Comments by sstteffannoss (257)
Showing 121-150 from 257

@οικονομολαλίσαντες: δηλώνω πως γουστάρω τα οικονομικά.
Αλλά οι αγανακτίστας δεν είναι στημένοι έξω από τα οικονομικά υπουργεία, ούτε από τράπεζες.
Το ζήτημα ήταν, είναι και θα παραμείνει καθαρά ΠΟΛΙΤΙΚΟ όσο κι αν διάφοροι, για διαφορετικούς λόγους έκαστος, προσπαθούν να το περάσουν σαν οικονομικό.

@electron: Με πρόλαβες! Το θεωρώ χαλαρά πολιτικό μύθο που πολλοί θέλουν να γίνει αστικός.

@jesus: η καβάντζα σίγουρα μπορεί να είναι και αποθήκη κλοπιμαίων / ναρκωτικών (το δηλώνει ρητά ο silencer51) άρα κρυφή -οπότε τίποτε περίεργο στη ρήση του σιδηρο. Ίσως, όντως, να έπρεπε να το δηλώσω ρητά στυλ: «..Καβά(ν)τζα: απόθεμα, εφεδρεία, στοκ, ρεζέρβα ενίοτε κρυφό και καταχρηστικά...».

Το ρήμα σίγουρα έχει και την έννοια που δίνω (το χρησιμοποιώ και εγώ έτσι δίχως πρόβλημα).

Κατά Μπάμπη:
---..3. παίρνω κι αποθηκεύω, κρατώ κάτι αποθηκευμένο: έχω καβατζάρει μερικά μπουκάλια καλό κρασί για ειδικές περιστάσεις.
---για δε την καβάτζα: οτιδήποτε φυλάσσεται για να χρησιμοποιηθεί αργότερα: ...έχω τρεις μπίρες ~ (για τότε που δεν θα έχουμε άλλες)

Με τη δεύτερη έννοια που δίνεις, δεν διαφωνώ σε τίποτε. Νόμισα πως το ...στα μουλωχτά - αν κι όχι απαραίτητα παράνομα.. θα κάλυπτε.

Ούτε με την τελευταία βέβαια. Αλλά δεν είμαι σίγουρος μήπως λέγεται, ακριβώς γιατί μιλάμε για κάτι ευτελές οπότε το «κλέβω» -ειδικά τη σήμερον- παραείναι βαρύ -κάτι σαν σκωπτικό δηλαδή. Όχι πως αλλάζει κάτι βέβαια.

Το «απομουγγωτικά»;

Κλασικό πια, το ανεβάζω για να μη λείπει αυτό καθ’ αυτό απ’ τη συλλογή, ώστε να διευκολύνουμε το γιαπωνέζο μεταφραστή μπας και γλιτώσουμε κανένα αναγνώστη του από πανάρχαιες μεθόδους (quelle barbarie!) που εφαρμόζουν εκεί σε παρόμοιες καταστάσεις. Και ασφαλώς, για την ετυμολογία που θεωρώ πως έλειπε.

@HODJAS:
Καλά κι επειδή εσύ θεωρείς πως «σεντονιάζεις ονειροδρομώντας» θα μου στερήσεις εμένα τη χαρά να σε βλέπω να νομίζεις πως το κάνεις;
Κι επειδή δεν έχεις αυτοσυγκράτηση, αυτοέλεγχο και γουστάρεις την εξουσία των απαγορεύσεων του Νόμου, θες να επιβληθεί και σ’ εμάς όλους;
Ξέρω πως θα σε ζορίσω αλλά πάρε σαν προσωπικό όριο 15000 λέξεις από μένα.
Συνάδελφοι στην τρέλα μήπως είμαι πολύ αυστηρός;

-5-

Περί mods: Απ’ τη στιγμή που ο dik έχει τον τελευταίο λόγο οι πολλές κουβέντες περισσεύουν. Δεν ενδιαφερόμουν, δεν ενδιαφέρομαι και δεν πρόκειται να ενδιαφερθώ στο μέλλον για το φορτίο. Ακόμη κι αν μου δινόταν η δυνατότητα να ψηφίσω ή να προτείνω κάποιον δεν θα το έκανα. Αν κάτι κρίνω πως δεν πάει καλά στο μέλλον ασφαλώς και θα πάρω θέση. Και αμ’ έπος…
Στην όλη φάση αυτά που με ενόχλησαν τα μάλα είναι το «… είναι εξαρτημένος χρήστης…» (που μπορεί και να εξώθησε στα άκρα) και «…παραέλπιζα στην ανοχή του, ας όψεται ο πρότερός του βίος…» που δείχνουν λειτουργία βάσει, έστω κι υποσυνείδητα, ψυχολογικών προφίλ. Άλλο ο χειρισμός μιας κατάστασης κι άλλο ατόμων. Το πρώτο επιβάλλεται όπου πολλοί. Το δεύτερο δείχνει, στην τελική, αδυναμία.

Ακόμη κι αν φτάσω τα 10000 λήμματα, δηλώνω ευθαρσώς πως δεν διακατέχομαι από κανενός είδους σλανγκοπάθεια ή μανία. Πολλά θα ήταν καλύτερα αν μπορούσαν όλοι να πουν το ίδιο. Άλλο αγάπη, άλλο πάθος, άλλο μανία. Η δια ζώσης γνωριμία φαίνεται πως μακροπρόθεσμα δεν ωφελεί το σάιτ. Αυτό το είχα από καιρό ψυλλιαστεί κι η όλη πρόσφατη φάση το επιβεβαίωσε, ευτυχώς εγκαίρως.

(Τα μήδια επειδή σας έπρηξα)
(δεν έπεται συνέχεια)

-4-

Περί φόρουμ: Η φορουμοποίηση του σάιτ πιστεύω πως θα του βγει σε κακό. Αλλά είναι ένα ζήτημα όπου σηκώνει δοκιμή. Μπορεί και να φανούμε αντάξιοι της πρόκλησης να μη χάσουμε το μπούσουλα.

Επειδή συμφωνώ κάργα με electron « Αυτό που πρέπει να μένει, είναι τα λήμματα και οι ορισμοί, σε αυτό συμφωνούμε όλοι, φαντάζομαι» και με το σύνολο της ανάλυσης και τοποθέτησης της Pirate Jenny,
η πρότασή μου είναι: Μόνο μέχρι να βρεθεί το modus operandi εν τω σάιτ, μόνο για μερικούς χρήστες, μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα.

