Τον Χάνκοντα άστον απόξω, να μην τολμήσει να πατήσει πόδι στο λήμμα. Αμα διαβάσει τα κατορθώματα του Τζένγκις μετά θα ζητάει προμήθεια επί των κινέζικων πωλήσεων, και καλά μακρινός απόγονος κιετς. Ασε καλύτερα...
Το τελευταίο (γι' απόψε, εντάξει;) σχόλιό σου, μού'δωσε μιά ιδέα: Ένα συνεργατικό λήμμα με ναυτικούς όρους. Κι ας λέει ο Χαν πως η λαμαριννίαση δεν θα περάσει!
!Hasta mañana!
@ Δον Από αύριο πάω πάλι δουλειά (η Παρασκευή ήτανε η αργία). Όπως ίσως θα είδες και σε παλιότερα σχόλια κλπ τα "Λόγια του Αλλουέ*" είναι αποσπασματικά κατά τον συνειρμό του ορισμού ή/και του σχολίου.
@Δεινο δεν περιγράφω άλλο. Αύριο πάλι
Ασ' τον άθρωπο βρε Δον, θα του το ξεράνεις το χέρι.
Ξεροσφύρη, είχες δεν είχες, μας ταξίδεψες!
Μιάς και είσαι σπίτι, δε μας γράφεις κι άλλα τέτοια;
Έτσι. Ούτε Σέξπιρ, ούτε Σεξ-πυρ και μαλακίες. Σαίξπηρ.
Κανονικά θά 'πρεπε να γράφει (στην κάτω δεξιά γωνία) :
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟC ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ΜΗΤCΟΥ) ΜΠΗCH
Αρχοντικόν λήμμα!
ΦΩC ΙΛΑΡΟΝ Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗCIC ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΗCIOY!
Το κάνω τόκα στα καθ'ημάς, κττμγ, προέρχεται από το ιταλικό toccare : αγγίζω. Προς επίρρωσιν, υπάρχει και το ισπανικό tocar : (επίσης) αγγίζω καθώς και η έκφραση (στα ισπανικά) toca madera, που σημαίνει ό,τι ακριβώς και η δική μας "χτύπα ξύλο".
Η έκφραση "να κάμω τώκ (ρωμέικα)", που λέει ο "Αμερικάνος" του Παπαδιαμάντη (στο απόσπασμα πoυ παρατίθεται) εννοεί σαφώς "να κάνω κουβέντα ( στα Ελληνικά)". Οι υπόλοιποι προφανώς το μπερδεύουν με το "να κάνω τόκα" δηλ. "να κάνω χειραψία", μέχρι που ο ίδιος ο Αμερικάνος ξεκαθαρίζει, πως η δική του "τώκ" σήμαινε "κονβερτσατσιόνε". Πρέπει να σημειώσουμε πώς ο Παπαδιαμάντης (ο οποίος, σημειωτέον, είχε μάθει, μόνος του, πολύ καλά Αγγλικά και έκανε πολλες μεταφράσεις) σαφώς διαχωρίζει τις δύο λέξεις με την ορθογραφία που χρησιμοποιεί, γράφοντας το μεν "τόκα" (toca) με όμικρον, το δε "τωκ" (talk) με ωμέγα, αποδίδοντας παράλληλα με ακρίβεια την προφορά του μακρού "ω" στο talk. Με αυτή την ευκαιρία θέλω να τονίσω, πόσο "φτωχαίνει" η απόδοση κάποιων ξένων λέξεων στα ελληνικά με τη χρήση μόνο τεσσάρων φωνηέντων:α,ε,ι,ο. Πολλές φορές οδηγεί σε παρανοήσεις κάνοντας πολύ δύσκολη την αναγνώριση της προέλευσης της λέξης που αποδίδεται στα ελληνικά. (π.χ. τικ αγγλ. tick,αλλά και teak, που παλιά γραφόταν τηκ, πικ/pick και πηκ/peak)
Κάτι που επίσης συνηγορεί στην "λατινογενή" (ιταλικό toccare/ισπανικό tocar) προέλευση της λέξης, είναι και η έκφραση "τόκα τα ποτήρια" που σημαίνει "τσουγκρίστε (ακουμπίστε) τα ποτήρια", που την έχω ακούσει παλιότερα και, άν θυμάμαι καλά, πρέπει να υπάρχει και σε κάποιο από τα "πλακιώτικα" τραγούδια του κρασιού : "... τόκα τα ποτήρια κι άντε πάλι απ' την αρχή."
@ δεινο: του κάνω στρώσιμο τώρα... Δεν μπορώ να οδηγήσω ακόμα και κάθομαι σπίτι
@ soulto: στην Ινδία μπορεί και να μήν είχε ποτέ. Στην Παπούα και στην Σοκότρα πρέπει να είχε τους τελευταίους.
Άσχετο με το λήμμα, αλλά σχετικό με τις ξεμπά: Γέρος ναυτικός μου είπε οτι είδε παλια στην Ινδία κανίβαλους. Μπρρρρ
Τι έγινε, πέρασε το χέρι και πήραμε φόρα? (αν δεν πέρασε ακόμα, περαστικά κι από μένα).
"Κυριολεκτικά φανταζόμαστε ένα μνημόνιο που αντί να έχει σχιστεί, χρησιμεύει ως μουνόπανο."
