Comments (102486)
Showing 3391-3420 from 102486
ψευτοθόδωρος
Μάλλον φταίει η φωτό του γερο-Καραμανλή, αυτοί που θα καταψήφισαν θα 'ναι ΝουΔου.
- συνεπής χρήση από Πανούση
Α όχι φιλαράκι, εσύ που έβαλες δύο μηδενικά, εντάξει να μην σου αρέσει η λέξη, αλλά ο ορισμός μια χαρά είναι... Για συνέλθετε με τη βαθμολογία λιγάκι...
εεε νομίζω αριστερίστικο ήτανε
έσπασε η καπότα του καπιταλισμού
και βγήκαν τα κωλόπαιδα του εκσυγχρονισμού
επί Κινέζου
συγνώμη, το url για το ποίημα: http://www.stixoi.info/stixoi.php;info=Poems&act=details&poem_id=79738
γτ κατι μου λεει οτι ΚΑΠΟΙΟΣ μσ κοροιδευει;
^^
Στην Κρήτη υπάρχει φράση «ξίδι δραπέτι», καμιά φορά και το δραπέτι μόνο του ως ουδέτερο. Χωρίς μεταφορικές χρήσεις όμως...
Κλάνει ο πεθαμένος;
Κατά τη κατοχή πολλοί πέθαναν από πείνα.Η κοιλιά πρηζόταν, και τα πιτσιρικια παίζοντας, ώσπου να θαφτουν οι άνθρωποι τους κτυπουσαν ελαφρά στην κοιλιά και διαπίστωναν πως πραγματικα και οι πεθαμένοι κλάνουν.
Ιστορικά θεωρώ αδόκιμο το λήμμα, αφού ως γνωστόν «Τσάρλης - Τσάρληδες» αποκαλούνταν από τους Αμερικανούς στο Βιετνάμ οι αντάρτες Βιετκόγκ, λόγω του μυστικού στρατιωτικού κωδικού VIET CONG, που στην κρυπτογράφηση γινόταν Victor Charlie.
Ήδη από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γιάνκηδες χρησιμοποιούσαν υποτιμητικά τον όρο Τσάρληδες για τους ιάπωνες στρατιώτες (και κατά συνέπεια για όλους τους Ασιάτες), από τον φανταστικό λογοτεχνικό ήρωα, τον Κινέζο ντετέκτιβ Charlie Chan, που ανάγεται στη δεκαετία του '30.
Καλό, αλλά εγώ έχω ακούσει τη version ¨δε γαμείς που δε γαμείς, να γαμήσουμε κι εμείς¨;
Κι ας μην τη γνωστή βιντεοταινία δεκαετίας 80 με τον Νίκο Παπαναστασίου, ο Αγκαλίτσας....
Η λέξη πουτόπιστος πρέπει να γράφεται με δύο τ από τη στιγμή που το πρώτο συνθετικό προέρχεται από την κυπριακή λέξη πούττος (μουνί). Η προφορά της λέξης αν την αναπαραστήσουμε γραπτώς πρέπει να είναι: πουτττττττττττττττττόπιστος .
Δεν έχει σημασία, Κρεπς. Οι Άγγλοι αποκαλούν τους Ασιάτες WOGs (Westernized Oriental Gentlemen) ενώ οι Αυστραλοί αποκαλούν τους Έλληνες WOGs. Πρόκειται για περίπτωση παράλληλων συμπάντων.
Όσον αφορά τους Τσάρληδες, δέον να σημειωθεί ότι το τραγούδι «Αν είσαι κι' αν δεν είσαι του δήμαρχου παιδί» παραμένει στο μουσικό τους ΤΟΡ 10 εδώ και δεκαετίες.
Αγαπημένη έκφραση αυτομισουμένων Ελλήνων (πχ Ν. Δήμου, μέλη του Παρατ/ιου Ελσλινκι, κλπ).
ΥΓ το χαρτώνω στα κυπριακά σημαίνει επίσης αρραβωνιάζομαι - η χαρτωμένη είναι η αρραβωνιάρα.
'Πούτσες μπλέ, μαλαπέρδες Εβραίων' κατά τον Τζιμη Πανούση
Σωστοοος!
Σκατά κι απόσκατα!
Αξίζεις με το παραπάνω τα 5 αστέρια! Πρώτη έκφραση!
Κλασσικό τραγούδι του Serge Gainsbourg
Vieille Canaille
Je serais content quand tu seras mort, vieille canaille
Je serais content quand tu seras mort, vieille canaille
Tu ne paies rien pour attendre, je saurais bien te descendre,
Je serais content d'avoir ta peau vieux chameau.
Je t'ai reηu ΰ bras ouvert vieille canaille,
Tu avais toujours ton couvert vieille canaille,
Tu as brulι tout mes tapis, tu t'es couchι dans mon lit,
Tu as bu tout mon porto, vieux chameau,
Puis, je t'ai prιsentι ma femme, vieille canaille,
Puis, je t'ai prιsentι ma femme, vieille canaille,
Tu lui as fait du baratin, tu l'as embrassι dans les coins,
Dθs que j'avais tournι le dos vieux chameau,
Puis t'es parti avec elle, vieille canaille,,
T'es parti avec elle vieille canaille,,
Emportant la vaisselle, le dessus de lit en dentelle,
L'argenterie, les rideaux vieux chameau,
Et j'ai sorti mon fusil vieille canaille,
Et j'ai sorti mon fusil vieille canaille,
Quand je te tiendrais au bout, je rigolerais un bon coup,
Et je t'aurais vite refroidi vieux bandit.
On te mettra dans une tombe vieille canaille,
Et moi j'irai faire la bombe, vieille canaille,
A coup de petits verres d'eau de vie,
La plus belle cuite de ma vie,
Sera pour tes funerailles, vieille canaille.
Σωστός...Ενδελεχής ανάλυση!
έχω άλλην άποψην:
- Μ'ρε: Σφακιά και γενικά ορεινά Χανίων (π.χ. «μ'ρε Μανούσο!»)
- Μπρε: Μυλοπόταμος, Μεσαρά, ορεινή ύπαιθρος Ρέθυμνο & Ηράκλειο («μπρε συ!»)
- Βορέ-Ιεράπετρα
- Μωρέ: πεδινά και ακρογυάλια πλην Ιεράπετρας
- Ρε: όσοι στο νησί μιλάνε...πρωτευουσιάνικα
Το «ΩΡΕ» δεν το έχω ακούσει στην Κρήτη, εκτός από μη Κρητικούς φοιτητές στην Κρήτη, που προσπαθούν να μιμηθούν «τα Κρητικά» (βάζοντας μια νότα Μπαρμπαγιώργου), γνωστό και ως διάλεκτο Παπαμιχαήλ, όταν έπαιζε «...και το Παλικάρι»...