Σωστό. Επίσης αναφέρεται (πιθανώς από το Σιμόπουλο, δεν είμαι σίγουρος) μιά επιδρομή Μανιατών στην Αμοργό (στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, αν θυμάμαι καλά). Εκεί, όχι μόνον έκλεψαν, αλλά πήραν σκλάβους και τους πούλησαν στ' Αλγέρι. Για το λόγο αυτό αφορίστηκαν απ' το Πατριαρχείο.
Υπάρχει και σχετικό δημώδες άσμα (παραλογή): «Ο θρηνος της Αμοργού».
Ερώτημα προς σφυρίζοντα:
Το «γκέη-μινγκ» αναφέρεται εις ομοφιλόφιλον πολεμικόν αεροσκάφος τύπου μινγκ ή μήπως εις μέλος της ομωνύμου κινεζικής δυναστείας, έχον τον ως άνω ερωτικόν προσανατολισμόν.
Μόλις διαπίστωσα, από το google, ότι η ονομασία αυτή δεν έχει κανένα πρόβλημα για να μεταδοθεί από τα ΜΜΕ (του τύπου άσεμνη, ΕΣΡ, νομος 4000 περί τεντυμποϋσμού και «αφώδευσεν η φορβάς εντός της άλω»), καθ' όσον υπάρχει συμπατριώτης μας φέρων μεθ' υπερηφανείας το εν λόγω όνομα και μάλιστα πέραν του Ατλαντικού.
Διέπραξα σλανγκπατσουλιά, το 5ο bullet επαναλαμβάνεται. Please throw it to the lions.
Χμου, οι περισσότεροι σκιάχτηκαν και έχουν κρύβονται ...είμεθα μειονότης προς εξαφάνιση, τύφλα να’χουν οι κορμοράνοι, τι λέν τα μικυό, τι κάνει το παρατηρητήριο του Ελσίνκι;
Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες σλάνγκων: αυτοί που βάζουν τα μήδια μόνο στα μύδια και αυτοί που τα βάζουν κατά το καυλούν. Ερωτηθέντες, θα δώσουν διαφορετικές απαντήσεις.
Can't you see that I am a child;
Α! αυτό το upload; Νταξ, με μπερδέψατε..., αλλά τότε είναι η ίδια πάντα κουβέντα: τα μήδια στα μύδια ή στο κείμενο;
(Ο Βίκαρ ξέρει πιο πολλά από όσα νομίζετε, δες σχόλιο στο αστραπόγιαννος)
Υπάρχει και σε εθνολαϊκιστική βερσιόν (στραπόνγιαννος).
Η πιο διαδεδομένη εκδοχή είναι το νταούνιασμα.
Πρέπει να έχεις αντιπορνοφίλτρο βικάριε, το ζωνάτο παίζει πολύ σε ονλάϊν σεξοπάδικα και σε σάη βουδουσουμού.
Με uploaded εννοούμε ότι το μήδι ανέβηκε μέσω του πεδίου «upload» (ανάμεσα στην «αναφορά» και την «ενσωμάτωση») και ουχί μέχω των [ΙΜΓ][/ΙΜΓ] και δεν συμμαζεύεται. Όσο μπάινω στο σάη (από το 2008) υπήρχαν και οι δυο δυνατότητες.
Ντρέπεσαι; Μα...
[I]♪♫ And the women never really faint,
And the villains always blink their eyes,
And the children are the only ones who blush ♪♫[/I]
(Βελβετικός Υπόκοσμος)
Για τη Μάνη κάπου αναφέρει ο Σιμόπουλος (πιθ. στους Ξένους Ταξιδιώτες στην Ελλάδα ) ότι οι Μανιάτες, πέραν του πλιάτσικου στα καράβια, αιχμαλώτιζαν τους ναυαγούς και τους πουλούσαν σκλάβους αναλόγως εθνικότητας. Τους Τούρκους στους Φράγκους και αντιστρόφως, και τους Έλληνες όπου λάχαινε.
● Τσίπρας: Αλλάζουμε το μείγμα της πολιτικής
Ετυμολογικώς από ό,τι βλέπω στο Διαδίκτυο ετυμολογείται από το βενετικό pratigare.
Σ' ευχαριστώ Γκαλά, καθόλου δεν πειράζει, ίσα ίσα..
Ως πρεντάλιεν που ενέσκηψε πρόσφατα στο σλανκοχωριό και όλα τα βλέπει με το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας παρατηρώ οτι, οι κουνιστές εικόνες καθώς κι οι φωτό μέσα στο κείμενο κάνουν το όλο πράμα να διαφέρει πχ από ένα παραδοσιακό έντυπο λεξικό και να μοιάζει περισσότερο με έναν συνδυασμό της παλιάς εγκυκλοπαίδειας του ΗΛΙΟΥ -με το αξεπέραστο επίπεδό της- και των εφημερίδων στον χαρι πότερ, όπου τα άρθρα, οι συντάκτες και οι φωτό ζωντάνευαν μόλις τα κοίταζες.
