Έκφραση κλισέ που κυριολεκτεί μεν, αυτοαναιρείται δε. Δηλώνει ότι ο ομιλών ήταν μεν παρών σε κάποιο γεγονός - σημαντικό και, συνήθως, μακρινό - αλλά, συγχρόνως αφήνει να εννοηθεί και ότι ήταν απλός θεατής και μάλιστα από απόσταση, στην ουσία παρών απών (παρ.1). Χρησιμοποιείται κυρίως ειρωνικά για να περιγράψει κοσμικούς τύπους του στυλ «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη», ρουβίτσες που είναι αδιανόητο να χάσουν συναυλία, δημοσιοκάφρους που είναι, εννοείται, πάντα παρόντες στα γεγονότα, ή, πιο απλά, τους φαντασιόπληκτους (παρ.2).

Για τους άνω των 40-45, η έκφραση παραπέμπει σε μια σειρά εικονογραφημένων παιδικών αφηγημάτων με τον γενικό τίτλο «Ήμουν κι εγώ εκεί» τα οποία μοίραζε ως δώρα το απορρυπαντικό ΡΟΛ. Συγγραφέας ήταν η Γεωργία Ταρσούλη (πα μαλ) και κεντρικός ήρωας ο Άλκης, ένας νεαρός που είχε ανοίξει φάμπρικα με μια χρονομηχανή και κυκλοφορούσε σε διάφορες στιγμές της αρχαιότητας - Κρήτη, Αννίβας, Βαβυλώνα και δε συμμαζεύεται. Βλ. μήδια και για περισσότερα εδώ.

Ή έκφραση, ωστόσο, είναι πολύ παλαιότερη. Στη βερσιόν «ήμουνα κι εγώ εκεί μ' ένα κόκκινο βρακί», είναι μια κλασική κατάληξη παιδικών παραμυθιών - ένα λατέρνατιβ στο «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» (Παρ.3).

Υπάρχει και ομώνυμο άλμπουμ του Παπάζογλου. Καμία σχέση.

  1. ... προσελκύει ένα μεγάλο πλήθος κόσμου, που έρχεται να παρακολουθήσει όλα τα πάρα πάνω, έστω και από μακριά για να μπορεί να πει «ήμουν κι εγώ εκεί» (Άρης Τερζόπουλος στο ΚΛΙΚ, «Αποχαιρετισμός στη Μύκονο»)

  2. Τελέρε, με τον παραμυθά ... και στο Γουέμπλεϊ ήτανε το '71, και στο Πολυτεχνείο μέσα και με τον Αγγελόπουλο τακίμι ... ποιός είναι, ρε πστ ... ο ήμουν κι εγώ εκεί; Ευτυχώς, δηλαδή, που είχε γεννηθεί κι αυτός και δεν αναβλήθηκαν τα σέβεντις, μυγαμήσω ...

  3. Μια φορά κι έναν καιρό,
    πήγε η γάτα στο χορό
    και δεν χόρευε καλά
    και της κόψαν την ουρά,
    και την πήγαν στο παλάτι
    και της βάλανε αλάτι.
    Ήμουνα κι εγώ εκεί
    μ' ένα κόκκινο βρακί,
    κάθησα στα χώματα
    φύγαν τα μπαλώματα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
Hank

Επίσης: «Ήμουν κι εγώ στο κότερο».
Στο γνωστό κότερο με Λαζόπουλο, Ρουβά, Χαριτοδπλωμένο.

Και όλοι ήταν στο παρίσι το Μάη του 68 και στο Πολυτεχνείο. Είναι τρομερό επίσης πόσα βιβλία πουκυκλοφόρησαν απ' το 1968 ως το 1975 φέρουν ημερομηνία συγγραφής. Παρίσι, Μάιος (Μάης) του 1968.

#2
ο αυτοκτονημενος

Πάλι σε τάισα

#3
poniroskylo

Πράγματι, τι θάκανε το σάιτ χωρίς εσένα ...

Ναι, κι απ' ό,τι φαίνεται δεν τόφτιαξα και πολύ καλά διότι μόλις έβαλες στον ορισμό 60%. Δεν έχεις παρά να το ανεβάσεις εσύ καλύτερα. Α, ναι, έβαλες και 60% στο λήμμα - τι να σου πω, δικιά σου ιδέα ήτανε ... είπα να βοηθήσω αλλά, καταλαβαίνω, δεν σου πάει το χέρι για παραπάνω ... Τι να κάνουμε, θα το ξεπεράσουμε κι αυτό ...

#4
Galadriel

Κουράγιο σκύλε μου κουράγιο, είναι πικρό το ποτήρι αλλά πρέπει να αντέξεις.

#5
ο αυτοκτονημενος

κηνοφιλοσοφιες
και οτι σπερνεις θεριζης
πευτη και παρακολουθηση το τι βαθμολογουμε ;;
αντε κ σε ανωτερα

#6
poniroskylo

Καμμία παρακολούθηση ... ήτανε και λίγο προφανές ... αλλά δεν κατάλαβα και πού είναι το πρόβλημα ... εσύ δεν ήσουνα σε κάποια άλλα σχόλια σου εδώ που κατέκρινες τα «σκοτεινά δωμάτια» ... ε, διαφάνεια δεν ήθελες; Νάτη ...

Πάντως, το 60% που έβαλες στον ορισμό το θεωρώ τεράστια προσωπική επιτυχία ... τα παλιά τα χρόνια ως panos2 και ως τριάντα τέσσερα άλλα νικς μόνο κουλούρια μας έδινες ...

#7
ο αυτοκτονημενος

κανενα προβλημα ολα καλα απλα επησημενω οτι εκπεμπουμε σε διαφορετικες συμπαντικες (οπος λεει και ο hall 2000) συχνωτητες
αν τα καταφερω με το καλο και κατεβω στη συναντηση θα ηθελα να τα πουμε απο κοντα μηπος και συντονιστουμε καπος καλητερα και εξω απο το σκοτινο δωματιο (η προσκληση αυτη ειναι για οσους ενδιαφερονται ανοικτη) OVER

#8
Galadriel

Το όνειρό μου θα γίνει πραγματικότητα, μπορεί να γνωρίσω τον αυτοκτονημένο από κοντά. Τώρα που το θυμήθηκα ρε παιδιά σόρυ αλλά έχω μια οικογενειακή υποχρέωση και δεν θα ρθω, σόρυ έτσι;

#9
ο αυτοκτονημενος

ναι συμπηπτη με την εκθεση του επαγκελματικου σου ενδιαφερωντος που λαμβανη χωρα στην αθηνα αυτες τις μαρες

#10
Khan

Πέτρος Τατσόπουλος, νέο βιβλίο