Τα καλυτερα φαγητα και κεμπαπ που εχω δοκιμασει ποτε...Απλα,τελεια.....
Για πες για τη σπηλιά να μαθαίνουμε
Eπιτηδευμένη σλανγκ; Λίγο ταυτολογία μου κάνει αυτό. Όλη η σλανγκ είναι μια επιτήδευση, νομίζω; Έχω επίσης ξαναπεί πως η κάθε παρέα που κάνει χρήση ναρκωτικών έχει τα δικά της συνθηματικά. Τα περισσότερα από αυτά είναι αστεία εσωτερικής κατανάλωσης, που γίνονται όταν έχουν ήδη καβατζωθεί με σταφ και είναι σε φάση να το πιουν και να γουστάρουν. Η επικοινωνία με τον ντηλερά, την άκρη, συνήθως είναι πολύ πιο ξηρή, χωρίς πολλά χαριεντίσματα. Επίσης είναι μύθος πως οι παράνομοι και οι περιθωριακοί ξεφουρνίζουν μια λέξη σλανγκ κάθε 3 δευτερόλεπτα. Έχω παραστεί σε συζητήσεις πρεζάκηδων, μπράβων κ.α. όπου ούτε μια λέξη σλανγκ δεν ακούστηκε.
Οπίαι αναμνήσεις!!! Η κατοστάρα εις τα παλαιότερα έτη ήτο ένα πραγματικό εκατοστάρικον το οποίο εχώριζε ο στρατιώτης εις 100 μικρά τετράγωνα ίσου εμβαδού. Δια κάθε ημέραν η οποία επερνούσε ετοποθετούσε μπλάνκον εις το ανάλογον τετράγωνον! Μετά από συγκεκριμένον δε αριθμό ημερών το εκατοστάρικον έστεκε πλέον μόνον του άνευ αντιστηρίξεως! Συναρπαστικό όσο ποτέ άλλοτε... εννίοτε δε πολλοί επροτιμούσαν να χαράξουν το παλιό πενηντάρικον λόγω μικρότερου κόστους του όλου εγχειρήματος αλλά και λόγω του συντομότερου χρόνου αποπεράτωσης. Δια ευνόητους λόγους το έθιμο αυτό έχει πλέον καταργηθεί.
E ρε φίλε και σύ ποιός σου είπε να πας διακοπές και να μας αφήσεις εδώ ορφανούς; :Ρ
εμείς το λέμε γάαρος
μήπως προέρχεται από το ηλεκτρονικό παιχνίδι με τις φούσκες; το μπούμπλε μπούμπλε;
τι κανης
Kαταρχήν ζητώ εκ των προτέρων την κατανόηση της συντάκτριας για τη διάθεσή μου να ασκήσω κριτική στο λήμμα της, μέρες που είναι. Επειδή όμως κττγμ το θέμα είναι γενικότερου ενδιαφέροντος, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω τα εξής:
Όλα τα στερεότυπα γλωσσικά σχήματα και τα κλισέ - και υπάρχουν απίστευτα πολλά τέτοια - δεν αποτελούν slang. Παραθέτω - τελείως παρενθετικά, ας μη μείνουμε εδώ - κάποια παραδείγματα από το χώρο του δημόσιου λόγου: «ελεύθερες εκλογές», «ενεργός πολίτης», «στην υπηρεσία του πολίτη» και άλλα τέτοια φαιδρά και ιλαρά που έχουν καταντήσει ανέκδοτα. Αναλυτικές - ταυτολογικές προτάσεις που αυτοδικαιώνονται και λειτουργούν σαν τελετουργικές - μαγικές φόρμουλες. Δικαίως τώρα θα μου πεις και τι σχέση έχει ο ξύλινος πολιτικός λόγος και τα αναλυτικά κατηγορήματά του με το «ας πρόσεχες». Δώσε βάση.
Η slang έχει εθιμικό χαρακτήρα. Για τη δημιουργία εθίμου - όπως μπορούν να βεβαιώσουν οι νομικάντζες του σιτέ - απαιτούνται δύο τινά: α) μακρόχρονη χρήση (longa usus) και β) συνείδηση δικαίου ή αλλιώς συνείδηση αναγκαιότητας (δν θυμάμαι το λατινικό τώρα). Δεν αρκεί δλδ να χρησιμοποιείται επί μακρόν και κατά κόρον μια τυποποιημένη έκφραση για να θεωρηθεί slang. Aυτή είναι μόνο η αναγκαία προϋπόθεση (conditio sine qua non). Ουσιώδης όρος για την πλήρωση της εθιμικής (βλ. σλανγκικής) συνθήκης, είναι η έκφραση να γίνεται αντιληπτή από τους ομιλούντες ως τέτοια (δλδ ως σλανγκ), έστω και σε χαμηλό βαθμό συνείδησης. Κάτι τέτοιο συμβαίνει π.χ. σε εκφράσεις όπως «βγαλ' τη σκούφια σου και βάρα με», «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς», «εμ δεν ήξερες δεν ρώταγες;» κ.α. ων ουκ έστιν αριθμός.
