Comments (102486)
Showing 4111-4140 from 102486
Στα επινοημένα καλιαρντά σταλινόπουτσα σημαίνει ατσάλινος πέοντας.
Παρεμπιφτού στο ίδιο λίνκι του παραδείγματος, υπάρχουν οι σταλινολεξιπλασίες: σταλινορεμάλης, αρχισταλίνας, τραμπουκοσταλίνας.
Σφυ, αυτή η μάστιγα!
Πνίχτηκα...
♥ :-)
Σκληρή.
Δεν συνεχίζω, οι αναγνώστες μπορούν να κρίνουν.
Μιλούσα σοβαρά. Αλλά ναι, λογικό είναι να μην σου αρέσει η ειρωνεία των άλλων.
Προσφέρουν, ωστόσο, έναν πιασάρικο τίτλο για το μίνι-άρθρο γνώμης που συνήθως ακολουθεί, σωστά;
Δεν μ' αρέσει η ειρωνία σου, ξέρω κι εγώ πολλά τέτοια, αλλά συγκρατούμαι γιατί σέβομαι το σάιτ, που πρέπει να δίνει χώρο να λειτουργούν μαζί ακόμη κι εκείνοι με τους οποίους διαφωνούμε.
Άλλη φορά να λες τη γνώμη σου ή την κριτική σου χωρίς ειρωνίες και δίκη προθέσεων. Καλοπροαίρετα. Όλοι εδώ αγαπάμε την γλώσσα, ας είμαστε ευγενείς, άμα και ειλικρινείς. Και να διαβάζουμε δυο φορές τι γράφεται, πριν παρασυρθούμε απ' το θυμικό μας. Εγώ πάντως έτσι κάνω, όχι με κακά αποτελέσματα.
Το αστείο κασιδιάρα ψυχή θα μπορούσε να παίξει και ως εξης -Που πήγε διακοπές ο Χρυσαυγίτης,Λονδίνο,Άμστερνταμ,Βερολίνο;
-Κασιδιάρα ψυχή και αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολλλλο να μένω
Όχι καθόλου. Ο λόγος που έγραψα τον σταλινομπάχαλο είναι η παραδοξότητα και αντιφατικότητα που έχει μέσα της η λέξη και όχι για να πω άλλο ένα υπονοούμενο -έχω βαρεθεί κι εγώ του θανατά, αφού.
Είμαι της άποψης ότι εφόσον μια σύνθετη λέξη λέγεται και χαίρει κάποιας "αυτονομίας" από τα συνθετικά της, μπορεί και είναι καλό να καταχωρίζεται ως λήμμα. Υπάρχει βέβαια και άλλη άποψη, ότι αρκεί να καταχωρισθεί το "ενδιαφέρον" συνθετικό (το πρώτο εδώ, το δεύτερο σε άλλες λέξεις όπως στο γαμιάς, βλ. κωλογαμιάς, μπαζογαμιάς, "αμφιδέξιο" σε άλλες, όπως ο κάγκουρας, βλ. καγκουρογκόμενα, πετσοκάγκουρας). Κατά την προσωπική μου γνώμη, λοιπόν, δεν θα ήταν και μεγάλη απώλεια να μην καλύπτεται με δική του καταχώριση και ορισμό το λήμμα "σταλινομπάχαλο".
Περαιτέρω, σε ένα διαφορετικό ζήτημα, νομίζω ότι επίσης δεν θα ήταν μεγάλη απώλεια αν περνούσε και μία μέρα χωρίς νέο ορισμό που να αναφέρεται στις (εν πολλοίς υπαρκτές, δεν θα διαφωνήσω) παθογένειες της ελληνικής πολιτικής και της ελληνικής κοινωνίας, ιδίως όταν γκρινιάζει για τα ίδια και τα ίδια.
Κάνοντας χρήση του ίδιου δικαιώματος έκφρασης με εσένα, θα έλεγα ότι νταξ, το πιάσαμε το υπονοούμενο, την κατέχουμε πλέον τη φάση, σε ακούσαμε. Αν τα πεις ξανά αύριο και μεθαύριο και αντιμεθαύριο, εν είδει προσωπικού πολιτικού βήματος, δεν νομίζω ότι θα προσθέσεις και πολλά ουσιώδη επιπλέον. Άλλωστε, από λήμματα ή "λήμματα"-αφορμές για καταχωρίσεις υπάρχουν όσες θέλει κανείς. Μόνο με το συνθετικό "σταλινο-" βρίσκουμε σε πρώτη αναζήτηση: "σταλινομάγαζο", "σταλινάρχης", "σταλινοφάγος", "σταλινοφασίστας", "σταλινόπουστα", "σταλινοσκατά", "σταλινοκούραδα". Με την πιθανή εξαίρεση του "σταλινοφασίστα", όλα τα άλλα έχουν λίαν αμφίβολη "αυθυπαρξία" στη γλώσσα.
Προσφέρουν, ωστόσο, έναν πιασάρικο τίτλο για το μίνι-άρθρο γνώμης που συνήθως ακολουθεί, σωστά;
Για την πιθανή τουρκ. επιρροή με το αφού στο τέλος της φράσης, ιδού τωρινή χρήση στα τούρκικα με το επειδή (çünkü) στο τέλος. Μεταφράζω κατά λέξη:
Bu fotoğrafa iyi bakın. Önceki gün Şırnak'ta çekildi. Kimse unutmasın, biz unutmayacağız çünkü.
Κοιτάξτε καλά αυτή τη φωτογραφία. Τραβήχτηκε χτες στο Σιρνάκ. Να μην την ξεχάσει κανείς, εμείς δεν θα την ξεχάσουμε επειδή. Εδώ
Michael Kokors με χυλοπίτες.
(ένα άθλιο και ξεκρέμαστο λολοπαίγνιο που ήθελα από καιρό να γράψω και δράττομαι της ευκαιρίας)
Χεχεχε. Ένας από τους αγαπημένους ευφημισμούς στα αγγλικάνικα είναι "do the big nasty."
- Με ένα βιβλίο στο χέρι ανέβηκε ο Κώστας Ζουράρις στο βήμα της βουλής, από όπου εξαπέλυσε μύδρους εναντίον του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, κάνοντας λόγο για «βλακόμετρο» και «κατιναριό» που γράφει αυτά τα βιβλία και θα έπρεπε να ξέρει ότι «χάριν στους Ελεύθερους πολιορκημένους μπορεί να γράφει αυτά που γράφει». (εδώ)
Έ μα!
Όλα τα $ το ω στο -κωφινο