Το μικρό και διακριτικό «δημοσιογραφικό», μαγνητοφωνάκι παλιότερα, voice recorder σήμερα, που χρησιμοποιείται για την καταγραφή στα κρυφά ή και στα φανερά και την τεκμηρίωσή συνομιλιών, συνεντεύξεων, κλπ.
Επαγγελματική αργκό των κοινωνικών επιστημόνων και ερευνητών μάλλον, παρά των ίδιων των δημοσιοκάφρων, καθώς η όχι και τόσο κολακευτική ταύτιση του λειτουργήματος με την κοινή ρουφιανιά ευθύνεται για τον όρο, περισσότερο ίσως από το απλό τεχνικό γεγονός ότι η συσκευή, όπως και ο ρουφιάνος, ακούει, καταγράφει και μετά πάει και τα ξερνάει.
- Μου τα έλεγε πολύ ωραία η κυρία, σε κάποια φάση της λέω «θα μπορούσα να τα καταγράψω αυτά», μου λέει «ναι», βγάζω το ρουφιάνο, και μου αρχίζει αμέσως τα κλισέ και τις μαλακίες...
- Τι περιμένεις από κυράτσες;
- Μπορώ να καταγράψω αυτή σου την άποψη;
- Εεεε, ναι... κοιτάχτε, ο κόσμος φοβάται...
4 comments
GATZMAN
Ωραίοοος!
patsis
Σωστός! Λοιπόν, μου θύμισες άλλη μία έννοια του λήμματος, την ανεβάζω πάραυτα.
Υ.Γ. Ωραίο παράδειγμα!
electron
δεν μπορούσα να αντισταθώ, και να μην βάλω το μύδι με τον Bruno Vespa. Την πρώτη φορά, που τον είδα, η φάτσα του μου φάνηκε ο καλύτερος ορισμός για τον όρο ρουφιάνος. Και μια και είναι και δημοσιογράφος και κολλητός του καβαλιέρε, έδεσε....
electron
για να εξηγήσω περαιτέρω, ο τύπος είναι δημοσιογράφος της RAI, στυλ Χατζηνικολάου, με καθημερινή δημοσιογραφική βραδυνή εκπομπή. Φοβερή ρουφιανόφατσα.....