(έπεται συνέχεια)

-3-

Βλέπω προτάσεις με τις άριστες των προθέσεων (αυτό αναμφισβήτητο) που μπορεί όμως να τινάξουν το σάιτ στον αέρα. Έτσι, διαφωνώ κάθετα με τον HODJAS στο εξής:

Ψήφος για λήμμα-ορισμό, να επιτρέπεται μόνον σε όποιον έχει προηγουμένως σχολιάσει.

- Δεν νομίζω πως θα θέλαμε να βλέπουμε σχόλια του τύπου «Α ρε Χ με κάλυψες!», «;;;», «;!;!» ή το ίδιο σχόλιο με copy-paste σε 25 λήμματα. Το επίπεδο των σχολίων θα ισοπεδωθεί.
- Το μανιπουλάρισμα στυλ, γράφω όπως ξέρω πως γουστάρουν οι Α, Β, …, Κ ή γλείφω σχολιάζοντας για να ψηφιστώ κατόπιν είναι υπαρκτοί κίνδυνοι.
- Μοιραίο επακόλουθο η σχολιολάσπη και με τη σκέψη, σχολιάζω αβέρτα αλλά δεν ψηφίζω για να θολώσω τα νερά.
- Τα σχόλια δημιουργούν εντυπώσεις για τα λήμματα. Μια κακή πρώτη εντύπωση από ένα κακεντρεχές σχόλιο θα απομακρύνει χρήστες από το να σχολιάζουν και να ψηφίζουν. Προκειμένου να σωθεί ένα λήμμα τόσο από το λημματογράφο όσο κι από τους λοιπούς θα οδηγηθούμε σε μπαράζ σχολίων που τελικά θα καπελώνουν το λήμμα. Τα αντίστοιχα στην αντίθετη περίπτωση.
- Τι σημαίνει ασχολίαστο και αβαθμολόγητο; Βαριούνται; Δε με παίζουν; Τι δεν τους άρεσε; Με γράφουν; Και πώς αντιδρά ο νέος χρήστης; Τιγκανά; Τρολάρω; Με γλείφουν οι mods για να δώσω κι άλλα;
- Μοιάζει να απωθεί τους κατωποντοδότες. Πουλώντας λίγη τρελίτσα σε κάποιο σχόλιο κανείς δε μπορεί να σε κατηγορήσει για οτιδήποτε.

Γενικότερα, δε βλέπω κανέναν εφαρμόσιμο, ελέγξιμο αδιάβλητο κι αντικειμενικό τρόπο βαθμολόγησης. Απαιτείται αντικειμενικότητα (που αν μη τι άλλο, μεταξύ γνωστών δεν υφίσταται), υπευθυνότητα, ωριμότητα, σοβαρότητα (που δεν ελέγχονται) και συνέπεια που οδηγεί σε σκέψεις για σταθερό αριθμό μόνιμων ψηφοφόρων (που εγείρει ζητήματα δημοκρατικότητας). Και πρέπει να το αποδεχτούμε αυτό και να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Η πρότασή μου: Ούτε καν με τη σκέψη by trial and error.

(έπεται συνέχεια)

-2-
Διαφωνώ κάθετα με τον HODJAS στο εξής:

«Θέσπιση ορίου λέξεων στο περιεχόμενο των ορισμών και των σχολίων»

Κατ’ αρχήν το θεωρώ παντελώς απαράδεκτο από πλευράς ελευθερίας λόγου.
Αντιλαμβάνομαι πως ειδικά οι νέες γενιές διακατέχονται από τον τρόμο της γεμάτης σελίδας, αλλά όποιος έχει πρόβλημα - πρόβλημά του. Θεωρώ μακροσκελέστατους ορισμούς και σεντονάτα σχόλια (ειδικά του HODJAS) πραγματικό πλούτο και στολίδι για το σάιτ και τα απολαμβάνω όσο δεν παίρνει. Αν κάτι με κουράζει σταματώ να το διαβάζω, αλλά δεν θα περιορίσω κανέναν στο να εκφράζεται όσο κι όπως ακριβώς γουστάρει. Το θεωρώ θεμελιώδες. Αντιλαμβάνομαι την κούραση που προξενούν παρόμοιοι ορισμοί στους mods αλλά δεν νομίζω πως αυτοί ακριβώς τους αναγκάζουν σε πολλή δουλειά.

Έχω αναρτήσει και μεγάλα και μικρά σε όγκο λήμματα θεωρώντας πως ο ορισμός πρέπει να είναι ανάλογος του τι περιγράφει όπου μπορεί: Έχω την εντύπωση πως κάποιοι το εκτίμησαν, έστω κι υποσυνείδητα, εδώ και πως ειλικρινά χάθηκε μια ευκαιρία για σεντόνι, έστω μονό, εδώ.

Επίσης, απαντώντας με το λήμμα μου κουβάς σε σχετικό σχόλιο του dipmalakas εδώ έδειξα πού μπορεί να φτάσει κάποιος τεμπέλης με πρόφαση τη λακωνικότητα.

Επιπλέον, το ‘χω νοιώσει πολλές φορές να συμβαίνει: Οι μεγάλοι ορισμοί γεννούν νέα λήμματα.

Τέλος, δεν είναι εφαρμόσιμο. Αν γουστάρω να γεμίσω σεντόνια ποιος θα μου απαγορεύσει να συνεχίσω μόλις φτάσω το όριο σε συμπληρωματικό ορισμό; Ή αν πρόκειται για σχόλιο να γράψω και δεύτερο και τρίτο; Μη δημιουργούμε ζητήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Κι οι πολλές απαγορεύσεις σε επουσιώδη ζητήματα δεν τιμούν το νομοθέτη.
Το τι θεωρεί ο καθένας περιττό και τι όχι είναι καθαρά υποκειμενικό. Είχα την τιμή και χαρά να δω τμήμα από πρόταση σε μεγάλο ορισμό μου να χρησιμοποιείται σαν link. Κάποιος κάτι εκτίμησε ή βρήκε χρήσιμο. Αυτό το κάτι μου πήρε πολύ χρόνο πριν αποφασίσω να το συμπεριλάβω στον ορισμό. Χαλάλι.

Παρεμπιπτόντως, μην παρεξηγηθώ σαν περιαυτολόγος: Αναφέρομαι σε δικά μου λήμματα αποκλειστικά και μόνο για να μη θίξω κάποιον άθελά μου, πράγμα που δεν το θέλω αλλά το φοβάμαι λόγω τεταμένης ατμόσφαιρας.

