Σίγουρα έχει σχέση. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι η συμπτωματική ηχητική ομοιότητα ανάμεσα στα βάγια και τη βάγια επέδρασε ίσως ώστε βαγιοκλαδίζω να σημαίνει τελικά περιποιούμαι σχολαστικά, κακομαθαίνω.
Άχαχαχαχαχα! Κι άλλα:
-Κωνσταντοπούλου: ''Σχήμα λόγου η κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο''! Σχήμα λόγου κυβέρνηση της Αριστεράς κ σχήμα λόγου πρόεδρος βουλής...
-Κυβέρνηση σχήμα παρα-λόγου.
-Aυτό το ''σχήμα λόγου'' γιατί μου θυμίζει το στρίβειν δια του αρραβώνος ?
... και (συνεχίζω), το βαγιοκλαδίζω έχει σίγουρα σχέση με το φυτό και ως εκ τούτου με τα εκκλησιαστικά (Κυριακή των Βαΐων). Πώς συνδέεται αυτό με την βάγια-τροφό; Μυστήριο!
Ναι, συμφωνώ, το είδα κι εγώ, αλλά όσο πιθανό μου φαίνεται το κλαδέυω δάφνες (ή το πλέκω φοινικότσιτες φορ δατ μάτερ) να κατέληξε να σημαίνει φροντίζω σχολαστικά, άλλο τόσο μου φαίνεται ταμάμ το να έχει παρεπιδράσει / επιδράσει παρετυμολογικά σε κάτι σαν το βαγιολίζω, σε βαθμό που τελικά να του αλλάξε τα φώτα, ή ακόμα τρόπον τινά να το "χώνεψε", και τελικά να το εκτόπισε. Σάι-φάι γλωσσολογία το έκανα;
Βάγια είναι ένα από τα λαϊκά ονόματα του φυτού δάφνη (ή Δάφνη του Απόλλωνα, ή Laurus nobilis).
Και ο βιοπαλαιστής που αργεί στα ραντεβού Βιοπαλαιστίνη ή βιοπαλαιστήνει;
Στην Κρήτη έχουμε το βαγιοκλαδίζω με την ίδια ή πολύ παραπλήσια έννοια (π.χ. πολύ σύνηθες: ίντα το(νε) βαγιοκλαδίζεις;! = γιατί το κουράζεις το θέμα / γιατί τον κακομαθαίνεις κ.τ.λ.). Το γλωσσάρι του Ξανθινάκη (α' έκδοση) γράφει ετυμ. για βάγιο + κλάδος, και για φανερή εκκλησιαστική επίδραση (;). Αλλά με τα παραπάνω που γράφουν οι συσλανγκιστές δε μου φαίνεται απίθανο να υπήρχε κάτι σε βαγιολίζω και το βαγιοκλαδίζω να σχηματίστηκε μετά, με παρεπίδραση από το εκκλησιαστικό θέμα με τα βάγια (ο Τριαντάφυλλος γράφει για τη βάγια, η [vája] Ο25 : (παρωχ.) τροφός, παραμάνα· νταντά. || υπηρέτρια. μσν. βαγία, *βάγια < ελνστ. βαΐα, *βάϊα < λατ. *bajia ( [bá-] ) (πρβ. υστλατ. bajula [bá-] `τροφός΄)]
Στη Χιο έχουμε το βαϊλίζω και,
για κείνους που θένε πολλά κανακέματα, φροντίδα, κομπλιμέντα, να είναι το κέντρο δηλαδή της προσοχής το πολυβαϊλάς.
ΤΌλα τα € ο συνειρμός με Ξανθόπουλο!
Ε ναί, εννοείται (μόλις έγινα). Απ' ότι κατάλαβα όμως, ως επισκέπτης πάλι μπορείς να τα δείς, πρέπει απλά πρώτα ν' αποδεχτείς τους όρους χρήσης τους (χωρίς ωστόσο εγγραφή ή δώσιμο οποιωνδήποτε στοιχείων). Τέ'ς πά', βλέπουμε.