Αδύνατον! Έχει μηδενική απορροφητικότητα και προστασία. Μή σου πω πως θα ξερνά μελάνια (στην καλύτερη)
Θυμάμαι (πιάσαμε τώρα τις ξέμπαρκες ιστορίες) 2 τη νύχτα σε "γιαχνί σοκάκι" της Xiamen να θέλω να πάρω τσιγάρα. Εμφανίζεται μια γριά κοντή ακόμα και για Κινέζα, φαφούτα, με ένα ταβλα με τσιγάρα. Μου δειχνει τρία ίδια πακέτα Marlboro στη σειρά που το καθένα είχε διαφορετική τιμή (8, 10 και 12 γιουάν αντίστοιχα) και όταν ρώτησα γιατί, μου είπε: "This Singapore (8), this Malaisia (10), this American (12) and this fifteen" και μου σκάει κι ένα Αμερικάνικο 100άρι. Αγόρασα απο μπουτίκ εκει ένα μπλουζάκι τύπου πόλο 25 δολάρια (φίρμας κινέζικης) το οποίο επέζησε 15 χρόνια, χωρίς να ξεθωριάσει ή να "μπιμπικιάσει" και το αποχωρίστικα όταν πια "μου στένεψε". Θα μπορούσα να λέω τέτοια για ώρες, αλλά τα φυλάω μαζί με άλλα για κάνα πιοτί...
χαχαχα
Σωστός, ειδικά το 2. Έχουν αυτή την ευελιξία στην παραγωγή. Ο,τι πληρώνεις παίρνεις.
Θα έπρεπε να μείνω άφωνος, ΑΛΛΑ οταν προ 20ετίας πήγα σαν ναυτικός στην Κίνα (συνολικα 7 λιμάνια με παραμονή απο 5 ως 20 μέρες στο καθένα) και τους είδα στο φυσικό τους περιβάλλον σε συνδυασμό με το πόσα "καλά" (=επώνυμα ή/και ποιοτικά) πράγματα είναι φτιαγμένα εκεί, έκανα δυο-τρεις διαπιστώσεις.
Ο Κινέζος είναι πρώτα έμπορος (πραγματικός) και μετα Κινέζος.
Άν του το πληρώσεις σαν Κορεάτικο θα στο φτιάξει πιό καλο απ' το Γιαπωνέζικο. Απλα μπορεί να στο φτιάξει και με κόστος 1 λεπτο και συνήθως αυτά φέρνουν, τα "πανερίσια". Ό,τι πληρώνεις παίρνεις.
Ο 21ος αι. είναι δικός τους τελικά.
(το λήμμα είναι λίιιιγο πιό παλιό απ' όσο νομίζαμε)
Από την εποχή του Τζένγκις Χαν, οι Μογγόλοι συνειδητοποίησαν πως αγαθά που ήταν κοινά και θεωρούνταν δεδομένα σε ένα μέρος ήταν εξωτικά και εμπορεύσιμα σε ένα άλλο. Οι τελευταίες δεκαετίες του 13ου αιώνα ήταν μιά εποχή σχεδόν φρενήρους έρευνας για νέα αγαθά [...] από βαφές, χατρί και φάρμακα μέχρι φιστίκια, πυροτεχνήματα και δηλητήρια [...]. Ανταποκρινόμενα στις ανάγκες μίας παγκόσμιας αγοράς, τα μογγολικά εργαστήρια στην Κίνα τελικά παρήγαν όχι μόνο τις παραδοσιακές πορσελάνες και τα μεταξωτά [...] αλλά και νέα είδη για αγορές με ειδικές απαιτήσεις, όπως εικόνες της Παναγίας και του Χριστού χαραγμένες σε ελεφαντόδοντο, τις οποίες εξήγαν στην Ευρώπη.
Jack Weatherford Τζένγκις Χαν. Ο μεγάλος θεμελιωτής του σύγχρονου κόσμου. Εκδ. Αρχέτυπο, 2005.
Καραλόλ κι απ' τη ζωή βγαλμένο!
Ξέχασα να βάλω τίτλο "Συγνώμη κύριε ποιος είστε;"
+ΑΡΧΟΝΤΗCΙΟΝ+, βυζαντινοτέτοιο ζενεσεκουά, αφού.
Ά, Χάν; ο Τοκάνι -ούπς!- Τρεκάνι, λέει ονοματοποιία!... (και το ίδιο και ο Μπάμπης στο λήμμα τοκάτα).
Το τόκα ίσον χειραψία απ' το ιταλικό toccare και το τόκα/τοκάς ίσον πόρπη απ' το τούρκικο toka, λέει ο Τριανταφυλλίδης (o Μπαμπινιώτης δέν λημματογραφεί ούτε τό 'να ούτε τ' άλλο!), οπου ωστόσο πετάει και ένα «ίσως από τα βενετικά», οτι οι τούρκοι ίσως το πήραν απο κεί δηλαδή. Κάτι τέτοιες ώρες, ένα Σαραντάκο τον χρειάζεσαι...
Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, αποθησαυρίζει και το τόκα ίσον μικρό κάλυμμα του κεφαλιού (κάτι σά τσεμπέρι δηλαδή;) απ' την «Πριγκιπέσα Ιζαμπώ» του Τερζάκη, που βγαίνει λέει απ' το γαλλικό toque.
Τρείς τόκες εντ κάουντινγκ...
Πάντως η χειραψία toccamano στα ιταλ., και tocca ένα χρυσοΰφαντο πέπλο, μπορεί να το φοράγανε οι πλουσιογκόμινες του μεσαίωνα για τσεμπέρι που λέει κι ο Βικ παραπάνω.