Η πρόταση μου: Let it be.

Πάντα φιλικά.
(έπεται συνέχεια)

-1-
Συμφωνώ με HODJAS στο εξής:

«Κανείς δεν δικαιούται να την πέφτει σε κανέναν για την ποιότητα και ακρίβεια των λημμάτων-ορισμών κλπ» προσθέτω: δημοσίως. Αν κάποιος θεωρεί κάτι λάθος ας κάνει ένα ευγενικό σχόλιο δηλώνοντας τι θεωρεί σωστό.

^Α^Αν συμφωνήσει ο λημματογράφος ας γίνει η όποια διόρθωση και να σβήνεται ο παλιός ο ορισμός και να αναρτάται ο νέος πάραυτα. Δεν παίζεται η φερεγγυότητα του λημματογράφου αλλά στην τελική η αξιοπιστία κι η καλή εικόνα όλου του σάιτ. Οι καλοί τρόποι απαιτούν την αναφορά των όσων συμμετείχαν στην διόρθωση.

Π.χ. στο λήμμα μου παίρνω την κρέμα έκανα λάθος. Το poniroskylo δήλωσε το σωστό. Συμφώνησε μαζί του η ironick. Αποδέχτηκα το λάθος μου. Εξηγήθηκα. Έκανα τις απαραίτητες διορθώσεις και προσθέσεις. Τις ανέβασα σε σχόλιο. Θεωρώ ό,τι όλα ΟΚ από τη δική μου μεριά. Όμως οι διορθώσεις παραμένουν σε σχόλιο και δεν έχει αλλάξει οτιδήποτε στον ορισμό. Καλώς ή κακώς, δεν θεωρώ ότι θίγομαι από το γεγονός. Ο Khan όμως, καλώς ή κακώς, θεώρησε πως θίγεται όταν συνέβησαν όσα παρόμοια συνέβησαν: «Δεν αναρτάτε την προσπάθεια που έκανα για δεύτερο ορισμό στην αρχιδοκρεμάστρα, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι καλή. Δεν διαγράφετε τον αρχιδόκαμπο όπως ζήτησα. Αντί αυτού με αφήνετε να [i]διασυρθώ ως παράδειγμα προς αποφυγή…[/i]». Θεωρώ πως στην τελική, και στις δυο περιπτώσεις, αυτό που πλήττεται, λιγότερο ή περισσότερο, ενώ θα μπορούσε να μην, είναι η εικόνα του σάιτ.
Επιπλέον καταναλώθηκε από όλους πολύ περισσότερος χρόνος απ’ όσο αν γινόταν η όποια διόρθωση, ή έφευγε απ’ τη μέση ο ορισμός. And that’s a fact.

^Β^Αν διαφωνήσει ο λημματογράφος –πάντα ευγενικά- ας παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν (ή αν πια υπάρχει έντονη διαφωνία ας αναρτηθεί δεύτερος ορισμός απ’ τη μεριά του διορθωτή). Ο καιρός θα δείξει. Γηράσκουμε μαθαίνοντας οπότε ας είμαστε ταπεινοί. Αν με τον καιρό προκύψει πως η διόρθωση πρέπει να γίνει, ας γίνει όπως περιέγραψα πριν (ή να σβηστεί ο λάθος ορισμός). Αν προκύψει πως όχι, ας μείνουν τα πράγματα ως έχουν -με δήλωση του λάθους από τη μεριά του διορθωτή- ή ας σβηστεί το σχόλιό του (ή ο δεύτερος λανθασμένος ορισμός).

Π.χ. στο λήμμα μου ο πούτσος μου βασιλικός και το μουνί σου γλάστρα ο allivegp θεώρησε –προφανώς- πως έχω μπερδέψει τη βρισιά (που έχω ακούσει όλες κι όλες τρεις φορές στη ζωή μου σε διαφορετικές –όλες αξιομνημόνευτες- συνθήκες κι από διαφορετικά άτομα) με τη γνωστή φράση που αναφέρουν ενισχυμένη οι rigo21 και JAHR –περιέργως, αρκούντως πέριξ στην εκδοχή μου. Δήλωσα τη θέση μου. Είτε κάποιος σλάνγκος με επιβεβαιώσει, έστω και μετά από εικοσαετία, είτε όχι, το σάιτ δεν χάνει σε καμιά περίπτωση.

^Γ^Αν ο λημματογράφος δεν πάρει θέση για τη διόρθωση τότε είναι στη διακριτική ευχέρεια του διορθωτή: ή αναρτά δεύτερο ορισμό ή αφήνει το πράγμα ως έχει.

Π.χ. Στο λήμμα αρχίδι αμάλιαγο του iwn, θεωρώντας πως το σχόλιό μου κάλυψε την όποια (κατά τη γνώμη μου πάντα) παράλειψη δεν προχώρησα σε δεύτερο ορισμό όχι γιατί δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για ό,τι γράφω, αλλά γιατί αφήνω περιθώριο για το γεγονός στα πλαίσια του μετροσεξουαλισμού της σήμερον, κάτι που καλύπτει ο ορισμός να μου διαφεύγει –αν και δεν το πιστεύω.

^Δ^Τέλος, έκτοτε, όποτε υπέπεσε στην αντίληψή μου κάποιο μεγάλο λάθος (ή παράλειψη), ειδοποίησα με πμ τους λημματογράφους και έφυγε από τη μέση το λάθος (ή έγινε αμέσως η όποια προσθήκη, οπότε και πιο πλήρες το λήμμα). Τη θεωρώ την καλύτερη λύση απ’ όλες. Δεν το έκανα για τους λημματογράφους, ούτε για δημόσιες σχέσεις. Απλώς με ενοχλεί πολύ το γεγονός αν μπορώ να προλάβω κάτι ή να συνεισφέρω σε κάτι, να μην το κάνω από διανοητική τεμπελιά που μπορεί να θεωρηθεί ματαιοδοξία, ή διάθεση ρεβανσισμού ή προσπάθεια μείωσης του όποιου συνάδελφου στην τρέλα. Για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι πως έτσι το σάιτ αποφεύγει ανώφελες τρικυμίες που το ταλαιπωρούν και βγαίνει πιο πλούσιο σε λήμματα κι ορισμούς και ασφαλώς πιο δεμένο συναδελφικά.

