Comments (102485)
Showing 2011-2040 from 102485
Ολα καλα, νο προβλεμο σενιορ. Και στο φιναλε, αν οι μοντουλες θεωρησουν οτι ειναι αδοκιμη για το σαιτ, ας την κατεβασουν ρε αδερφε, δε χαλασε ο κοσμος. Απλα, κοιτουσα την κατηγορια λεξιπλασια και θεωρω οτι παει γαντι εκει μεσα. ιρονίκ μαι φρεντ, νο χαρντ φιλινγκς;)
Για να μη μιλησω για την ευεργετικη και καταπραϋντικη δραση του Θεανθρωπου... :)
Αν ήταν η ψωλή πουλί θα 'ταν όλοι μουσικοί θα μπορούσαμε να πούμε για τους άντρες κακοποιούς της μουσικής, αλλά αυτό είναι κάπως γενικό
Βιολί. Το πουλί βιολί.
δεν είμαι κομπρέσσα ρε θείο...:)
Μωρέ, πάλι καλά οι μπουρμπουλήθρες... Εδώ να πούμε η καινούρια τάση να μην παίζεις τίποτα, να του κάνεις παραγωγή γυαλάδα και να το πουλάς για μουσική!
Πάντως δεν νομίζω να σε χαλάνε οι γρήγορες κλίμακες του Uli Jon Roth, έτσι jesus; Γενικά πάντως κι εγώ βαριέμαι αυτή τη φάση.
Μην αγχώνεσαι jesus, μπορείς να αντιγράψεις τα δικά μου mp3 που είναι όλα ελεγμένα, πάνω από 192kbps, με τα tags τους ταξινομημένα κτλ κτλ (είμαι ψυχάκιας με αυτό το θέμα...)
Και μιας και η θεία οργή μπορεί να πέσει για να κάψει κάτι βλάσφημα άλμπουμ σαν το Once Upon the Cross από Deicide, φροντίζω πάντα να τα κάνω back-up στον εξωτερικό σκληρό...
«...δεν έχει νόημα να καταγράφονται αυτές οι λέξεις εν τη γενέσει τους γιατί παράγονται κατά χιλιάδες στις γραμμές παραγωγής μαλακίας αυτής της χώρας.»
Χάχα! Μαλακία, η βαριά βιομηχανία της χώρας μας... Λες για αυτό να λένε ότι είναι βαριά η βούρτσα του τσολιά; :Ρ
μάλλον φταίνε τα απωθημένα ότι δεν είχαμε ποτέ βιομηχανικό καπιταλισμό στη χώρα:Ρ
Καλός ο ορισμός. Διαφωνώ με τη λειτουργία του ΕΣ (μεγάλη συζήτηση και δεν θα επεκταθώ εδώ), όπως και με την αδυναμία μπαλαμουτιάσματος. Ανάλογα με τις συνθήκες και τους υπαξιωματικούς της μονάδας (Αρχιλοχίας, φροντιστής/αποθηκάριος), υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου ο κόσμος απολύεται με πλήθος και σε αρκετές περιπτώσεις, με το σύνολο του υλικού που έχει χρεωθεί.
Προσωπικά γνωρίζω κόσμο που απολύθηκε κρατώντας ακόμη και το ένα και μοναδικό υλικό το οποίο μας είχαν ψαρώσει από την πρώτη μέρα να προσέχουμε καλύτερα από τη ζωή μας: τον επίδεσμο.
Βρήκα κάτι σχετικό εδώ και εδώ. Το καταθέτω κι αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας το πει.
Ο μαγλατάς φαίνεται να είναι λέξη Κρητική και όντως Τουρκικής προέλευσης. Απαντάται, λέει, στην Τουρκοκρητική Ελληνόγλωση λογοτεχνία - γουάου!... τι μαθαίνει ο άνθρωπος ... Ως σημασίες δίνονται: πρόβλημα, μανούρα, απάτη, αθέτηση υποχρέωσης.
Ironick is right!
Προσωπικά τελείωσα το σχολείο το 1988 (ναι, ναι μαζί με τον Μιαούλη και τη Μπουμπουλίνα! Ναι, ναι ο Μέγας Αλέξανδρος τελείωνε τότε το πανεπιστήμιο...!), και το εν λόγω ήταν ήδη γνωστό από το γυμνάσιο. Ωστόσο, το τελευταίο «m» τότε γραφόταν ολόκληρο: «μας».
καλώς τον!
έχω την εντύπωση ότι είναι γενικά διαδεδομένο, κ ότι εννοείται τυχόν άγιος. βέβαια κ εγώ επτανήσιος είμαι οπότε δεν είμαι κ η καλύτερη πηγή επιβεβαίωσης/διάψευσης.
κ το μπινελίκι που εκτοξεύεται σε τέτοια άτομα:
σου γαμώ το Βακόνδιο ρε καργιόλη!
