Comments by deinosavros (1474)
Showing 1021-1050 from 1474
Ναι, αλλά υπάρχει και η τούρκικη παροιμία :
Bahtsız deveyi çölde kutup ayısı sikermiş.
( Χότζα την καμήλα την έφερε στο δρόμο μου το κουμπί Τυχαία, και δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στον πειρασμό. Αναλαμβάνεις τη μετάφραση να μοιράσουμε τη δουλειά ;)
Τουρκ. lafazan = λογάς, φλύαρος < laf = λόγια, κουβεντούλα, φλυαρίες.
Wholly shit.
Λυπούμαι δια τας εκφράσεις σου.
Και Ρούφουλα τονε λένε.
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας (περασμένες μία τη νύχτα είναι αλλά σταρχίδιαμας) : Η χρήση της φωνηεντικής αρμονίας, που παρατηρείται κυρίως στις ουραλοαλταϊκές γλώσσες, βασίζεται στην αρχή της ελάσσονος προσπάθειας. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για την εκφορά μιάς λέξης, εφόσον αυτή περιέχει φωνήεντα της ίδιας ομάδας, όπως εξήγησαν παραπάνω ο Μιτζνούρ και Ο ΑΛΛΟΣ (κακώς έφυγε αυτός, ήταν πολύ καλός...), κινητοποιείται κάθε φορά η ίδια ομάδα μυών του προσώπου, ώστε να μην εμπλέκονται διαφορετικοί μύες για να προφέρουν φωνήεντα που δεν ανήκουν στην ίδια ομάδα. Αν οι μη τουρκομαθείς ξέρετε τουλάχιστον πώς προφέρονται τα διάφορα -ι-, -ü-, -ö- κλπ της τουρκικής, για να καταλάβετε τι εννοώ σταθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη και παρατηρείστε ποιοί μύες του προσώπου κινούνται όταν προφέρετε τις λέξεις:
Avrupalılaştıramadıklarımızdan mısınız ; =Είστε από αυτούς που δεν μπορέσαμε να εξευρωπαΐσουμε ;
Türkleştiremediklerimizden misiniz ; = Είστε από αυτούς που δεν μπορέσαμε να εκτουρκίσουμε ;
(Ακραία παραδείγματα που χρησιμοποιούνται και ως καλαμπούρι μεταξύ των σπουδαστών της τουρκικής.
Οι σιδηρόδρομοι οφείλονται στην συγκολλητικότητα, τον δεύτερο βασικό άξονα της τουρκικής και όχι μόνο γλώσσας).
Τα παραπάνω έχουν ως ηχητικό αποτέλεσμα ένα διαρκή χορό από τις πιό σκοτεινές στις πιό φωτεινές περιοχές του λόγου, δλδ πολλά -ο- και -u- ή αντίστοιχα πολλά -e- και -i- μαζεμένα σε μία λέξη. Πχ okulumuzu = το σχολείο μας (αιτ. πτώση), ή ellerimizi = τα χέρια μας (πάλι αιτ. πτώση). Από τη φωνηεντική αρμονία ωστόσο πολλές φορές εξαιρούνται ξένες, μη τουρκικής αρχής λέξεις.
Το ξέρω, σας τα 'πρηξα. Καλό ξημέρωμα.
Στα βάθη του Λουξεμβούργου
Της εργατοϋπορίας και της μάζας. Όξου !
ρε γαμωτ κομμάτι-κομμάτι το πάω σήμερα)
Πιό απλά Βικ : Στη φράση «ρε μαλάκα πάρε αυτό το καβλιτζέκι και βάλτο εκεί που ξέρεις», οι λέξεις πάρε, αυτό, το, και, βάλτο, εκεί, που, ξέρεις δεν είναι αργκοτικές, αλλά χωρίς αυτές η φράση όχι μόνο δεν στέκει αλλά ούτε καν μπορεί να δομηθεί. Λέω το στοιχειώδες ότι η αργκό μπορεί να σταθεί μόνο παράλληλα με την καθομιλουμένη, και επίσης ότι μπορεί από αυτήν (την καθομιλουμένη) να προκύψει αργκό χωρίς λεξιπλασίες, επεμβάσεις κλπ, όπως εδώ : Το «βάλτο εκεί που ξέρεις» σχηματίζεται με λέξεις της καθομιλουμένης αλλά έχει σαφώς σλανγκικό νόημα.