Η τυποποίηση και η μακρόχρονη χρήση, όπως εδώ με το «ας πρόσεχες», δεν συνεπάγονται άνευ ετέρου την slangness. To ζήτημα είναι λεπτό και δεν είναι εύκολο να πεις πότε συντρέχει αυτή η συνείδηση και πότε όχι. Εν προκειμένω εγώ τουλάχιστον πιστεύω πως δεν, θα ήθελα όμως και τεκμηριωμένες απόψεις άλλων.
Με άλλα λόγια, κανείς νομίζω δεν έχει την αίσθηση πως παρεκκλίνει ουσιωδώς απ' την γλωσσική ορθοδοξία όταν μεταχειρίζεται την εν λόγω έκφραση, ασχέτως πάντα του πόση κακεντρέχεια μπορεί να κρύβουν τα λόγια του.
Το σεφέρλειο συνώνυμο του «ας πρόσεχες» που παραθέτω ανωτέρω («δεν ήξερες - δε ρώταγες») είναι απτό παράδειγμα μιας τέτοιας «παρέκκλισης», μιας τέτοιας, ας πούμε, «συνενοχής». Μια έκφραση - υπερκείμενο που παραπέμπει σε ένα ολόκληρο πλέγμα αποκλινουσών γλωσσικών συμπεριφορών. Μια έκφραση, ως εκ τούτου, με υψηλό βαθμό αυτοδυναμίας και αυθυπαρξίας: ακόμη και σε μια εξ ολοκλήρου άκυρη στιγμή να την πετάξει κάποιος σε μια παρέα, υπάρχει μεγάλη περίπτωση η παρέα να γελάσει. Το «ας πρόσχες» ουδόλως διαθέτει τέτοια δυναμική. Η όποια ισχύς του εξαρτάται απολύτως από τα συμφραζόμενα: αν αυτά αφορούν ευτράπελες και οτινανικές καταστάσεις, τότε συμπαρασύρουν και το ίδιο. Αλλιώς..
Ας ακούσουμε μαζί αυτήν εδώ π.χ. τη στιχομυθία:
[I]- Πω ρε μωρό μου, πακέτο. Έχουμε μακαρόνια, έχουμε σάλτσα, δεν έχουμε όμως λάδι. Πώς θα μαγειρέψουμε τώρα;
- Ε ας πρόσεχες ρε μωρό μου να έφερνες και λάδι τώρα που πήγες σ/μ. [/I]
Δεν νομίζω πως θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πειστικά πως έχουμε slang εδώ και όχι μια καθ' όλα νορμάλ και κανονική χρήση των λέξεων.
Μια μόνο εξαίρεση. Κάπως τραβηγμένη κι αυτή, αλλά τεσπά. Όταν το «ας πρόσεχες» χρησιμοποιείται ως σουρεάλ απάντηση σε κάτι καλό και ευτυχές που μόλις ανέφερε ο συνομιλητής μας.
[I]- Που να στα λέω αγάπη μου! Χτες το κάναμε πρώτη φορά με τον Πέτρο! Μιλάμε ο άνθρωπος είναι θεός! Μ' έβαλε κάτω και με ξεκατίνιασε, τα είδα όλα η γυναίκα. Μιλάμε με σταύρωσε, με χώρισε στα δύο ο τύπος, έχει κι ένα εργαλείο άλλωστε που δύσκολα το βρίσκεις.
- Κατάλαβα, κακοπέρασες πάλι. Ας πρόσεχες γλυκιά μου![/I]
Sorry και για τη βερμουδιά.
Εγώ πάντως, δεν σας έχω ανάγκη...
Ο Αίας είναι καθαρευουσιάνος, ο Γεώργιος Ζάκκης είναι καθαρευουσιάνος, άρα ο Αίας είναι ο Γεώργιος Ζάκκης.
Πολύ ενημερωτικό το ποστο του συνσλαγκιστή και χρήστη της καθαρεύουσας Αία. Συμβαίνει όμως το εξης: Η Απέλλα δεν είναι συγκρίσιμο μέγεθος ως προς την χάβρα διότι η μεν Απέλλα είναι ένας πολύ συγκεκριμένος πολιτειακός θεσμός της αρχαίας Σπάρτης με γνωστές αρμοδιότητες κτλ ενώ οι γνώσεις μας για την χάβρα είναι σχετικά νεφελώδεις. Εξάλλου για τη χάβρα των Ιουδαίων μαθαίνουμε από προφορικές πηγές και ανεπίσημες πηγές γνώσης. Αντίθετα η Απέλλα διδάσκεται στο σχολείο, την πλέον επίσιμη δομή μετάδωσης γνώσης. Η σύγκριση που κάνω στο λήμμα έχει να κάνει την οχλαβοή που γίνονταν στην χάβρα και στην απέλλα και στο ότι έχουν μείνει και τα δύο θεσμικά όργανα στην ιστορία για αυτό. Όχι ότι επειδή έχουν μείνει παροιμιώδεις έχουν και την ίδια λειτουργία και δομή! Αυτό θα ήταν σοφιστεία του τύπου: ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο άρα αστυνομικός=μπουζούκι! Όπως καιδεν υφίσταται σχέση μεταξύ κνεσετ και χάβρας για θεσμικούς λόγους. Ή της βουλής με την εκκλησία του δήμου κτλ.
