Comments by MXΣ (1574)
Showing 391-420 from 1574
Πούστη vrastάντρα! Μας έπιασες!
Το θέμα ρε μαφία είναι να μην σου βάζουν το δάκτυλο στο δικό σου ρουθούνι, είτε στην Σάμο, στην Κρήτη, στην Σαλονίκη και στα άλλα τα νησιά. Γκέγκε;
Και όπως λέει και ο Ωραίος, να μην κοιτάμε το δάκτυλο που έχει ο άλλος στην μύτη του αλλά τον μεζέ στο νύχι του, η κάτι τέτοιο...
Η Σάμος ανήκει στην Ελλάδα ή όχι; Οι μη έχοντες δάχτυλα πως ξαγκλάνε το ρουθούνji τους σαπέρα; Είναι το «Ανδρόνικος» / «Ανδρονίκη» κοινό Σαμιώτικο όνομα; Το γνωστό Ρουθουνάτο λέγεται και Σαμιώτικο;
Τοποθετηθείτε κύριοι, κυρίες και αγαμητά παιδιά! Μην προάγετε τον παπαρολογισμόν!
Fail Ευχή Δυσλεξικής Νεράιδας για νεογέννητο:
«Nαν'ως Γίγαντας Ψηλός»
«Φοβερό μέρος! Έλα ρε ψηλέ, έφυγες με 3 τηλέφωνα ρε παίκτη! Τι με λες!»
«Προσοχή Σκύλε! Μαλάκας»
Σίγουρα οι κατσαπάνκηδοι το γράφανε! Εμείς οι λατέρνατιβ γράφαμε το «χασίσι, γαμήσι κι επιστροφή στη φύση». (Το «γαμήσι, ξύλο, και τέντωμα στον ήλιο» το μάθαμε αργότερα στον στρατό, όλες μας...)
αν ο θεός δεν ήθελε να έχουμε την κακή συνήθεια του αυνανισμού δεν θα είχαμε μακριά χέρια και δάχτυλα...
-Хуй;
-Ουί!
(ρε μπας και είναι γαλλικό; Και βρε ironick μας, ο πέοντας κακή συνήθεια; Τι είχες στο μυαλό σου;)
Τι επίπεδο, τς, τς, τς....
Ρε συ αυτό μάλλον τσούζει...
Βλέπω άφησες μούσι, dimitrakis199...
Βρε ρεμάλια της Φωκιώνους Νέγρη, για να γαλλό-φιλήσετε γυναικείες ρώγες πρέπει πρώτα να πλένουτε τον στόμα σας με ροδόνερο...
ET odor το αναγραμμαντείο άργησε να σε καλοσωρίσει στο σάη.
Α, και αγορίνα, ο μαύρος μπακαλιάρος είναι μούφα (εκτός κι αν είναι με μελάνι σουπιάς, οπότε πάσο), τρούφα Βαιμάρης δεν υπάρχει (να δοκιμάσεις όμως τρούφα Val d'Aoste, γαμάει) και ριζότο πορτσίνι φτιάχνει και η Κουτσή Μαρία (που βρίσκεται δυό στενά πιό κάτω απ'την κεντρική πλατεία στον Βύρωνα).
σεταμάς, ρε;
«-αγάπη παραγγέλνουμε τπτ να φάμε;
- τι θες;
- έφαγα χθες στο σκάφος του Βασίλη γόνο μαύρου μπακαλιάρου με τρούφα Βαϊμάρης και ριζότο πορτσίνι! Θες να πάρω και για ΄σένα;
- θα πάρω δυο τυλιχτά....»
Εντάξει τώρα;
Πάντως μετά τον καλημεράκια, τον καλησπεράκια και τον καληνυχτάκια, τι μας έμεινε ωρέ παλικάρια να πούμε;
Ενώ ο καλημεράκιας; Ρε λες να είναι αυτός που καρατσεκαρισμένα θα της πεις καλημέρα το πρωί που θα ξυπνήσουνε μαζί;
Παίζοντας η μικρή μου με άλλα παιδάκια που το ένα ήταν μαύρο, μου είπε, «μπαμπά πως το λένε είπαμε το μαύρο παιδάκι;». Μου ακούστηκε κάπως, και όταν της εξήγησα ότι δεν είναι σωστό να λέμε το μαύρο παιδάκι, μαύρο παιδάκι, μου είπε «μα μπαμπά, δεν ξέρω το όνομα του, πως να το πω»; Η μάνα του με καθυσήχασε και μου είπε ότι τα παιδιά έχουν την δική τους σοφία... By the way, στα χρόνια μου της Αγγλίας το black ήταν ένας αξέπταμπλ όρος σε αντίθεση με την Αμερικάνικη εμπειρία. Τα «μαύρικα» συνήθως στην Ελλάδα λεγόταν «νέγρικα», όπως τα μπλούζ (σπανίως δε και «εγχρωμα») π.χ. όρος που στο Αμέρικα θα σήκωνε τρίχες και ίσως γροθιές, ενώ στην ιβηροαμερικάνικη κουλτούρα, negro είναι ambos το χρώμα και ο μαύρος. Και όπως είπε ο πιτσιρικάς Αιθίοπας στο «vas, vis y deviens» ο μαύρος άνθρωπος είναι ο πρώτος άνθρωπος γιατί είναι κόκκινος σαν τον πυλό (παίζοντας με τις λέξεις Adam / adom (κόκκινο), אדם / אדום. Και όπως είπε ο μαύρος του ανέκδοτου, «λευκέ, γι αυτό και η σούφρα σου είναι μαύρη». αατα
Γκουριλύκοι όμως έχει το σάη και παραέχει...
και στα συμπόσια του έρεε, ως γνωστόν, το Σαμιώτικο κρασί...