω εγώ κύριε, αυτός ξεκίνησε πρώτος - τζονμπλάκ σκάσε επιτέλους, μην με ξαναναφέρεις ούτε με υπονοούμενο γιατί είμαι επιρρεπής στο να παρασύρομαι από την εξοργιστικά προκλητική ανοησία σου - αατα).

ΟΚ Βίκαρ, που είχαμε μείνει; Α, ναι, όπως αφηγείται τον Ιούλιο '09 η μαριαχόμορφη «κάτι εξωγήινα πλάσματα μαθαίνοντασ ποσό καλή καφετζού κλπ είναι και έτσι έφτασε στον κόκκινο πλανήτη».

Οι τοπικοί ήρωες αμέσως ταύτισαν το Λίλιαν με την Ιερή Μουνόκουπα. Κατά τον τρόπο που η θεογονία του Ησίοδου φέρνει σε συνεχή συνουσία την Γαία με τον Ουρανό, το Λίλιαν επιδόθηκε σε ένα ατέρμονο Ιερό Σφίξιμο των οι ερυθρών μας μας συναγωνιστώνε. Τα εισέτι αποξηραμένα κανάλια του Άρεως και πάλι ενυδατώθηκαν με το κολπικό της γάλα. Νεοφώτιστη κοινωνός του αστρικού φραπαλμού, το Αμαρτωλό επιβιβάστηκε σχεδόν δύο χρόνια αργότερα στο ιδιωτικοποιημένο πλέον Lilian Express με προορισμό την Ακτή Ελεφαντοστού όπου την περίμενε…

όοοοοοοχι αγαπητέ, είχαμε μείνει

α. εδώ

Πέρι: Evangel μου δεν ξέρεις τι χάνεις που μου είσαι τόσο ναζιάρικο! Χθες το βράδυ έπεσαν οι ατέλειωτες πούτσες με τον Peter, ένα δίμετρο μελαψό αγγλοσάξονα που μου γνώρισε το Λίλιαν!

Βαγγέλας: Τσσς! Πρώτα απ' όλα το αγόρι λέγεται Pierre και δεν είναι μελαψός αγγλοσάξονας, αλλά μελαψός Γαλάτης, απ' την Côte d’Ivoire, που αναγραμματίζεται και σε «erotic video», πράγμα και που γυρίζαμε προχθές μέχρι το πρωί! Μη μπλέκουμε τα πολιτικά μας με τα affaires de cul, mon cher!

β. εδώ

Ο Πέρι, ευυπόληπτος μέχρι τότε οικογενειάρχης, με ελαφρά κοιλίτσα και αρχή φαλάκρας, βγαίνει από την πολυκατοικία του, και αίφνης αντικρύζει το Λίλιαν να περνάει. Δεν μπορεί να συγκρατήσει τον ψίθυρο, που εντέλει απετέλεσε ιαχή.
- Πες μου ποιος σε γαμεί να του φιλήσω τον πούτσο! Το Λίλιαν που άκουσε, γυρίζει και με αφοπλιστική κυριολεξία απαντά:
- Ο Βάγγελας.
Ο Πέρι ύστερα από μια στιγμή σκέψης:
- Μήπως έχεις το τηλέφωνό του;
(Από την ραψωδία Γάμα της Λιλιανάδας).

ironick Και πράγματι, το Λίλιαν έψαξε με λάγνες κινήσεις μέσα στο αβυζαλέο της ντεκολτέ και μετά από λίγο κατάφερε να ανασύρει από τα βάθη ένα μενταγιόν. Το άνοιξε με βλέμμα ερωτευμένης. Ίσως να τρέμανε λίγο τα χέρια της. «Αγαπημένε μου Βάγγελα», σκέφτηκε, «θα σε δώσω τώρα...»

Με έναν μεγάλο αναστεναγμό, ο οποίος τράνταξε τα βυζόμπαλά της και έκανε την φαντασία του Πέρι να πλημμυρίσει με ανείπωτες λεπτομέρειες, κοίταξε τον Πέρι στα μάτια και του είπε: «γράφε, πούστη άντρα!»

γ. Vrastaman από τούτο δω το λήμμα σήμερα:

Οι τοπικοί ήρωες αμέσως ταύτισαν το Λίλιαν με την Ιερή Μουνόκουπα. Κατά τον τρόπο που η θεογονία του Ησίοδου φέρνει σε συνεχή συνουσία την Γαία με τον Ουρανό, το Λίλιαν επιδόθηκε σε ένα ατέρμονο Ιερό Σφίξιμο των οι ερυθρών μας μας συναγωνιστώνε. Τα εισέτι αποξηραμένα κανάλια του Άρεως και πάλι ενυδατώθηκαν με το κολπικό της γάλα. Νεοφώτιστη κοινωνός του αστρικού φραπαλμού, το Αμαρτωλό επιβιβάστηκε σχεδόν δύο χρόνια αργότερα στο ιδιωτικοποιημένο πλέον Lilian Express με προορισμό την Ακτή Ελεφαντοστού όπου την περίμενε…

ας επαναφέρουμε τον ειρμό τώρα.