έτσι, για σκληρό.
ουπς! τυχών άγιος, μη μας πάρουν κ με τα τάματα...:)
για πολύ καιρό νόμιζα ότι μόνο εγώ τα χρησιμοποιώ κ καβλώνω, αλλά τελικά είμαστε πολλοί. τρελλό εφέ είναι το κλοτς.
Βακονδιο; Κυρια, κυρια, εχω αγνωστη λεξη.
με εκπλήσσεις σε βαθμό που αρχίζω να με αμφισβητώ. Βακόνδιος λεγόταν ο τύπος που έφτιαξε τον πρώτο φραπέ στην ΔΕΘ. είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς με τέτοια εφεύρεση κ τέτοιο όνομα δεν έμεινε στην Ιστορία. εκτός βέβαια κ δεν θυμάμαι καλά
Δεν το έχω ακούσει πουθενά αλλού αν και έχω ζήσει αρκετά χρόνια εκτός Κεφλονιάς....
Μάλιστα...Κεφαλονιά,Κεφαλληνία,τώρα και Κεφλονιά....
φοβερό : ) .. Πρόσθεσα και τον «σερνεσεν» βλ. λήμμα.
To δικό μας το «ω» μοιάζει με κωλαράκι. Το «w» σαν κάπως μυτερό δεν είναι για κωλαράκι;
Είναι σωστό ότι ο κότσος, εν προκειμένω, δεν αναφέρεται στην κλασσική κόμμωση αλλά στο υποκοριστικό του ονόματος Κώστας; Κι αν είναι έτσι, δεν θα έπρεπε να γράφεται «πιάνω κώτσο»; Στον προφορικό λόγο δεν έχει σημασία αλλά, πιστέψτε με, επηρεάζει τις παρέες που κάνει το λήμμα στην αναζήτηση του google.
*Αντιγράφω από το http://taxalia.blogspot.com.*
14 Σεπτεμβρίου 1957, 51 χρόνια πριν: Ο κύριος της φωτογραφίας, είναι ο Δημήτρης Βακόνδιος (μακαρίτης πια), πωλητής στο περίπτερο καφέδων και προϊόντων επεξεργασμένου γάλακτος του εισαγωγέα Ανδρέα Δρίτσα, που ήταν εκθέτης, στο περίπτερο 10 της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και μη διαθέτοντας ζεστό νερό έβαλε στιγμιαίο καφέ σ' ένα ποτήρι με κρύο νερό, το κούνησε, ο αφρός ξεχείλισε, το κοστούμι γέμισε λεκέδες, αλλά γεννηθείτω... φραπές.
Και από τη Βικιπαίδεια, στο λήμμα φραπέ.
Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.
Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την Νεστλέ. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.
ραντανπλάν, η ατάκα στο σχόλιο απλά τά'σπασε!
μανικιούρ-πεντικιούρ-αργκό να το κάνουμε το κατάστημα!
ο ορισμός είναι απλά σπεκτ.
η παρατήρηση του σχολαστικού, μ'όλα ταύτα, είναι ότι η λέξη συμβάν, επειδή έχει ρίζα τον αόριστο του συμβαίνω, χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι κάτι έχει όντως συμβεί, κ όχι για την περιγραφή μιας δυνατής κατάστασης, αντίστοιχα και το γεγονός. + ότι είναι γραμμένο συβμάν, κ το κοιτάζω μια ώρα για να καταλάβω τι δεν πάει καλά:)
ειρήνη υμίν, αδελφοί μου.
θα μπορούσα να πω μια παραβολή, αλλά η απάντηση μάλλον θα είναι αυτή, οπότε θα μιλήσω ανοιχτά.
έτσι κ αλλιώς οι περισσότερες λέξεις τέτοιου τύπου ξεκινάνε από λεξιπλασία κ μετά καθιερώνονται ευρύτερα ή καθολικά (ποτέ ορθόδοξα), ή ξεχνιούνται. το ζήτημα είναι να μη γίνεται κατάχρηση κ να μην καταχωρίζουμε ό,τι μαλακία μας κατέβει, γιατί δεν τελειώνουμε, κ δεν είναι κ το νόημα του σάιτ αυτό.
κ η φλόμπα κάπως έτσι θα βγήκε, αλλά τώρα τη χρησιμοποιεί το πανελλήνιο. είναι λογικό βέβαια, κ φαντάζομαι αυτό παρατηρεί ο ιρονίκ (σα γότθος απ'το σχετικό αστερίξ μου ακούγεσαι, ή σε τονίζω μόνο εγώ στη λήγουσα;:Ρ) ότι δεν έχει νόημα να καταγράφονται αυτές οι λέξεις εν τη γενέσει τους γιατί παράγονται κατά χιλιάδες στις γραμμές παραγωγής μαλακίας αυτής της χώρας.
οτί σου εστί η βασιλεία, και η δύναμις και η δόξα, τσίου.