Η πρότασή μου λοιπόν είναι: Αν κάποιος ξεφύγει από αυτούς τους τέσσερεις τρόπους αντίδρασης, να επεμβαίνουν άμεσα οι mods σβήνοντας οποιοδήποτε σχόλιο (από οποιαδήποτε μεριά κι αν προέρχεται) μέχρι οι εμπλεκόμενοι να συμμορφωθούν. Αν συμβεί μεταξύ δυο mods επεμβαίνει ο αρχαιότερος απ’ τους υπόλοιπους. Το αυτό αν ένας είναι κάποιος απ’ τους mods κι ο άλλος όχι.
Αν υπάρξουν δεύτεροι ορισμοί ή σχόλια επί των ορισμών, οι υπόλοιποι μπορούμε να πάρουμε θέση οπότε το μόνο που στερείται το σάιτ είναι κοκορομαχίες και χαρακτηρισμοί.

(έπεται συνέχεια)

Δηλώνω μπλοκαρισμένος. Δούλευα σε κάνα δυο λήμματα (το σταμάτησα) που όσα disclaimer κι αν δήλωνα μετά την 25η/05 υπήρχε κίνδυνος να παρεξηγηθούν σε βαθμό κακουργήματος από όλους.
Έτσι, θεωρώ πως πρέπει να γίνει ένα μεγάλο time-out σε επίπεδο χαρακτηρισμών, κατηγοριών και εμμέσων προτάσεων μομφής (που κάνουν αυτήν του Olli στον George να μοιάζει χαριεντισμό) πριν ξεφύγει κι άλλο η κατάσταση.

Από το λίγο που είμαι εδώ, δεν έχω βγάλει το συμπέρασμα πως τέτοιες φάσεις ξεπερνιούνται ώστε να τις υποβαθμίζουμε στυλ «θα περάσει». Δυστυχώς δεν βλέπω ούτε πλήρη ανάρρωση, ούτε δημιουργία αντισωμάτων. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς κραυγές και ψιθύρους, ούτε βιαστικά και γρήγορα αλλά όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

Θα σπάσω σε μικρότερα αριθμημένα σχόλια τη θέση μου ώστε να βοηθήσω όσο μπορώ χωρίς να κουράσω αρχίζοντας από ό,τι θεωρώ πιο επείγον. Θα μου πάρει καιρό. Γι’ αυτό πριν ολοκληρώσω παρακαλώ μη σχολιάσετε. Για προσωπικούς λόγους δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο για να γράψω αυτά που θεωρώ απαραίτητα, πόσο μάλλον να απαντήσω –τώρα εννοώ- σε σχόλια μπορεί και μιας ντουζίνας ατόμων.

Pas de problème! Είμαι ο sstteffannoss, είμαι καλά, πάντα και με όλους φιλικά!!

Συγνώμη αν παρεξηγήθηκα! Σε καμιά περίπτωση δεν πήγε το μυαλό μου στην εκκλησία όταν διάβασα το 4ο σχόλιό σου! Ούτε καν μου πέρασε απ’ το μυαλό! Σου το ξαναγράφω: «Συμφωνώ σε ό,τι γράφεις για όσους δουλεύουν σε μικροκλίμακα..». Η μόνη ένστασή μου είναι στην υποκρισία κάποιων (εξού κι η Εκκλησιαστική Ιεραρχία), πίσω απ’ την οποία κρύβονται και κάποιοι άλλοι (ίσως κι από φόβο να πάρουν θέση –εξού και η Χούντα σαν αιτία φόβου και το «..κάνω την πάπια..» και το «..του δικού τους βολέματος σε σχέση με το τι συμβαίνει γύρω τους»-) που όμως δουλεύουν σε μικροκλίμακα όπως αυτοί οι πραγματικά ανιδιοτελώς προσφέροντες που περιγράφεις. Ειλικρινά, δεν εννοούσα τίποτε απ’ όσα γράφεις.

Θέλεις άλλο π.χ.; Σήμερα, υπάρχουν αρκετοί που βλέπουν στον μετανάστη (ενικός) τον Άνθρωπο αλλά δεν τολμούν να πάρουν δημόσια θέση (αν και φρονώ πως θα έπρεπε) υπέρ των μεταναστών, γιατί φοβούνται από τη μια, όσους βλέπουν κάθε μετανάστη σαν εχθρό κι απ’ την άλλη φοβούνται τους μετανάστες (πληθυντικός). Και βρίσκουν τρόπους να βοηθούν σε πρακτικό επίπεδο σαν στάση ζωής τα αλβανάκια της διπλανής πόρτας.
Εδώ έχουμε αρκετούς που έχουν κάνει οι ίδιοι μετανάστες και κρατούν τέτοια στάση.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.

Αλλά πέρα από αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί ένα συσσίτιο οργανωμένο από οποιονδήποτε φορέα –και η Εκκλησία μέσα- ή το να ντύνει δυο ορφανά το χρόνο η Χ θείτσα εμπνεόμενη από τα χρόνια της στο κατηχητικό, δεν συνάδουν με το δικό σου «παίρνει θέση μέσω (…) της σχέσης του με τον πλησίον, ή της στάσης ζωής του απέναντι στο καθημερινό…». A priori τίποτα!

Ειλικρινά, δεν φανταζόμουν καν πως θα μπορούσε να εκνευριστείς. Καληνύχτα!

@Κhan: Συμφωνώ απολύτως. Σκέψου λίγο κι αυτό για ό,τι αφορά πολλά στραβά της κάθε κοινωνίας (με αφορμή την αμερικανική που έθιξες αλλά και το φαινόμενο της ιδιωτίας).

@ironick: Σε όσα δεν κάλυψε ο Khan: ---Συμφωνώ σε ό,τι γράφεις για όσους δουλεύουν σε μικροκλίμακα με την εξής ένσταση (ουσιαστικά ο Khan στο 6ο σχόλιο του, στο 1, έχει δώσει την κεντρική ιδέα –παρεμπιπτόντως, θα βοηθούσε αν υπήρχε αρίθμηση στα σχόλια): Αυτό να μη γίνεται φερετζές του δικού τους βολέματος σε σχέση με το τι συμβαίνει γύρω τους. Αναλογίσου π.χ. την στάση της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας κατά τη Χούντα και πόσοι απλοί άνθρωποι «της εκκλησίας» έκαναν την πάπια, ενώ σε επίπεδο μικροκλίμακας λειτουργούσαν όπως τα περιγράφεις. Πιστεύω πως τη διαφορά την κάνουν οι περιστάσεις. Μη σου περάσει απ’ το μυαλό πως δίνω στις δυο δράσεις διαφορετική προτεραιότητα. Ευχής έργο να συνδυάζονται. Ο ανθρωπισμός έχει πολλά πρόσωπα και μια κοινωνία πολλές ανάγκες.