«Βαρέθηκα!» αναστέναξε ξαφνικά και δραματικά η Λίλιαν, όρθια και ολόγυμνη μπροστά στον καθρέφτη της. «Δεν μπορώ άλλο, έχει πήξει η μούνα μου. Βαρέθηκα και τον Βαγγέλη και τον Πέρι και τους πάντες»...

... και μαράζωσε για λίγο. Και σχεδόν αμέσως μετά, ένα γλυκό χαμόγελο σχηματίστηκε πάνω στο πανέμορφο πρόσωπό της και την έκανε να μοιάζει πάλι με παρθένα. Και η Λίλιαν ακούστηκε να λέει:

«Σήμερα που είναι του Αγίου, θα κάνω κάτι για τον εαυτό μου. Θα κόψω το σεξ. Να δω πώς είναι η ζωή χωρίς πούτσους».

Τις σκέψεις που την έφεραν στην πιο συγκλονιστικη απόφαση της ζωής της διέκοψε ένα διακριτικό χτυπημα στην πλάτη. :P

«Ποιός είναι»; Αναρωτήθηκε ρευόμενη χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει πίσω της, ενώ την καρδιά της δάγκωναν χίλια πιράνχα, έχοντας ένα ακαθόριστο προαίσθημα...

κάνω ανακατάταξη γιατί γράφαμε μαζί:

Βράσταμαν:
Δεν ήταν Πιράνχα, ήταν ένας εξαϋλωμένο αιωρούμενο παντελονόψαρο που την έγνεφε με το ένα του αλλήθωρο μάτι. Σημάδι μήπως από τον Άγιο; Το Λίλιαν έτριψε τα μάτια του για να δjει καλύτερα…

ιρονίκ:
ήταν, πράγματι, ω συφορά, ΠΑΛΙ ένας πούτσος. Ένας γλυκούλης πούτσος με τη μορφή ερωτιδέα, που ήρθε να της ευχηθεί για του Αγίου Βαλεντίνου.

«Αχ φύγε, φύγε, φύγε!!!!» τσίριξε καβλιάρικα η Λίλιαν τρεις φορές σαν τον αλέκτορα και σαν τον άραβα που χωρίζει τη γυναίκα του.

χεχεχε

Ο πούτσος όμως δεν έλεγε να φύγει και τότε η Λίλιαν έκαμε το μοιραίο λάθος, να επιστρατεύσει τις γνώσεις της απο την Αγία Γραφή, μήπως και φιλοτιμηθεί να ξεκουμπιστεί η μελάτη-πλην ευμεγέθης τσαπού-, λέγοντάς της με στόμφο «Ύπαγε οπίσω μου»!

Βέβαια, η ψωλή δεν είχε πάει Κατηχητικό, παρεξήγησε και...

...τσααακ!

Μάλλον χλάπ!
Βυθίστηκε γλυκά σαν θεληματικό πασπαρτού σε κλειδωνιά έμπειρη...

Ήτανε να γίνει... Αποκαμωμένος πιά, άρχισε να αναρωτιέται πως περνάν τα χρόνια... Αυτή η σκέψη τον μαράζωσε. Άθελα του το μυαλό του τον έφερε πίσω στο δέλτα του ποταμού Mano, κοντά στο λιμάνι του Ferdinand Po, εκεί που όλα άρχισαν. Εκεί, που κάτι τον έκανε να σηκωθεί ψηλά και να ατενίσει το μεγάλο γαλάζιο... Ως άλλος Οδυσσέας, έγραψε πολλά μίλια στο κοντέρ του.

Και τώρα το Λίλιαν...

χορτασμένο από πούτσα και άλλα εμπριμέ, γύρισε στο προαιώνιο ερώτημα, κάτι που την απασχολούσε όταν το μυαλό της δεν ήταν στο σεξ, δλδ σχεδόν ποτέ....

ποιοί είναι οι τρισκατάρατοι που βαθμολογούν τα αριστουργήματα του βλακτζον, με λιγότερο από πέντε αστέρια.... κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας

Μερικά πραγματολογικά:

1. Το β΄ από αυτά που αναφέρει η Ιρονίκ είναι πρίκουελ, χαμένο στα βάθη του χρόνου, όταν ο Πέρι δεν είχε ουδέποτε κανελώσει το κανελόνι.

β. Περπατώντας προχτές στην Αχαρνών (θέατρο είχα πάει, να μην παρεξηγηθώ) έπεσα πάνω στο Lilian Express το οποίο τελικά πάει στην Ρουμανία, ίσως επειδή το Λίλιαν είναι ο ρουμάνος των ζωών μας. Προς το παρόν σέρνει πούλμαν, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

γ. Επίσης, αναρωτιέμαι αν ο Πέρι και ο Πιερ υποστηρίζουν τον Λοράν Γκμαγκμπό ή τον Αλασάν Ουαταρά στην Ακτή Ελεφαντοστού.

Σίγουρα υποστηρίζει τον Ουαταρά, που ανήκε στο περιβάλλον του Φελίξ Χουφουέ.

Για περισσότερα, νιώστε το τραγούδι Jah Houphouet του Alpha Blondy.

