Nαι, πράγματι, ο τύπος είναι πολύ γνωστός των διαδηλώσεων όσο και γενικότερα του αθηναϊκού κέντρου. Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι καθόλου συμπαθής. Έχουν αναφερθεί στο παρελθόν περιπτώσεις εκφοβισμού και βίας κατά ανήλικων παιδιών απο τον συγκεκριμένο.
Πάντως θα δεχθείς νομίζω πως υπάρχει ένα μπλέξιμο και μια ασάφεια, στην τελική για μαύρο χρήμα μιλάμε, ένα χώρο-ζούγκλα όπου οι κανόνες είναι ρευστοί και υπάρχουν για να παραβιάζονται ;)
Το είπα οτι έχω επιφυλάξεις ;) Ο αέρας δηλ. είναι σχεδόν απλό νταβατζιλίκι. Θεωρητικά, απο ότι καταλαβαίνω, το εφάπαξ ποσό του αέρα θα μπορούσε να μοιραστεί και να προστεθεί στο ανά μήνα καταβαλλόμενο ενοίκιο, αυτό όμως θα είχε ως συνέπεια την υπερβολική φορολόγηση του εκμισθωτή. Για το θυρωρείο joe909 το έχεις ακούσει και αν ναι πού θα το κατέτασσες;
Δε νομίζω πως λέω το ίδιο. Στον ορισμό του φίλου, υπάρχει απλά ένας ιδιοκτήτης ενός ακινήτου «φιλέτου» λόγω θέσης, χωρίς απαραίτητα να είναι και επιχειρηματίας. Επίσης δεν διευκρινίζεται εάν ο νέος ενοικιαστής - εμπορευόμενος θα συνεχίσει στο ίδιο αντικείμενο με τον προηγούμενο ή θα αλλάξει χρήση στο μαγαζί, π.χ. απο μπουτίκ το κάνει προποτζίδικο. Οπωσδήποτε ισχύουν και τα δύο, θα ήταν ενδιαφέρον ωστόσο αν ξέραμε αν κάποιο (και ποιό) είναι πιο διαδεδομένο.
Κάτι άλλο: αέρας δινόταν παλιά και για τα θυρωρεία, π.χ. αν κάποιος θυρωρός ήθελε να φύγει γιατί βρήκε άλλη καλύτερη δουλειά, ζητούσε αέρα απο τον καινούριο.
Ως συμπλήρωση, νομίζω πως αέρας είναι και η επιχείρηση, δηλ. ας πούμε εγώ έχω ένα σουβλατζίδικο και το δουλεύω σε ιδιόκτητο χώρο, και το νοικιάζω σε άλλον, οπότε εκτός απο το ενοίκιο για το χώρο παίρνω και αέρα για το όνομα του μαγαζιού, πελατεία κλπ. Το λέω με επιφύλαξη.
Όταν εσύ πήγαινες εγώ είχα γυρίσει και έκοβα βόλτες...
Ευχαριστώ στρατηγέ μου.
Η παρατήρησή σου πολύ καλή. Αφορά τις λεγόμενες παραπειστικές ερωτήσεις, ερωτήσεις που λαμβάνουν ως δεδομένο το ζητούμενο. Η δικονομία τις απαγορεύει κι αν ακουστούν σε αμερικάνικη δικαστικού περιεχομένου ταινία ακολουθεί στα πώματα η κλασική αγαπημένη ατάκα «Objection, your Honor»...
Η ατάκα που ανέβασα συγγενεύει ως προς το σκωπτικό πνεύμα με ορισμένες παραπειστικές του τύπου «το ξέρει η μάνα σου πως είσαι πούστης;» ή «όταν την έχεις μέσα σου μπορείς να κλάσεις;» δεν θέτει όμως ζήτημα λήψης ζητουμένου. Τα μόνα δεδομένα που θέτει η ερώτηση αυτή, αν αναλυθεί κατά τον αγγλοσαξονικό τρόπο, είναι πως ο ερωτώμενος διαθέτει τουλάχιστον μια πούτσα και τουλάχιστον έναν κώλο. Τίποτε άλλο.
Αυτό ακριβώς που είπα. Έχουν συχνά αναφερθεί κρούσματα επιθετικότητας του συγκεκριμένου κωφάλαλου σε μικρά παιδιά, με απόσπαση μικροποσών ή φαγώσιμων κ.λ.π. Αυτά με κάποια επιφύλαξη κυρίως ως προς τον χρόνο, δηλ. τα έχω ακούσει προ δεκαετίας. Ίσως τελευταία να έχει ηρεμήσει.