Comments by salina (433)
Showing 331-360 from 433
μαζί γράφαμε mes
μάλλον σου ξέφυγε η τελευταία παράγραφος ...
allivegp
δεν αναφέρεται στους γιατρούς, ο ορισμός είναι σωστός
μερικές φορές ακούγεται και (να τα φας) σε γιατρούς και σε φάρμακα
- μαζί σου θα τα πάρεις; - τα σάβανα δεν έχουν τσέπες
έτοιμη την έχουμε την λίστα ε;
Απ’ το θεό θα τόβρεις Ή το καλύτερο Υπάρχει θεός και βλέπει!!!
«σου εύχομαι, ότι εύχεσαι για μένα επί δέκα» γαμάτο και διφορούμενο (μετά το ανέκδοτο του Gatzman δεν ξέρω πώς να το πάρω)
Ό,τι επιθυμείς να το πάθεις
Να σε πιάσει η κακιά η μούντζα
- Γιατί η πριγκίπισσα δεν παντρεύτηκε με το βασιλόπουλο;
- Γιατί την έκλεψε το μαρινόπουλο
Ευχές και απομένα Με το καλό και δίλιτρη !!!!!
Χα χα υπερθετικός...
Το έγινα τούρμπο ή τον έκανα τούρμπο αντικατέστησε το μη πολιτικά ορθό έγινα τούρκος / τον έκανα τούρκο
Τρία σλόγκαν από διαφημίσεις σαμπουάν, δεν θυμάμαι ποια
- Λαμπεραπαλά μαλλιά - Ελεύθερη και ωραία - Μαζί με μένα ξυπνάει και η ζούγκλα
Θεσσαλικά: τσιρνιάζω
Άλλη μαμαδίστικη έκφραση «σε πλάκωσε το πάπλωμα»
Θυμήθηκα την φιλόλογό μου που έλεγε ότι το να δίνεις παραδείγματα δείχνει φτώχια στην έκφραση. Θα προσπαθήσω λοιπόν να περιγράψω αυτό που θέλω να πω χωρίς άλλα παραδείγματα γιατί αποσυντονίζουν την συζήτηση.
Μου λύνεις άλλη μια απορία, γιατί δεν διαγράφονται ορισμοί ακόμα και μετά από απαίτηση του συντάκτη.
Προσωπικά πάντως θα αισθανόμουνα πολύ πιο άνετα και θα ανέβαζα περισσότερα πράγματα αν ερχόταν η συντακτική ομάδα σαν δικλίδα και χωρίς δράματα, φωνές και κλάματα διέγραφε τις πίπες, αν ίσως την περίοδο της καραντίνας έμενε το λήμμα αόρατο, και ειδοποιούνταν ο συντάκτης με ΠΜ για τους λόγους που δεν πέρασε το λήμμα του. Δεν μιλάω φυσικά για λογοκρισία αλλά για πραγματικά άκυρα λήμματα.
Θυμίζω, ότι η σχέση μου με την γλώσσα δεν είναι επαγγελματική και από φυσικού μου κομπλάρω κάποιες φορές ακόμα και να σχολιάσω.
Ως μαθήτρια του δέκα με το ζόρι και μάλιστα από θέση, (όταν αντέγραφα αντέγραφα για την βάση, αλλά και όταν ήξερα μάθημα απαντούσα στις δύο από τις τέσσερις ερωτήσεις) τσεκάρω την βαθμολογία σε όλα τα λήμματα που ξεχωρίζουν -είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια, προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι ανεβάσιμο και τι όχι διαβάζοντας ταυτόχρονα τα σχόλια έτσι ώστε να μπορέσω να καταλάβω αν η βαθμολόγηση είναι δίκαιη ή άδικη, βέβαια όλα αυτά περνάν από το προσωπικό φίλτρο και άρα τα συμπεράσματα καταλήγουν εκεί που ξεκίνησαν.
