Λαρισαϊκή έκφραση για την ανάδειξη ως επί το πλείστον του ψυχικού πόνου. Αντίστοιχο του «Ωχ παναγιά μου».

Προσοχή, πρέπει να δοθεί έμφαση στον τονισμό τού «λέλε».

Με (τον / την) άφησε και έφυγε μακριά. Λέλε πόνος.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
GATZMAN

και λεπόν; ντεπόν

#2
ο αυτοκτονημενος

gkaz ουτε εγω γνωριζω το λέλε τη σημενει

#3
poniroskylo

Το λέλε κι εγώ το έχω ακούσει, όχι ακριβώς στην ιδια έκφραση αλλά στο ίδιο κλίμα. Νομίζω ότι είναι βλάχικης προέλευσης και νομίζω ότι είναι συνώνυμο με το ωιμέ, λέγεται δλδ σε μοιρολόγια και ένα παράδειγμα υπάρχει εδώ, κάτω από το μέσον της σελίδας, το τραγούδι λέγεται «Λελέ, κακό που μ’ εύρε!». Άλλα παραδείγματα, πάλι από παραδοσιακά τραγούδια, υπάρχουν και εδώ, από το vlahoi.net, σχετικά με τη Σαμαρίνα. Δείτε και αυτό το κείμενο του Σ. Δημητρίου με τιτλο «Σαν τα χελιδόνια, λέλε μου» όπου δίνει και εξήγηση του λέλε = επιφώνημα που εκφράζει λύπη (αλίμονο μου, δυστυχία μου, συμφορά μου). Αυτό με τα χελιδόνια και το λέλε τόχω δει να παίζει κι αλλού και αναρωτιέμαι αν από δω προέρχεται και το λελεδόνια και τα διάφορα λελέ, απολελέ και τρελελέ, κλπ. Πάντως, για να επιστρέψουμε στα βλάχικα, έχω μια αμυδρή μνήμη ότι το έχω ακούσει και ως επιφώνημα χαράς, τρυφερότητας π.χ. λέλε το μωράκι, δλδ άχου το μωράκι, αχ μωρέ το μωράκι.

#4
ο αυτοκτονημενος

πολη πιθανο και λογικα σωστη η προσεγκυση του πονηρου
αλλα κ παλη δεν υπαρχει ακριβη απαντηση για την προελευση του θυμιζη και την καταληξη σε ελι στη νησο της μυτηληνης (μορουδελι(μ) μορουδελιμ σενα τραγουδαν οι αγκελημ) νανουρισμα και το οτι χρησημοποιητε στην αρχη και στο τελος οπος για χαρα η στενοχωρια το κανει δυσκολο να του ανηχνευσεις την προελευση του

#5
Fofoka

Πράγματι πρέπει να είναι βλάχικης προελεύσεως... Ο άντρας μου, που είναι βλάχος, λέει συχνά την έκφραση «λέλε κακό»