Συμφωνώ με την έννοια «ο στα μέσα και στα έξω».
Θυμάμαι το φίλο μου τον καπτα-Θόδωρο (στο «Κίμωλος» δεκαετία του '80) να λέει σε κάποιον που με ρωτούσε τι θέλω στη γέφυρα:
«Δε ξέρεις το Μήτσο; Είναι πράτιγος στο βαπόρι!»
Εν τούτοις δεν πρέπει να συγχέουμε τον πράτιγο με τον πιτσικόμη, που έχει απαξιωτική σημασία.
Εδώ θεωρώ σκόπιμο να κουπαστάρω (βαρβαριστί copy/paste)
το σχόλιό μου από το σχετικό λήμμα:
«Oi beachcombers δεν ήταν απλοί ρακοσυλλέκτες των ακτών, αλλά πραγματικοί πειρατές της στεριάς, που παραπλανούσαν τα παραπλέοντα σκάφη, με ψεύτικους φανούς, τη νύχτα και τα έκαναν να εξωκείλουν. Στη συνέχεια επεδίδοντο στο κοινωφελές έργο τους (σκότωναν, λήστευαν κλπ.). Απ΄αυτά λοιπόν έμεινε η απαξιωτική σημασία του όρου «πιτσικόμης».
Αυτά βέβαια σε εποχές ιστιοφόρων (μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα).
Το «σπορ» ήταν ευρύτατα διαδεδομένο σε διάφορες περιοχές, όπως π.χ. στις ακτές της Κορνουάλης στην Αγγλία. Σχετικά υπάρχει το μυθιστόρημα «Jamaica Inn» της Daphne du Maurier που έγινε ταινία από το Hitchcock.
Στα μέρη μας το «σπορ» ήταν διαδεδομένο στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στις ακτές της Μάνης, υπήρχε μάλιστα και το σχετικό δίστιχο:
«Όταν περνάς το Ματαπά* σαράντα μίλια μακριά
κι από το κάβο-Γκρόσο** ακόμα άλλο τόσο»
*Ματαπάς : το ακρωτήριο Ταίναρο
**καβο-Γκρόσο: ακρωτήριο κοντά στο Γερολιμένα της Μάνης»
σοινώνιμμω τω κοντοπούτανος*
μύδιον 4
Oi beachcombers δεν ήταν απλοί ρακοσυλλέκτες των ακτών, αλλά πραγματικοί πειρατές της στεριάς, που παραπλανούσαν τα παραπλέοντα σκάφη, με ψεύτικους φανούς, τη νύχτα και τα έκαναν να εξωκείλουν. Στη συνέχεια επεδίδοντο στο κοινωφελές έργο τους (σκότωναν, λήστευαν κλπ.). Απ΄αυτά λοιπόν έμεινε η απαξιωτική σημασία του όρου «πιτσικόμης».
Αυτά βέβαια σε εποχές ιστιοφόρων (μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα).
Το «σπορ» ήταν ευρύτατα διαδεδομένο σε διάφορες περιοχές, όπως π.χ. στις ακτές της Κορνουάλης στην Αγγλία. Σχετικά υπάρχει το μυθιστόρημα «Jamaica Inn» της Daphne du Maurier που έγινε ταινία από το Hitchcock.
Στα μέρη μας το «σπορ» ήταν διαδεδομένο στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στις ακτές της Μάνης, υπήρχε μάλιστα και το σχετικό δίστιχο:
«Όταν περνάς το Ματαπά* σαράντα μίλια μακριά
κι από το κάβο-Γκρόσο** ακόμα άλλο τόσο»
*Ματαπάς : το ακρωτήριο Ταίναρο
**καβο-Γκρόσο: ακρωτήριο κοντά στο Γερολιμένα της Μάνης
Τι δεν ήξερες; Ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα, ότι λέγεται έτσι, ή ότι ο ορισμός είναι εξαιρετικός;
Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στη θέση του «εκτός τόπου και χρόνου» ή «αλλούνταλλού»
πχ. «Δεν καταλαβαίνει Χριστό. Είναι τελείως αμπελαλέ.»
Επίσης να το τραγουδήσουμε στο σκοπό του (αλήστου μνήμης) «μεγεμελέ»:
«Ποιός ήλιος έ-ξεμπροβαλέ, αμπελαλέ-αμπελαλέ κλπ.»
Χαν τα 2μ ανήκουν στον συντάκτη του παραδείγματος, εγώ απλώς σεβάστηκα το σλιπάκι του...