Ο βαρύγδουπος αυτός όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα τηλεοπτικά πράγματα από τον γκουρού της μεσημεριανής ζώνης Ανδρέα Μικρούτσικο για να περιγράψει μια κατάσταση αυτο-εξευτελισμού ενός καλεσμένου, ο οποίος έρχεται στην εκπομπή για να βγάλει τα εσώψυχα του στη φόρα, εμπιστευτικά σε πανελλήνια εμβέλεια.
Είναι χαρακτηριστική η τηλε-κανιβαλλιστική διάθεση με την οποία ο παρουσιαστής εκμαιεύει τα «παθήματα» και τις «συμφορές» που χτύπησαν τον καλεσμένο, αλλά και το «on-off» φαινόμενο, δηλαδή η σαδιστική ευκολία με την οποία θα διακόψει το ξέσπασμα του καλεσμένου για διαφημίσεις, για να το ξανασυνεχίσει αμέσως μετά.
Οι δε καλεσμένοι βρίσκονται στην κοσμάρα τους, λες και έχουν πάρει αρντάν, όλοι από το κοινό του στούντιο τους φτύνουνε και αυτοί νομίζουν ότι βρέχει, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που το γυρνάνε απότομα από δάκρυ σε γέλιο και τούμπαλιν, προδίδοντας μια συναισθηματική ρηχότητα. Γενικά, το λήμμα έχει ταυτιστεί με τηλεοπτικά υποπροϊόντα μεσημβρινής ζώνης, που όμως όλοι τα βλέπουμε (αν και τα καταδικάζουμε).
Μείνετε μαζί μας γιατί ακολουθεί η κατάθεση ψυχής του κ. Σκορδοπούτσογλου που λύνει τη σιωπή του για πρώτη φορά από τότε που τον άφησε η γυναίκα του επειδή τά 'φτιαξε με την κουμπάρα τους.
6 comments
johnblack
Ωραίο γράψιμο
allivegp
Θενκς, μπρα.
Hank
Πρβλ. σώψυχα και σώβρακά μου, (λέω τα) και κατάθεση.
το Λιοντάρι
Φίλε @allivegp επίτρεψέ μου να επεκτείνω τα σωστά λόγια σου, περί του πότε και πώς ξεκίνησε αυτή η τραχο-μαλλιασμένη έκφραση και στο τι κατάντησε να σημαίνει στα ύστερα, στα πιο μετά δηλαδής, του μικρούτσικου (το γράμμα «μι» με πεζό περικαλώ κι όχι με κεφαλαίο για να μη μπερδεύουμε την ούτσα με τη βούρτσα. Τον ταλαντουχο συνθέτη δηλαδής με το ατάλαντο μικρούλι αδελφάκι του, τι φταίει ο άνθρωπος γι' αυτό;). Λοιπόν, φίλε @allivegp κι όλες/όλοι οι φίλες/φίλοι εδώ:
«Κατάθεση ψυχής»: H έκφραση αυτή κατάντησε εντελώς ξεφτίλα (ήταν που ήταν απόγινε) στο στόμα τής καθεμιάς ψωνάρας, θηλυκού ή αρσενικού γένους.
Και γιατί το λέω αυτό; Θα σας εξηγήσω. Εκτός από το χαριτωμένο site αυτό μπαίνω και σε άλλα sites πιο... σοφιστικέ. Εκεί όπου έχει πέσει σαν πανούκλα η μούρλια του να βγαίνει το κάθε ψώνιο και να γράφει στίχους, αρχίδια - στίχους, και να τους αυτο-εκθειάζει ως... «κατάθεση ψυχής». Εκεί να δείτε νουμεράδα βρε παιδιά.
Βγαίνει το κάθε απροσάρμοστο με δείκτη νοημοσύνης κάτω του 60 και γράφει ένα σωρό παπαριές περί του εαυτού του και περί των σχέσεών του, κυρίως για περαστικά πηδήματα μιλάνε όλα αυτά τα ψώνια μόνο που τα βαφτίζουν «μεγάλοι έρωτες ζωής», γράφουν κι ατέλειωτες στιχουργίες του τύπου: «μες το θολό περίγραμμα τής απαξίας και τής απραξίας του είναι μου παίρνω το θάρρος και κοιτάζω κατάματα τη συμπαντική αλήθεια, και τότε βλέπω έναν... κάστορα». Τέχνη πολύ σπουδαία κι είστε άσχετοι άμα την πάρετε στα γιούχα και στα σάπια αυγά.
Καλά μου παιδιά να μη με πάρετε κι εμένα με τ' αυγά. Ειλικρινά, ειλικρινά, ήρθε ώρα εδώ και πολύ καιρό που μόλις διαβάσω ή ακούσω κάτι, οπουδήποτε, που να μιλάει για... «κατάθεση ψυχής» μού 'ρχεται αμέσως ένας κόμπος στο λαιμό, με πιάνει ένα ψυχοπεραδώθε και στο τέλος με πιάνει κι ένα κόψιμο και τρέχω αμέσως στο αποχωρητήριο (WC αγγλιστί).
Μιτζνούρ
Αχ... Λιοντάρι μου!
Κατάθεση ψυχής έκανες κι εσύ...
vikar
Ωραίος ο αλίβ, άν και καθυστερημένα.
Η μόνη μου ένσταση, μή γλωσσική, η κατακλείδα του ορισμού, που είναι έτσι απλά, πέρα για πέρα, ψέμα: όχι ούτε όλοι τα βλέπουμε αυτά, ούτε και όλοι τα καταδικάζουμε. Εγώ τουλάχιστον, γνωρίζω ανθρώπους καί απ' τις δυό κατηγορίες.
Αλλα δέν επεκτείνομαι.