---Για τους Έλληνες κι αν έχουν ή όχι δική τους κρίση:
Ο καθένας μας έχει προσωπική ευθύνη για το τι λέει και κάνει. Αυτά τα «ξεγελάστηκαν», «παραπλανήθηκαν», «αποπροσανατολίστηκαν» «τους τρομοκράτησαν» «είναι άβουλα πιόνια» ειδικά στην Ελλάδα και δη τη σημερινή, τ’ ακούω βερεσέ. Όλοι ξέρουν πώς δουλεύουν τα ΜΜΕ. Εξάλλου είμαστε και λίγοι. Ενημέρωση υπάρχει και εκτός καναλιών. Ασφαλώς υπάρχουν και θα υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν μόνο τη φυλλάδα, το κανάλι, τη γραμμή του Χ, Υ, Ζ κόμματος. Από ντεμέκ απογοητευμένους και δυσαρεστημένους από κόμματα κι αρχηγούς που στις επόμενες εκλογές υποπίπτουν σε «στιγμιαία λάθη» μπροστά στην κάλπη είμαι χορτάτος. Από συνειδητά κατευθυνόμενους, επίσης. Αλλά από μια πολιτική ηλικία (σχηματικός ο όρος) και μετά δεν δικαιολογείσαι με τίποτα.

Η πικρή αλήθεια είναι πως υπάρχουν Έλληνες κομματικοί οπαδοί (άλλοι με λόγο –θα στηρίξουν τον άχρηστο γιατί τους είναι χρήσιμος- κι άλλοι λόγω κολλήματος –θα στηρίξουν τον άχρηστο γιατί έχουν κοινή ιδεολογία μη χέσω-) κι όχι αρκετοί (ακόμα) συνειδητοί καταναλωτές πολιτικών υπηρεσιών που είναι και ό,τι καλύτερο μπορείς να περιμένεις στα πλαίσια του -ας πούμε- Κοινοβουλευτισμού.

---Για το αν μιλούσαμε για τον DSK:
Ίσως όχι εδώ. Ίσως όχι για το πρόσωπο (γιατί θα έπρεπε; σε αντίθεση με τον Khan δεν πιστεύω πως το πρόσωπο θα κάνει τη διαφορά σε κάτι ουσιαστικό ούτε παγκοσμίως, ούτε για την Ελλάδα, ούτε για τη Γαλλία). Αλλά για το ΔΝΤ ασφαλώς γινόταν συζητήσεις. Έχεις δίκιο πως η αφορμή δόθηκε από κάτι άσχετο (αν και δέχεσαι πως αυτό το άσχετο αποτελεί μέρος της διαδικασίας αυτοκάθαρσης του αισχρού συστήματος). Ε και; Μακάρι κάθε μέρα να συνέβαιναν παρόμοια ώστε να ασχολείται ο καθένας με το ΔΝΤ κι όχι τόσο με τη Eurovision ή την Pipa.

Μήπως όμως αν μπορούσαμε να ψηφίσουμε (έστω σε πλαίσιο αντιπροσώπευσης) τον δικό μας εκλεκτό –μη ξαναχέσω- όπως π.χ. ψηφίζουν κάποιοι τα χαζοτράγουδα στη Eurovision, τότε, δεν θα ασχολούμασταν με τον DSK και πριν απ’ όλα αυτά;
Εγώ πιστεύω πως θα το κάναμε. Ακόμη κι αν μερικοί ασχολούνταν πάλι με το πουλί του.
Απόδειξη; Κοίτα πόσες συζητήσεις και σε ποιο επίπεδο γίνονται για το διάδοχό του.

@Pirate Jenny: Ουουφφ! Και για μια στιγμή νόμισα… :-Ρ
Αλλά μη παρεξηγείς! Είναι που τώρα τελευταία κάποιοι Πειρατές ταξιδεύουν σε αχαρτογράφητα νερά.

@gaidouragathos: Κοίτα τι μαθαίνει κανείς!

@vanias: Προσπαθώ.

@MXS: Δείχνει υγεία, καίτοι αγαμίες.

Ενδιαφέρον! 'Γω όμως τέτοια, 'σχώρα με, 'εν κάμνω. :-P

Η χρησιμοποιούμενη στην Κρήτη «μπατούλια» = «ομάδα / παρέα» του 2β προέρχεται μάλλον από το ισπανικό «patulea» (και «θορυβώδης ομάδα ανθρώπων»), αυτό απ’ το ισπανικό «patellar» (και «κατουρώ» / «μιλώ δυνατά»), αυτό απ’ το γαλλικό «patouiller» (και «πασπατεύω» / «πιτσιλίζω»), αυτό απ’ το πολυσήμαντο «patte», αυτό από το «pate», αυτό από το ιταλικό «pasta» (που σχετίζεται με τη λατινική ρίζα «patta») το οποίο προέρχεται απ’ το ελληνικό «παστός» κι αυτό απ’ το ρήμα «πάσσειν» («πασπαλίζω»).