Υπάρχει και Λίλιαν τζη αρ, ειδικευόμενο σε γάμους (μάλλον και με την αρχαία έννοια).

ΜΧΣ κάπου εκεί σε σένα χάθηκα - ποιος είναι ο υποκείμενος, ο πέοντας που χώθηκε στη ζεστή υγρή τρυφερή και φιλόξενη σπηλίτσα του Λίλια;

και τότε έπεσε για ύπνο και ονειρεύτηκε. Και είδε στον ύπνο της, εκτός από την Παναγιά (στάνταρ, αλλά τι να την κάνει), τον «Ούλοφ».

«Σήκω», της είπε αυτός, «σήκω γρήγορα και πήγαινε στον φωταγωγό και σκύψε από το παράθυρο να δεις!»

... και κει πάνω η Λίλιαν ξύπνησε αλαφιασμένη. Τι ήθελε να πει αυτή η φωνή; Και ποιος ήταν ο Ούλοφ; Φωνή Θεού; Κανας γκόμενος που είχε ξεχάσει και οι τύψεις της τον επανέφεραν στο μικρό ξανθό της μυαλουδάκι; Κάποιος τον οποίον θα εγνώριζε σύντομα; Και τι περίεργο όνομα ήταν αυτό! Αχ, ένιωθε ήδη ερωτευμένη...

Της σκέψεις της διέκοψε το χτύπημα του κουδουνιού. Μες τη σύγχυσή της δεν ήξερε αν χτυπάνε από την είσοδο της πολυκατοικίας ή από τον όροφο. Νόμισε το δεύτερο. Και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Αλλά κοντοστάθηκε: ήταν γυμνή. Έτρεξε να βρει κάποιο ρούχο. Όλα άπλυτα. Το κουδούνι χτυπούσε επίμονα. Η Λίλιαν είχε φρικάρει.

το μόνο ρούχο που είχε ήταν ένα νυφικό το οποίο καλού κακού βρισκόταν έτοιμο να φορεθεί μέσα στη ντουλάπα της.

sorry Mes μου, μετά με μπέρδεψε ο Khan κι εμένα με τους Χουφουέδες, Ουατάρηδες και τους Γκμπαμπουίνους και έχασα τον ειρμό της σκεψης μου...

Έτρεξε μέχρι εκεί να το ρίξει στους ώμους της ανοίγοντας την πόρτα όμως θυμήθηκε - ο Πέρης το είχε χρησιμοποιήσει για γούστα με τον Βάγγουρα, άλλο ένα έγκλημα που δεν θα του συγχωρούσε ποτέ. Μα τι πρέπει να γίνει τώρα, κάπως πρέπει να καλύψει τη γύμνια της...

Με συστολή άρπαξε μια ζώνη φαρδιά που είχε ξεμείνει στην ντουλάπα από τα 80ς και τύλιξε το στήθος της. Το λουλούδι της έπρεπε να περιμένει.

ε;

τι ε, γράφε! πρίμα βίστα!

«ε;» είπε ο Πέρης στο άκουσμα της βαθιάς σιωπής. Ίσως να άκουγε καλύτερα αν δεν τον έπαίρνε κι απ' τα αυτιά...

Kαι μετά από αυτή την σκέψη, ο Πέρης κουρασμένος έγειρε για να τον πάρει λιγάκι... ΤΗΕ ΕΝD;

Ε δέ παλεύεστε με τίποτα ρε το κέρατό σας!... :-)

(«Δι έντ»; Πλάκα κάνεις ρε μουχουσού; Σε ποιό παράλληλο σύμπαν;...)

... my only friend, the end ... ψέλλισε ξανά η φωνή του Jim Morrison από τα χειροποίητα ηχεία του στερεοφωνικού που είχει κληρονομήσει το Λίλαν.

Πέρλες κρύου ιδρώτα σχηματίστηκαν στο μέτωπο της. Δεν είχε Doors στην δισκοθήκη της, και θυμόταν καλά ότι είχε βγάλει το λαμπάτο του μακαρίτη από την πρίζα πριν μεταβεί στον Άρη.

Τότενες της ήρθε η καταιγιστική φλασία: Jim Morrison = Mr. Mojo Risin' Tι στα διάλα προσπαθούσε να της πει το αναγραμμαντείο; Φορώντας μόνο την ζώνη της έτρεξε στην βιβλιοθήκη και ανέσυρε το σκονισμένο SLANGVM MAGNVM και διαπίστωσε ότι το μυστηριώδες mojo έκρυβε την κατεξοχήν δύναμη της, αυτή που προκαλούσε risin' σε κάθε πέοντα.

- Θα ανοίξεις επιτέλους, μον φελέκ ντεντάν;;;

Ήταν η φωνή του Ούλλαφ που είχε εντελώς ξεχάσει. Και τότε είχε δεύτερη φλασιά: Ούλλαφ είναι αναγραμματισμός του Φαλλού! Είχε άρα γε έρθει να την βρει, να της αποσπάσει το Mojo;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΔΩ!

@vikar, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, εκείνο το παράλληλο σύμπαν ρουφιέται από μιά μεγάλη μαύρη τρύπα...