μαραγκός

ημαρτον αδελφε

τριανταφυλλίδης:
ορθοπεδικός ο [orθopeδikós] Ο17 θηλ. ορθοπεδικός [orθopeδikós] Ο34 & ορθοπαιδικός ο [orθopeδikós] Ο17 θηλ. ορθοπαιδικός [orθopeδikós] Ο34 : γιατρός ειδικευμένος στην ορθοπεδική: Ο ~ διαπίστωσε ότι το 10% των παιδιών πάσχει από σκολίωση. Tον πήγαν στον ορθοπεδικό, για να δει το σπασμένο του πόδι. Xειρούργος ~.

[λόγ. ορθοπεδ(ική), ορθοπαι δ(ική) -ικός απόδ. γαλλ. orthopédiste· λόγ. θηλ. χωρίς διάκρ. γένους]

Ο όρος μεταφέρει (έστω ως αντιδάνειο) λέξη που πλάστηκε από έναν Γάλλο το 1771. Ο Γάλλος τότε εννοούσε τι να κάνουνε με τα παιδιά για να έχουν ίσιο σώμα. Αλλά στα γαλλικά το ελληνικό αι αποδίδεται ως é. Οπότε το σωστό είναι ορθοπαιδική, εφόσον πρόκειται για μια τεχνητή λέξη, που αυτός που την εφηύρε εννοούσε τα παιδιά. Πλέον είναι παρωχημένη η λέξη, γιατί εφαρμόζεται η επιστήμη και σε ενήλικους και το «ορθός» δεν νομίζω να έχει και πολύ σημασία. Αλλά το «ορθοπεδική» από την πέδη, ή το πόδι είναι εκ των υστέρων παρετυμολογία. Αν δε ως ορθόν εννοηθεί ο πρωκτός τότε μιλάμε για επιστήμη της κωλοπαιδικής!

Χωρίς να τάσσομαι υπέρ της μιας ή της άλλης εκδοχής, γιατί το θέμα είναι πολυσυζητημένο και πραγματικά περίπλοκο, θέλω να παρατηρήσω ότι η ορθογραφία -ε- μάλλον δε βγαίνει από την πέδη, αλλά από το λατινικό pes - pedis, το πόδι. Οπότε και δεν είναι αντιδάνειο παρά μόνο κατά το ήμισυ.

Στα, αλλά ισχύουν τα ίδια και σ' αυτήν την περίπτωση, και εξάλλου θα ήταν πιο κουλό να κάνει κάποιος μια λεξιπλασία από ένα ελληνικό και ένα λατινικό συνθετικό. Όχι πρωτοφανές, θα υπάρχουν κι άλλα, αλλά πιο παράξενο.