Comments (102483)
Showing 61951-61980 from 102483
...μάθανε τα μανταλάκια να ξεκρεμάνε μόνα τους...
σε χαλάσανε κι εσένα! Μην τη τυραννάς τη σκέψη! σκατά λεκάνη, ραγού, αλτάνες.... αυτοκτονία;;;/:;/:;/;/;/
Παρακαλώ εξηγήστε μου: το λήμμα μιλάει για μια αυτοκτονία;
Σπέκια σε λήμμα κι ορισμό και γαμάτα σχόλια, αλλά αρχικαρασπέκ στο μήδι ένα του τζόνυ για την γατοσλαγκομούνα ιρονίκ, που, έχοντας απρόσωπο άβαταρ, έχει δυσκολέψει τις προσπάθειες οπτικοποίησης της περσόνας της από τον χαλικού. Χαλ στα επόμενα τεύχη, έχεις τώρα την εικόνα της ιρον.
Ιρον αν υποψιαστώ ότι πριν κάτσεις στο πισί να μοντάρεις φοράς την στολή, θα πα να πάρω στολή ξωτικιάς και θα ανοίγω και cam ονλάιν (με έφαγε η ζήλια).
Το παίρνω ανάποδα: για τον αρχαϊσμό του Ζάκκη τί είναι που δεν έχω πει και στον ίδιο τον Ζάκκη (που τον είχα στον νου μου σαν γέροντα ένα πράμα σαν τον Μαθουσαλίξ με γένι μέχρι το πάτωμα και καμπούρα - έκπληξη), μετά τον συμπάθησα και έκανα την καρδιά μου πέτρα.
Αναρρωτιόμουν παλαιότερα τί είδους παρελθοντολάγνοι πρέπει να αγοράζουν ακόμα την Εστία, αλλά είχα καταλήξει ότι ο αριθμός των αναγνωστών της λογικά πρέπει να πέφτει με τα χρόνια για ευνόητους λόγους. Πλέον αμφισβητώ αυτή την θέση γιατί να, βλέπω στο σλανγκ διάφορες ιδιοτροπίες όπως αυτή εδώ. Κττμγ πάντα. Σλαγκαρχίδω; Ξέρω γω μωρέ... ας πούμε ότι είμαι του πιο μέινστριμ.
Αίαντα ie είναι ο internet explorer αν και από ό,τι κατάλαβα, δεδομένου ότι μου προτείνεις στην συνέχεια την χρήση του firefox, μάλλον το ήξερες μια χαρά και με βάζεις να επεξηγώ για καψονάκι. Το ΙΤ είναι αναφορά στην διεύθυνση πληροφορικής της εταιρίας στην οποία εργάζομαι, που έχει κλειδώσει πολλές δυνατότητες, μεταξύ των οποίων (εκτός του ότι δεν μπορώ να αλλάξω ούτε καν εικόνα στην Επιφάνεια Εργασίας μου - για να μην πω desktop και μπερδευτούμε) η εγκατάσταση νέων προγραμμάτων ακόμα και αν είναι δωρεάν - σο το πρωί δουλεύουμε με ie αναγκαστικά και διαβάζουμε υποθέτοντας τους τονισμένους χαρακτήρες με μεγάλη δυσκολία.
Δεν ξέρω τί εννοείς περί συστολής, φαντάζομαι αναφέρεσαι στις τελείες που αντικατέστησαν τη λέξη «παπάρια». Δεν είναι τόσο θέμα συστολής, είμαι μάλλον περιβόητη στο σάιτ (και έξω απ' αυτό δυστυχώς κατά μία έννοια) για το αντίθετο, όσον αφορά στην χρήση του λόγου. Περισσότερο ήταν θέμα αποφυγής χρήσης μιας επιθετικής λέξης και διάθεσης απλά να περάσω το νόημα.
Κττμγ πάντα, το θέμα είναι η επικοινωνία (ναι οκ τζονμπλακ, ξέρω, αλλά πραγματικά δεν μπορώ να αλλάξω άποψη εύκολα σε αυτό). Σο, όταν θες να επικοινωνήσεις προσπαθείς να διευκολύνεις τον άλλο, κατά προτίμηση μιλάς και στην γλώσσα του και προσπαθείς να περάσεις το νόημα της σκέψης σου με όποιον τρόπο θεωρείς αποτελεσματικότερο (πχ με νοήματα στον πραγματικό κόσμο). Προφ υπάρχει διαφορετική οπτική γωνία αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα. Επομένως ευπρόσδεκτα και τα κινέζικα, γιατί όχι και οι ψιλές και οι δασείες που στην τελική έφτυσα αίμα να μάθω κάποτε (κατά το άδης άγιος αγνός αίμα άμα αλμυρός κ.λπ.)
