Ρε, δεν αφήνετε την Λευτέρω όξ’ απ τα προσωπικά σας,
άντε να μην σας τραβήξω τα αυτάκια :Ρ
Με τον χότζα ποτέ δεν ξέρω αν έχω πάθει μόρφωση ή παραμόρφωση
Πάντως 5Χ5 ίδερ γουέι
πάνκι *****
@mes
!!!!!
Μπράβο βρε συ! Ωραίο!
έεελα βρε έλεκτρα, άσε τις ζήλιες. Μόνο με σένα θα ξαναμπώ σε παράθεση, ένα κοινό λινκαρισματάκι με τον γαϊδουράγκαθο δεν είναι απιστία …
[I]το κορίτσι μου το ρούσο,
θα τα’ αλλάξω, θα το λούσω
θα το στείλω στην δασκάλα
να’ναι πιο ’μορφο απ’ τα’λα[/I]
(παλιό νανούρισμα νομίζω)
Ούτε εγώ άντεξα
Ουυφ πονοκεφάλιασα
Ζόρικο το συντακτικό, ούτε στο σχολείο δεν έριξα τόσο διάβασμα, μάλλον έχεις δίκιο αλλά πάλι κάτι με χαλάει και δεν ξέρω τι.
Θα κάνω διάλειμμα, θα βγω στην αυλή να παίξω και αν καταλάβω θα επανέλθω
εσένα έλεκτρα θα σου κρατήσω μούτρα, γιατί κατά τύχη έπεσα στα σχόλια εδώ και άρχισα να αμφιβάλλω ότι για καλό με πρότεινες για μοντ :-Ρ
όπως είπα και παραπάνω ο αστός ξαναβγήκε, και πάλι ειρηνικά το 2007 και σε καμιαδυό περιπτώσεις ακόμα που δεν είχαν τόση μαζικότητα και δεν έχουν μείνει στην μνήμη μας
ο αστός ξαναβγήκε, και πάλι ειρηνικά τον δεκέμβρη, άλλο αν οι τσαμπουκάδες, οι φωτιές και τα δακρυγόνα τους επισκίασαν
αν κατέβαιναν οι ίδιοι που κατέβηκαν το 92 και το 2004 η μισή πλατεία θα ήταν άδεια
Μπορεί να το αρχιδιάζω (βαριέμαι να βρω αντίστοιχη λέξη στο θηλυκό) αλλά ο δεκέμβρης δεν είναι και τόσο μακριά ώστε να μην θυμάμαι πως ένιωθα, και κανένα συναίσθημά μου δεν μου αφήνει μία καλή ανάμνηση.
Από το σύνταγμα, είναι νωρίς ακόμα, αλλά αν κάνω μία προβολή στο μέλλον (και αν τα πράγματα απλώς ξεθυμάνουν χωρίς βιαιότητες) θα μου μείνει ο πρώτος ενθουσιασμός ότι μπορεί να γίνει κάτι μαζικό και ειρηνικό, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε. Το ότι δεν υπάρχει κανένας μπούσουλας εκτός από το πορτοφόλι (και μάλιστα μόνο σε ατομικό επίπεδο, το δικό ΜΟΥ πορτοφόλι), είναι σίγουρο ότι θα μου αφήσει πικρή επίγευση.
Σόρρυ αν θα επαναλάβω απόψεις που έχουν ειπωθεί παραπάνω αλλά τα σχόλια είναι πάρα πολλά και τα διάβασα διαγώνια Επί της ουσίας, ούτε στην μία περίπτωση ούτε στην άλλη δεν έγινε (και δεν θα γίνει) κάτι εποικοδομητικό. Και στις δύο περιπτώσεις κυριαρχεί η οργή και η οργή με την λογική είναι τσακωμένες.
Στην πρώτη περίπτωση μία οργή απόλυτα δικαιολογημένη τόσο από το γεγονός όσο και από την ηλικία των «εξεγερμένων» αλλά και από την αντιμετώπισή τους από τους μπάτσους, που τελικά έβγαλε στον δρόμο ακόμη περισσότερους μαθητές μαζί με τους γονείς τους, και κατέκτησε και ένα κομμάτι της «σιωπηρής πλειοψηφίας».
Σε αυτή την «σιωπηρή πλειοψηφία» είχε ποντάρει η τότε κυβέρνηση, όμως έπεσε έξω και τότε ήταν που και ο πιο καλόπιστος κατάλαβε την πραγματική ταυτότητα των αγανακτισμένων πολιτών.
Αλλά η ιστορία πάει λίγο πιο πίσω, στην οργή και την σιωπηλή και απόλυτα ειρηνική (και ανιδιοτελή) διαμαρτυρία μετά τις φωτιές του 2007.
Τι θέλω τελικά να πω: δεν μου λέει τίποτα το σύνταγμα, αν δεν ακούσω κάποια πρόταση, κάτι εφικτό, που να αναφέρεται στο σύνολο, και όχι σε συντεχνίες, αλλά δεν μπορώ να αφορίσω όλη αυτή την κινητοποίηση γιατί δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά μία αλυσίδα γεγονότων και, όπως δείχνουν τα πράγματα, (ή όπως θέλω να δείχνουν τα πράγματα) θα έχουμε και συνέχεια, και θέλω να ελπίζω ότι η συνέχεια θα έχει αφήσει πίσω της την οργή και θα συντάσσετε πλέον με την λογική.
