Το «κατρουλού», νομίζω ότι χαρακτηρίζει πρόσωπα και όχι τόπους. Εκτός και αν κάνω λάθος. Ουδείς άσφαλτος
βλ. γόπα για το πιο πάνω σχόλιό μου. :)
Η απόδοση του κλασικού ανέκδοτου είναι όλα τα λεφτά.
«... του κοτσάρουνε κι έναν άσσο άφιλτρο στο στόμα ...» άπαιχτο.
Γκουσγκούνης / Τέλης Σταλόνε. Εποχές αξέχαστες. Κουβαλάγαμε σακουλάκια με αλεύρι το οποίο, ρίχναμε σιγά σιγά από τον εξώστη στους από κάτω στην πλατεία. Όταν ανάβανε τα φώτα έπεφτε το γέλιο και το μπινελίκι της αρκούδας. ΑΧΑΧΑ !!!!
Ενημερωμένοι οι slagmen. (Ανήκωντες ή όχι εις την εργατικήν τάξιν).
Όντως υπάρχει. Δεν το είδα. :(
Sorry για τα λάθη. Προέκυψαν λόγω αναδιατύπωσης. Τα μαζεύει κάποιος;
Όντως ταιριάζει / είναι συνώνυμο με το «δροσιά στα σκέλια». Απλά δεν το είδα γιατί δεν το ήξερα (το δροσιά). :)
Σωστός ο allivegp
σε υπερθετικό βαθμό: σούπερ-ντούπερ-ουάου
Το φαινόμενο, ως φυσικό, εξαρτάται από τρεις σημαντικές παραμέτρους:
1) Το εύρος της οπής
2) Το πάχος του πώματος
3) Την ένταση του αέρα.
Δεν ξέρω αν υπάρχει και μαθηματικός τύπος για το εν λόγω φαινόμενο, αλλά θα το ψάξω.
καλώς σας βρήκα :)))
Για τους φίλους του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π., κωλοτούμπας=Καραγκούνης.
Είναι εξάρτημα που χρησιμεύει ως μοχλός σε εργαλεία (μουζόκλειδα, καρυδάκια κ.α.) Επίσης μανέλες έχουν τα χειρικίνητα βίτζια στα ιστιοφόρα.