(Όχι ότι δεν γελούσαν τα μουστάκια μου με τον σεκιουριτά, μωρέ!, τι παθαίνεις στα γεράματα)
Σε οποιαδήποτε λέξη μπορεί να έρθει ο λόγος από τον α χρήστη ότι αυτό δεν έχει θέση στο σάιτ με σωστά επιχειρήματα και ο αντίλογος από τον β χρήστη ότι έχει με εξίσου σωστά επιχειρήματα, το πρόβλημα δηλαδή είναι ότι δεν μπορεί να δοθεί ακριβής ορισμός για το τι είναι σλανγκ και έτσι μπαίνουμε σε ατέρμονη λούπα, ο α δέχεται τις λεξιπλασίες, ο β όχι, ο γ τους τοπικούς ιδιωματισμούς ο α όχι, κλπ
Ακυρο το σκανάρω–είχα ξεχάσει ότι χρησιμοποιείται μεταφορικά, αλλά καταλαβαίνετε νομίζω τι θέλω να πω
Διαβάζοντας τα σχόλια και με αφορμή και την χθεσινή ένσταση του τζόνι μου δημιουργούνται περισσότερες απορίες παρά μου λύνονται, θα σταθώ σε καναδυό σημεία: (σόρρυ, δεν θα δώσω λέξη)
Μιλάει ο τζίζους για προσωπικό μπούσουλα, για υποκειμενική δηλαδή κρίση για το τι είναι σλανγκ, και εν μέρει συμφωνώ, όμως αν είναι εύκολο για τους παλιούς με τα εκατοντάδες λήμματα τι γίνεται με τους νέοπες; Που άμπυροι και ενθουσιώδεις μπορεί να ανεβάζουν πίπες έχοντας όμως τις καλύτερες προθέσεις;
Τα όρια μίας παρέας και αν αυτά ξεπερνιούνται.
Παράδειγμα 1
Έστω ότι με τον κολλητό μου (απ το σχολείο, ας πούμε) χρησιμοποιούμε μια δική μας λεξιπλασία η οποία είναι τόσο πετυχημένη που υιοθετείται, όχι μόνο από την κλειστή παρέα μας, αλλά και από ικανό αριθμό συμμαθητών μας. Το σχολείο τέλειωσε, η παρέα έσπασε, αλλά ποιος μας λέει ότι η λέξη δεν έκανε σόλο καριέρα;
Παράδειγμα 2
Πίνω καφέ με φίλη και μου λέει τον πόνο της, ξαφνικά μου πετάει μία λέξη που δεν έχω ξανακούσει, ξεραίνομαι στα γέλια, της γαμάω την συζήτηση και κάνω συνεχείς ερωτήσεις για την λέξη (αν ξέρει την ετυμολογία της, σε ποιες ακριβώς περιστάσεις λέγεται κλπ). Γυρίζω σπίτι, ανοίγω λεξικό – δεν την βρίσκω, γκουγκλάρω – τίποτα.
Και έρχεται η ώρα της κρίσης: την ανεβάζω ρισκάροντας ότι δεν έχει ξεπεράσει τα όρια της παρέας της, της οικογένειάς της κλπ, ή όχι και χάνουμε μια πολύ ωραία λέξη;
Θα περιαυτολογήσω γιατί δεν θέλω να κρίνω ξένους ορισμούς
Παίρνοντας τα δικά μου τοπ και μπότομ (στην βαθμολογία) κρίνω ότι ο σεκιουριτάς είναι οριακά σλανγκ, είχα μεγάλους ενδοιασμούς όταν το ανέσυρα από το ΔΠ, και δεν θα το αναλάμβανα αν δεν τα είχα πάρει με τους συνένοικους που θέλουν ντε και καλά να βάλουμε κάμερα ασφαλείας στην είσοδο της πολυκατοικίας και με φίλο που με έψηνε να μου βρει δουλειά σαν σεκιουτιτού στο αεροδρόμιο. Σερτσάροντας* στο νετ μου βγήκε η οθονία που σας άρεσε, αλλά ουσιαστικά η σλανκιά εξαντλείται σε δύο-τρεις φράσεις, το υπόλοιπο είναι μάλλον κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Αντίθετα, το χαμηλότερο στην βαθμολογία λήμμα μου, η τέστα, έχει θέση στο λεξικό καθότι τοπικός ιδιωματισμός, ψιλοάγνωστος, που θα πρέπει να διασωθεί, αυτός δεν είναι και ο σκοπός του σάιτοστ;
Τα παραπάνω δεν τα λέω γιατί είμαι βαθμοθήρας, αλλά ως νέοπας κρίνω και από την βαθμολογία τι μπορεί να ανέβει και τι όχι.
- Το σερτσάρω είναι σλανγκ; και αν όχι γιατί είναι το γκουγκλάρω; αν ναι γιατί δεν είναι το σκανάρω;
Κατά τη γνώμη μου είναι καθότι ξένη λέξη με ελληνική κατάληξη που αντικαθιστά μάγκικα ή ψευτομάγκικα την λέξη ψάχνω
Το σκανάρω δεν είναι γιατί δεν αντικαθιστά, με ακρίβεια, το σαρώνω, αντίθετα, το σαρώνω ήρθε (ανεπιτυχώς κτγμ) να αντικαταστήσει το σκανάρω.
