Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες πουρκουάδων:
Α. Οι ενδοτικοί, οι ραγιάδες
Όταν εμείς οι Έλληνες γειώσαμε τον Γκράτσι με το άπταιστο γαλλικό «Alors, c'est la guerre!», οι Γάλλοι ξεχύθηκαν στα καφέ του Καρτιέ Λατέν προβάλλοντας το υπαρξιακό ερώτημα “Pour qui et pourquoi;” («Για ποιον και γιατί;»)
Στις παραμονές του Β’ Π.Π., γάλλοι πουρκουάδες απ όλο το πολιτικό φάσμα έτειναν αντιηρωικά τον πρωκτό τους: από την φασίζουσα λαϊκή δεξιά του (μετέπειτα κατοχικού υπουργού) Marcel Déat που έγραψε το διθυραμβικά «Mourir pour Dantzig;» («Να Πεθάνουμε για το Γκντανσκ;»), τους φιλειρηνιστές αφισοκολλητές του Λαϊκού Μετώπου που με «ριζοσπαστική ηττοπάθεια» γέμισαν το τόπο με το σύνθημα “Pourquoi;” («Γιατί να πολεμήσουμε;») μέχρι και το ΚΚΓ που το τερμάτισε, αποκαλώντας την εμπλοκή της Γαλλίας στο Β’ Π.Π. «ιμπεριαλιστική» και κάλεσε τους στρατιώτες να λιποτακτήσουν (κατά τςι επιταγές του Γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη Επίθεσης).
Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι διόλου τυχαία η άκαπνη προσάρτηση μεγάλου τμήματος της Γαλλίας στο Τρίτο Ράιχ και η με συνοπτικές διαδικασίες μετατροπή του υπόλοιπου σε κράτος-δορυφόρο (Βισύ).
Πρόκειται λοιπόν για σλανγκιά του Β' Παγκόσμιου, που μεταπολεμικά χρησιμοποιείται ειρωνικά για κάθε λογής ραγιά και ενδοτικό. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης από τον αντιμνημονιακό τύπο εις βάρος των σφάξε-με-αγά-μου-να-αγιάσω τσολάκογλου.
Για περισσότερα, βλ. γαμάτη αναλυσούλα εδώ.
Β. Οι βατραχοφάγοι γαλλαίοι
Το λήμμαν αυτονομήθηκε από τα ιστορικά του πλαίσια, και πουρκουάδες αποκαλούνται, με ψιλορατσιστική διάθεση, οι Γάλλοι. Ειδικά στην μπάλα.
Δημοσιεύεται παραμονή της 28ης Οκτωβρίου. Πάσα από το δουπού: ΜΧΣ.
Α. Οι ενδοτικοί, οι ραγιάδες
1.
Αν θεωρείται περισσότερο Ευρωπαίος και λιγότερο ανατολίτης από τον Έλληνα ο Γάλλος πουρκουάς, pourqoi et pour qui να πολεμήσω δηλαδή που στον πρώτο παγκόσμιο, άστο τότε... είμαι ανατολιτης...
2.
Έλληνες προδότες, συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις και άνοιξαν την κερκόπορτα για τη νέα κατοχή. Ψάξτε τους συνεργάτες των Εισβολέων στα κόμματα του μνημονίου και τους μυστηριώδεις συμβούλους και τα δικηγορικά τους γραφεία! Βόμβες από τον Αλέξη Τσίπρα, που μετά το εσωτερικό ξεκαθάρισμα από τους πουρκουάδες και τους επίορκους δείχνει ένα πρόσωπο εφάμιλλο με το προσωπικό ιδεολογικό του υπόβαθρο.
3.
Οι πουρκουάδες πλήθυναν τελευταία όταν εκδηλώθηκε η γενικευμένη επίθεση ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Αυτός ο ενδοτισμός που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ και την ΠΑΣΚ στα συνδικάτα οδηγεί σε μια γενική παράλυση τους εργαζομένους και ανοίγει τον δρόμο για να περάσει ο αντιδραστικός οδοστρωτήρας. Σε κάθε φάση του ταξικού αγώνα το ενδοτικό ρεύμα, οι πράκτορες της αστικής τάξης στο εργατικό κίνημα, αποτελούσαν τον παραλυτικό ιό ώστε να σταματήσει η γενικευμένη αγανάκτηση, να μπούμε όλοι στο ιδεολογικό και πολιτικό σύστημα «ας πληρώσουμε την κρίση».
