... Επίρρημα... ο γνωστός αρχαιοελληνικός τρόπος γραφής και ανάγνωσης (βουστροφηδόν), με αλλαγή της κατεύθυνσης ανά στίχο, κατά την τροχιά του βοός στο χωράφι... έγινε στα νεοελληνικά η τροχιά που διανύει το πουστρόνι προκειμένου να πάει από το α στο β: τροχιά λοξή και κουνιστή, με πολλά τσαλίμια και κωλοαναστροφές .
Ε; Ζόρικος όποιος (λαός) το έβγαλε αυτό.
η τελευταία στροφή από ποιηματάρα με άγνωστες λέξεις -οδοντιάτρου (;)- από εδώ.
αναζητούμε τη μισκοτίνη
την άλλη πλευρά της ζωής
να θρονιαστούμε
μα όλα τα όνειρα τελειώνουν
σε πολυθρόνα οδοντιατρική
οδεύοντας πουστροφηδόν
στην έσχατη
τη μάχη
5 comments
xalikoutis
συγνώμη, το url για το ποίημα: http://www.stixoi.info/stixoi.php;info=Poems&act=details&poem_id=79738
xalikoutis
Το σωστό λινκ είναι αυτό *http://www.stixoi.info/stixoi.php;info=Poems&act=details&poem_id=79308*
Αντικαταστήστε μόνο το ελληνικό ερωτηματικό με λατινικό και ζητούμε συΓΚ-ΚΝώμη για την ταλαιπωρία.
Ο ΑΛΛΟΣ
Διάβασα το ποίημα. Τι απίστευτη πίπα!
Ποιες ήταν οι άγνωστες λέξεις; Πάντως η μισκοτίνη είναι μοντέλο ζυμαρικών της Μίσκο -άλλωστε και ο τίτλος του ποιήματος είναι «Ωδή στον Ακάκιο».
malakia
Γειά σου ρε Χαλικούτη με την ελληνομάθειά σου!
vikar
Με την ευκαιρία, διορθώθηκε και το λίνκι στον ορισμό.