αδικημένο λήμμα και ορισμός. Από τις πιο up to date (για τους γαλλομαθείς) σλανγκιά
Η «Αρχική σελίδα» με έφερε αντιμέτωπη με άλλο έναν σουπερορισμό σου πονηρό. Καιρό έχεις. Αλλά πάλι ποιος μιλάει...
Κι' εγώ το ακούω το ζουλάρω. Ξέρω καί το ζουλεύω όμως(!), ώς ειρωνική εκδοχή του ζηλεύω: «Όπα; Καινούργιο γυαλικό βλέπω;» «Ε τί;, μόνο εσύ;» «Ζουλέψαμε έ;» (κάπως έτσι ας πούμε).
εμένα γιατί είμαι και πολύ μικρότερος, μου κάνει για μετάφραση του stfu. Δλδ ΣΚάΣε.
5-5 απο μενα,και ο Τσακωνας ΘΕΟΣ απλα!!!!Κυρα Κουλα στον εκαναμε ΓΟΥΛΙ ααααχαχαχαχαχαχααχαχαχχααχχχαχαχαχ
άντε, για τον φουκαριάρη τον σκύλο μας, που άλλωστε έχει αδικηθεί από την μεταγραφή της βαθμολογίας, όπως κι η υπόλοιπη παλιά φρουρά...
Από όταν άρχισα να εντρυφώ σε κείμενα της αρχαίας και μεσαιωνικής γραμματείας το μπατάρισα στο πολυτονικό στον χειρόγραφο λόγο μου, μάλιστα το έκανα και στον στρατό εισπράττοντας ουκ ολίγες λοιδωρίες. Στο πληκτρολόγιο αυτή η φάση δεν κράτησε πολύ λόγω ραθυμίας. Πάντως σε μία φάση έγραφα και τα γκρήκλις στην αρχαιοκαυλέστερη δυνατή μεταγραφή, λ.χ. ephexees, doxa tooi Theooi, kai outoo kath' exees. Έγραφα και τις καταλήξεις των τριτοκλίτων με ιώτα.
Στο πληκτρολόγιο αυτή η τάση δεν κράτησε πολύ καθαρά λόγω τεμπελιάς, ενώ χειρογράφως συνεχίζω να χρησιμοποιώ πολυτονικό. Ωστόσο, έχει κλονιστεί η πίστη μου στο πολυτονικό για τον εξής λόγο, και αν θες με διορθώνεις, καθώς παραθέτω από μνήμης. Αν θυμάμαι καλά, η μικρογράμματη γραφή με τους τόνους άρχισε από την ύστερη αρχαιότητα και πιο μετά, ενώ στην καθαυτό αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν μεγαλογράμματη γραφή. Όμως στην ύστερη αρχαιότητα άρχισε και να εγκαταλείπεται ο λεγόμενος προσωδιακός τονισμός στον οποίο αντιστοιχούν οι περισπωμένες, οξείες και βαρείες. Οπότε ουσιαστικά το πολυτονικό άρχισε να χρησιμοποιείται ακριβώς όταν άρχισε να εγκαταλείπεται το σύστημα τονισμού στο οποίο αντιστοιχούσε, εκτός αν μου διαφεύγει κάτι. Οπότε ουσιαστικά το πολυτονικό δεν με φέρνει πιο κοντά στους αρχαίους μου προγόνους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν μεγαλογράμματη γραφή, παρά στους μεσαιωνικούς τοιούτους.
Έπειτα το επιχείρημα για την ιστορικότητα των λέξεων που μας φανερώνει το πολυτονικό δεν νομίζω ότι ισχύει για τους τόνους, παρά μόνο για τα πνεύματα. Εκεί θα μου άρεσε αυτό που έκανε ο Μπάμπης, ο οποίος σε μία περίοδο έβαζε μόνο τις δασείες, για λόγους φανέρωσης της ιστορικής ετυμολογίας των λέξεων, χωρίς να βάζει περισπωμένες και βαρείες, ούτε καν ψιλές, που είναι μεταξύ μας ψιλοάχρηστες, αφού ψιλή= μη δασεία. Αυτό θα μου άρεσε, αλλά κι ο Μπάμπης το εγκατέλειψε.
