Comments by dryhammer (1139)
Showing 331-360 from 1139
Δυο - τρία πράματα ευκαιρίας δοθείσης να πω κι εγώ την πίπα μου, κι έχοντας διαβάσει - μιας και συνέβησαν πριν ανακαλύψω το σάη - και για τα παλιότερα μπαναρίσματα, διαγραφές, ξεμαλλιάσματα κλπ κλπ.
Το σάη δεν είναι μπλογκ, ούτε οι ορισμοί (και τα σχόλια) αφορμή για να συμπεριφερόμαστε (καλυμμένα) σαν να είναι. Θα ήταν κατάντια.
Αναπόφευκτα, όσο πολλαίνουν οι ορισμοί και τα σχόλια του καθενός, θα αυξάνουν και οι πίπες και οι μαλακίες και οι αστοχίες. Συχνό φαινόμενο το ανέβασμα λήμματος που ήδη υπάρχει, χωρίς να προσφέρει τίποτα ο νέος ορισμός, είτε γιατί έγινε στο γόνατο χωρίς ψάξιμο (μέγας γονατογράφος ο υποφαινόμενος) είτε σαν αφορμή για να βγάλουμε κανέναν δεκάρικο εκ του ασφαλούς είτε για να ανεβάσουμε τις επιδόσεις μας. Ακόμα χειρότερα στα σχόλια.
Το ξεσκαρτάρισμα είναι απαραίτητο κι όχι μόνο για τα κραυγαλέα, κάτι όμως που αναπόφευκτα θα δυσαρεστήσει τόσο τους συντάξαντες όσο και εκείνους που πιστεύουν ότι το Χ κακώς διαγράφηκε και το Ψ κακώς παρέμεινε δλδ όλους.
Τέλος ο χαβαλές (νομίζω) ότι είναι θεμιτός (η σλάνγκ από μόνη της τον περιέχει σε μεγάλο μέρος καθότι και σκωπτική) αρκεί να μη γαμάει τον αρχικό σκοπό ύπαρξης ενός λήμματος (ναι! ναι! ποιος μιλάει τώρα…)
Ευχαριστώ για την υπομονή σας - συνειδητά δεν το έγραψα στο φόρουμ και δεν λινκαρισα.
Σόρι, λάθος απόχρωση
υποθέτοντας οτι ο ποιητής εννοούσε βαψοφρυδιάς κι έπεσε στο διπλανό πλήκτρο, ο βαψοδρυδιάς είναι ο βαψομαλλιάς σε κομοδινί απόχρωση (εκ της δρυός)
Προφάνουσλυ, τα δεδομένα του είναι της εποχής που (πρίν το Β' ΠΠ) ανθούσε, εντος και εκτος ναζιστικής Γερμανίας, η ευγονική (με κορύφωσή της τα στρατόπεδα θανάτου και τις στειρώσεις των "άλλων"). Αλλά για την περιγραφή (και μόνο)καλό ήταν και έπρεπε να αναφέρω απο που τα αντέγραψα.
...μόνο για να πιστωθώ πολλούς ορισμούς
Αντιγραφή από http://fyletika.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html
Βλέφαρα και επίκανθος
Στο πρώτο σκίτσο φαίνεται ο διπλός επίκανθος και σημαίνει ότι υπάρχει δίπλωση του βλέφαρου στην εσωτερική και στην εξωτερική πλευρά του ματιού. Παρατηρείται στις φυλές της Σιβηρίας, μέχρι και τους βόρειους κινέζους. Είναι η πιο βαριά μορφή βλεφάρων που υπάρχει.
Στο δεύτερο σκίτσο φαίνεται το τυπικό μάτι χωρίς επίκανθο, τυπικό σε Μεσογειακούς, συχνό σε Νορδικούς, ενώ σε συνδυασμό με βαθουλωτά μάτια συχνό και σε Κρομανοειδείς. Επίσης το εμφανίζουν πολλοί Βαλτικοί και οι περισσότεροι Αρμενοειδείς.
Στο τρίτο σκίτσο φαίνεται το μάτι με εσωτερικό επίκανθο, που είναι το πιο διαδεδομένο είδος επίκανθου της Κίτρινης ομάδας φυλών. Είναι στοιχείο αναγνωριστικό των κατοίκων της Άπω Ανατολής.
Στο τέταρτο σκίτσο φαίνεται ο εξωτερικός επίκανθος, στοιχείο που παρατηρείται σε ιθαγενείς της Αμερικής. Σε ελαφρά μορφή εντοπίζεται σε αρκετούς Ευρωπαίους, ιδιαίτερα Νορδικούς και Διναρικούς.
Τέλος, φαίνεται το μέτριο βλέφαρο, που εντοπίζεται κλασικά στον Αλπικό τύπο, αρκετές φορές και στον Κρομανοειδή. Κινούμενοι από Ευρώπη προς την Κεντρική Ασία, τα βλέφαρα γίνονται πιο βαριά, με αυξανόμενη κλίση στα μάτια.
