Αυτό είναι αλήθεια. Και δεν είναι και τόσο εύκολο να βρεθούν πηγές. Ίσως να ήταν χρήσιμο να διασταυρώνονταν οι ημερομηνίες.Το πότε φαλίρισε το εργοστάσιο του Πουλόπουλου και αν ήταν ήδη σε χρήση το ρήμα. Αλλά βέβαια δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου ομόηχα με διαφορετική σημασία αλληλεπιδρούν κάποια χρονική στιγμή ίσως με κάποια αφορμή δημιουργώντας ευφυώς πολλές φορές καινούργιες εκφράσεις που ορίζουν εύστοχα και περιεκτικά μία έννοια ή κατάσταση.
Κύριε Ζάκκη, επειδή έχουμε ανάλογους προβληματισμούς, καταχρώμαι την φιλοξενία σας και ζητώ να μου λύστε μιαν απορία. Το δημώδες δίστιχο από το τραγούδι "τούρνα, τούρνα" που λέει:
άλλος σε λέει μέλισσα, κι άλλος σε λέει σφήκα,
έχεις της σφήκας το κεντρί, της μέλισσας τη γλύκα.
δεν είναι κατ' εσάς μια σιχαμερή παραπομπή στην εντομοφαγία;
Γειά σου ρε κύριε Ζάκκης.
Να πούμε οτι το χαλαρό ποτό σημαίνει πολλές φορές «σε χαλαρό μέρος», επιθυμία που κάποιες φορές έχουμε κι' ας μήν είμαστε και τόσο χαλαροί οι ίδιοι.
Ιδέα για διαφημιστικό σλογκαν του Χορταρέα: "Πίνετε το χόρτο σας και σας λεμε το ναργιλέ"
Μάκης εδώ! Ενοχλώ; δεν ενοχλώ! (κλασσική ατάκα του Παπαγιαννόπουλου, από το "Δεσποινίς διευθυντής")
Του τελευταίου παραδείγματος λέγεται και πεφτοχαλάστρας.
Και της προσκολλήσεως.
Συνώνυμα: σόσιαλ μύδι,μουνόψειρα, καβουρογαμόψειρα.
Στο τρίτο παράδειγμα πάντως, το ξεκουρβουλώνω με πάει στο ξεχαρβαλώνω.
Στο Βροντάδο της Χίου υπάρχει το συβούρδουλοι = συφάμελοι, συν γυναιξί και τέκνοις
Στο τάβλι, πάντως υπήρχε (από παλιά, μπορεί και προπολεμικά - τό'χω ακούσει από παλιό ταβλαδόρο, που τώρα "παίζει" αλλού) ο όρος: "κρεμάω το καπέλο μου", όταν κάποιος έπαιρνε ένα παιχνίδι, για να μη χάσει παρθένα. Προφανώς, η έκφραση υπαινίσσεται, ότι το ένα και μοναδικό παιχνίδι που κέρδισε ο "χαμένος", είναι "καρφί" για το νικητή, επειδή του στέρησε την "παρθενιά.
Δε πα'να τα πάρεις όλα διπλά τώρα! Εγώ πήρα το "φεύγα" και κρέμασα το καπέλο μου!
"Σπάζω την παρθενιά" λένε και για το πρώτο τσιγάρο που παίρνουμε ανοίγοντας το καινούργιο πακέτο. Κάπου το γράφει κι ο Σκαμπαρδώνης, προσωπικά το ξέρω από λέιτ εβδομήνταζ.
Και πάνω λεγότανε στα χρόνια μου πολύ. Και λέγεται ακόμα υποθέτω.
Και όχι μόνο στο μπάσκετ ή στη μπάλα, αλλα σε κάθε παιχνίδι που μένει ο άλλος άποντος, ανάλογα τί σημαίνει αυτό στο εκάστοτε παιχνίδι (να μή σταυρώσει μπάλα στο μπιλιάρδο πιχί).
Θυμήθηκα τα πηγαδάκια της μεταπολίτευσης, όπου οι κνίτες κατηγορούσαν τους, διαφόρων αποχρώσεων "αριστεριστές" για "σεχταρισμό". Κάποιος κνίτης, μάλιστα, κατέγραφε συστηματικά, όλη τη γεωγραφία του "χώρου", με τις αλλεπάλληλες διασπάσεις και τα νέα σχήματα που προέκυπταν. Αυτός τους αποκαλούσε "σεχτάρια", στην "πολιτικοσλάνγκ" της εποχής.
Το ίδιο εικάζω κι εγώ. Εκτός και προκύψει κάποια ετυμολογία. Άσχετο: Παρεμπιφτού, τώρα μού'ρθε το επώνυμο του Κιτσάρα (Νίκος Ρίζος) από το "Μπακαλόγατο" (ή "Της κακαμοίρας"): Μπούρμπουρης!
Βιάστηκα να τα γράψω αυτά. Από τη μια η ετυμολογία του σεξ δεν είναι τελείως σίγουρη, δες εδώ. Από την άλλη, πολλοί την σέκτα την ετυμολογούν από το sequor= ακολουθώ. Λ.χ. ο Μπαμπινιώτης δίνει σέκτα < λατινικό secta= οδός, πορεία < sequor = ακολουθώ (από αμάρτυρο τύπο **sectus* αντί του νεώτερου αναλογικού secutus). Εδώ δείχνει με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο ότι έχει γίνει ένας συμφυρμός από δύο ετυμολογήσεις, από το sequor και από το seco, που φαίνεται λογικό= το να ακολουθείς (sequi) δικές σου πεποιθήσεις και όχι τις επίσημες, σημαίνει ταυτόχρονα και το να προκαλείται σχίσμα (secare).
Μάλλον παραφθορά η έκδοση της Ηλείας "συμπούρμπουλοι".
Δες κι εδώ.
Από το ίδιο λατινικό ρήμα βγαίνει και το sex. (Ινσέψιο αν θες να μπεις σε σέχτα για να γαμήσεις).
Πολύ ωραίο!!
Άψογο!
Γουστάρω μονάδες μέτρησης και ποσοτικοποίηση της γενετήσιας ορμής. Βλ. επίσης ορισμό και σχόλια στην (αντίστροφη) πιτσιλισαμπίλιτυ.
Άψογος