Τέλος, χρησιμοποιούσα για πολλά χρόνια το ιώτα στα θηλυκά τριτόκλιτα, και την Γενική -εως, κυρίως σε λόγο δοκιμιακού ύφους, αλλά το εγκατέλειψα όταν άρχισα να γράφω λογοτεχνία. Τώρα είμαι υπέρ των αρχαϊζόντων τύπων ενταγμένων σε δημοτικό κλιτικό σύστημα, αν και σε ορισμένα περιβάλλοντα το -έως βγαίνει πιο αυθόρμητα, και έχω δίλημμα αν θα έπρεπε να το θυσιάσω ντε και καλά για χάρη συνέπειας.
Τέλος, αφού απολαμβάνουμε και τον φω αρχαϊσμό του Ζάκκη, δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην απολαύσουμε και τον γνήσιο αρχαϊσμό του Αίαντος.
και εμεις νομιζουμε οτι το σωστο ειναι τσοσμπα....
Η μαντάμ Σουσού χρησιμοποιούσε το ουσιαστικό «η μαχμουρλίασις», π.χ.
-Μπα, ακόμη να μας περάσει η πρωινή μαχμουρλίασις, Παναγιωτάκη;
@Khan
Κάπου πῆρα ἀβίζο ὅτι κινεῖσαι πρὸς πολυτονισμόν, λίγο συγκρατημένα ὅμως. Μπορῶ νὰ κάνω κάτι πρὸς ἐνθάρυνσι;
@telonos
Ἡ χρῆσι τοῦ πολυτονικοῦ δὲν ἀποτελεῖ καταναγκαστικὴ πρᾶξι, ἀλλὰ εὐχαρίστησι γιὰ μένα. Ὡς ἐκ τούτου ἀποκηρύσσω μετὰ βδελυγμίας τὴ χρῆσι τέτοιων βοηθημάτων. Πέραν αὐτοῦ, ὁ πολυτονιστὴς εἶναι καὶ ἀναξιόπιστος, πρὸς τὸ παρὸν τοὐλάχιστον. Τὸ μόνο «ἐργαλεῖο» ποὺ χρειάζεται εἶναι ὁ ὁδηγὸς πληκτρολογίου Keymangreek, ὁ ὁποῖος διατίθεται δωρεὰν ἀπὸ τὴ ὁμώνυμη ἱστοσελίδα καὶ μέσῳ τῆς http://www.polytoniko.org. Σήμερα ἐνημερώθηκα ἁρμοδίως ὅτι διατίθεται δωρεὰν καὶ ἡ πολυτονικὴ ἐπιφάνεια ἐργασίας http://polytoniko.wordpress.com, γιὰ κατασκευὴ ἱστολογίων. Ὅσοι πιστοὶ...
Τέλος, τὴν ἐρώτησί σου «τί πίνω καὶ δὲν σᾶς δίνω» δὲν τὴν κατάλαβα. Θὰ μποροῦσες νὰ γίνῃς σαφέστερος;
@Vrastaman
Εὐχαριστῶ γιὰ τὰ καλὰ λόγια. Θὰ προσπαθήσω νὰ κάνουμε καλὴ πλάκα. Βοηθῆστε ὅσο μπορεῖτε μὲ κατευθυντικὰ σχόλια, διότι ὅπως ἔλεγα, δὲν θὰ ἤθελα νὰ κουράσω, οὔτε καὶ νὰ διαταράξω.
@Mes
Τὸ IE καὶ IT μοῦ εἶναι «ἄγνωστες λέξεις». Ὡς ρύθμισι στὸ Character encoding νὰ προτιμήσῃς τὸ Unicode. Τὸ Firefox εἶναι καί δωρεάν, καὶ γαμᾶτο.
Καὶ δὲν εἶναι καθόλου στὰ ... μου (ὑποθέτω οὔτε καὶ στῶν ἄλλων, ἂν κρίνω ἀπὸ τὸ γενικότερο ὗφος καὶ τὸ ἐπίπεδο τῆς κουβέντας), ὅταν κάποιος ἔχει δυσκολία νὰ συμμετέχῃ. Καὶ ἡ γυριστὴ τώρα: Ἂν ἡ συστολή σου θὰ ξεπερνιόταν μὲ τὰ καλιαρντά, τὰ ... λέγονται μπελέ καὶ φλοκοντορβάρες.
