Βέβαια για τον παπά: "Να! κι αν αναστηθόυμε, να! κι αν δεν αναστηθούμε". Θέλει ό,τι και ο νεκροθάφτης: Κηδείες και κόλυβα!
Επί της (συν)ουσίας του ορισμού: έχω ακούσει και τον όρο χαραμάδα για γυναίκες με αυτά τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά.
(Για παλιότερο σχόλιο): Το θαυμάσιο ρεμπέτικο Στου Αλευρά τη μάντρα με το Στράτο Παγιουμτζή είναι του Βασίλη Τσιτσάνη.
Λάθος spelling στο αγγλικό. Έπρεπε να γράφει nightridr.
Ευχαριστώ για την οπτικοποίηση. Γνωστή γαρ η ασχετοσύνη μου περί τα κομπιουτερικά.
Στην ντοπιολαιά τής Κύθνου (το βιολί μου, εγώ) λέγεται στελιάρι, κάτι που συνηγορεί με την γραφή "στειλιάρι" και την, όπως πάντα, πλήρως τεκμηριωμένη ετυμολογία του μεγάλου Χάν.
Με την ευκαιρία ναθυμηθούμε και τουςκοντραμπατζήδες, αγαπημένο τραγούδι του παππού μου, του καπτα-Μήτσου, πού'κανε αυτή τη δουλειά στα νειάτα του (1915-1925).
Πιθανή (εναλλακτική) ετυμολογία του "κατιρματζή" από το τούρκικο katır, που σημαίνει μουλάρι. Ας μήν ξεχνάμε, πως πολλά "λαθραία" τα διακινούσαν και διά ξηράς (όπως και στο τραγούδι του Μιχ. Ζαμπέτα.)
Θά μπορούσε να αναφέρεται και στην τονικότητα της κλανιάς: κλανιά σε Φα μείζονα. (προσοχή ομως να μην την πάρουμε πολύ ψηλά και...)
Χαν, δεν παίζω! Όλα τα καλά εσύ τα βρίσκεις πρώτος! Πρέπει να σου βάλουμε handicap, όπως στ' άλογα που κερδίζουν στον ιππόδρομο!
Μήπως ζουν (στην) ή προέρχονται (από) τη fuck-land?
Μην τα παίρνουμε και σοβαρά! Λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα!
Εξ άλλου, η γλώσσα ούτε κουράζεται, ούτε πέφτει!
Ιδέα για διαφημιστικό σλογκαν του Χορταρέα: "Πίνετε το χόρτο σας και σας λεμε το ναργιλέ"
Μάκης εδώ! Ενοχλώ; δεν ενοχλώ! (κλασσική ατάκα του Παπαγιαννόπουλου, από το "Δεσποινίς διευθυντής")
Συνώνυμα: σόσιαλ μύδι,μουνόψειρα, καβουρογαμόψειρα.
Στο τάβλι, πάντως υπήρχε (από παλιά, μπορεί και προπολεμικά - τό'χω ακούσει από παλιό ταβλαδόρο, που τώρα "παίζει" αλλού) ο όρος: "κρεμάω το καπέλο μου", όταν κάποιος έπαιρνε ένα παιχνίδι, για να μη χάσει παρθένα. Προφανώς, η έκφραση υπαινίσσεται, ότι το ένα και μοναδικό παιχνίδι που κέρδισε ο "χαμένος", είναι "καρφί" για το νικητή, επειδή του στέρησε την "παρθενιά.
Δε πα'να τα πάρεις όλα διπλά τώρα! Εγώ πήρα το "φεύγα" και κρέμασα το καπέλο μου!
Θυμήθηκα τα πηγαδάκια της μεταπολίτευσης, όπου οι κνίτες κατηγορούσαν τους, διαφόρων αποχρώσεων "αριστεριστές" για "σεχταρισμό". Κάποιος κνίτης, μάλιστα, κατέγραφε συστηματικά, όλη τη γεωγραφία του "χώρου", με τις αλλεπάλληλες διασπάσεις και τα νέα σχήματα που προέκυπταν. Αυτός τους αποκαλούσε "σεχτάρια", στην "πολιτικοσλάνγκ" της εποχής.
Το ίδιο εικάζω κι εγώ. Εκτός και προκύψει κάποια ετυμολογία. Άσχετο: Παρεμπιφτού, τώρα μού'ρθε το επώνυμο του Κιτσάρα (Νίκος Ρίζος) από το "Μπακαλόγατο" (ή "Της κακαμοίρας"): Μπούρμπουρης!
Για τον Πικραμμένο δεν ξέρω. Για τον Καμμένο κάτι έχω "υπό την υποψίαν μου". Μήπως παίρνει το δεύτερο "μ" από το ψεκασ-μένος;
donmhtsos
in κουφάλα