Αυτό, κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά, είναι το αρχαιότερο ευρισκόμενο λήμμα του slang.gr, με αύξοντα αριθμό 3. Ποια ήταν και τι απέγιναν τα πρώτα δύο μόνο ο dik (=mpiftex;) μπορεί να μας πει.
Εγώ πάντως φαντάζομαι τον δημιουργό τους σαν ένα αναμαλλιάρη νέο συγγραφέα, κυριευμένο από την έμπνευση και την τελειομανία, να γράφει τους δυο πρώτους ορισμούς του στην γραφομηχανή και μετά, σε μια κρίση αυτοαπόρριψης, να τραβά απότομα το χαρτί από τον κύλινδρο, να το τσαλακώνει με μανία και να το πετάει στο καλάθι των αχρήστων. Η τρίτη του όμως προσπάθεια έμελλε να επιζήσει, κτήμα ες αεί.
Δεν ξέρω το γιατί. Θα μπορούσα να υποθέσω πως κάποιος έκανε τις απαραίτητες δοκιμές ως προς το ομαλόν της λειτουργείας του ιστιότοπου (ανεβάζω-διαγράφω).
Το σχόλιο μου έχει να κάνει με τη μεταφυσική πλευρά του γεγονότος:
Αν το 1 είναι ο μπαμπάς και το 2 η μαμά, το 3 είναι το ..μέλλον.
Αν αυτή η λογική (όχι απαραίτητα και δική μου) ισχύει, (εσκεμμένα ή όχι) μήπως πρέπει να δούμε στο «ψηλός» μια αύρα οιωνού;
Επιτρέψτε μου ένα κοινωνικό σχόλιο πάνω στο λήμμα: γυναικείες επιστημονικές μελέτες από την απαρχή της γυναικείας χειρφέτησης, οι οποίες εντάθηκαν κατά την περίοδο της σεξουαλικής απελευθέρωσης, φαίνεται να συγκλινούν στο εξής γενικότερο συμπέρασμα για τα αρσενικά δίποδα θηλαστικά και τις ομόφυλες αγέλες τους (πρβλ. αντροπαρέες): για κάποιον ανεξήγητο λόγο, στις εν λόγω αγέλες, ουδείς προσφωνείται με το κανονικό του όνομα, π.χ. Κώστα, Γιώργος, Αναξίμανδρος, αλλά με ένα ψευδώνυμο που κάποια στιγμή του κόλλησε -συνήθως από πνευματικά καθυστερημένο αίτιο.
Πάρ' όλ' αυτά, ακόμη και αν μιλάμε για μια παρέα στρουμφακίων ή πυγμαίων ή χόμπιτς, όλες μα όλες οι αντροπαρέες έχουν έναν τον οποίο αποκαλούν «Ψηλο». Ο Ψηλός τυγχάνει φαιδρών αστεισμών για το πρόσωπό του (πρβλ. λελέκι, ψηλολέλεκας κ.α.).
Ανεξήγητο γεγονός αποτελούν εκείνες οι ιδιάζουσες περιπτώσεις όπου ο «Ψηλός» δεν είναι ο πιο ψηλός της παρέας, απλώς το παρατσούκλι του έμεινε από περίοδο -εφηική ηλικία- που όντως ήταν ο πιο ψηλός.
Το φαινόμενο της καθολικότητας του «Ψηλού» σε όλες ανεξαιρέτως τις επονομαζόμενες «αντροπαρέες» δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς από μια επιστάμενη φυλετικο-φεμινιστική μελέτη/ προσέγγιση.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας, την αποζητάω απεγνωσμένα :Ρ
Aγαπητή-ε, ήμουν πάντα ο ψηλός της παρέας... α, θυμάστε και την ΕΟ 17Ν; Υπήρχε και εκεί ψηλός... όπως και στο κότερο... τίγκα στην βαρβατίλα... αχ, να'μουν'είκοσι χρονώ, ξανά...
Κάθε νέο μέλος του σάη που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να αποτίσει φόρο τιμής στο πρώτο λήμμα. Νομίζω;
Να προσθέσω λοιπόν το Τόλης, όχι από το Αποστόλης αλλά από το tall αγγλιστί, (τολ-ης) σαν συνώνυμο του κυρίαρχου «ψηλού».
11 comments
patsis
Αυτό, κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά, είναι το αρχαιότερο ευρισκόμενο λήμμα του slang.gr, με αύξοντα αριθμό 3. Ποια ήταν και τι απέγιναν τα πρώτα δύο μόνο ο dik (=mpiftex;) μπορεί να μας πει.