@ironick: Δεν αντιλαμβάνομαι το: «Το θέμα μου είναι ΠΟΙΟΣ διαμορφώνει την άποψή τους και τι Λόγο έχουν οι μάζες απέναντι σε αυτόν!!!» Ασφαλώς κι οι εξουσίες προσπαθούν να διαμορφώσουν την άποψη της μάζας για ο,τιδήποτε. Και βέβαια –μόνο τις δημοσκοπήσεις να δεις- δεν το καταφέρνουν παρά μόνο σ’ έναν βαθμό. Και φυσικά δεν φταίνε τα ΜΜΕ αν εσύ διαβάζεις μόνο π.χ. Αυριανή ή παρακολουθείς μόνο π.χ. Star ή ακούς μόνο π.χ. rock. Αλλά για να μην μπλέξουμε σε λούπες -αφού αυτά είναι και κάπου αλληλοεξαρτώμενα: Δεν νομίζεις πως αν τις Χ προτάσεις, ιδέες, πιστεύω του ο καθένας μπορούσε να τα θέσει προς ψηφοφορία το όλο σύστημα θα αναγκάζονταν να σοβαρευτεί; Ασφαλώς θα εμφανίζονταν κι εδώ προβοκάτορες με προτάσεις που διχάζουν (π.χ. νομιμοποίηση σκληρών ναρκωτικών, ευθανασία, θανατική ποινή, αμβλώσεις, κάρτα πολίτη κ.ά.) έτσι ώστε να μη τίθενται ακόμη πιο σοβαρά ζητήματα που όμως θίγουν πιο άμεσα τις εξουσίες (π.χ. κατάργηση της τρέχουσας νομοθεσίας περί ευθύνης υπουργών, μείωση του αριθμού των βουλευτών, κατάργηση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας, απαγόρευση στους συνδικαλιστές να θέτουν υποψηφιότητα για βουλευτές, δήμαρχοι και περιφερειάρχες, μη υπουργοποίηση των βουλευτών, εφαρμογή κάθε άρθρου του συντάγματος και συστήματος ψηφοφορίας μόνο μετά από δημοψήφισμα, κ.ά.). Αν ο καθένας μπορούσε να ψηφίσει για τέτοια ζητήματα και μόνο η λυσσαλέα προπαγάνδα που θα επακολουθούσε θα ενημέρωνε, θα προβλημάτιζε, θα προκαλούσε συζητήσεις –όχι μόνο διαδικτυακές και τηλεοπτικές- και νάτη η καλή αρχή –γιατί ασφαλώς ο δρόμος είναι μακρύς. Κάτι αντίστοιχο έγινε πρόσφατα δις στην Ισλανδία και δεν τους βγαίνει σε κακό. Κι η φωνή των Ισλανδών παρ’ όλες τις προσπάθειες των ΜΜΕ να μην πολυακουστεί αλλού, ακριβώς επειδή δεν έμεινε στα λόγια αλλά επιβλήθηκε –όχι πως έκλεισε η υπόθεση-, αν μη τι άλλο εμπνέει. Οι μάζες δεν διαμορφώνονται μόνο από τα ΜΜΕ. Ο καθένας ξέρει τι είναι σωστό και τι όχι. Ίσως όχι για όλα. Αλλά κι αυτό μπορεί ν’ αλλάξει σε χρόνο dt. Ο Khan στην ουσία έδωσε τα 4 βήματα που οδηγούν σε ενεργοποίηση του πολίτη. Όχι βέβαια πως θα λείψουν οι παρτάκηδες και θα γίνουμε όλοι άγγελοι χωρίς φτερά, «παράδεισος η Πλάση».

Παρεμπιπτόντως, ευχαριστώ για την τιμή. Αν χάθηκα για λίγο οφείλεται α) σε καθαρά προσωπικούς λόγους που δεν εξέλειψαν, β) σε ελάχιστο ύπνο και β) στο πως κάνα δυο φορές που εγώ μπορούσα, δεν μπορούσε το σάιτ.

@Khan: Δεν είναι ένσταση. Δες το σα συμπλήρωμα στα παραπάνω. Αναφέρομαι στο 2. Δεν νομίζεις πως αν ψήφιζε ο καθένας για κάτι εντελώς συγκεκριμένο (για ν’ ακολουθήσω το π.χ. σου:) στα οικονομικά (π.χ. τα έσοδα από τα Δημοτικά supermarket να πηγαίνουν π.χ. στη δημιουργία –όχι ενοικίαση- χώρων παρκαρίσματος, τα έσοδα από τα Δημοτικά πάρκινγκ να πηγαίνουν στη δημιουργία π.χ. μονάδων ανακύκλωσης γυαλιού, τα έσοδα από τη ..κ.ο.κ.), θα καταλάβαινε πολλά πάνω στο ρόλο του χρήματος οπότε το πρόβλημα θα μειώνονταν αν μη τι άλλο; Θα είχαμε περισσότερη Δημοκρατία άρα και πιο συνειδητούς άρα και πιο ενεργούς πολίτες ή όχι;
Πόσο νόημα έχει η συζήτηση περί ιδιωτίας αν δεν υπάρχουν ούτε ψήγματα ουσιαστικής δυνατότητας άσκησης δημοκρατίας έστω σε ενοριακό επίπεδο;

Όπως παρατήρησαν κι άλλοι, πολλά σωστά ειπώθηκαν.
Έχω ξαναπεί πως πιστεύω πως οφείλουμε να στεκόμαστε στο αν αυτό που λέει κάποιος, είναι σωστό ή όχι, άσχετα με το ποιος το λέει. Έτσι με αφορμή τη σύλληψη του Dominique Strauss Khan: ---Συντάσσομαι ανεπιφύλακτα, με όσους κρίνουν σαν χυδαία παρόμοια αντιμετώπιση (δημοσίευση εικόνων και video όπου ο κατηγορούμενος με χειροπέδες, απεριποίητος και καταβεβλημένος- σκαιώδης συμπεριφορά) οποιουδήποτε και για ο,τιδήποτε συλληφθέντα, από ΜΜΕ και όργανα της τάξης.
Ξέρω πολύ καλά όμως πως αν ένας κάποιος Γάλλος τουριστάκος Jacques την έπεφτε [w=liarda_552 ]εν λιάρδει καταστάσει[/w] στην ίδια καμαριέρα, δεν θα ασχολούνταν κανείς απ’ τη μαμά πατρίδα του μαζί του. Κι αυτό είναι λυπηρό μεν, αναμενόμενο δε αφού ο Jacques εκπροσωπεί μόνο τις κάβλες του κι όχι την τρικολόρ.

---Συντάσσομαι ανεπιφύλακτα με όσα έγραψε ο PUNKELISD. Να προσθέσω πως εδώ, δυστυχώς, είναι ίσως το μεγαλύτερό μας πρόβλημα. Η κωματώδης, εδώ και δεκαετίες, κατάσταση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, καθόλου τυχαία, ούτε αναπόφευκτη, ούτε μη αναστρέψιμη, έχει μπλοκάρει ολόκληρη τη χώρα. Κι επειδή όλοι μα όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν κάνουν τίποτε απολύτως γι’ αυτό, πολύ φοβάμαι πως ο δρόμος είναι ανοιχτός για ανΑρμόδιους και ΑριστοΓείτονες παντός είδους. Αν και δεν θέλω τα πράγματα να φτάσουν εκεί, θεωρήστε πως έχω ήδη προτείνει το στήσιμο ανδριάντων.