Τό 'κανα μια φορά με τον αρχιδοσπάστη αλλά να κάνω clopy paste στον εαυτό μου μου θύμιζε την έκφραση του πατέρα μου για άεργο κλέφτη που "τά έπαιρνε απο τη μια τσέπη και τα έβαζε λίγα λίγα στην άλλη για να μήν ξεχνά την τέχνη του"
Ολίγα ακόμα περί του σκυλοκούραδου
-Πως εισ' έτσι ρε; Σα να σ' είχαν τρεις μήνες στο ταμπάκικο και να σε δουλέυαν με σκυλοκούραδο... (Ν. Τσιφόρος Παραμύθια πίσω απ' τα κάγκελα -από μνήμης, όχι κατα γράμμα η απόδοση)
Στα παλιά ταμπάκικα (βυρσοδεψεία) χρησιμοποιούσαν διάφορα εξωτικά υλικά που περιείχαν δεψικές ύλες, όπως φλούδα από πεύκο (χιαστί πέτικας) και σκυλοκούραδα.
Περί μικρασιατικών ματζουνιών.
Την ποντικαλοιφή την έφτιαχνε κι η γιαγιά μου. Έσκαβε σε χωράφι να βρεί φωλιές από ποντίκια που να έχουν νεογέννητα (που είναι ρόζ ακόμα, με μαλακό δέρμα, και θυμίζουν μικροσκοπικά γουρουνάκια με τα δύο παράλληλα προυθούνια), τα μάζευε και τα έβαζε σ' ένα εικοσιπενταράκι (μπουκαλάκι 25 δραμιών= 80 γρμ**) με λάδι και τα έβαζε δίπλα στο καντήλι για καμια 40ριά μέρες μέχρι που έλιωναν (και με τη ζέστη του καντηλιιού) και γινονταν όλο μαζί ένας πολτός και ήταν γιατρικό για την ωτίτιδα με άριστα αποτελέσματα - ισχυρίζεται η μάνα μου πως ερχόταν και της τη γυρεύανε.
Για την τρεμπεντιναλοιφή της Ιορδανίδου ξέρω να λέμε αντίστοιχο καλλυντικό που φτιάχνεται από κρεμεντίνα όπως ονομάζεται η κόλλα της τσικουδιάς (δέντρο συγγενές του σκίνου και της φιστικιάς του κελυφωτου) και που επίσης απο καλείται κρεμεντίνα και τσιτώνει το πρόσωπο. Από κει και η παροιμία (της Χίου) "Ο σουλουμας κι η κρεμεντίνα κάνουν τη γριά φαντίνα"
** Δες και σχόλιό μου στο κατρούτσο για τις χωρητικότητες των μπουκαλιών κλπ για ποτα
Και όμως τόσα χρόνια προτιμιότανε η λέξη σκυλοκούραδο που σου γεμίζει και το στόμα.
Ουδείς αντελήφθη οτι η δραχμή περιέχει το άχ!..Μή! εν τω γεννάσθαι
Δες και μπαούλο (κάνω κάποιον)
τσουνάμι λημμάτων και ορισμών Ενώβυζε
ελπίζω να μην τα πείς μαζεμένα όλα και μετα χαθείς μαζί καί ο φρέσκος αέρας που φέρνεις.
Το NRA εμείς πότε θα το πάρουμε;
Απο τα ελάχιστα των ισουπόλοιπων που θυμάμαι, εκατό η ώρα Τρίτης είναι τέσσερις ξημερώνοντας Σάββατο. Μόνο πάνω από τον Αρκτικό κύκλο γίνονται τέτοια γλέντια...
Παρεμπίπτουσλυ το Ελ. Βενιζέλος πιό πολύ για αραβικό μου ακουγόταν παρά για σπανιόλικο
απο τοτε που βγήκαν οι οικονομολόγοι ο κόσμος άρχισε να εκτιμά τους αστρολόγους
Κάποτες ήθελαν να το εξελληνίσουν σε Αυτόματη Ταμειακή Μηχανή αλλα παρέμεινε (ιδίως τώρα) ΆΤιΜο
Επίσης οδηγικά, μιλάμε και για "τις γραμμές του (κάθε) αυτοκινήτου" εννοώντας την (λίγο ως πολύ) διαφορετική καμπύλη που θα διαγράψει το κάθε αυτοκίνητο με την ίδια ταχύτητα στη ίδια στροφή και που εξαρτάται από χίλιους δυό παράγοντες - αναρτήσεις, φορτίο, αεροδυναμική κλπ κλπ
-Όταν μάθεις τις γραμμές του αμαξιού δεν θα σου γέρνει τόσο, τώρα ακόμα πρόσεχε...