Μπήκα καταδρομική και χάρηκα γιατί έπεσα εδώ. Ωραίο.
Ευχαριστούμε σε Χαλικού (κι εγώ κ ο διάολος κ το χτήνος).
Κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει ενοποίηση των αλληλησυμπληρούμενων ορισμών επί το λεξικογραφικότερον (αλλά πού καιρός και πού όρεξη)
Στα μη Βορειοελλαδίτικα αυτιά μου, ακούγεται σαν ουσιαστικό (χαζομάρα, τρέλλα, ζουρλαμάδα). Ισχύει;
πενταρι για σουλτο!
με μια προχειρη αναζητηση στη ζηση μου καταληγω πως λεω/λεγαμε συχνοτερα ενέσα παρα ένεση
Tην ενέσα τη θυμούμαι να τη λένε στη Θεσ/νίκη, όταν ήμουν φοιτητής το 80ς, κυρίως οι προερχόμενοι από άλλες περιοχές της Β. Ελλάδας και λιγότερο (αλλά οχι καθόλου) οι Σαλονικιοί.
NSUδες (που τις λέμε νοσοκόμες) έχει ακόμα και τώρα στη Χίο (επαγγελματίες ή/και αφιλοκερδείς).
Μέχρι βια τις αρχές των 70αζ υπήρχε και η ενεσού της γειτονιάς: παρανοσηλεύτρια που εκανε κατ οικον επισκέψεις σε παπούδια και τους εμβολίαζε τα οπίσθια με γυάλινες σύριγγες (που αποστείρωνε βράζοντάς τες).
Αστοδιαολοκτήνος, θα με κάνεις ακόμα κι εμένα να βγω οφ τοπικ (εδώ γελάνε). ΄Άκου λοιπόν, για να μιλάμε σωστά σανκρητικά, στην Κρήτη το πρέπει που δηλώνει ισχυρή πιθανότητα ή συμπέρασμα συντάσσεται ως εξής: α) πρέπει + πώς + ρήμα σε κάθε χρόνο της οριστικής είναι οκ. Π.χ. αυτός πρέπει πως έφαγε, γι΄αυτό δεν πεινά = αυτός πρέπει να έφαγε, γι' αυτό πεινάει. Αλλα η άρνηση έχει διαφορετικές επιπλοκές από τα επίσημα ελληνέζικα, στα οποία είναι μάλλον σόλοικο να πεις π.χ. αυτός πρέπει να μην έφαγε, γι' αυτό πεινάει και είναι καλύτερα να πεις: αυτός δεν πρέπει να έφαγε, γι' αυτό πεινάει. Στα κρητικά θα πεις: αυτός πρέπει πώς δεν έφα(γ)ε, γι΄αυτό πεινά.. Λάθος, αλλά εν τη ρύμη συχνό, είναι το: αυτός δεν πρέπει πως έφαγε, γι' αυτό πεινά. (β) επίσης, άλλη οκ σύνταξη είναι η εξής: πρέπει + ρήμα, πάλι σε όλους τους χρόνους της οριστικής (χωρίς ούτε να, ούτε πως), τόσο κατάφαση όσο και άρνηση, π.χ.: αυτός πρέπει έφαε, γι' αυτό δεν πεινά, και αυτός πρέπει δεν έφαε, γι' αυτό πεινά. (γ) υπάρχει και σύνταξη πρέπει (+ πως) + θα + αόριστος (ή παρατατικός ή υπερσυντέλικος), που δηλώνει λιγότερη βεβαιότητα, πιο "μαλακή" σύνταξη, για να φανερώσει επιφύλαξη, προσοχή, ότι το θέμα είναι ευαίσθητο κ.τ.ο., π.χ.: αυτός πρέπει πως θα 'φαε (ή *θά' χε(νε) φάει ή θα ήτονε φαγωμένος), γι' αυτό δεν πεινά*.
Αλλά τείνει να επικρατήσει η σύνταξη με το να.
Η πιο συχνή και εμφατική χρήση του παραμένει στην ερώτηση "αγαπάς;" την οποία την απευθύνουν, με λύσσα κακιά προς το κορίτσι που ξετζανώνει και γαμπρίζει, τα υπόλοιπα θηλυκά του περίγυρου (μητέρα, αδερφές, θειάδες, ξαδέρφες, φίλες), όταν ψυχανεμίζονται ότι κάτι τέτοιο εξηγεί την αλλοπρόσαλλη εσχάτως συμπεριφορά της μέχρι πρότινος απονήρευτης κορασίδας. Αν την απευθύνουν αρσενικά (π.χ. πατέρας, αδερφός) έχουμε πρόβλημα.
Εμένα δεν μου καλάρεσε να πάη το παιδί μου σε ξένο χωριό, μα είντα να πης? ο γαμπρός ειν' ετσά που τόνε θέλω...πρέπει πως αγαπηθήκανε κιόλας... (Εδώ διήλθεν επί του προσώπου του χωρικού σκιά και με δυσκολίαν επρόφερε την λέξιν "αγαπηθήκανε", ως εάν ωμολόγει αισχρόν της θυγατρός του παράπτωμα).
Ι. Κονδυλάκης Οτ. Ημ. Δασκ.
Χαλικούτη, άμα σου κάνει κέφι πες μας για κείνο το "πρέπει πως". Λήμμα, σχόλιο, γουατέβα.
ωραία!
λοιπον, το λέμε και στη Χίο, παλιότερα περισσότερο, αλλά τώρα πιά όχι μόνο με την αυστηρή σημασία του ορισμού (πουτάνα τηλεόραση...) που τείνει προς εξαφάνιση...
αγαπημένο λήμμα (παλεύω να θυμηθώ που τόχω -εκτός Κρήτης- ξανακούσει με την ίδια σημασία)
Ιιιιιιι!!!!!
Λάτιν χωρίς corazón, μπότοξ χωρίς Τουταγχαμών.
Γυναίκες που κάνουν ενέσεις κατ' οίκον σε γέρους και μωρά υπάρχουν ακόμα (τουλάχιστο στη Χίο). Κλείνεις ραντεβού στο κινητό τους κι έρχονται με το σκούτερ ή κάποιο μικρό αυτοκίνητο και σε καρφώνουν, ή παίρνουν και αίμα που το πάνε στον συνεργαζόμενο μικροβιολόγο. Οι σύριγγες είναι πια μιάς χρήσης.
NSU Spider του '64 το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με Wankel και στέκει αισθητικά ακόμα
Το Ro 80 ήταν που φαλίρησε την NSU και έγινε Audi.
Κατα τ' άλλα άξιος!!