Με άλλα λόγια, εφόσον δεν είναι δυνατόν να δομηθεί πλήρης λόγος με τη σλανγκ μόνο, νομίζω στέκει ο όρος παραγλώσσα που δοκίμασα. Η αργκό είναι ένα γοητευτικό, πολύχρωμο εργαλείο με πάμπολλες χρήσεις, ναι είναι ζωντανό και ζωογόνο όπως είπες, αλλά πηγάζει από την στάνταρ γλώσσα.
Τώρα, για ελληνικό αργκοτικό όρο για τη σλανγκ, είπαμε, δεν είναι ντε και καλά απαραίτητος, κάνουμε και χωρίς.
Για τον σεξισμό της σλανγκ, αφού τα ξέρεις βρε μπαγάσα, τι με βάζεις και γράφω ; :-)(
Καμία αντίρρηση Βικ, το παραγλώσσα που επιχείρησα στέκει μόνο ως μη σλανγκικός προσδιορισμός της αργκό, είναι πιό πολύ ένας ας πούμε περιγραφικός προσδιορισμός. Δεν νομίζω να μπαίνει θέμα καπελώματος, όταν προσπαθείς να εξηγήσεις έναν οποιονδήποτε σλανγικό όρο στην καθομιλουμένη, αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσεις κοινές, λεξικογραφημένες λέξεις...Και στο φινάλε αδερφέ φυσικά δεν είναι ντε και καλά απαραίτητο να βρούμε κάποιον όρο για τη σλανγκ. Το έθεσα μόνο επειδή είδα τον σχετικό προβληματισμό στο λήμμα.
Το εθνικό έμβλημα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας.
Καλά, οι Γάλλοι πρέπει να πάθανε και γαμώ τα νταράκουλα. Ακου κει et je baise les enfants...άπαιχτο.
Βράστα, μαζί γράφαμε. Ακριβώς. Πάλι στην σεξιστική κυριαρχία μέσω του γαμησιού καταλήγουμε δλδ. Εκτός και τραβάω κάνα προσωπικό κόλλημα αυτον τον καιρό με το συγκεκριμένο θέμα, Ελληνας σε εποχή μνημονίου γαρ... (μα τι λέω ρε πστ πρωί πρωί. Ο,τι θυμάμαι χαίρομαι).
Με την έννοια του «παραοικονομία», «παραϊατρικός» κλπ.
Δλδ ένα εκφραστικό εργαλείο που παράγει προϊόν, όπως και η παραοικονομία ή ιατρικό αποτέλεσμα όπως τα παραϊατρικά επαγγέλματα αλλά δεν είναι πως να το πω, «επισήμως εγκεκριμένο». Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αργκό είναι σε ένα μάλλον μεγάλο βαθμό περιθωριακή, όχι καθώς πρέπει. Δεν τα λέω μειωτικά για τη σλανγκ όλα αυτά (αυτό δα έλειπε), αλλά μάλλον ως γεγονότα. Εδώ κοτζαμ πρωθυπουργός είπε «τζάμπα μάγκες» μέσα στη βουλή κι έγινε θέμα μη χέσω...
ΥΓ τώρα που ξαναέριξα μιά βιαστική ματιά στο λήμμα σλανγκ, μήπως ένας σχετικά δόκιμος ελληνικός όρος θα ήταν το παρα-γλώσσα ; Με κάθε επιφύλαξη και δεκτή πάσα αντίρρηση.
Τότε να μιλήσουν οι μεγαλύτεροι του σάιτ, αν θυμούνται κάτι από παλιά. Πάντως στην προχουντική πχ λογοτεχνία η έκφραση γιοκ.