Εγώ πάντως φαντάζομαι τον δημιουργό τους σαν ένα αναμαλλιάρη νέο συγγραφέα, κυριευμένο από την έμπνευση και την τελειομανία, να γράφει τους δυο πρώτους ορισμούς του στην γραφομηχανή και μετά, σε μια κρίση αυτοαπόρριψης, να τραβά απότομα το χαρτί από τον κύλινδρο, να το τσαλακώνει με μανία και να το πετάει στο καλάθι των αχρήστων. Η τρίτη του όμως προσπάθεια έμελλε να επιζήσει, κτήμα ες αεί.
Vrastaman
Spex στον mpiftex!
sstteffannoss
Δεν ξέρω το γιατί. Θα μπορούσα να υποθέσω πως κάποιος έκανε τις απαραίτητες δοκιμές ως προς το ομαλόν της λειτουργείας του ιστιότοπου (ανεβάζω-διαγράφω).
Το σχόλιο μου έχει να κάνει με τη μεταφυσική πλευρά του γεγονότος:
Αν το 1 είναι ο μπαμπάς και το 2 η μαμά, το 3 είναι το ..μέλλον.
Αν αυτή η λογική (όχι απαραίτητα και δική μου) ισχύει, (εσκεμμένα ή όχι) μήπως πρέπει να δούμε στο «ψηλός» μια αύρα οιωνού;
HODJAS
Κλάσσικ στρατιωτική ατάκα παλιού προς πήζοντος νέου: «Ψηλέ! Μην ανχώνεσαι...»
HODJAS
Γουπς! Προς πήζοντος νέο είναι.
Επανέλαβε [sic] το ορθόν...
HODJAS
Ούτε καν! Προς πήζοντα νέο...
(Μα πού το'χω το μυαλό μου;)
Άει κουίτ
mafie
Επιτρέψτε μου ένα κοινωνικό σχόλιο πάνω στο λήμμα: γυναικείες επιστημονικές μελέτες από την απαρχή της γυναικείας χειρφέτησης, οι οποίες εντάθηκαν κατά την περίοδο της σεξουαλικής απελευθέρωσης, φαίνεται να συγκλινούν στο εξής γενικότερο συμπέρασμα για τα αρσενικά δίποδα θηλαστικά και τις ομόφυλες αγέλες τους (πρβλ. αντροπαρέες): για κάποιον ανεξήγητο λόγο, στις εν λόγω αγέλες, ουδείς προσφωνείται με το κανονικό του όνομα, π.χ. Κώστα, Γιώργος, Αναξίμανδρος, αλλά με ένα ψευδώνυμο που κάποια στιγμή του κόλλησε -συνήθως από πνευματικά καθυστερημένο αίτιο. Πάρ' όλ' αυτά, ακόμη και αν μιλάμε για μια παρέα στρουμφακίων ή πυγμαίων ή χόμπιτς, όλες μα όλες οι αντροπαρέες έχουν έναν τον οποίο αποκαλούν «Ψηλο». Ο Ψηλός τυγχάνει φαιδρών αστεισμών για το πρόσωπό του (πρβλ. λελέκι, ψηλολέλεκας κ.α.). Ανεξήγητο γεγονός αποτελούν εκείνες οι ιδιάζουσες περιπτώσεις όπου ο «Ψηλός» δεν είναι ο πιο ψηλός της παρέας, απλώς το παρατσούκλι του έμεινε από περίοδο -εφηική ηλικία- που όντως ήταν ο πιο ψηλός. Το φαινόμενο της καθολικότητας του «Ψηλού» σε όλες ανεξαιρέτως τις επονομαζόμενες «αντροπαρέες» δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς από μια επιστάμενη φυλετικο-φεμινιστική μελέτη/ προσέγγιση.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας, την αποζητάω απεγνωσμένα :Ρ
MXΣ
Aγαπητή-ε, ήμουν πάντα ο ψηλός της παρέας... α, θυμάστε και την ΕΟ 17Ν; Υπήρχε και εκεί ψηλός... όπως και στο κότερο... τίγκα στην βαρβατίλα... αχ, να'μουν'είκοσι χρονώ, ξανά...
Slowthemuchoil
Κάθε νέο μέλος του σάη που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να αποτίσει φόρο τιμής στο πρώτο λήμμα. Νομίζω;
Να προσθέσω λοιπόν το Τόλης, όχι από το Αποστόλης αλλά από το tall αγγλιστί, (τολ-ης) σαν συνώνυμο του κυρίαρχου «ψηλού».
Khan
Khan