Σχετικό με τις πεοθηλάζουσες σπερματορουφήχτρες το λήμμα του Dirty: η σκούπα Philips ρουφάει την σκόνη. Εμ...το dity cheese θέλει τον dirty του. Aμ πως;
Έπεσα πάνω σ' αυτόν τον ορισμό του Πονηρόσκυλου και μου έκαναν εντύπωση τα τρία μηδενικά που έχει πάρει το αναλυόμενο λήμμα του. Και, στο πρώτο μου ταξίδι στα πάτρια, ρώτησα και έμαθα.
Από τους τρεις πενηντά-εξηντάρηδες που απετέλεσαν το δείγμα μου (με παρελθόν προσφυγικό, που δικαιολογεί τουρκικά γλωσσικά κατάλοιπα) ο ένας την ήξερε και κατανοούσε πλήρως το νόημά της. Θυμήθηκε μάλιστα ένα παιδί του χωριού που ταίριαζε γάντι στην παραπάνω περιγραφή και, παρ' όλο που στο συγκεκριμένο χωριό ήταν ελληνόφωνοι πρόσφυγες, τον φωνάζανε «ουζούν αντάμ», σαν παρατσούκλι. Συνεπώς η έκφραση τότε ήταν κοινότατη.
Σήμερα, η έκφραση δεν είναι και για πεντάστερο. Αλλά ούτε και για μηδενικό. Γι' αυτό την ανεβάζω στα σχολιασμένα, ανανεωμένη με νέα στοιχεία και προτείνω την μερική βαθμολογική αποκατάσταση αυτού του λήμματος.
Ο ορισμός μου φαίνεται πολύ καλός.
Καλά το τρίτο μήδι....όλα τα καπίκια
Nαι και αυτός, αλλά η φωνή του στο μύδι μου ακούγεται κάπως...
με τέτοια μπύρα, ποιός την γαμεί την μπυροκοιλιά...
Το ελληνο-γερμανέζικο σχόλιο στο μύδι είναι χαλικέντερο!
Αλλίβε γαμεί!
Γκάτζμαν το τραγούδι, δεν το τραγουδάει ο Ακατονόμαστος;
Όχι οργασμούς με την ουτοπία...
Σαβούρα-βίβρ παπατζή!
μύδι αφιερωμένο εξαιρετικά...
λοιπόν, όλοι έχουμε παρατηρήσει και σκεφτεί το εξής: στις ελληνικές ταινίες του 60 όταν θέλανε οι νέοι της εποχής να καταγγείλουν το συντηρητισμό των γονιών τους λέγανε «δεν είμαστε και στα 1800»... οι σημερινοί μεσήλικες λένε ή λέγανε «που βρισκόμαστε στο ΄60;» ή και στο «΄50», σήμερα οι γεροντονεολαίοι άνω των 25 λέμε για το πόσο 80τίλα είναι κάτι με την έννοια και της απαρχαίωσης, και ποιος ξέρει τι λένε οι 18άρηδες, Νίκο Τσιαμτσίκα...
Συμφωνώ με τη συντρόφισσα. Η επικοινωνία είναι το πρωταρχικό. Και να προσθέσω, ότι η γλώσσα είναι ότι πιο ζωντανό έχουμε. Και εξελίσσεται, προσθέτει, επιδοκιμάζει, αποδοκιμάζει, απορρίπτει, ενσωματώνει.
Ένα ψιλοάσχετο ιστορικό ανέκδοτο.
1980, σε χωριό (κώμη, επήνειο για την ακρίβεια) νησιού ΜΗ τουριστικού (τότε υπήρχαν δύο ξενοδοχεία στα οποία έμεναν εμπορικοί αντιπρόσωποι παρά τουρίστες).
Εμφανίζεται ζευγάρι Γάλλων, που θέλουν να πιουν καφέ. Ο καφετζής αγωνίζεται να καταλάβει, και ρωτάει αν κάποιος μπορεί να συνεννοηθεί. Πετάγεται η ψωνάρα ο electron (με την Ναπολεόντια περσόνα), και ακούστε διάλογο.
-(καφετζής)Ρώτα αν θέλουν γάλα...
-(ναπ) votre caffe, avec lait;
-(Γάλλος) Avec DU lait.
Δεν φτάνει που ήρθε στην άκρη του κόσμου, ο γελοίος, δεν μιλάει αγγλικά που είναι η διαδεδομένη γλώσσα, διορθώνει ο γελοίος, αντί να χαρεί που κάποιος μιλάει την αδερφίστικη γλώσσα του. Βρεεεεε οοουυυυυστ! Πάνω από όλα η επικενωνία σύντροφοι. Μετά ο καλλοπισμός (πως να γράφεται άραγες αυτή η λέξη;)