Παλιά έκφραση που δεν ακούγεται πια.
Μόρτικο (και συνθηματικό) προσωνύμιο του αργιλέ. Κάποια στιγμή άρχισε να παίρνει και την έννοια του 2.
Ο «είπα ξείπα». Που λέει και ξελέει. Τα φυσάει και μετά τα ρουφάει. Ο είπα, ξείπα, την παρόλα μου την χέζω
Με την εξαφάνιση των αργιλέδων, χάθηκε το προσωνύμιο και παρέμεινε η δεύτερη σημασία, η οποία ενισχύθηκε κιόλας με την εμφάνιση των πρώτων βυτίων εκκενώσεων βόθρων! Τα ονόμασαν και αυτά «φυσαρούφες» από τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνει η αντλία τους.
Και ο φυσαρούφας απέκτησε και το «άρωμα» του λαγού στο σχετικό ανέκδοτο της παραπομπής «είπα, ξείπα...».
-Ρε βλάμη, πες του Νώντα ότι θα έρτω αργά το βράδυ. Να 'τοιμάσει έναν φυσαρούφα μωρ' αδερφάκι μου.
-Βασίστηκα κι εγώ στα λόγια του Τάσου και την πάτησα.
-Α καλά, αυτός είναι φυσαρούφας δεν τό 'ξερες;
-Ρε τον Αλέκο. Και τί δεν είπε για τον Μήτσο, ξέρασε ένα σωρό σκατά. Και μόλις έσκασε μύτη ο Μήτσος, τα ρούφηξε όλα πίσω ο φυσαρούφας.
12 comments
Vrastaman
Ζαγωραίος!
rigo21
Σωστός ο μόρτης!
Don_Kilotis
Να προσθέσω κ αλλη μια πιο μοντέρνα έννοια του φυσαρούφα [=παιχνίδι που παίζεται με 4 και ανω άτομα (αγόρια-κορίτσια εναλλάξ) σε κυκλική διάταξη, με ενα φύλλο τράπουλας το οποίο γυρνάει απο στόμα σε στόμα , τραβώντας το με ρούφηγμα και δίνοντάς το στο αλλο στόμα με φύσημα! Το ωραίο είναι σε περίπτωση που πέσει το φύλλο..]
Επειδή είμαι master του είδους με φωνάζουν φυσαρούφα τα τελευταία 2 χρόνια!
Ευγε Βασίλη!!
e-mail: fussaroufas@hotmail.com
GATZMAN
Βασίλη σπέκια
Δον Κιλότη, πρέπει να πέφτει το γέλιο της αρκούδας στο game που περιγράφεις. Φαντάζομαι θα χεις την...ευστοχία στοι ρίξιμο του φύλλου στην κάλπη!
Και κλείνοντας ρίχνω και το σχετικό με το φύσα-ρούφα, τραγούδι που 'χε τραγουδήσει κάποτε κι ο ακατονόμαστος.
Πέντε χρόνια δικασμένος (Η φωνή του αργιλέ)
Στίχοι: Παπάζογλου Βαγγέλης, Αγγούρης
Μουσική: Παπάζογλου Βαγγέλης, Αγγούρης
Πρώτη εκτέλεση: Στελλάκης Περπινιάδης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας
Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο γεντί κουλέ
από το πολύ σεκλέτι το 'ριξα στον αργιλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσμοφυλάκους
Κι άλλα πέντε ξεχασμένος από σένανε καλέ
για παρηγοριά οι μάγκες μου πατούσαν αργιλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσμοφυλάκους
Τώρα που 'χω ξεμπουκάρει μέσα απ' το γεντικουλέ
γέμωσε τον αργιλέ μας να φουμάρουμε καλέ
φύσα ρούφα τράβα τονε πάτα τονε κι άναφτονε
φύλα τσίλιες για τ' αλάνι κι έρχονται δυο πολιτσμάνοι
Don_Kilotis
Μια παραλλαγή του φυσαρούφα παίζεται με χρήση αλκοόλ.. Σε όποιους πέσει το φύλλο και ΔΕΝ φιληθούν πίνουν απο ένα σφηνάκι! Καταλαβαίνεις βέβαια τι γίνεται! Έχεις υπεροξυγωνωθεί απο το ρούφηγμα, πίνεις και τη vodca Voubrovdnia (βλ. Μπονάτσος), στο τέλος καταλήγει σε όργιο..!! Κατάλληλο για προθέρμανση στα πάρτυ..!
GATZMAN
Γουάου!
Βασίλης-7
Ευχαριστώ παιδιά. Κάνω homework που είπε και ο mes :-)
@Δον Κιλότη, αμ τώρα μου το λες αυτό το παιχνίδι; τώρα είμαι για φυσαρούφα κάνα χαμομήλι :-)
Βασίλης-7
@Gatzman καλά που το έβαλες. Δεν ήξερα αν πρέπει.
Απολαυστικός και ο διάλογος Βαγγέλη Παπάζογλου – Στελλάκη Περπινιάδη.
-Γειά σου φίλε μου Στελλάκη!
-Γειά και χαρά σου Βαγγέλη μου!
-Τι (ει)΄ ν΄(αι) αυτό που κρατάς;
-Αργιλές!
-Αργιλές;
-Αμ τι ήθελες να κρατώ, κανένα υπερωκεάνειο! -Μα αιωνίως μωρ΄ αδερφέ μου Στελλάκη, όποτ’ έρθω να σε βρώ, όλο με τον αργιλέ στα χέρια σε βρίσκω! -Αχ φίλε μου Βάγγο, έχεις δίκιο. Αλλά αν ήξερες κι εσύ τα
ντέρτια και τα βάσανα πο΄(υ) (ε)΄χω, δεν θα μ΄αδικούσες
ποτέ!.
-Ακου τα μωρ’ αδερφέ μου Βάγγο, να με παρηγορήσεις.
Galadriel
Η Mes. Χαίρω πολύ Βασίλη :)
Βασίλης-7
Η Mes; ωχ...βρε Mes συγγνώμη, σόρια (κατά το σπέκια) που λένε :-)
Βρε, υπάρχει τέτοια σλανγκολέξη; σόρια;
Vrastaman
τα ζόρια θέλουν σόρια
ο αυτοκτονημενος
γιασα ρε μπιλη με τα αρσενικα σου (ουσιαστικα σου)