Πρέπει να είσαι μέλος, εγώ όχι (ακόμα).
Ποιό τηλέφωνο βρε; κοτζάμ φόρουμ έχουν οι άνθρωποι.
Πρώτα όμως από τα Βαρουφάδικα για μια piña colada :-)
Γιατί όχι, έχει τηλέφωνο επικοινωνίας...
Κοιτάζοντας σε κάποιο απ' τα λίνκ της σούλτος, το δίπολο είναι Κ / υ (Κυρίαρχος ή Κύριος / υποτακτικός) -προσοχή στο κεφαλαίο/μικρό!... Θά 'θελα πολύ να μάθω πώς τα προφέρουνε... «Κάπα»/«ύψιλον», «Κού»/«ύ»;... Ή πρόκειται απλά για διαδικτυακό γραπτό πράμα;
(Θα μου πείς όμως, γιά δέν τους ρωτάμε;... όκ κέικ)
Ασφαλώς και δεν το ξεχάσαμε! Χρόνια πολλά και καυλερά! Να ζήσουν και όλοι οι +COYΛΤΟΚΑΥΛΟΙ+ !
Ορισμός και παραδείγματα τα σπάνε. Δέον να συσχετισθεί και με το σαν πούστης, λ.χ. έφαγα σαν πούστης= γαμήθηκα στο φαί.
Πολύ ενδιαφέρον κόνσεπτ! Και στο BDSM και γενικότερα!
Βίκαρ την ίδια απορία έχω κι εγώ καθώς δεν το έχω ακούσει, αλλά μόνο δει γραμμένο (το "έλλειμμα βιωματικότητας" που μου προσήπτε ο Τζόνι Μπλακ), πάντως στις bdsm φοράδες είναι αρκετά διαδεδομένο και σημαίνει τον υποτακτικό, τη σουμπίτσα κυρίως αρσενικού φύλου, ήτοι τον σούμπη ή σούμπο, τον submissive. Αντώνυμο είναι ο ντομ/ ντόμης ή ντομ/ ντόμινα/ δομινάτριχη. Προσώπικαλυ το οιονεί κομμέ υ μου θυμίζει το αντίστοιχο κομμέ ψυ για τους ψυχιάτρους/ ψυχολόγους/ ψυχοθεραπευτές.
Ευχαριστούμε Κάποιε! Οπουδήποτε ακουστεί πλέον το όνομα "Λουμπίνα" μνημόσυνον γενήσεται της Κικής εις αιωνίαν μνήμην αυτής...
Ο Πίπης προσπαθεί να ξεφύγει από τους τσέους.
Το μήδι με την κότα που έχει άσπρο μπακγκράουντ μπροστά από το άσπρο μπαγκράουντ του σάιτ έχει πολύ πλάκα, σαν να περιφέρεται μια κότα μέσα στον ορισμό όλο περιέργεια σε φάση "έεεειπ, τι λέτε εδώ για μένα;" χαχα!
Επειδή σου έχω απευθυνθεί στο παρελθόν ως προς την πληρότητα κλπ κάποιων ορισμών και την "σλανγκική αξία" κάποιων λημμάτων που έχεις ανεβάσει, επίτρεψέ μου, τώρα, να σημειώσω την ξεκάθαρη απουσία τέτοιων ζητημάτων στις τελευταίες σου αναρτήσεις. Πρόκειται για ωραία λήμματα και οι ορισμοί τους είναι άκρως λειτουργικοί.
Α! πολύ ποιητικό μου φαίνεται για να είναι αληθινό. Πάντως το να κλαδίζεις βάγια δεν είναι και καμιά κοπιαστική ή μαστορική δουλειά, όπως π.χ. το κλάδεμα τ' αμπελιού.