Η υπερβολικά αγγούρω, δηλαδή η ψηλόλιγνη σαν λελέκι, αλλά και άκαμπτη, μη ελαστική γκόμενα. Η λεβεντομούνα με την χειρότερη δυνατή έννοια. Δηλαδή δεν είναι ούτε καν σαν αγγούρι, είναι σαν τον καρπό της ξυλαγγουριάς, που είναι ακόμη πιο άκαμπτος και άνοστος. Επίσης, ο αγράμματος που θεωρείται άχρηστος άνθρωπος, κατά το «ξύλο απελέκητο». Κατά τον Ιησού, από εδώ προκύπτει το τσιτσιφλάγγουρο. Αμφιβάλλω, αλλά μην τα βάλω και με θεό, το πολύ πολύ να τα βάλω με ημίθεο, αλλά μέχρι εκεί.
- Πώς σου φαίνεται το Ριτάκι; Καλή λεβεντομούνα δεν είναι;
- Τι λεβεντομούνα καημένε! Αυτή είναι ξυλαγγούρω! Ξύπνα! Που μου διαβάσατε όλοι τα μουνολήμματα του Βράστα και το παίζετε και καμπόσοι!
4 comments
Ο ΑΛΛΟΣ
5+5*. Όχι γιατί ήταν τόσο απίστευτα καλό (μια χαρά σωστό λήμμα είναι, απλώς δεν είναι ΤΟ αριστούργημα), αλλά για να τη σπάσω σ' εκείνο τον ερίφη που έβλε 0+0*.
Πάντως, έχετε φάει ξυλάγγουρο; Στην πραγματικότητα είναι πιο νόστιμο από το αγγούρι.
iron
πολύ νοστιμότερο, πιο δύσκολο όμως στην συγκομιδή του, νομίζω.
iron
και επίσης, μια χαρά είναι το λήμμα, την λέξη την λέμε συχνά-πυκνά, ο ορισμός δεν έχει κάτι μεμπτό, εντάξει, δεν τα σπάει, αλλά τόσο κάτω; καλά έκανε ο Άλλος να το σώσει λίγο το πράμα. Α.
ο αυτοκτονημενος
ρε ποια αποκαλεσανε ξυλαγκουρο ρε ποια ηταν ;;;;
φτου δεν με βοηθα η μνημη μου
{λαγος την φτερην ετριβεν κακο της κεφαλης του}