εισαγωγή λίνκ
Ρε γαμώτο, χάθηκε η πρώτη μου ευκαιρία για μονομαχία
Φήμη που αναπαράγεται από οδοντιάτρους λέει ότι αν πάρεις πρώτα ένα ντεπόν και μετά από κανένα τέταρτο (ή μισάωρο-δεν θυμάμαι) πονστάν επιδρά καλύτερα, δεν το δοκίμασα, δεν ξέρω :Ρ
Και εμείς κάπου γνωριζόμαστε πάνκι, στις τουαλέτες του σχολείου μου κάποιος είχε ζωγραφίσει έναν τύπο που θύμιζε το «μεγάλο ρεμάλι» (απ τα κόμικς) και δείχνοντας προς την είσοδο έλεγε This is a pipiroom
Πρώτον την πήρα απ τη σημαία
Τρίτον συμφωνώ
Μωρέ!!! Ούτε δεκαπέντε ώρες μακριά από το ίντερνετ δεν μπορεί να μείνει κάποιος, δεν φανταζόμουνα ότι προκαλούσα τα πλήθη σε εξέγερση!
- Και στον ορισμό μου και στο πρώτο μου σχόλιο, και στην απάντηση στον johnblack παραδέχομαι ότι δεν ήταν αρκετά δυνατό για να παραμείνει, ότι είναι παρωχημένο, και τελικά, ότι είναι άκυρο.
- Για το αν ήμουν ή όχι στην ίδια παρέα με τον Vrastaman προφ. αστειευόμουνα.
Απλώς το γκουγκλάρισε και θυμήθηκε σε ποιο Αστερίξ υπήρχε η έκφραση, και σαυτό οφείλονται και οι πανομοιότυπες εκφράσεις που χρησιμοποιούν στα λίνκια
- Αν ήξερα ότι θα προκαλούσα τέτοια αναστάτωση δεν θα το ανέβαζα, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί μπορούν να ανέβουν προσωπικές λεξιπλασίες και όχι λέξεις-φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν έστω και για μικρό διάστημα.
@ ironick πες μου τι εννοείς απαίσιο για να συμφωνήσω
@ johnblack αν υπονοείς ότι προσπαθώ ηθελημένα να δημιουργήσω εντυπώσεις και να διασπείρω ψευδείς φήμες τον λόγο θα λάβει ο ταβερνιέ, αν απλώς σε χάλασε, οκ, μπορεί να διαγραφεί.
Αυτό το κακό έχει η ανωνυμία του ίντρερνετ και των νέων τεχνολογιών, ποτέ δεν ξέρεις με ποιόν μιλάς ... μπορεί να είναι, γνωστός, φίλος, πρώην, φίλος φίλου … ο δράκος της διπλανής πόρτας …
αουτς!
Είναι πράγματι άκυρο με την έννοια ότι δεν επικράτησε. Απ’ όσο θυμάμαι ήταν αρκετά διαδεδομένο, ακουγόταν στην ουρά της καντίνας. Τώρα σχετικά με τον σύνθετο όρο, μάλλον ναι, το έλεγε μόνο η παρέα μου.
Ίσως ήταν όπως το γράφει πιο πάνω και ο βράστα, λουκάνικο αρκουδοαίματος και αρκουδολουκάνικο, δύο διαφορετικοί δηλαδή όροι που ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλο, μέχρι να επικρατήσει τελικά το βρώμικο.
Κάποιοι το έλεγαν όλο μαζί, αλλά οι περισσότεροι έλεγαν αρκουδολουκάνικο και το αρκουδοαίματος ερχόταν σαν καταφατική απάντηση (όπως στο παράδειγμα)
Θένκια βρασταμαν Θυμόμουνα το «γεμιστοί λαιμοί καμηλοπάρδαλης, τηγανισμένοι σε ξίγκι ούρου», μάλλον από το ίδιο.
Το ανεβάζω για ιστορικούς λόγους, αν και εγώ το χρησιμοποιώ ακόμα για το βρώμικο με λουκάνικο σε αντιδιαστολή με το βρώμικο με σουβλάκι, μπιφτέκι κλπ
«Μισό για στρατηγό»
Το χρησιμοποιούσαν οι διαβιβαστές ως δικαιολογία για να κόψουν συνομιλίες (τω παλαίω εκείνο τω καιρώ, προ κινητών, που δίναμε τηλεφωνικό ραντεβού, δεν έβγαινε γραμμή, ο άλλος νόμιζε ότι τον ξέχασες/ κεράτωσες/ σου βάζουν χέρι οι φίλοι του/ κλπ ωραία).
Το αστείο ήταν ότι πολλές φορές διέκοπταν και τον διοικητή, υποτίθεται για να τον συνδέσουν με ανώτερο, και άκουγαν τις παναγίτσες τους.
Η μάνα μου το χρησιμοποιεί σαν γείωση ή σαν ένδειξη ότι κατάλαβε την γείωση, πχ
- θα έρθεις να μου βάλεις το πλυντήριο;
- μισό
- …για στρατηγό
«…και μετά χτύπησες στο κομοδίνο και ξύπνησες»