@johnblack
Μᾶλλον δὲν κατάλαβες τὸ νόημα τῶν γραφομένων μου.
κατέχει και το τόπι, και είναι και πλούσιος (ήταν από πριν, βγάζει κι ένα κάρο λεφτά τώρα).
βουρ μαράκι στο γαμπρό
μόνο που θα σε λένε Μαρία Κακά! λεφτομερειες!
Ξεχασα να γραψω οτι αυτο η γιαγια μου το εγραψε για την θεια μου που ειναι λιγο παχια εγω ειμαι αδυνατη
η γιαγια μου ειναι τελειως αλλου στην ορθογραφια εγραψε ενα σημειωμα που ελεγε πηγη σε παρακαλο μην καθεσε καναπε γιατη περνης κηλα δεν μπορο νατο δεχτο θα πεθανο σε φχαρηστο πλακα δεν εχει;
-Πότε είναι η διορία κύριε Αφεντουλέσκου;
-Χτες! Το θέλω στο πιτς-φιτίλι!
(-Γαμώ το Βουκουρέστι σου, γαμώ!)
Η τελευταία φράση προσβάλει όλη τη σελίδα και περισσότερο αυτόν που γράφει αυτού του είδους τις φράσεις, λυπάμαι.
Δεν μπορώ να γράψω στην ίδια σελίδα, έστω την προέλευση του ιδιωματισμού.
Ξεχάσαμε την κουράδα «Ταρζάν» Eίναι αυτή που κρέμεται και το ξέρεις αλλά δε λέει να πέσει με τίποτα...
Υποκλίνομαι μπροστά σε τόση γαλλομάθεια και «je salue le Maître».
και φτηνό βιβλίο...
Δηλαδη το νέο κοινωνικό διλημμα είναι τρεντοπουστας ή λεβεντομαλάκας;
O tempora o mores
Κατι νοσταλγικοί πενηντάρηδες φορτωμενοι αναμνησεις απο την εποχή εκεινη, μου ψιθύρισαν είς το ους οτι η διαφήμιση της Μagic Life ξεκινούσε με κινουμενο σχέδιο της εποχής κι έδειχνε έναν άντρα να πηγαινει πέρα δώθε στο σπιτι και να τιναζει τις σταχτες δεξια αριστερα, και μια γυναικα να τρέχει πισω του με ένα τασάκι, προσπαθώντας να μαζέψει τις στάχτες στον αέρα.
Κι ακουγοταν η μπάσα φωνή, σαν τη φωνη του θεού στις ελληνικές ταινιες:
«Για να μην τον παιρνετε πό πισω, πάρτε του μια πίπα. Και η πίπα να είναι Magic Life»
Και στο τέλος το σύνθημα « Magic Life. Σωζει ζωές»
Ο άνθρωπος είναι γεννημένος για κυβερνητικός εκπρόσωπος και εκπρόσωπος τύπου.
Θα έπρεπε να παραδίδει σεμιναρια.
Ηδη δειλά δειλά ακούγονται οιονεί σλανγκισμοί πλασμένοι από παραγωγα του επιθέτου του:
Ματσίδα, Μάτσιον εστί, Ματσιοπρεπής, Ματσιολογία, Ματσιόραμα κλπ
Τη γυναικα τη δαμαζεις οταν τη γαμας απο το κολο. Αλλα τοσο μαλακηδες που ειναι οι αντρες μεχρι και καραβι τραβανε στο βουνο για να γαμισουν
Τι γράφει ρε το άτομο! Μπράβο Αίαντα! Τι πλούτος γνώσης! Να'σαι καλά!
Έχω ακούσει και την εκδοχή, ότι προέρχεται από το «go with men». δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο!
Το ξέρω ως εξής (ενδεχομένως το πρώτο μέρος παραφθαρμένο) από τη γιαγιά μου: Αρ σικινέ, βουρ ντουβαρί. Νε σικίν κιριλίρ, νε ντουβάρ γιριλίρ. Η μετάφραση είναι αυτή που αναγράφεται πιο πάνω.
Θα ήθελα να προσθέσω ακόμα μια θρυλική τριάδα: τον καλό, τον κακό και τον άσχημο. Χρησιμοποιείται αρκετά για να περιγράψει τριάδες ατόμων. Πολλές φορές αντικαθιστάται ο «άσχημος» με άλλα κοσμητικά όπως ο μαλάκας, ο αρχίδας, ο καυλιάρης, κλπ αναλόγως της περιστάσεως αλλά και το πόσο αστειάτορας είναι ο λέγων. Ο ποιός συνηθησμένος όμως χαρακτηρισμός είναι ο πούστης ή τα παράγωγα του.
πολυ καλο!!
Δ. Όλα τα παραπάνω