Γειά σου και σένα Βικάριε ! Τι μαθαίνει κανείς.... είχα ξεχάσει εντελώς την αμερικανιά και βεβαίως δεν τη συνέδεσα. Αρα δεν πρωτοτυπήσαμε ως έθνος και ως φυλή, να χέσω τους χρυσαύγουλους πρωινιάτικα.... (άσχετο).
@ Σιδηρά Κυρία : Eπιτραπήτω μοι διαφορετική τις προσέγγισις της (συν)ουσίας του θέματος.
Κατ' αρχήν νομίζω ότι πρόκειται για σλανγκιά του '70. Τουλάχιστον εγώ δεν την έχω εντοπίσει σε παλιότερες πηγές (έχει τη σημασία του αυτός ο χρονικός προσδιορισμός, όπως θα φανεί παρακάτω). Μιά προσωπική μου ανάμνηση είναι ότι πιτσιρικάς, ίσως το '77-78, είδα ένα νεαρό αλανιάρη να προβάρει ένα καπέλο και, γυρνώντας στην παρέα του να φιγουράρει λέγοντας «Είμαι και γαμώ όλους τους τζόκεϊ». Η λέξη-κλειδί εδώ είναι το «όλους». Δλδ «είμαι ο κορυφαίος του είδους και όλοι οι άλλοι είναι γιατομπούτσο».
Με δεδομένο ότι η έκφραση μάλλον δεν εντοπίζεται σε παλιότερες εποχές, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η εκδοχή με το «όλους» που άκουσα ήταν η πλήρης, αρχική ανάπτυξη της φράσης η οποία συν τω χρόνω συντομεύτηκε στο σημερινό «και γαμώ». Δλδ το γαμήσι αφορά όλους τους υπόλοιπους πλήν του κορυφαίου και γαμάτου, αυτού που είναι «και γαμώ».
Τώρα που γυρίζει ρίχτε καμιά πρόταση, να σας λύσω τις απορίες ως και γαμώ τους γλωσσολόγους που είμαι :-)
Απαιτώ σχόλιο ΜΧΣ ΤΩΡΑ !!!
Ε ναι, μιλάμε για την ανθρώπινη τραγικότητα. Αν δεν χυθεί αίμα θα χυθεί αίμα...
Χαμιτισμοί και Ατατουρκισμοί του αισχίστου είδους ! Κατεξευτελίσατε την γλώσσα !
Νταξ, κάνε μάτι άμα θες. Και τα φράγκα τα θέλουμε για γκράδες, όχι για μερσεντέ.
Θα τα πουλήσουμε σε τίποτα φετιχιστές και θα χεστούμε στο τάλιρο. Πρέπει κάπως να χρηματοδοτήσουμε την επανάστα.
Τι Είπες Φίλε ; Αστα Αυτά.
Μικρό το κακό Άιρον, δεν τις τρώμε ακόμα.
Ετς σύντροφε Μπέτα. Διαταγή : Τα σώβρακα να τα 'χετε πλύνει και σιδερώσει.
Φίλτατε Αίαντα, ελπίζω να μην ανοίγω κάναν ασκό Αιόλου, αλλά καθώς πιστεύω ότι πρόκειται για μιά επανέκδοση αυτών που έχουμε ζήσει ως τώρα, για το Δημιουργία Ξανά προτείνω το remake, ο οποίο έχει εν τούτοις και διπλή, θετική ανάγνωση, για τους πιστούς του.
Α ναι, σχετικό με το (2), αν και αφορά μάλλον πάλη παρά ξυλοδαρμό, είναι το ρετρό έφαγε η πλάτη του χώμα.
Το 'χει και ο Βυζάντιος στη «Βαβυλωνία» ως φράση του Κρητικού (διάλε τα πάσπαλα που θα θέσω στον Αδη), και στο γλωσσάρι εξηγεί πάσπαλα = κόνις των λειψάνων.