Έχω ξαναπεί πως πιστεύω πως οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις λέξεις που αναφέρονται σε πολύ γενικές έννοιες. Είναι πολύ εύκολο να υποπέσουμε ή και να προκαλέσουμε άθελά μας τρολοκαταστάσεις. Έτσι:
---Σχετικά με των «ευρωπαϊκό πολιτισμό»:
Αν και είναι προφανές πως johnblack και Vrastaman αναφέρονται στη «φωτεινή» πλευρά, θεωρώ πως δεν μπορεί να γίνει διαχωρισμός από την ολόμαυρη πλευρά που έχει παραγάγει εκτρώματα όπως τα γκούλαγκ, το ολοκαύτωμα, την ιερά εξέταση, την αποικιοκρατία κι άλλα καλούδια. Κι αυτό γιατί η υποκρισία και η βία, σύμφυτες κάθε κοινωνίας άρα και πολιτισμού, τελειοποιήθηκαν και συστημοποιήθηκαν επιστημονικά από τον ευρωπαϊκό.
Και γι’ αυτό θα διαφωνήσω στο ό,τι στην Αμερική διασώζεται έστω και ψήγμα της φωτεινής πλευράς. Πιστεύω πως κι οι δυο πλευρές συνυπάρχουν ταυτόχρονα όπου έφτασε και φτάνει η Δυτική – Λευκή νοοτροπία.

---Σχετικά με τις Αρχές της Αμερικανικής Δικαιοσύνης φρονώ πως ο Vrastaman έχει δίκιο. Αλλά με τη θεωρία συχνά συμφωνούμε. Δεν είναι όμως αυτή το ζητούμενο ειδικά σε ζητήματα Δικαιοσύνης.
Κρίνω πάντα από τον καρπό το δέντρο. Κι η Αμερικανική Δικαιοσύνη έχει παραγάγει εκτρώματα όπως την υπόθεση O. J. Simpson όπου φαίνεται καθαρά πως ακόμη και live να ‘χεις πιαστεί με αίμα στα χέρια, με τον κατάλληλο Κούγια (κοινώς φράγκα να ‘χεις και όνομα) γλυτώνεις τη μπουζού. Σίγουρα όχι χαλαρά κι έχοντας κλάσει μέντες, αλλά είσαι απ’ έξω γλιτώνοντας το δωρεάν πρωκτικό και την μη τυχαία μονοτονία του ντεκόρ σε αποχρώσεις του καφέ και του μαύρου για να μη θίξω τη θανατική ποινή.

---Όσο για την πρόσληψη του γεγονότος που έθιξε ο betatzis:
Θέλω να προσθέσω πως ο κόσμος έχει ήδη καταδικάσει τον DSK θεωρώντας τον πρώτα ένοχο και κατόπιν βλάκα - θύμα (τουλάχιστον από την εμπειρία μου αφού δεν έκανα και δημοσκόπηση) πράγμα που ασφαλώς επιτείνει την παρατήρηση του betatzis.

---Έχοντας την υπομονή να περιμένω την προφανή εξέλιξη και να γράφω τώρα εκ του ασφαλούς, θέλω να παρατηρήσω πως αν κι ο betatzis έχει απόλυτο δίκιο για το «υπέρ του αδυνάμου τεκμήριο» στη συγκεκριμένη περίπτωση ο DSK αποδεικνύεται εξαιρετικά πιο αδύναμος αφού ήδη χωρίς να γίνει η δίκη του έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη στον τομέα της καριέρας του αν μη τι άλλο. Στην ουσία έχει ήδη τιμωρηθεί είτε αθώος είτε ένοχος. (Ας μη επεκταθώ στη βλάβη του κόμματός του). Και φυσικά (αναλογικά τώρα) ακόμη κι αν γλιτώσει τα χειρότερα, θα έχει υποστεί τεράστια ζημιά σε σχέση με τον τουρίστα Jacques. Και εδώ πρέπει να παρατηρήσω πως αν και όσα έχουν θιχτεί για τον πούστικο ρόλο των ΜΜΕ από τον vanias και την ironick είναι απολύτως σωστά, την πρώιμη αυτή τιμωρία δεν την προκάλεσαν αυτά καθαυτά. (Σκεφτείτε πως ασφαλώς το γεγονός δεν θα έπρεπε να μείνει κρυφό και πως ακόμη κι αν η αντιμετώπιση του DSK ήταν άψογη, το μόνο που θα άλλαζε θα ήταν ίσως η καθυστέρηση της παραίτησής του).

Και για μένα εδώ είναι ένα σημείο που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και στο οποίο πρέπει να σταθούμε.

---Για να είμαι ξεκάθαρος: ο DSK είναι σαφώς ένα άτομο που προσωπικά δεν μου προκάλεσε ούτε μου προκαλεί κάποιο συναίσθημα. Εδώ με βρίσκω απόλυτα συντονισμένο με τον jesus και την όχι και τόσο εκτός θέματος παρέμβασή του.
Η δράση του μισητού ΔΝΤ δεν θα ήταν διαφορετική με άλλον επικεφαλής, ούτε πιστεύω πως θα αλλάξει λόγω αλλαγής προσώπου.

Στις τηλεοπτικές οθόνες εμφανίστηκαν εικόνες που άλλοι τις εξέλαβαν σαν την τραγική ταπείνωση ενός ισχυρού προσώπου, σαν την ανωτερότητα της πεσούσης δρυός μπροστά σε όσους την ξυλεύονται, σαν το σοκαρισμένο βλέμμα του εγκληματία που δεν έχει πλέον διέξοδο διαφυγής, σαν απόδειξη πως το δικαστικό σύστημα λειτουργεί ακριβοδίκαια, σαν απόδειξη της σαπίλας των διάφορων εξουσιών και του καπιταλισμού, σαν διαφοροποίηση εκτελεστικών εξουσιών που τις χωρίζει ο Ατλαντικός και δε συμμαζεύεται.
Ποτέ το μήνυμα μιας εικόνας που βλέπουν πολλοί δεν είναι μόνο ένα και πιστεύω πως όλα παίζουν. (Τα ΜΜΕ δεν είναι παντοδύναμα ακριβώς γι’ αυτό).

Ο ίδιος ο DSK μου είναι αδιάφορος αλλά όχι η υπόθεση DSK.