Και κυρίως δεν θα αφορίσω το σύνταγμα κάνοντας ατυχείς συγκρίσεις με τον δεκέμβρη, ότι τότε ήταν «ωραία» γιατί τα σπάσαμε και για να είναι ωραία και τώρα θα πρέπει να τα ξανασπάσουμε. Και τι θα βγάλουμε;
ο Δεκέμβρης δεν ήταν ωραίος γιατί ξεκίνησε από μια δολοφονία το τωρινό ξεκίνησε ωραία ως μαζική αντίδραση
όντως σε κάνει πλάκα, με την πιπίλα είμαι, αλλά τρώω κρεμούλα
μόνο αυτό έκανα λάθος; Έ, καλή είμαι…
και δεν έφτανε αυτό, μας χώρισε για τα καλά
ους η παράθεση συνέζευξε μοντ μη χωριζέτο
δεν τόχω το αρχαίο
μωωωρε!!! Αστυνόμευση το σάη!!!
μάλλον έχω ξεχάσει ένα / στο quote
Είχες δεν είχες με ξεμονάχιασες :Ρ
μούτι!!!
Πως χώθηκες εσύ στην δική μου την παράθεση;;;
Ή μήπως τάκανα μούτι και πάει χαμένο το κομπλιμάν;
Αργησα αλλά νομίζω ότι το βρήκα αυτό που εννοούσα, θα προσπαθήσω να το διατυπώσω σωστά
Κάνω κάτι κάποιον => τον κάνω => κάνω τον Μπάμπη διευθυντή
Κάνω κάτι σε κάποιον => του κάνω πλάκα (του Μπάμπη)
Στην πρώτη πρόταση Κάνω κάποιον κάτι => τον κάνω βόρειοι και νότιοι δεν έχουμε διαφορά όπως λες και χρησιμοποιούμε αιτιατική, άμεσο αντικείμενο είναι το «κάποιος» (ο Μπάμπης)
Όταν όμως οι βόρειοι χρησιμοποιούν αιτιατική στην δεύτερη περίπτωση Αντί του
Κάνω σε κάποιον κάτι => του κάνω πλάκα του Μπάμπη
(Πλάκα το άμεσο αντικείμενο ο Μπάμπης το έμμεσο)
το Κάνω σε κάποιον κάτι => τον κάνω πλάκα τον Μπάμπη το άμεσο αντικείμενο είναι ο Μπάμπης
αν τόπιασα και πάλι λάθος εδώ είμαστε
Και τι μέρος του λόγου είναι αυτό; (Νομίζω πρώτη φορά κάνω αυτή την ερώτηση κυριολεκτικά)
[img]http://www.freesmileys.org/emoticons/emoticon-cartoon-022.gif[/img]
κι εγώ για επιθετικό προσδιορισμό το έκοβα
Πρώτα πρώτα ξαναθένκια για το συντακτικό
Εγώ πάντως νόμιζα ότι είσαι φιλόλογος αν και οι φιλόλογοι που είχα στο σχολείο έλεγαν «κάτσε να διαβάσεις και θα το καταλάβεις» και δεν καθόντουσαν να ασχοληθούν και το βιβλίο μας το πέταγαν στο κεφάλι
@ iron
Την λέξη μου την ανέφερε ο θείος μία μέρα που μου εξηγούσε πως δουλεύει μία απάτη (που όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να θυμηθώ, αλλά ήταν κάτι σαν πυραμίδα). Εγώ αντί για φόλι κατάλαβα φόλα, που άλλωστε έβγαζε νόημα, και ο θείος είπε ότι δεν έχει καμία σχέση.
Βέβαια ο θείος λείπει πολλές δεκαετίες από την ελλάδα και ίσως έχει κρατήσει στο μυαλό του τις λέξεις συνδυασμένες με τα αντικείμενα χωρίς να έχει αναρωτηθεί για την συγγένειά τους.
Το τρώω φόλα με την σλανγκ έννοια δεν την ξέρει.
Φόλι (για την ακρίβεια φόλ’ ) λεγόταν ένα ψεύτικο αβγό που έβαζαν στην φωλιά της μικρής κότας ώστε να την ξεγελάσουν και να πάει να γεννήσει εκεί τα αβγά της. (Θεσσαλία) Η λέξη χρησιμοποιούνταν και για οτιδήποτε σε δελεάζει με σκοπό την εξαπάτηση, το δόλωμα θα λέγαμε σήμερα.
θένκια και για την γραμματική (καιρό έψαχνα και δεν έβρισκα, αν έχεις και κανένα λίνκι για συντακτικό…)
μια χαρά τα λες πειρατίνα και μια και τόχεις καλύτερα από μένα κάνε έναν κόπο να μου εξηγήσεις γιατί λες ότι είτε το «με» είτε το «μου» είναι έμμεσο αντικείμενο
εννοώ:
Λέω κάτι κάποιον = τον λέω = τον αποκαλώ
Λέω κάτι ΣΕ κάποιον = του λέω
Επίσης και σε κάποιες ταβέρνες (δεν θυμάμαι αν είναι στην Βάρη ή στην Πάρνηθα) πας με τα παϊδάκια ωμά και σου τα ψήνουν, ή αγοράζεις από το κρεοπωλείο της γωνίας Και, επίσης, σε χωριά, σφάζεις το αρνάκι σου και σου το ψήνει ο ταβερνιάρης
Θυμάμαι, σε αρχαίες εποχές, την Γιουλάκη στην τηλεόραση, (ταινία; σίριαλ; θέατρο της Δευτέρας) έκανε την μουγκή (μούφα) και το μόνο που έλεγε ήταν «αβαβάου απαπάου».