Β. Οι βατραχοφάγοι γαλλαίοι
4.
Οι πουρκουάδες επικρατούν με 4-1 γιατί ο Καστίγιο είχε ξενυχτήσει στο Πασαλιμάνι το προηγούμενο βράδυ και δεν έπαιξε καλά, και κάποιος Lucien Laurent χρίζεται ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού.
5.
Βρίζεις τους Φρίτσηδες και τους Πουρκουάδες που μας λένε τεμπέληδες αλλά παράλληλα ‘μάχεσαι’ για ‘καμία αξιολόγηση, καμία μετακίνηση ,καμία απόλυση’. Παρατηρείς μια αντίθεση έτσι δεν είναι;
6.
Ο πολιτισμένος Ευρωπαϊκός Νότος εκπροσωπείται μόνο από την τίμια πλην χρεοκωπημένη Ελλαδίτσα και εν μέρει από τους βατραχοφάγους πουρκουάδες, που είναι η συμπαθέστερη από τις «ηπειρωτικές» χώρες, ίσως επειδή έχει το ένα της πόδι στο νότο και το άλλο στον βορρά.
8 comments
Khan
Γουστάρω επετειακά λήμματα!
MXΣ
Απαράδεκτο λήμμα διότι είναι βαμμένο με ιδεολιγικάς προκαταλήψεις... Ουυυυ, το αποκυρήσω
σφυρίζων
Mais pourquoi;
σφυρίζων
Νονέ!
MXΣ
Ουυυυυυυ
σφυρίζων
Ωραία λαμπάδα μου έδωσες φέτος...
MXΣ
Και τι λαμπάδα!
jesus
δυο παρατηρήσεις για το εν λόγω, που τις χρωστάω εδώ και καιρό.
1ον, το
από εικασία πλήρως αναπόδεικτη γίνεται βεβαιότητα:
χωρίς παράθεση των δηλώσεων που δεν κατάφερε να βρει ο drsiebenmal απ' την λεξιλογία (δεν το παρακολουθώ το σάιτ κ δεν τον ξέρω τον άνθρωπο).
2ον κάτι που απουσιάζει καί απ' την πηγή, αλλά κυρίως απ' τον ορισμό εδώ, είναι ο ρόλος του Α' ΠΠ στο συλλογικό υποσυνείδητο της γαλλικής κοινωνίας. ο κχαν είχε παρατηρήσει στο κρέας για τα κανόνια ότι, παρ' όλο που η φράση προϋπήρχε, όπως λέει κ ο ορισμός, το κάνανε μανιέρα οι γάλλοι στρατηγοί στο μεγάλο πόλεμο με τον αναμενόμενο αντίκτυπο στους γάλλους. ξαναπήγαινε εσύ τώρα να πεις στον ίδιο σακατεμένο κόσμο ούτε 25 χρόνια μετά να ξαναπιάσουν την ίδια ιστορία, και αν έχουν άδικο να σου πουν "άντε κ γαμήσου" πες το μου κ μένα. κ εδώ φάγαμε νίλες (πχ μικρασιατική καταστροφή), αλλά υπό άλλες συνθήκες κ για άλλους λόγους. στη γαλλία μνημονεύουν τα 100 χρόνια του '14-'17 ενώ εμείς στα @@ μας (κ λογικό, ούτε απ' έξω δε μας πήρε, ούτε μουστάρδα δε φάγαμε).
ένα τελευταίο: εγώ την φράση pourquoi et pour qui την αντιλαμβάνομαι κ θα την έγραφα ως pour quoi et pour qui (τελικό αίτιο), αλλά αυτό δε μας ενδιαφέρει κ τόσο εδώ.