---Δεν θα συμφωνήσω με τη λέξη «κανίβαλος» της ironick αν και έχει απόλυτο δίκιο στο πως οι μάζες αρέσκονται σε κανιβαλισμό των ηγετών, αρχηγών, επικεφαλής, διάσημων ή απλώς γνωστών.
Κι αυτό γιατί θεωρώ το φαινόμενο κατεξοχήν ανθρώπινο με την έννοια της κοινωνίας σαν εξέλιξη του κοπαδιού των θηλαστικών που για το καλό του θέτει τον ικανότερο (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) αρχηγό κι όταν αποδειχθεί κατώτερος των περιστάσεων τον αντικαθιστά σε χρόνο dt με αήθεις διαδικασίες, αποδεκτές όμως από το απρόσωπο σύνολο.
Πιστεύω πως η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερβολικού πολιτισμού στον τομέα αυτό.

Αντίθετα με την ironick πιστεύω πως οι μάζες πρέπει να έχουν Λόγο οποτεδήποτε και για ο,τιδήποτε συμβαίνει σε κοινωνικό επίπεδο κι αυτός να επιβάλλεται. Δεν πρέπει να είναι ντεκόρ αλλά να ελέγχουν τα πάντα όλα διαρκώς και ακατάπαυστα, τις εξουσίες πάνω απ’ όλα, τη Δικαστική πρώτη απ’ όλες. Η εποχή της κρεμάλας οφείλει να πάψει μόνο όταν πάψουν κάποιοι να το παίζουν αυθεντίες στο όνομα των πολλών άλλων ενώ δουλεύουν για την πάρτη τους.

Δεν έχει καμιά σημασία αν το κάθε άτομο δεν έχει πιάσει τα πάντα όσα παίζονται για κάτι συγκεκριμένο. Όχι πως δεν το θέλουμε ή πως δεν πρέπει με πολύπλευρη Παιδεία και Ενημέρωση να το επιδιώκουμε στο μέτρο του εφικτού. Μας αρκεί να ξέρει να σέβεται και τη γνώμη των άλλων και να είναι βέβαιο για τη δική του. Τη δε γνώμη του να την έχει σχηματίσει το ίδιο κι όχι να στηρίζεται στη γνώμη άλλων. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η καταμέτρηση. Δεν επιζητούμε την πλήρη ομοφωνία που βρωμάει ολοκληρωτισμό.

Ακόμη κι αν τα ΜΜΕ είναι παραμορφωτικός καθρέπτης με λίγη (πραγματικά λίγη) εκπαίδευση μπορούμε να τα συνετίσουμε. Τα ΜΜΕ είναι αυτά που είναι και γιατί δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη.

---Όσο για τα αμερικανάκια:
Ο Vrastaman έχει δίκιο κι οι άλλοι επίσης. Εξηγούμαι:
Θεωρώ καθαρή ένδειξη ρατσισμού το να αναφερόμαστε σε λαούς ολόκληρους με απαξιωτικό τρόπο αποδίδοντάς τους ακέραια τα σκατά των κυβερνήσεών τους. Δεν παραβλέπω την ατομική ευθύνη του κάθε πολίτη για τα πεπραγμένα των κυβερνητών του. Ιδιαίτερα όταν θεωρεί πως ζει σε Δημοκρατία. Αλλά πόσες «Δημοκρατίες» επιτρέπουν έλεγχο των πεπραγμένων των εξουσιών; Πόσες δυνατότητες έχει ο μέσος Αμερικάνος να φρενάρει έστω μυστικές υπηρεσίες, λόμπυ, πολυεθνικές και τα ρέστα; Σίγουρα περισσότερες από άλλους. Αλλά φτάνουν; Εμείς το πετύχαμε και γινόμαστε κριτές τους; Το δικαιολογημένο μίσος μεγάλου μέρους της υφηλίου για τους Αμερικάνους είναι ουσιαστικά προς την πολιτική των αμερικανικών κυβερνήσεων που μη ξεχνάμε πως είναι αυτή που είναι γιατί μπορεί. Κι αν μπορεί είναι γιατί παντού υπάρχουν πολλές πέμπτες φάλαγγες.

---Για τη ιδιωτεία: Όπου δεν υπάρχει Δημοκρατία θα εμφανιστεί μαζί με το ρατσισμό, την τρομοκρατία, την εγκληματικότητα, το φασισμό.

Σταματώ γιατί το παράχεσα. Σχωρνάτε με.
Απλά τα πήγαμε καλύτερα από άλλες φορές και ξέφυγα.

Φίλος που δεν το ‘χε με τη ζωγραφική και λιγότερο άνετος απ’ όσο νόμιζε με τη γυναικεία αθυροστομία, παρασύρθηκε από γαλλομαθή κουλτουριάρα που μόλις είχαμε γνωρίσει, στο Orsay, περιμένοντας να δει τον πίνακα του «Μουνjιού» (το θεώρησε όνομα καλλιτέχνη).
Η γκόμενα αντιλήφθηκε το κοκομπλόκο και του χάρισε την αντίστοιχη κάρτα που παρεμπιπτόντως, έχει μέγα σουξέ στους Έλληνες τουρίστες, μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Αμείλικτος, τον ρώτησα αν ήταν οριζόντια ή κάθετα κι έγινε του μουνjiού το γέλιο μια κι η οπτική γωνία, κλασικά, αποπροσανατολίζει.

Παρεμπιπτόντως, φακίζω σημαίνει και κόβω τα κλαδιά αμπελιού.

Ευχαριστώ! Και ναι.. δεν τουκανίζεις.

Σε όσους ψήνονται για Βαλκάνια, μια επετειακή αφιέρωση.

Αυτό το «Και να μου το θυμηθείς αδερφάκι μου..» του π.χ. είναι τρομερά εμπνευσμένο ή απλώς τυχαίο;

Σίγουρα όχι απ' το τόσο κοντινό παρλαπίπα;

Άσε που υπόσχεται και magic life.

Ή ζηλιάρης κακάσχημος ή πουρό που η «τσούλα» δεν θα του καθόταν με τίποτα.
Ή ζηλιάρης πούστης που του 'φαγε η «τσούλα» το γκόμενο.

(Ξέρω καλή μου πως όλοι αντιλήφθηκαν το disclaimer που σου 'κανα εδώ).

Pourquoi pas; Προσπαθώ να σβήσω την ταμπέλα του ξενομανή.

Εγώ απλή αναμετάδοση έκανα αλλά μ' έβαλες σε σκέψη: Αν η λέξη είχε νονό τότε μάλλον ενισχύεται η άποψη των Τριαντάφυλλου και Μπάμπη -άντρες γαρ.
Αν είχε νονά, μάλλον ενισχύεται η άποψή σου –λαμβάνω υπόψη και την πιθανότητα η νονά να ήταν chula τσούλα.

Η οπτική γωνία παίζει ρόλο, νο;